بدو بدو خاطرات دانشجويي

سلام

یه خاطره دیگه


چی شد که رفتم سر کار !!!!

یادمه ترم سه بودم ، سر کلاس اصول حسابداری سه ، که درس اصلی بود ، یکی ، دو جلسه ای از ترم گذشته بود و من کلاس نرفته بودم ، خلاصه ، جلسه سوم شد و گفتیم بریم یه سری بزنیم ببینیم ، این استاده چی میگه !

خلاصه رفتیم سر کلاس ، استاد اومد :

نام : . . . .
مدرک : دکترای حسابداری از فلان دانشگاه آمریکا و فوق لیسانس مدیریت بازرگانی از فلان دانشگاه روسیه !
سن : 60
قد : 185
وزن : :ghash: نهایتاً 30 کیلو ! خیلی شبیه به نی خیزران !
رنگ پوست : سبزه
متعلقات : یه سیبیل رضا شاهی !

خلاصه جونم براتون بگه که استادمون همچین خیلی سر خوش و باحال بود ! درس میداد و شوخی میکرد و در مجموع کلاس کلاس خوبی بود !

وسط کلاس بود یا آخر کلاس یادم نیست ، گفت برید یه دورکی بیرون بزنید !

منم ، یهو رفتم پیشش و شروع کردم مخ بنده خدا رو کار گرفتن ، نمی دونستم چی باید بهش بگم ، منتها میدونستم که فقط باید بگم ، از کجا و چه جوری شروع کردن مهم نیست مهم اینه که هر جوری شروع کنی خودش میاد !

رفتیم و روی یه صندلی تو حیاط دانشگاه نشستیم و استادمون سیگار اول و روشن کرد و منم چراغ اول !
هی ما میگفتیم و این بنده خدا سیگار بعدی رو روشن میکرد ، خلاصه ما گفتیم و گفتیم و گفتیم ( حالا چی می گفتیم نمی دونم ) ، بعد 45 دقیقه یه نگاهی به من انداخت و گفت :

چیه پسر جون ؟؟؟!!! نکنه میخوای من یه شرکت بزنم و شماها بیاین توش کار کنین !

منم که از خدا خواسته گفتم ای ول دقیقاً همینه ، این همه مدت میخواستم همین و بگم !

گفت حالا ببینم چی میشه !

بماند که 6 ماهی ما رو سر دووند ، برو اینور و برو اونور و اینکار و کن ، اونکار و کن ، و . . . خلاصه تا میتونست اذیت کرد ( که البته بعداً دلیلش رو گفت و گفت که میخواست ببینه چقد رو حرفمون هستیم و صبرمون چقده ) ، بعد اینکه مطمئن شد ما سیریشیم ، خلاصه شرکت و زد و ما هم اونجا مشغول به کار شدیم ، در طی یکسال کاری با ما کرد که از لحاظ علمی میتونستم با خیلی ها که چندین سال سابقه کاری داشتن رقابت کنم ،

البته باید بگم ، خیلی سختی دیدم ، چه بی خوابی آ که نکشیدم ، چقد من وزن کم کردم خدا میدونه ! اما به هر حال ارزششو داشت !

حالا هم هیمشه خبرش و میگیرم ، عموماً براش هدیه میبرم ، مخصوصاً که به مشکل بر میخورم ، و . . .

خدا حفظش کنه !

[=&quot]معمولاً مهمانی خوابگاهی ویژگی های خاص خودش را دارد خصوصا وقتی مهمان یکی از دوستان باشد و مهمانی بیشتر از سه چهار روز طول بکشد.
[=&quot]روز اول دست به دامن غذای سلف می شویم:khandeh!: و روز دوم فست فود:Kaf: اما اگر معده آن عزیز، حساس باشه چاره ای نیست جز این که خود را به وادی غذاهای خوابگاهی بیندازیم.[=&quot]:Gig:
...
[=&quot]
[=&quot]بعد از یک هفته که داشت می رفت، حساب کردیم در طول یک هفته ای که مهمان بود، بجز وعده هایی که هر دو مهمان سلف خوابگاه بودیم، به مرغ و تخم مرغ شدیداً مدیون شدیم؛ غذاهایی چون انواع غذا باسیب زمینی+تخم مرغ- املت- پر رو- نیمرو و...

[=&quot]الان هم که به هم میرسیم گاهی به شوخی میگه: «فلانی خودمونیم تو هم آشپزیت خوبه و هم خلاقیتت!»:Mohabbat:
[=&quot]

[=&quot]معمولاً مهمانی خوابگاهی ویژگی های خاص خودش را دارد خصوصا وقتی مهمان یکی از دوستان باشد و مهمانی بیشتر از سه چهار روز طول بکشد.
[=&quot]روز اول دست به دامن غذای سلف می شویم:khandeh!: و روز دوم فست فود:Kaf: اما اگر معده آن عزیز، حساس باشه چاره ای نیست جز این که خود را به وادی غذاهای خوابگاهی بیندازیم.[=&quot]:Gig:
...
[=&quot]
[=&quot]بعد از یک هفته که داشت می رفت، حساب کردیم در طول یک هفته ای که مهمان بود، بجز وعده هایی که هر دو مهمان سلف خوابگاه بودیم، به مرغ و تخم مرغ شدیداً مدیون شدیم؛ غذاهایی چون انواع غذا باسیب زمینی+تخم مرغ- املت- پر رو- نیمرو و...

[=&quot]الان هم که به هم میرسیم گاهی به شوخی میگه: «فلانی خودمونیم تو هم آشپزیت خوبه و هم خلاقیتت!»:Mohabbat:
[=&quot]

با اینکه هنوز در اواخر دوران دانشجویی سیر می کنم اما هر چی فکر می کنم خاطره قابل ذکری یادم نمی یاد انگار بی خاطره بوده واسم البته اشتباه نشه بچه مثبت درسخون نبودم فقط یک نکته جالب آموزنده دارم اینه همین الان باید استارت کار رو زد یا حدیثی هست که میگه خدا آون کار خیری رو دوست داره که با عجله انجام بشه یا درش شتاب بشه این حکایت ما دانشجو ها هست که هر ترم که ایام امتحانات میرسه فشار درسها اونقدر یاد میشه که همش میگیم از ترم بعد دیگه همش درس می خونم!!! اما باز همون آش و همون کاسه تکرار میشه به خاطر همین تعلل!! و عدم شتاب
ما که درسمون تموم شد و اون اول ترمی که بچه مثبت بشیم نرسید انشالله باشه واسه آیندگان ! انشالله از ترم بعد!

سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش

سال84 در رشته ی الهیات مدرکی گرفتم واین درحالی بود که از سال قبلش به عنوان استاد یار تدریس میکردم .
سال 86 دوباره در کنکور سراسری شرکت کردم و به یاری خداوند در رشته ی فقه و حقوق یکی از دانشگاههای سراسری پذیرفته شدم
و متاسفانه یا خوشبختانه در همان دانشگاهی که تدریس میکردم پذیرفته شدم . با همفکری رئیس دانشگاه قرار شد یکی از این دو مقوله را انتخاب کنم . وبنده هم با هزار درد سر و سؤال و جواب خودم را به دانشگاه پیام نور منتقل نمودم . تا بتوانم ضمن استفاده از مزایای غیر حضوری درس خواندن به تدریس هم بپردازم !

مدتی نگذشته بود که این دانشگاه هم برای یکی از دانشکده ها از بنده برای تدریس دعوت کردند .

با توجه به این که فکر میکردم این دانشکده با دانشکده ی بنده بعد مسافتی دارد پذیرفتم .

خلاصه تا آخر ترم فرا رسید . وقتی برنامه ی امتحانی را گرفتم دیدم ای وای بر من که حوزه ی امتحانات ما در همان دانشکده ی محل تدریسم است . به هرحال ناچار از شرکت در امتحانات بودم و امیدوار که کسی بنده را نشناسد (البته به دانشجویان میگویم که در حال تحصیل مجدد هستم) خلاصه از در کلاس محل برگزاری امتحان که وارد شدم یک ردیف از کلاس دانشجویان خودم بودند . هنوز شماره یصندلی ام را پیدا نکرده بودم که ....خودتان بهتر میدانید که سوتها و ای ول گفتنها و استاد سوالها را کمک کن و ..... (پیام نور برای امتحانات خود دانشجویان را به صورت ردیف از مقاطع مختلف و رشته های مختلف در یک کلاس یا سالن قرار میدهد).

آنقدر شلوغ کردند که کلی زمان گذشت تا رئیس حوزه آمد وجای مرا با دانشجوی دیگری که در راهرو ردیف اول بود! عوض کرد .و تقریبا" نیم ساعت از وقت امتحان بنده از دست رفت .زیرا کلی تشریفات از قبیل عوض کردن شماره های صندلی در لیست مراقبین و... انجام شد

خوب این هم از عواقب تدریس و تحصیل در یک مکان است!!!!

................................................................................... حق یارتان :roz:...............................................................................

سلام ، نمره گرفتن از استاد یه مقوله تخصصی در دانشگاه می باشد ، البته سوای برخی دانشگاههای معدود ، یکشنبه همین هفته آزمون میان ترم تئوری های انقلاب داشتیم ، استادمون انصافا خیلی خوب و به صورت مفهومی کتاب رو تدریس کرده بود ، استاد وارد کلاس شد ، در حین اینکه ورقه ها رو پخش می کرد یکی از بچه ها گفت : استاد انشاء الله با ارفاق اصلاح خواهید کرد؟ استاد بدون مقدمه گفت از آنجایی که رشته تحصیلی شما جامعه شناسی می باشد نه روانشاسی ، سوالات رو به صورت دسته جمعی جواب خواهید داد نه فردی:Sokhan: :Nishkhand: ، خلاصه ما هم که شم مشارکت جمعیمون بالا بود ، دست به کار شده و پیشنهاد استاد رو به دیده منت پذیرفتیم:Gol:البته من اول سوالات رو خودم جواب دادم بعد اونایی که بلد نبودم رو از بچه ها و استاد پرسیدم :khandeh!:

[="blue"]خاطرات دانشجویی بسیارند ولی یکی که همین اخیرا اتفاق افتاده را برایتان نقل می کنم اگر مورد پسند واقع شد ادامه میدهم؟
چند وقتی بود که توی مشغله های روزانه زندگی و البته میان کلاس و درس وامتحان اصل کاری یعنی خدارا از یاد برده بودم و نماز هایم را مثل قبل با حوصله نمی خواندم نماز های نافله و نماز شب نمی خواندم و حتی زیارت عاشورا و دعای معراج را هم مدتی بود که نخوانده بودم اما ازانجایی که اقا امام زمان همیشه به مالطف داشتند تلنگوری به من زدند ومن دوباره به خود امدم وباز همه ی این کاره را از سر گزفتم به طوری وقتی برای نماز سر سجاده می نشستم کارم حدود یک ساعتی طول می کشید و چندین نماز شب پر و پیمان هم خواندم ( خدا وکیلی این ها رو نمی گویم که ریا بشود ولی اتفاقی که در ادامه افتاد خیلی جالب است ...) از ان طرف هم من همخوابگاهی ای داشتم که خیلی وقت نبود همدیگر را می شناختیم ولی ایشان سرش خیلی شلوغ بود چندین دوست دختر داشت واکثر وقتش را با انان می گذاشت و وقتی هم در خوابگاه بود مشغول اس ام اس بازی یا زنگ زدن بود البته همبشه نمازهایش را می خواند چند روزی گذشت همین فرد امد پیش من و گفت امشب مرا هم برای نماز شب بیدار کن چند شبی هست که وقتی میبینم اینقدر نماز شب طولانی می خوانی واقها حسودی ام شد و تمام دوست دختر هایم را زدم تو دیوار (یعنی رهایشان کرد) و سیمکارتم را هم خاموش کردم و توبه کردم و همین فرد چند شبی همراه من بلند شد و نماز شب خواند و به من می گفت تو نفست حق است و تو فلانی و چلانی و من هم هر طور خواستم بگویم بابا من انکه تو فکر می کنی نیستم و من خودم گنه کارم و خودم رو سیاهم و .... ولی همین امر تو خوابگاه و تو کلاسمان پیچید از ان به بعد من برای خودم مریدانی پیدا کرده ام البته این یکی از دوستانم بود که متحول شد و همین طور در عرض یکی دو هفته من فول گناه باعث شدم ملتی عوض بشوند اما خودم همچنان همان بنده ی پر گناهی که بودم مانده ام مرا دعا کنید که خدا مرا ببخشد ولی این خاطره بهترین خاطره ی من است و خدا را هزار بار شکر میکنم که مرا وسیله ی افعال نیک خویش قرار داد بله دیگه ما نفسمان حق است؟؟؟؟؟
جان مادرتان فکر نکنید که این ها را به خاطر ریا یا فلان و چلان نوشتم ها.....[/]
[="red"]الههم عجل لولیک الفرج
التماس التماس التماس دعا[/]

روز اول بود که وارد دانشگاه میشدم البته کلاس ها یه 2 هفته ای بود که شروع شده بود...
من خبر نداشتم!:aatash:
خلاصه رفتمو دانشگاه رو پیدا کردم(با هزاران بدبختی)بعدش رفتم تو حیاط دانشگاه...جوش خیلی سنگین بود از ترگل ور گل بودنم مشخص بود که ترم اولیم...خیلی اتفاقی متوجه شدم که الان کلاس حسابداری دارم!رفتم امور کلاس ها و گفتم سالن همایش کجاست؟ یه کروکی رو هوا برام کشید که بیشتر گیج شدم...:Ghamgin::khandeh!::khoshgel: پرسون پرسون رفتم تا اخر سر هم به دشستشویی خانوما رسیدم! نمی دونم چی شد اما یهو سر از اونجا در آوردم!داشتم از خجالت میمردم!همه ی دخترا چپ چپ نگام میکردن !:geryeh::loool:
اما تلاشام جواب دادو آخرش هم تونستم سالن همایش رو پیدا کنم!!!!:Kaf::khandeh!:
:moj::moj::moj:

سلام
خاطره ی من مربوط میشه به تقلب سر امتحان میان ترم نقشه کشی
دوستانی که این واحدو گذروندن میدونن کشیدن نقشه های صنعتی چقدر سخته مخصوصا واسه ی دخترا(به علت دید محدودتری که نسبت به آقایون دارن)
اون روزمن و2تا از دوستام به امید تقلب رفتیم و ته کلاس نشستیم.بعد از کلی سروکله زدن با شکل وقتی دیدیم واقعا نمیتونیم خودمون شکلو بکشیم فهمیدیم که دیگه وقت تقلب رسیده.
دوستم برگشت از پشت ورقه ی یکی از بچه ها رو که کشیده بود گرفت.شروع کردیم به کشیدن شکل.
مشغول کشیدن بودیم که یکی از بچه ها که ردیف جلوی ما نشسته بود برگشت پشت و میخواست ورقه رو از زیر دست دوستم بکشه.دوستم هم محکم دستشو گذاشته بود رو برگه و نمیذاشت.
حالا وسط امتحان بکش بکش راه افتاده بود و نزدیک بود برگه پاره بشه.(شانس آوردیم استاد حواسش نبود)
بلاخره دوستم کم آورد و کسی که جلو نشسته بود برگه رو از زیر دست دوستم گرفت.
حالا فکر میکنین چی شد؟
طرف برگه رو واسه خودش نمیخواست،ما برگه رو سروته گرفته بودیم و داشتیم همونجوری شکلو میکشیدیم.اون برگه رو درست کرد و دوباره گذاشت زیر دست دوستم.یعنی اگه اون نمیدید و متوجه نمیشد ما 3 نفر شکلو برعکس میکشیدیم.
هنوزم وقتی یاد اون روز می افتیم کلی میخندیم

سلاممممممم بر همه دوستان،این خاطره ای که من میخوام بگم فک کنم عمومیت داشته باشه بین همه دوستان دانشجو

[="Blue"]بذارید از اینجا شروع کنم که شاعر گرانقدر که(روحش شاد و تنش گور به گور باد)میفرمایند:من از درس و دروس هرگز ننالم که هر چه با دلم کرد آن غذا کرد[/]
[="RoyalBlue"]طبق تحقیقات گسترده ای که بنده نوعی در این بیت شعر انجام دادم این شعر ابهام داره و شاعر منظورش از آن غذا غذای سلف دانشگاه بوده چون طبق اطلاعات رسیده از چاخان نیوز این شاعر گرانقدر پس از خوردن غذای سلف جان به جانان تقدیم میکنه و به زبون خودمون از این ادم پفکیا بوده اما چرا در حاله ای از ابهام آورده؟؟؟؟ به خاطر ترس از حراست که در ان زمان به صورت فعال در حوزه داخل و خارج دانشگاه فعالیت داشتند[/]:gun:
[="DeepSkyBlue"]اما غذای سلف که قربونش برم از دمپایی پاره خوابگاه برادران تا جوراب بو داده خوابگاه خواهران در ان یافت میشود مخصوصا با چاشنی کافور بیا ببین چه شود؟؟فقط من موندم این دانشجوها بازمانده قوم تاتار هستن که برای همین غذا سرو دست میشکنن و آنچنان با عشق تو صف سلف وایمیسن :shadi:که هر کی ندونه فک میکنه دارن بهشون سهمیه بنزین اضافی میدن[/]

حالا بامزش اینجاس که یکی از استادای ما عادت داشت میومد سر کلاس چون همه بچه ها تو چرت بودن میپرسید امروز غذا چه خوردید؟بچه ها یک صدا در پاسخ میگفتن:مادر جوجه استاد،شما هم که حتما چلو ماهیچه میخورید دیگه،بلههههههههه بحث درسی ما از همینجا شروع میشه تاااااا به اینجا میرسه که نقش مرغ در جنگ جهانی سوم چی بوده؟؟!!!و در آینده از مرغ در جنگهای بعدی چگونه استفاده میشه؟؟؟؟(البته باید اعتراف کنم دانشجو جماعت در پیچوندن دروس واقعا تخصص لاوصفی داره)تهش ی خسته نباشید و استادم که به خودش افتخار میکنه کلاسش چه بار علمی داشته با غرور میفرمایند:شما هم خسته نباشد جلسه بعد تحقیقتون تاریخچه مرغ و چگونگی تشکیل تخم مرغ!!!!

[="Blue"]بعد از کلاس هم به صورت کاملا انتحاری میدویم به سمت سرویس:drive:(البت تلفات هم داره که هنوز سایت رسمی کشتار مغزها در دانشگاه با آسانترین روش آمار دقیقی رو اعلام نکرده):dar:
اگه تونستی چن نفرو ناکار کنی و برسی به سرویس که خوشا به سعادتت اون روز روز شانست بوده :pirooz:اگرم نهههه که باید خودتو به پنجره آویزون کنی و دست چن نفر دیگه رو هم بگیری که به تو آویزون میشن!!![/]

حالا فک نکنید ما تو چه دانشگاه درپیت بلغوزابادی درس میخونیم؟!خیر اینجانب در دانشگاه تهران واحد پردیس قم درس میخونم،البته بی انصافی نشها،اون ته مهاش اگه خوب بگردی شاید ی نکات مثبتی هم پیدا بشه:khandeh!:

سلام به همه دوستان

خاطره منم مربوط میشه به یه نقشه!!!

تحویل کار نهایی یه ترممون چند تا نقشه بود که استاد گفته بود حتی خود نقشه ها رو هم باید با دست بکشید و بعد روش کار کنید،خیلی کار سختی بود و خیلیم بیخود بود چون اصلا رسم نقشه هدف اون درس نبود

کارمون گروهی بودو ما تصمیم گرفتیم بیس کارمونو با یه رنگ خاکستری که پیدا نباشه پلات بگیریم و بعد با دست بریم روش و کاراشو انجام بدیم :khandeh!:

خلاصه این که پلات گرفتیم و کلی کار روش انجام دادیم ، تقریبا یه 6و7 ساعتی روش کار کردیم ، بعد من اومدم یکی از جزئیاتو از روی نقشه های قبل پیدا کنم دیدم هر چی نگاش میکنم به این یکی شبیه نیست ، بعد از چند لحظه فهمیدم نقشه رو چرخونده و بد پلات گرفته :Graphic (49):

واااااااااااااااااای بعد از 6 ساعت کار کردن همه گریه مون گرفته بود و دیدیم دیگه خیییییییییییلی وحشتناک میشه دوباره بخوایم روش کار کنیم واسه همین تصمیم گرفتیم بچپونیمش اون وسطا تا استادمون نفهمه:Nishkhand:

روز تحویل کار که شد همه مون استرس داشتیم که نکنه بفهمه ، هر روز منتظر بودیم که بهمون بگن شما 0 شدید چون میخواستید ا زیر کار در برید:Nishkhand:

ولی خوب الهی شکر هم چیز به خوبی و خوشی تموم شد و کسی چیزی نفهمید:Kaf:

بازم سلام

خوب دیگه لازم نیست غصه بخورید چون دیگه کسی تو سلف پیداش نمیشه ، چون هر پرس غذا بسته به نوع غذاش از 1200 تومن هست تا 2000 تومن :Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!:

بله دیگه

بیچاره خوابگاهیا و بیچاره تر از اونا پسرا :Ghamgin:

سلام:Gol:
خاطرات که زیاده اما من 3 تاشو میگم:Nishkhand:

اولیش زمین خوردن استادمون؛ :khandeh!:
یه استاد آقایی داشتیم ماشالله قد بلند شاید 2 متر یا یه خورده کمتر!! لاغر!! و فوق العاده جدی!! اصلا انگار این آدم تو زندگیش خنده یا حتی لبخند رو تجربه نکرده بود!!( اما بد اخلاق نبودا)
بنده خدا یه بار اومد روی تخته مطلب بنویسه ، پاش گیر کرد به سکوی پای تخته و با صورت رفت تو تخته!! حالا بچه ها هم از خنده قرمز شده بودن و احتمال زیاد تجربه کردید که سر کلاس هرچی میخوای جلوی خندتو بگیری بدتر میشه و بیشتر خندت میگیره!! استاد مون بیچاره یه نگاه کوچیک به بچه ها انداخت و تا آخر کلاس یه بند رو تخته نوشت و درس داد... به روی خودش نیاورد!! اما ما همچنان ..... چشممون که به هم میافتاد دوباره خندمون میگرفت!

زمین خوردن خودم؛ :Ghamgin:
ترم بعدش سر انتخاب واحدا بود (اون موقع هنوز انتخاب واحد اینترنتی نشده بود!) برگه انتخاب واحد دستم بود و همین جور که حواسم به برگه بود از پله ها بالا میرفتم که یهو پام به پله گیر کرد و افتادم رو پله ها:ghash:!!
از بد شانسیم اون لحظه تنها بودم و دوستم پیشم نبود!و افتادم جلوی پای 3 تا از آقایون دانشگاه که آخرم نفهمیدم کیا بودن! آخه از خجالت سرمو بالا نکردم و فقط 6 تا پا که متعلق به 3 آقا بود رو دیدم :khejalat: و بعد پاشدم بدون اینکه به دور و برم نگاه کنم فقط از اونجا رفتم!
نتیجه اخلاقی: سعی کنید به کسی که زمین میخوره نخندین و به روی خودتون نیارین!
ولی برای من که سخته ، چون از فکر اینکه یکی میخوره زمین خندم میگیره ، چه برسه ببینم!

تقلب کرده بودی فلانی(خودم)؟!:Moteajeb!:
یکی از درسای تخصصی که استادشم مدیر گروهمون بود و سخت گیر رو حسابی برای امتحان ترم خونده بودم(البته تو فرجه ها :Nishkhand:) رفتیم امتحان دادیم و بعد امتحان اکثر بچه ها میگفتن که ما میافتیم و تقریبا همینطور هم شد!
چند روز بعد امتحان استادمون رو دیدم و سلام و احوالپرسی کردم! و بعدش پرسیدم که استاد برگه ها رو تصحیح کردید؟ گفت: بله!! فلانی(خودم:dokhtar:) خوب نوشته بودی ، فک کنم تقلب کرده بودی!!! :Shekastan Del:
نتیجه اخلاقی: آش نخورده دهن سوخته !! پس آش بخورید که الکی دهن سوخته نشید!!
(نه شوخی کردم تقلب نکنیدااااااا:paridan:)

به ما گفتن استاد دیر میاد سر کلاس ما هم که از خدا خواسته،با چنتا از بچه ها،جستیم تو سلف(هرچند خبری از غذا نبوود اما دیدن سلف خالی هم به ادم انرژی میده)وقتی رسیدم دم کلاس دیدیم استاد داره با چن تا از دخترای ترم بالایی بیرون کلاس صحبت میکنه گفت برید سر کلاس بچه ها اومدند منم الان میام
رفتیم تو کلاس نشستیم استاد هم اومد یه کم رنگش پریده بود شروع کرد به درس دادن تاااااااااا اینکه خیلی ریلکس برگشت گفت ببخشید بچه ها من سرم داره گیج میره بعد دستشو گرفت به میز و افتاد زمین و میز هم افتاد روش
حالا عکس العمل بچه ها جالب بود اولش که همه شوکه شده بودیم باورمون نمیشد فقط یکی از دوستام که اون جلو نشسته بود داد میزد میگفت:ای وااااااااای استاااااااااد استاااااااد بموووون استااااد تو خوب نمره میدادی استاد بلند شووو!!!!!:grye:
پسرای کلاس هم که یکی از یکی بوق تر،یوهو یکیشون به خودش اومد پرید استاد و بگیره یه کم دیر رسید چون استاد نقش زمین شده بود،بعدش یکی پرید اب قند بیاره،تا حالا کلاس اونقد ساکت نشده بود
خدا رو شکر حال استادمون خوب شد....

سلام سلام سلام

یکی دو ترم پیش بود که تمام اون امتحانایی که داشتیم همه توی یه سالن برگزار شد و منم از اولین امتحان تا اخریش روی همون صندلی اولی نشستم

امتحان اول که مشکلی نداشت ، امتحان دوم دیدم مراقبمون خیلی بد بهم نگاه میکنه ، امتحان سوم دیگه نتونست تحمل کنه که بهم چیزی نگه :Gig:

گفت خانم ... چه خبره؟چرا همش مثه گل مجلس میری اون وسط میشینی؟خیلی مشکوکی:Moteajeb!:

آخرشم زهر خودشو ریخت و بلندم کرد بردم اون گوشه سالن که پشه هم پر نمیزد:vamonde:

نتیجه اخلاقی :

نه ولی من واقعا ترجیح میدم تقلب نکنم ، همین که تقلب نمیکنم انقد بهم گیر میدن وااااااااااای به حال روزی که تقلب کنم:tajob:

موفق باشییییییییییییم

التماس دعا:Gol:

هروقت یه خرابکاری میشد می گفتن کار سید (من) و محمدبیاته
از خدا میخوام از سر تقصیراتم بگذره از بس تو اون دوران شیطنت کردیم
سعی می کنم یکی از خاطرات بسیار جالب دوران دانشگاهم رو خلاصه وار بگم
یه رفیقی داشتیم که اصلا اهل درس نبود و آخرشم ول کرد و رفت او که اومده بود خونه ما مهمونی یه شب گیر داد که می خوام برم خونه فلان رفقای دانشجو
خونه اونا تا خونه ما هم حدود 45 دقیقه راه بود و در بین مسیر یه پارک جنگلی بسیار بزرگ بود که لا اقل 20 دقیقه از مسیر رو باید تو از اون پارک می رفتی
ما اونو ترسوندیم گفتیم پارک جنگلی خطر ناکه و ... گفت نه من می خوام برم
ما هم یه نقشه کشیدیم که اون (سید عباس) با محمد بیات برن و ما از راه میانبر بریم و تو راه اونا کمین کنیم
خلاصه رامین ملحفه سفیدی برداشت و میثم و مهدی هم تو دستشون پر از سنگ بود و من هم فلاش دوربینم رو برداشتم و رفتیم تاریک ترین جا کمین کردیم
محمد بیات هم تو مسیر تا می تونست اونو می ترسوند تا این که رسیدند به ما
رامین ملافه رو انداخت رو خودش و رفت مقابل سید عباس
منم مرتبا فلاش می زدم و مهدی و میثم سنگ به درختا می زدند صدای قار قار کلاغ ها هم بلند شد از یه طرف دیگه صدای چند نفر میومد خلاصه فضا، فضای وحشتناکی شد در همین حین محمد طبق نقشه پا به فرار گذاشت و سید عباس هم پس از اینکه یک فریاد بسیار بلندی زد پا به فرار گذاشت و ما هم اونا رو دنبال کردیم اما بیچاره سید عباس اینقدر ترسیده بود که عمرا ما نمی تونستیم به گردش برسیم
بعداز اینکه رفتند خونه دوستامون از ترسش سنّت دانشجوها رو شکست و حاضر شد که خرج کنه و با تاکسی برگرده
وقتی که برگشتند منو برد تو حیاط و گفت: سید داشتیم می رفتیم 10 - 12 نفر که شراب خورده بودند و مست بودند جلو مارو گرفتن
من بلند بلند می خندیدم و می گفتم شراب نخورده بودن، جن بودند
اما اون اصرار داشت که شراب خورده بودند
بعد از مدتی به او گفتیم که کار ما بوده اما او قبول نمی کرد تا اینکه نشانی های اتفاقات رو بهش دادم تا قبول کرد که ما بودیم
دوستان اگه دوباره همچین موقعیتی برام پیش بیاد دیگه اینجور شوخی ها نمی کنم، درسته که این خاطره ماندگاری شد برای ما اما کار درستی نبود
اگه حداقل ده نفر این مطلب رو بخونن معلومه که خوشتون اومده و یه خاطره جالب دیگه از شیطنت هامون رو تعریف می کنم

یه دوست داشتیم که با هم هم خونه بودیم اسمش محمد بیات بود
بعضی وقتا که مثلا 6تا نون بیات تو خونمون داشتیم می گفتیم الان 7 تا بیات تو خونه هست شیش تاش نونه یکیش محمد

با سلام،
جالب بود الان به این جمله که میگن «ذهن ایرانیا خیلی خلاقه» پی بردم!!!

سلام خاطره ی من مربوطه به زمانی که رگ دانشجوئیم گل کرد و حسابی سوتی دادم :khaneh:
خوب میخوام یکی از شیطونیهامو براتون بگم ببخشید بنویسم میدونید من در قسمتی که کار میکنم بچه ها رو می بریم اردو (خدا نصیبتون نکنه ) یه دفعه حاج آقایی روحانی رئیسمون بود (الان هم رئیسمون روحانی است) تازه آمده بودند سرکار ما رفتیم اردو قایقرانی ذوب آهن اصفهان اصفهانی ها اونجارو بلدند جای شما خالی بعد از چند سال حسابی سرسره باز ی ، تاب بازی و ... کردم (آن موقع دانشجو هم بودم دانشجویی هم عالمی داره ) خلاصه وقت ناهار حاج آقا گفتند همه برند داخل سالن همه رفتند به چند تا از بچه ها گفتم من میخوام تا خلوته عکس بگیرم . خلاصه وسط اردوگاه یه آب نمایی بود که تپه مانند ساخته بودن بچه ها پائین آب نما عکس می گرفتند گفتند وایسا تا عکستو بگیریم گفتم اینجا نه

بچه ها منتظر بودند من می خوام چکار کنم آخه خیلی با بازی کردن خستشون کرده بودم . :pirooz:

- پس کجا عکس میگیری ؟ گشنمونه
- گفتم اونجا و چادرمو برداشتم و رفتم بالای آب نما
- بابا کجا میری ؟ دیرمون شد
- رسیدم حالا عکسمو بگیرید
یه دفعه دیدم کسی منو صدا میزنه خانم ... اونجا چکار میکنی ؟
- جاتون خالی برگشتم از اون بالا دیدم حاج آقا دستشو سایبون چشماش کرده و با تعجب به من نگاه می کنه :Moteajeb!:
خوب چکار کنم می خواستم عکس بگیرم
انصافا عکس زیبایی هم شده هر وقت اونو می بینم کلی از کارای اون روزم می خندم :Khandidan!: :khandeh!: :khaneh:
اما خوب جلوی حاج آقا سه کاری بود مگه نه ؟ :khandeh!:

سلام

یک خاطره برای تون بگم سال آخر دبیرستان کلاس سوم کامیپوتر :hey: یادش بخیر :pirooz:
زنگ آخر عربی داشتیم ! از معلمون خوشمون نمی اومد برای اینکه فرار کنیم از مدرسه کل بچه 20 نفر آشغال دونی کلاس رو پر از کاغذ کردیم و زنگ خورد یکی از بچه ها آتیشش زد :tamasha:

کل مدرسه پر از دود شد :aatash:

ما هم از پشت مدرسه پا به فرار :khoshali:

ولی نمی دونستیم آقا مدیر :pir:زنگ میزنه به خونه

دوباره برگشتیم مدرسه که دیدم همه بچه اومدن رفتیم دفتر مدرسه ک:farar:ه آقا مدیر با شلنگی که دستش بود همه بچه ها رو میزد :_loool:

:kharej: و مارو داشت اخراج میکرد !!!!!!!

که رئیس آموزش پرورش شهرمون نذاشت ! گفت اینا یک روز کاری میشن ! حالا همه این بچه ترم آخر دانشگاه هستیم و دنبال کار ......

با سلام
كادوي تولد:birthday:
دنياي دانشجويي عالمي داره يكي از بهترين خاطرات اخيرم اينكه:
ما 31 فروردين امسال با استادمون كه معاون دانشكده امونم ميشه در مورد جشن فارغ التحصيلي بحث مي كرديم براي تعيين زمان جشن يكي از پسرا گفت استاد جشن و فردا بگيرين چون تولد منه يه روز تاريخي هم كه هست
رديف ما هم كه به قول استاد رديف اشراره مي خواستيم فردا بهش ضد حال بزنيم به بچه ها گفتم يه كلاه تولد براش درست مي كنيم و چندتا از سوتيهايي كه سر كلاس داده رو براش مي نويسيم.
يه كلاه تولد خوشكل درست كرديم فردا روي صندليش گذاشتيم بچه ها هر كدوم وارد كلاس مي شدند نمي تونستن جلوي خنده هاشونو بگيرن :khandeh!:
تا نوبت ريسد به آقايون كه از خنده :ghash:نمي تونستن سر كلاس بشينن استادم كه هيچ
هر روز به قول خودش منتظر يه كار غير عادي از ماست خود پسره دير كرده بود يكي از آقايون بهش زنگ زد كه بدون شيريني نيا جاتون خالي يه شيريني به ياد ماندي خورديم.
ولي بهترين لظه ها وقتي بود كه ازش خواستيم نوشته هاي روي كلاهشو بخونه سوتيهايي كه داده بودو مي خوندحتما تو دلشم مي گفت تلافي داره ما هنوزم منتظريم برا تلافيش.

عجب خاطراتی رو می شنویم کاش ما هم دانشجو بودیم!

با سلام مجدد،
شما لطف دارین ولی دنیای دانشجویی هم خیلی شیرینه.

سلام

دانشگاه زیاد خاطرات خوبی ندارد!

پاس کردن درس ها 3 واحدی ساختمان داده از استاد بدنمره و بد اخلاق خوشحالی و خاطره شیرینی است تو آینده!

بیشتر کل کل بین دختر و پسرهاست
وقتی این دختر از خود راضی سوتی میدن نمی دونید چه حالی میده

سلام

فقط شیر و خط دانشجویی :solh:

سکه را مینداختیم بالا اگر شیر می اومد فیلم نگاه میکردیم :samt::vamonde:
اگر خط می اومد می خوابیدیم :shookhi:
اگر وسط می اومد درس می خوانیدم :reading:

خیلی حال میداد

خاطرم ماله همین دوروز پیشه

سر کلاس بودم که یهکی از بچه ها فریاد زد فلانی بدو اسمتو رو برد زدن به خاطر معدل خوب و اینحرفا :Nishkhand:
کلاس تموم شد منم خوشحال و خرسند با دو نفر از بچه ها اومدم از پله ها پایین که بردو ببینیم اقای بنایی هم داشتن دیوار رنگ میکردن .چشمتون روز بد نبینه یه دفعه برگشتیم دیدیم لباسمون کاملا رنگی شدهههه با خالخالای سفید
هیچی تازه رنگش با اب در میرفت و گرنه که ...
ولی به خاطر این اتفاق ناگوار دانشگاه برامون اژانس گرفت به حساب خودشون :khandeh!:

با سلام
از ماست كه بر ماست
ترم پيش اوايل عادت كرده بوديم سر كلاس هر جلسه به يه بهونه از بچه ها شيريني بگيريم حدود7يا 8 جلسه بچه هايي كه عقدو ازدواج كرده بودنند به زور شيريني آوردن تا اينكه بچه ها خبر دادن بچه مثبت كلاسمون ماشين خريده ما اين آقارو وادار كرديم برامون شيريني ماشينشو بخره .فك كنم يه مدتي فكر انتقام بود تا اينكه به سرش زده بود بره گروه اسم بچه هاي معدل الف و در بياره كه حدود 10 نفر از بچه هارو ليست كرده بود كه اول قرار شد 3نفر اول شيريني بخرن كه ما بوديم بعد اينم كه ما اين شيريني رو به بچه ها داديم ديگه بهونه اي پيدا نكرديم برا شيريني ذهنمون مختل شد.
البته اضافه كنم كه چن روز پيش اسم بچه هاي معدل آخرو گرفتيم كه خوشبختانه اين آقا جز اوناست اكثرشونم آقايونن.

سلام ظاهرا از مطالب این قسمت اینطور برداشت می شه که آقایون از لحاظ درس ضعیف هستند ، ولی اینجایی که من هستم ، آقایون حسابی می خونند ، حتی از بچه ها شنیدم که پسرها جزوی مخصوصی داشتند که بعد از امتحانات رو کردند:Nishkhand::khaneh:

عاقبت ترس
ترم اول بودم اوايل خرداد بود بچه هاي هم اتاقيم مي دونستن من از گربه خيلي مي ترسم يه شب من پيش دوستام بودم اومدم اتاق ديدم بچه ها ميگن گربه اومده اتاق ما ميترسيم بهم گفتن بدو بالاي تختت رفتم روي تختم نشسته بودم يهو ديدم صداي گربه از زير تخت من مياد از ترسم فرار كردم روي صندلي وايستادم بچه هام داشتن فيلم بازي مي كردن من بيشتر مي ترسيدم نزديكاي ساعت1 شب بود كه خبري از صداي گربه نشد بچه ها بهم گفتن گربه خوابيد تو هم پتوتو بكش روت بخواب از زير پتو هم بيرون نيا صبح اگه گربه رو تختت نبود صدات مي كنيم من تا صبح زير پتو پختم ولي از ترس گربه صدامو در نياوردم صبح ساعت 9 بود ديدم خبري از گربه و صداي گربه نيست بلند شدم به هم اتاقيام گفتم فك كنم گربه مرده ديدم همشون زدن زير خنده علت خندشونو پرسيدم يكي از بچه ها تو گوشيش صداي گربه اي رو برام گذاشت گفت شب با اين اذيتت كرديم من هم چيكار مي كردم بايد مي بخشيدمشون.

سلام

گفتید ماه رمضون :Gol:
پارسال هر کاری میکردم سحری بیدار شیم نمی شد !
تا ساعت 2 شب بازی میکردیم :shookhi:
سحری نمی تونستیم بیدار شیم :Khab:
مجبور بودیم بدون سحری روزه بگیریم :geristan:
ساعت 3 بعدازظهر میشد دیگه غش میکردیم :vamonde::khobam:

من الان طلبه ام و خاطراتی هم از این دوران دارم که تو تاپیک شوخ طبعی ها و حکایات طلبگی نوشته ام
اگه دوست داشتید سری بزنید
http://www.askdin.com/showthread.php?t=3422&page=150

با سلام
خدا ضايع شدگان را بيامرزد!!!!!!!!!!!!!!!!!
سركلاس منطق بوديم من حوصله ي درس گوش دادن نداشتم و داشتم با گوشيم بازي مي كردم روي گوشيم چسبي بود ميخواستم بكنمش گوشيمم ماشاءالله ولوم عالي در حد سي دي هاي باند دار داره دستم خورد به كليد مديا پلير يه آهنگ رپ كه يكي از دوستان ناباب داده بود از شانس بد من گوشيم رو همون آهنگ بود شروع به خوندن كردخودم كه هيچي نمي شنيدم دستم مي لرزيد نمي تونستم گوشيمو خواموش كنم از طرف ديگه ام دستم به كليد رد تماس خورد ديگه تا من به خودم بيام كلاس از خنده منفجر شده بود استاد بيچار ه ي خواب آلو مات و مبهوت بود بچه هاي جلويي ميگفتن انقدر ترسيديم كم بود پاشيم فرار كنيم.

دانشجوها پیش خودشون نمی گفتند استاد پور محمدباقر می گفتند استاد pmb
یه روز یکی از دانشجوها رفت سراغش ازش سوال بپرسه
گفت: ببخشید استاد pmb
اما همین که این کلمه از زبونش خارج شد شرمنده شده و از شرمندگی سرش رو انداخت پایین

فارغ التحصیل شده بودم
تازه راه کربلا باز شده بود البته قاچاقی!
خیلی ها می رفتند کربلا و برمی کشتند
تابستون بود
هرچی به پدر و مادرم گفتم که می خوام برم قبول نمی کردن
آخرش راضیشون کردم که زنگ بزنن دفتر مراجع اگه اونا گفتن اشکال نداره بذارن من برم و بالاخره به خاطر دو پهلو حرف زدن مراجع در این مورد بابام ابراز رضایت کرد که من برم
منم معطل نکردم ساکم رو بستم و صبح زود زدم بیرون البته بدون اینکه کسی خبردار بشه
با دوتا از دوستانم که کرمانشاهی بودن رفتیم به سمت ایلام
تو مسیر چندین جا ایست و بازرسی بود و غیر کردها رو راه نمی دادن به ایلام و خلاصه با هزار دوز و کلک و توسل و نذر و ورد که بود از ایست و باز رسی ها رد شدیم
عصر رسیدیم ایلام
به خاطر فعالیت هایی که داشتم معمولا خانواده ما ظهر منتظر من نبودند اما می دونستند که عصرها پیدام میشه خونه
منم بلافاصله رفتم مخابرات و بهشون زنگ زدم تا نگران نشن!
زنگ زدم ، بابام گوشی رو برداشتف گفت : کجایی؟ نمیای خونه؟
گفتم: من الان ایلامم و دارم می رم کربلا!
بابام گفت: چرا به مانگفتی که داری می ری؟
گفتم می دونستم که رضایت نمیدید
گفت: حالا که تا اونجا رفتی برو خدا پشت و پناهت
ما تو ایلام دنبال بلد چی می گشتیم که یه کرد گفت من با پنج تا از دوستام داریم می ریم شما هم با ما بیاید
ما هم قبول کردیم
شب رو در یه مسجد روی موزاییک خوابیدیم
صبح پس از نماز حرکت کردیم دو نفر قمی هم با ما بودند
کلی از مسیر رو با نیسان وانت رفتیم
از بیراهه و تو رمینای کشاورزی
رسیدیم تو یه منطقه کوهستانی
چند روزی بیشتر تا 18 تیر نمونده بود
خبر داده بودن که منافقین و کوموله ها تو مرز غرب می خوان اغتشاش کنن
وقتی به اون جا رسیدیم فهمیدیم که بلدچی مون هم یه بار بیشتر کربلا نرفته و اون بار هم از همین مسیر رفته بوده که وسطای راه از تشنگی شدید بی حال و بی هوش می شن و دو تا از دوستاشون از فرط تشنگی از دنیا می رن و اینا رو عراقی ها پیدا کرده و نجات می دن
خلاصه اینکه رعب و وحشت عجیبی تمام وجودم رو گرفته بود اما از اون طرف آرامش عجیبی هم داشتم چون برای اولین بار داشتم میرفتم به سمت سرزمین عشق
ادامه دارد...