من هيچ وقت عذرخواهي رو توصيه نكردم و توصيه نمي كنم
فقط بهش فرصت بدين براي حرف زدن
وقتي مي گين تلفن زده براي عذرخواهي يعني پشيمونه
مواظب باشين
البته موقعيت ايشون و رويارويي با خانوادشون حساس تره...
[=arial]حدود 2 سال پیش با یکی از هم دانشگاهیام اشنا شدم
بعد یکسال اشنایی و کلی ابراز عشقی که به من می کرد چون من اهل دوستی نبودم به خواستگاری من اومدن
من دختر مذهبی هستم اما هم مستقلم هم همیشه توی خانوادم حق انتخاب و ازادی کامل داشتم
[=arial][=arial]خدا رو شکر خانواده ی تحصیل کرده و مرفهی دارم
موقع خواستگاری و فبل از عقد با شوهرم یه سری شرط و شروط گذاشتم اونم قبول کرد که قرار شد به عنوان شرط ضمن عقد ذکر بشه
هم خودش زد زیر همه چی هم خانوادش
شرط های دیگمون این بود که محل زندگی ما باید نزدیک خانه ی پدریم باشه و مراسم و همه چی در شان خانواده ها باشه و ...
اما چون ما تعهد کتبی ازشون نگرفتیم خیلی راحت زدن زیر همه چی
منم به خاطر زندگیم مجبور شدم کنار بیام
من الان یکساله زیر عقدم
توی این مدت خانواده ی شوهرم خیلی اذیتم کردن و هر جور که تونستن به من و خانوادم بی احترامی کردن اینم بگم که من خداروشکر خانواده ی محترم و مرفهی دارم که از [=arial]لحاظ سطح مالی خیلی بالاتر از اونها هستیم
خانواده ی من همش می گفتن صبر داشته باش می ری تو خونه ی خودت این مشکلات حل میشه
با همه ی این کارها کم کم فهمیدم شوهرم برای بدست اوردن من بیشتر حرفهایی که بهم زده دروغ بوده
مثلا اینکه به من گفته بود سیگار نمی کشه در حالی که می کشید و همه می دونستن و ازم مخفی می کردن
marinux;333572 نوشت:
[=arial]
[=arial]من الان نمی دانم باید چکار کنم من و شوهرم باهم مشکل زیادی نداشتیم ا[=arial]خلاقمون با هم جور بود باعث تمام اختلاف های ما خانواده ی همسر بودند اگر بخواهم دادخواست مهریه بدهم همه ی اسیب ها به همسرم می رسد و مطمئنم که پدرش حمایتی از او نخواهد کرد.
[=arial][=arial]متاسفانه شوهر من توی خانواده ای بزرگ شده که بچه ها نه حق انتخاب داشتند نه نظر و فقط پدرشون براشون تعیین تکلیف می کرده همین باعث بروز مشکلاتی مثل دروغ گویی در بچه ها شده و ...
[=arial]من دیگه واقعا تحمل ندارم از [=arial]طرفی خیلی دلم برای شو هرم می سوزد
دیگه نمی دونم چه کاری درسته اصلا نمی توانم [=arial]تصمیم بگیرم [=arial]ایا تنها راه من طلاقه؟؟؟[=arial]
پاسخ:
بسمه تعالی
با سلام
با توجه به توضیحات شما لازم است موارد زیر را مد نظر قرار دهید
الف) يك مشاوره حضوري را در دستور كار قرار دهيد.
ب) از خود در قبال برخي شروط انعطاف بيشتري نشان دهيد
ج) او را وادار به جبهه گيري در مقابل خانواده‌اش نكنيد و خود نيز از احترام به خانواده ايشان فروگذار نكنيد. در غير اينصورت به تعارض و لجاجت ايشان كمك كرده‌ايد
د) بر نقاط قوت ايشان تمركز كنيد و از ايشان فرصت جبران برخي اشتباهات را دريغ نكنيد.، در صورتيكه نقاط قوت ايشان بر نقاط ضعف(كه هر كسي نقاط ضعفي دارد) غلبه داشته باشد و به اندازه كافي داراي تناسب با يكديگر باشيد، حتي اجازه خطور طلاق را در فكر خود ندهيد.
ذ) بخش مهمي از زندگي سازگاري است، آن را فراموش نكنيد.
ر) بيان شكايات را، در قالب بيان احساس به ايشان منتقل كنيد. و حساسيتها و همچنين توقعات خود را، از ايشان مخفي نكنيد.
ز) اينكه فرموده‌ايد با همسرتان مشكلي نداشته‌ايد، و خانواده ايشان مقصر بوده است و... نشان از اشتراكات فراوان شما با يكديگر دارد، سعي كنيد در سايه اشتراكات، اختلافات را مديريت كنيد. ضمن اينكه اصرار ايشان براي ازدواج با شما، يك سرمايه است، اين سرمايه را به آساني از دست ندهيد و قدرشناس آن باشيد، نه اينكه خداي ناخواسته اهرمي بر عليه خود، ايشان و زندگي مشترك!
ز) اجازه طولاني شدن اين وضعيت را ندهيد، لازم است طرفين به اندازه كافي از خود نرمش نشان داده و به اين وضعيت خاتمه دهند، طولاني شدن اين دوره مفسده‌هاي ديگري را به دنبال دارد.
س) بايد هرچه سريعتر ارتباط را از سر بگيريد و جلسه گفتگو يي را در يك فضاي صميمي و در محيطي خاطره‌‌انگيز ترتيب دهيد، لازم است در اين گفتگو از مچ‌گيري و محكوم كردن يكديگر به خودداري شود.
ش) در صورتيكه، احيانا محبت طرفين به يكديگر آسيب ديده باشد، لازم است ابتدا يك دوره و بازه زماني براي بازسازي اعتماد و محبت از دست رفته در نظر گرفته شود و پس از آن قدمهاي بعدي به منظور، تشكيل زندگي مشترك و مستقل(عروسي) برداشته شود.
ص) پیش از شروع زندگی مشترک و مراسم عروسی نسبت به برطرف شدن اختلافات و یا کنار آمدن و یا پذیرش آنها اقدام کنید. بنا را بر این بگذارید که با ازدواج و عروسی چیزی تغییر نمی کند.
در مجموع، فرصت دوباره را از خود و ايشان دريغ نكرده و با شتاب تصميم گيري نكنيد؛ نه برای طلاق و نه برای عروسی.
کاربر مهمان خوش آمدید
من هيچ وقت عذرخواهي رو توصيه نكردم و توصيه نمي كنم
فقط بهش فرصت بدين براي حرف زدن
وقتي مي گين تلفن زده براي عذرخواهي يعني پشيمونه
مواظب باشين
البته موقعيت ايشون و رويارويي با خانوادشون حساس تره...
سوال:
marinux;333572 نوشت:
پاسخ:
بسمه تعالی
با سلام
با توجه به توضیحات شما لازم است موارد زیر را مد نظر قرار دهید
الف) يك مشاوره حضوري را در دستور كار قرار دهيد.
ب) از خود در قبال برخي شروط انعطاف بيشتري نشان دهيد
ج) او را وادار به جبهه گيري در مقابل خانواده‌اش نكنيد و خود نيز از احترام به خانواده ايشان فروگذار نكنيد. در غير اينصورت به تعارض و لجاجت ايشان كمك كرده‌ايد
د) بر نقاط قوت ايشان تمركز كنيد و از ايشان فرصت جبران برخي اشتباهات را دريغ نكنيد.، در صورتيكه نقاط قوت ايشان بر نقاط ضعف(كه هر كسي نقاط ضعفي دارد) غلبه داشته باشد و به اندازه كافي داراي تناسب با يكديگر باشيد، حتي اجازه خطور طلاق را در فكر خود ندهيد.
ذ) بخش مهمي از زندگي سازگاري است، آن را فراموش نكنيد.
ر) بيان شكايات را، در قالب بيان احساس به ايشان منتقل كنيد. و حساسيتها و همچنين توقعات خود را، از ايشان مخفي نكنيد.
ز) اينكه فرموده‌ايد با همسرتان مشكلي نداشته‌ايد، و خانواده ايشان مقصر بوده است و... نشان از اشتراكات فراوان شما با يكديگر دارد، سعي كنيد در سايه اشتراكات، اختلافات را مديريت كنيد. ضمن اينكه اصرار ايشان براي ازدواج با شما، يك سرمايه است، اين سرمايه را به آساني از دست ندهيد و قدرشناس آن باشيد، نه اينكه خداي ناخواسته اهرمي بر عليه خود، ايشان و زندگي مشترك!
ز) اجازه طولاني شدن اين وضعيت را ندهيد، لازم است طرفين به اندازه كافي از خود نرمش نشان داده و به اين وضعيت خاتمه دهند، طولاني شدن اين دوره مفسده‌هاي ديگري را به دنبال دارد.
س) بايد هرچه سريعتر ارتباط را از سر بگيريد و جلسه گفتگو يي را در يك فضاي صميمي و در محيطي خاطره‌‌انگيز ترتيب دهيد، لازم است در اين گفتگو از مچ‌گيري و محكوم كردن يكديگر به خودداري شود.
ش) در صورتيكه، احيانا محبت طرفين به يكديگر آسيب ديده باشد، لازم است ابتدا يك دوره و بازه زماني براي بازسازي اعتماد و محبت از دست رفته در نظر گرفته شود و پس از آن قدمهاي بعدي به منظور، تشكيل زندگي مشترك و مستقل(عروسي) برداشته شود.
ص) پیش از شروع زندگی مشترک و مراسم عروسی نسبت به برطرف شدن اختلافات و یا کنار آمدن و یا پذیرش آنها اقدام کنید. بنا را بر این بگذارید که با ازدواج و عروسی چیزی تغییر نمی کند.
در مجموع، فرصت دوباره را از خود و ايشان دريغ نكرده و با شتاب تصميم گيري نكنيد؛ نه برای طلاق و نه برای عروسی.
سایت انجمن گفتگوی دینی/ انجمن مشاوره/ کارشناس: امیدوار/ 1395.1.15