ازدواج با وجود علاقه ی کم!

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد حامی

:god:
یه کم فکر کنید ...........البته تو خلوت .........از خودتون سوال بپرسید و درست جواب بدید
خواستتون چیه ؟

علاقه بحث مهمی هست
بنابرتجربه شخصی خودم میگم یکی از راه های ایجاد علاقه تلقین ویژگی های خوب و مثبت شخص مقابل به خودتون هست.
شما در حال حاضر شخصی رو تو زندگیت داری که خیلی ها ارزو داشتن چنین ادمی رو دارند
شناختتون رو بیشتر کنید
به خانواده تون بگید
اگه تایید کردن
به نظر من رد نکنید چنین فرصتی رو
اگه میبینید هیچ جوره نمیتونید بهش دل ببندید یه فکر دیگه بکنید

اگر ازدواج عاقلانه باشه و بعدش هر دو طرف مدیریت کنن و گذشت داشته باشن علاقه به وجود میاد و علاقه ای که بعد ازدواج به وجود میاد از بین نمیره و بهتر از علاقه ی قبل از ازدواجه که از روی احساسات هست.
اما تو زندگی و گذشت زمانه که مشخص میشه این خانوم همه ی شرایط شما رو پذیرفته تغییر هم سخته و تلاش و مداومت شما رو هم میخواد.

یکی از زیر بناهای ازدواج موفق علاقه دو طرفه هست.این جور که گفتید علاقه شما دوطرفه نیست
و اگه تن به این ازدواج بدید مسلما زندگی براتون شیرین نمیشه.
بدون رودربایستی این مضوع رو به طرف مقابلتون بگید
یه چیز مهم : نظر من اینه دلها به هم راه دارن اگه طرف شما رو واقعا دوست میداشت مطمئنا شما هم
حس خوبی بهش داشتی

سلام
به عنوان خواهرکوچیکتر میگم:
به هیچ وجه با احساسات اون بنده خدا بازی نکنید!
الان بهشون رک بگین هیچ احساسی بهش ندارین خیلی بهتره تا بذارین بعد اینکه قضیه جدی شد و مطمئن شدین نمیتونین باهاش زندگی کنین؛ تو وحشت تنهایی رهاش کنین که هیچ آبرو و وقت و شخصیت و احساساتشم به بازی بگیرین!
اصلاً اشتباه کردین شرطی رو مطرح کردین!! باید ازشون فرصت برای فکر کردن می گرفتین و نهایتاً خیلی محترمانه بهشون جواب رد می دادین!
رفتار بعضی پسرهای مذهبی عجیب غریبه برام!!!!

تازه این رو هم درنظر بگیرین که اون بنده خدا به خاطر اینکه فک میکنه علاقه دو طرفه اس پای شما وای میسه و خونوادشو بسختی راضی می کنه و بعد که شما علاقمند نشدین و همه چی رو بهم زدین فقط یه لحظه خودتونو جای ایشون بذارین که چه می کنین باهاش!
خونوادش بخاطر رفتار شما به اعتقادات مذهبی ها بدبین میشن! و چقد بهونه دست خونواده شون میدین تا حسابی ایشونو بخاطر اعتقاداتی که حاصلش شده یه رابطه بی فرجام!! بی وفایی !! حاصلش شده تنهایی!! تحت فشار قرار بدن!
تجربه شده اینها جناب!

یه کم انصاف داشته باشین و همین الان به فکر نجات خودتون از آتش دوزخ و آتش آه های اون دختر باشین و ایشونو هم از این شرایط سختی که براش پیش خواهد اومد نجات بدین!

لطفا راهنمایی ام کنید: منم الان یه خواستگار دارم که از همه نظر مناسبه از اخلاق و اعتقادات و معنویات گرفته تا مسائل مادی. ولی با اینکه سه جلسه صحبت کردیم و نظراتمون هم مثل همه ولی احساس میکنم حس خوبی نسبت بهشون ندارم نمیدونم باید چی کار کنم اونا جوابشون مثبته ولی من هنوز نمیدونم. مادرم میگن شاید بخاطر ترس و استرسیه که از ازدواج داری و بعد خطبه محبت ایجاد میشه ولی من میترسم چون اگه ازشون خوشم نیاد نمیتونم باهاشون زندگی کنم. الان مشکلم اینه که 1- نمیدونم این حس خوش نیومدن کاذبه یا واقعی و 2- چون که عقایدشون همون چیزیه که من میخوام میترسم جواب رد بدم. لطفا راهنمایی ام کنین. اگه کسی تجربه اینطوری داشته لطفا بگه

سلام البته نظر شخصیمو کوتاه میگم و بعدش ان شاء الله کارشناسا میان و راهنمایی بیشتر می کنن
دخترخانم ها تعهداتشونو جدی تر می گیرن! باور کنین.حتی اگه علاقه ی زیادی هم نباشه بخاطر حیای درونی و فاداری بیشتری که دارن پایبند قول و قرارها می مونن و کم کم علاقه ایجاد میشه. و زندگی رو روال عادیش می افته.
اگه بدتون میاد ازشون و نپذیرین ایشونو خب این شاید منطقی باشه(بسته به این که به چه دلایلی و با چه معیارایی از ایشون بدتون اومده) ولی اگه از ایشون بدتون نمیاد و فقط هنوز علاقه ای ایجاد نشده خب خواهر من چه محبتی ازشون دیدین که علاقه ایجاد بشه؟ صبور باشین و بهشون یه کم زمان بدین!

اون که برای اون برادر نوشتم نباید قضیه رو جلو می بردین بخاطر اینه که قصه برعکسه! پسر اولش علاقه نداشته باشه و باعلاقه ی کم بیاد جلو اگه بهردلیل این علاقه ایجاد نشه، سردی بینشون حکمفرما میشه و تعهدی که به دخترخانوم دارن رو راحت تر از یه خانوم فراموش میکنن!

خیر باشه ان شاء الله.

اما خانوما محبت می بینن و علاقمند میشن
حتی یه خانوم با یه سلام محبت آمیز میتونه دلبسته بشه!(توهین به جنس خانوم نباشه؛ خودم هم خانومم منظور اینه که جنبه ی احساس در خانوما قوی تره و رفتاری محبتی و احساسی اثر بیشتری رو خانوم داره. وگه نه چه بسا که با چندین جلسه هم هنوز دختری دلبسته نشه)
معمولاً پسرهای مذهبی ماخوذ به حیا، تو جلسات معارفه به خانوم محبتی نمی کنن! پس علاقه ایجاد نشدن برای خانوم میتونه طبیعی باشه! و کم کم که قضیه جدی شد و آقا اجازه میده به خودش رفتار محبت آمیز داشته باشه، کم کم خانوم نرم میشه و علاقه لازم ایجاد میشه!

البته این نظر شخصیمه و قطعاً استثنابردار هست اما تاجایی که آقایون و خانوما رو شناختم عمومشون به این صورت بوده!

سلام.
برادرم، جناب صبح صادق

حقیر 100% با نظر سرکار eslamic110 موافقم. اگر علیرغم این همه علاقه و پذیرش شرایط از طرف آن دختر خانم هنوز به ایشان علاقه و دلبستگی پیدا ننموده‌اید، تا دیر نشده به این رابطه پایان دهید. چون حقیقتاً آسیب بسیار جدی به روح لطیف ایشان و احساسات پاکشان وارد خواهد شد.
اگر نکات مثبت وجودی شما زیاد باشد، قطعا بازهم دختر خانمی دیگر پیدا خواهد شد که بشما علاقمند گردد.

موفق باشید:Gol:

سلام به جناب صبح صادق و اسلامیک 110
متأسفانه ما انسانها بخاطر قلبهای آلوده به گناهامان نمی توانیم به حس های درونی خود اعتماد کنیم. به همین خاطر بزرگان ما توصیه نموده اند مدتی تقوالی الهی را بیشتر مورد توجه قرار دهیم و به عبادت بیشتری مشغول شویم و بعد به ندای قلبمان اعتماد کنیم.
بخصوص جناب صبح صادق توجه کنند که وقتی کسی مورد اصرار عاطفی قرار می گیرد، می شود اهل ناز و طرف اصرار کننده اهل نیاز. اگر شما به خواستگاری آن دختر می رفتید و اگر او با بعضی عقائد شما مخالفت می کرد و بعد شما او را مجاب می کردید و به این وسیله شما می شدید اهل نیاز به احتمال قوی نسبت به آن دختر احساس خوبی داشتید.
لذا به نظرم می رسد این ازدواج می تواند مطلوب باشد.
نکته آخر این که من هم قبول دارم ازدواج امری مهم در زندگی است ولی باید توجه داشت که مهمتر از انتخاب اصلح برای ازدواج، تقویت ارزشهای انسانی و در دینی در خود است تا انسان با کمک این ارزشها بتواند بحرانها زندگی را مدیریت کند باید بیشتر دغدغه این ارزشها را داشته باشید تا دغدغه انتخاب اصلح. آن گونه که ما انتخاب اصلح را مهم تلقی می کنیم بزرگان ما مهم تلقی نمی کردند. البته منظور من تأکید زیاد روی انتخاب اصلح است نه انتخاب صالح. انتخاب صالح باید مورد اهمیت اول باشد در این شکی نیست.

سلام علیکم حاج آقا ممنون از تشریف فرمایی تون اگه مقدوره سوال سرکار حیا رو هم جواب بدین؛ توصیه شخصی من به اطرافیانم همون نظر شخصیم بوده که درجوابشون نوشتم ؛ دوس دارم بدونم چقد به حقیقت نزدیکه!

ثانیاً توصیتون به جناب صبح صادق بود دیگه؟
توکلتون به خدا خیلی تحسین برانگیزه که یه توصیه ی دوطرفه می کنین و نگران نیستین از اینکه فرد فقط یه وجهش رو متوجه بشه یا عمل کنه!
ممکنه فردی بر مبنای این بخش از توصیتون که ترغیب به ازدواجه اقدام کنه، و وجه دیگه که بالابردن توان خودش در مدیریت مشکلاته، مغفول واقع بشه!
اونوقت اون دختر آسیب بیشتر نمی بینه؟
نه اینکه بخوام ایرادی بگیرم به شما نه ایراد از فراموشی ما آدم هاست که حتی مشاوره گرفتن هامون هم انتخابیه! یعنی فقط برای یه سری مسائلی که خودمون میخوایم مشاوره میگیریم و نکته ی مهم تر و بیشتر بهمون گوشزد بشه فراموشش می کنیم!
اینکه حتی از پاسخ دادن به امثال ما، ابایی ندارید ؛ حرف رو میزنین ولو اینکه میدونین برداشت های یه وجهی، انتخابی از حرفاتون میتونه منتج به نتایجی بشه که مطلوب هیچ کس نیس! این تعجبمو برانگیخته:Ghamgin:

کلاً این برام سواله بهردلیل خانوم چندان که باید به دل آقا ننشسته! این مساله مهمی نیس؟ و مدیریت شدنیه؟ سوالمو بهتر بپرسم مدیریت مشکلات بعدی که تبعه ی این علاقه ی کم اولیه اس، کار هرکسی میتونه باشه؟

سلام.
خواهرم، سرکار حیا.

حقیر کارشناس نیستم. اما نظر شخص خود را می‌گویم تا خودتان از نظر منطقی و عقلانی بررسی کنید:

بنظرم در حالت عادی پس از سه جلسه صحبت کردن، شاید نتوان با قطعیت اینگونه نتیجه گرفت: « از همه نظر مناسبه از اخلاق و اعتقادات و معنویات گرفته تا مسائل مادی »

بلکه بهتر است به حس درونیتان بیشتر اعتماد کنید چون گیرنده خوبی برای امواج مثبت طرف مقابل است.

تجربه شخصی حقیر: کسی که از منظر اخلاقی و اعتقادی در حد نسبتاً قابل قبولی باشد، قطعاً اعمالش و سخنانش چنان نیروئی دارند که به دل بنشیند و حس خوبی را به مخاطب القاء کند.
اگر بعد از سه جلسه صحبت، هنوز آن حس مثبت درونی را نسبت به ایشان پیدا نکرده‌اید، آن حس را جدی تر بگیرید نسبت به اعلام نظر در مورد مناسب بودن معنویات و اخلاقیات ایشان.

سلام.
خواهرم، سرکار حیا.

حقیر فقط نظرات شخصیم را که کارشناسانه نیز نیست بیان میکنم. امیدوارم باعث سردرگمی شما نشود.
اما با توجه به فرمایشتان، بنظرم هر دوی این برادران بزرگوار به نوعی به هم شباهت دارند منتها با دو عملکرد مختلف.
نفر اول احتمالاً نورش قوی نبوده و به همین جهت سعی کرده با نور بالا خودش را پر نور جلوه دهد. و همینکه دیگر نیامده شاید لطف خداوند به شما باشد.
نفر دوم هم احتمالاً نورش قوی نیست. در غیر اینصورت بر دل شما روشنی را اثر می‌بخشید.

امیدوارم با توکل به خداوند متعال، به یاری و مدد حضرتش بتوانید بهترین تصمیم را اتخاذ نمائید.

موفق باشید:Gol:

[="Tahoma"][="Teal"]سلام خواهرجان:Gol:
الان اصل مشکل اینجاس که این آقا هیچ جذابیتی برا شما نداره؟ یا نه باتموم جذابیتاش هنوز علاقه ای بهش نداری؟
اگه مورد دومه بنده فک می کنم مشکل بزرگی نیس و بازمان درست میشه.
اما اگه مورد اوله باید ریشه یابی بشه که چرا باوجود اینکه علی الظاهر ملاک ها رو داره باز برای شما جذابیت نداره.
حرف حاج سید مهندس دکتر وقتی می تونه درست باشه که این ریشه یابی بدرستی انجام بشه. شاید ایشون خود واقعی شو نشون نداده که خوبیاش جذب کنندس نیس اما فقط شاید! شاید هم شما به یه سری از ویژگی هاش حساسیت حتی ناخودآگاه داری که باعث میشه متوجه خوبیاش اونطور که باید نباشی. یا شاید دلایل دیگه ای داره.
من با صحبت حاج آقا خیلی موافقم که میگن نداهای درونی ما آدمای معمولی خیلی قابل اعتماد نیس؛ چون ما تو زندگیمون خیلی دغدغه ی تقوا نداریم! تقوای ظاهری چرا زیاد اهل مراقبه ی ظاهر رفتاریمون هستیم اما تقوای قلبی خیلی نداریم! تو خیلی از مسائل زود تسلیم عرف و مسائل عرفی میشیم. یه جاهایی دلخواه های ما پررنگ تر از دلخواه های خدا میشه؛ همه ی اینا باعث میشه من نوعی تو اعتماد به نظر شخصیم و ندای درونیم خیلی موفق نباشم.

باز ان شاء الله خدا تو رو متوجه اونچه خیرت هست بکنه. برات دعامیکنم . برام دعا کن.:Sham:[/]