جمع بندی آیا وابستگی مالی زن به شوهر یک ارزش است؟

بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام

برداشت کنونی و غالب ما از اسلام این است ک می‌گوید زن بهتر است شاغل نباشد، مهریه کم داشته باشد و کلا امور مالی را به همسر واگذار کند، بعد ارث زن از شوهر و حتی پدر بسیار کم است ب خصوص از شوهر بنده موارد متعدد دیدم ک زنهایی با همین ایدآل های اسلام بعد از فوت شوهر به اصطلاح زیر دست بچه ها افتادند و آخر عمری با منت آنها زندگی میکنن. حتی موردی بود ک دختر از مادر شکایت کرد و با گرفتن سهم الارثش از خانه ی پدری مادرش رو آواره کرد! بله چنین بچه ای در آخرت پاسخگوی اعمالش خواهد بود ووو... ولی اینها چ ب درد مادر در این دنیا می‌خورد؟قانون برای زندگی بهتر در همین دنیاست.. وقتی کاربرد خود رو از دست بدهد قانون مشکل داری است...  این احکام و توصیه های اسلام زن را از نظر مالی به شدت وابسته ب همسر بار می آورد ب شکلی ک مجبور ب تحمل هر ظلمی از طرف او می‌شود چرا؟! حتی اگر اشتباه نکنم مردی ک بچه این نداشته باشد فقط یک چهارم اموالش ب همسر او می‌رسد و باقی برای دولت است چرا؟!!! 

در این خصوص باید به چند نکته توجه بفرمایید: نکته اول: اسلام با شاغل بودن زن مشکلی ندارد، و حتی اینکه معتقد است اگر زن درآمد کافی داشته باشد باز هم لازم است مرد نفقه و مخارج او را بدهد نشان میدهد دنبال وابستگی اقتصادی زن هم نیست. آنچه که از اسلام برداشت می شود این نیست که وابستگی مالی زن به شوهرش اصالت داشته باشد، بلکه به نظر می رسد اولویت های مهم تری موجب شده باشد تا بر مهریه اندک، و وجوب نفقه مرد بر زن، و تا حد امکان شاغل نبودن زن تأکید شود. اینکه نیاز یک خانواده فقط پول نیست، بلکه کارهای درون خانه و مهیا کردن محیط مناسب به لحاظ عاطفی برای آرامش، و نیز تربیت فرزندان و مانند آن نیازهای مهمتری هستند که اتفاقا هدف از پول در آوردن در حقیقت برای تحقق انهاست. معنا ندارد که انسان ها پول در بیاورند خرج کنند و بخورند و بچه دار شوند  وبعد عمرشان تمام شود! هدف اصلی تشکیل خانواده رسیدن به آرامش روح و روان و تربیت نسل نیکوست. به همین خاطر اسلام تأمین مخارج زن را بر عهده مرد گذاشته است تا این هدف برآورده شود.   نکته دوم: آنچه از مطالعه احکام ارث اسلام فهمیده میشود این است که اسلام میان نسبت های نسبی و نسبت های سببی تفاوت قائل است. یعنی طبقات مختلفی برای ارث تعیین کرده است که مثلا در طبقه اول پدر ومادر و فرزندان و در طبقه دوم خواهر و برادر هستند، اما زن و شوهر در هیچ طبقه ای نیستند، بلکه در کنار هر طبقه ارث می برند. شاید بدین خاطر که این ارتباط قابل گسستن است، از آن ارتباط های نسبی مثل مادر و فرزندی نیست که غیر قابل گسستن باشد. به همین خاطر ارث شوهر از زن هم طبق همین قاعده است منتهی دو برابر، یعنی شوهر از زنی که بچه دارد یک چهارم ارث میبرد. این ازمسئله  را می توان از برخی روایات استفاده کرد، به عنوان مثال این تعبیر در مورد ارث نبردن زن از اموال غیر منقول فرموده اند:  «الْمَرْأَةُ قَدْ يَجُوزُ أَنْ يَنْقَطِعَ مَا بَيْنَهَا وَ بَيْنَهُ مِنَ الْعِصْمَةِ وَ يَجُوزُ تَغْيِيرُهَا وَ تَبْدِيلُهَا وَ لَيْسَ الْوَلَدُ وَ الْوَالِدُ كَذَلِكَ لِأَنَّهُ لَا يُمْكِنُ التَّفَصِّي مِنْهُمَا؛ پيوند زن و شوهر شايد گسسته شود و تغيير و تبديل آن، امکان دارد. ولى پيوند فرزند و پدر، اين گونه نيست، بلکه ناگسستنى است.»(من لایحضره الفقیه، ج4، ص348) نباید ما صرفا خانواده های خودمان را ببینیم که ارتباط پدر و مادر نیکوست، امروز آمار بالای طلاق را می بینیم. بالاخره ازدواج ارتباط دو انسان است که با هم نسبتی ندارند و با یک عقد وارد زندگی هم شده اند به همین خاطر اسلام در صورت داشتن فرزند، برای زن یک هشتم، و برای شوهر یک چهارم از اموال همسرش را به عنوان ارث تعیین کرده است و بیش از آن را زن و مرد در دوران حیاتشان باید به هم ببخشند. یعنی بر عهده مرد است که در صورت موفقیت در ازدواج و اعتماد به همسرش در دوران حیات از اموالش به زن ببخشد. نکته دیگر اینکه در کنار ارث و مهریه، زن می تواند در ازای تلاش ها و زحماتی که در خاه همسرش کشیده است نیز تقاضای اجرت کند. نکته سوم: در خصوص مهریه هم زن هم باید توجه کنید که زن میتواند مهریه بالا طلب کند، این که اسلام با مهریه بالا مخالفت کرده است از این باب نیست که به مرد فشار می آید، یا زن باید وابسته باشد، بلکه از این باب است که مهریه بالا موجب بی اعمادی و دشمنی می شود، همانطور که امام علی(ع) می فرمایند: «لا تُغالُوا بِمهورِ النساءِ فَتَكونَ عَداوَةً؛ مهریه‌های زنان را گران و سنگین نکنید، زیرا سبب دشمنی و کینه‌ می‌شود.(وسئل الشیعه، ج21، ص ص 252) اگر کسی مردی را به درستی انتخاب کند و مهریه اش را پایین بگیرد همین مهریه پایین موجب جلب محبت میشود، در حالی که خود مهریه بالا بوی بی اعتمادی می دهد و اولین خشت کج برای بروز اختلافات و ناملایمات است.  اسلام مخالف این است که مهریه یک ضامنی برای نگه داشتن شوهر پای زندگی باشد. زندگی باید با مهربانی و عشق بیمه شود، نه اینکه مردی را به خاطر پول پای یک زندگی نگه داشت. خود زن هم چنین شوهری که او را دوست ندارد و از سر نداشتن مهریه نگه داشته است نمیپسندد.

بسم الله الرحمن الرحیم با سلام  در این خصوص باید به چند نکته توجه بفرمایید: نکته اول: اسلام با شاغل بودن زن مشکلی ندارد، و حتی اینکه معتقد است اگر زن درآمد کافی داشته باشد باز هم لازم است مرد نفقه و مخارج او را بدهد نشان میدهد دنبال وابستگی اقتصادی زن هم نیست. آنچه که از اسلام برداشت می شود این نیست که وابستگی مالی زن به شوهرش اصالت داشته باشد، بلکه به نظر می رسد اولویت های مهم تری موجب شده باشد تا بر مهریه اندک، و وجوب نفقه مرد بر زن، و تا حد امکان شاغل نبودن زن تأکید شود. اینکه نیاز یک خانواده فقط پول نیست، بلکه کارهای درون خانه و مهیا کردن محیط مناسب به لحاظ عاطفی برای آرامش، و نیز تربیت فرزندان و مانند آن نیازهای مهمتری هستند که اتفاقا هدف از پول در آوردن در حقیقت برای تحقق انهاست. معنا ندارد که انسان ها پول در بیاورند خرج کنند و بخورند و بچه دار شوند  وبعد عمرشان تمام شود! هدف اصلی تشکیل خانواده رسیدن به آرامش روح و روان و تربیت نسل نیکوست. به همین خاطر اسلام تأمین مخارج زن را بر عهده مرد گذاشته است تا این هدف برآورده شود.   نکته دوم: آنچه از مطالعه احکام ارث اسلام فهمیده میشود این است که اسلام میان نسبت های نسبی و نسبت های سببی تفاوت قائل است. یعنی طبقات مختلفی برای ارث تعیین کرده است که مثلا در طبقه اول پدر ومادر و فرزندان و در طبقه دوم خواهر و برادر هستند، اما زن و شوهر در هیچ طبقه ای نیستند، بلکه در کنار هر طبقه ارث می برند. شاید بدین خاطر که این ارتباط قابل گسستن است، از آن ارتباط های نسبی مثل مادر و فرزندی نیست که غیر قابل گسستن باشد. به همین خاطر ارث شوهر از زن هم طبق همین قاعده است منتهی دو برابر، یعنی شوهر از زنی که بچه دارد یک چهارم ارث میبرد. این ازمسئله  را می توان از برخی روایات استفاده کرد، به عنوان مثال این تعبیر در مورد ارث نبردن زن از اموال غیر منقول فرموده اند:  «الْمَرْأَةُ قَدْ يَجُوزُ أَنْ يَنْقَطِعَ مَا بَيْنَهَا وَ بَيْنَهُ مِنَ الْعِصْمَةِ وَ يَجُوزُ تَغْيِيرُهَا وَ تَبْدِيلُهَا وَ لَيْسَ الْوَلَدُ وَ الْوَالِدُ كَذَلِكَ لِأَنَّهُ لَا يُمْكِنُ التَّفَصِّي مِنْهُمَا؛ پيوند زن و شوهر شايد گسسته شود و تغيير و تبديل آن، امکان دارد. ولى پيوند فرزند و پدر، اين گونه نيست، بلکه ناگسستنى است.»(من لایحضره الفقیه، ج4، ص348) نباید ما صرفا خانواده های خودمان را ببینیم که ارتباط پدر و مادر نیکوست، امروز آمار بالای طلاق را می بینیم. بالاخره ازدواج ارتباط دو انسان است که با هم نسبتی ندارند و با یک عقد وارد زندگی هم شده اند به همین خاطر اسلام در صورت داشتن فرزند، برای زن یک هشتم، و برای شوهر یک چهارم از اموال همسرش را به عنوان ارث تعیین کرده است و بیش از آن را زن و مرد در دوران حیاتشان باید به هم ببخشند. یعنی بر عهده مرد است که در صورت موفقیت در ازدواج و اعتماد به همسرش در دوران حیات از اموالش به زن ببخشد. نکته دیگر اینکه در کنار ارث و مهریه، زن می تواند در ازای تلاش ها و زحماتی که در خاه همسرش کشیده است نیز تقاضای اجرت کند. نکته سوم: در خصوص مهریه هم زن هم باید توجه کنید که زن میتواند مهریه بالا طلب کند، این که اسلام با مهریه بالا مخالفت کرده است از این باب نیست که به مرد فشار می آید، یا زن باید وابسته باشد، بلکه از این باب است که مهریه بالا موجب بی اعمادی و دشمنی می شود، همانطور که امام علی(ع) می فرمایند: «لا تُغالُوا بِمهورِ النساءِ فَتَكونَ عَداوَةً؛ مهریه‌های زنان را گران و سنگین نکنید، زیرا سبب دشمنی و کینه‌ می‌شود.(وسئل الشیعه، ج21، ص ص 252) اگر کسی مردی را به درستی انتخاب کند و مهریه اش را پایین بگیرد همین مهریه پایین موجب جلب محبت میشود، در حالی که خود مهریه بالا بوی بی اعتمادی می دهد و اولین خشت کج برای بروز اختلافات و ناملایمات است.  اسلام مخالف این است که مهریه یک ضامنی برای نگه داشتن شوهر پای زندگی باشد. زندگی باید با مهربانی و عشق بیمه شود، نه اینکه مردی را به خاطر پول پای یک زندگی نگه داشت. خود زن هم چنین شوهری که او را دوست ندارد و از سر نداشتن مهریه نگه داشته است نمیپسندد.

hoorshid said in آیا وابستگی مالی زن به شوهر یک ارزش است؟

برداشت کنونی و غالب ما از اسلام این است ک می‌گوید زن بهتر است شاغل نباشد، مهریه کم داشته باشد و کلا امور مالی را به همسر واگذار کند، بعد ارث زن از شوهر و حتی پدر بسیار کم است ب خصوص از شوهر بنده موارد متعدد دیدم ک زنهایی با همین ایدآل های اسلام بعد از فوت شوهر به اصطلاح زیر دست بچه ها افتادند و آخر عمری با منت آنها زندگی میکنن. حتی موردی بود ک دختر از مادر شکایت کرد و با گرفتن سهم الارثش از خانه ی پدری مادرش رو آواره کرد! بله چنین بچه ای در آخرت پاسخگوی اعمالش خواهد بود ووو... ولی اینها چ ب درد مادر در این دنیا می‌خورد؟قانون برای زندگی بهتر در همین دنیاست.. وقتی کاربرد خود رو از دست بدهد قانون مشکل داری است...  این احکام و توصیه های اسلام زن را از نظر مالی به شدت وابسته ب همسر بار می آورد ب شکلی ک مجبور ب تحمل هر ظلمی از طرف او می‌شود چرا؟!   حتی اگر اشتباه نکنم مردی ک بچه این نداشته باشد فقط یک چهارم اموالش ب همسر او می‌رسد و باقی برای دولت است چرا؟!!! 

سلام و ادب والدین جزو موارد واجب النفقه هستند. یعنی در صورت نیاز بر فرزند واجب است که نفقه ی آنها را بدهد. پس آن دختر حق دارد تقاضای سهم الارث کند. اما بر آن فرزند یا فرزندان واجب است نفقه مادر را تامین کنند. مثلا مسکن و خوراک و پوشاک و ....      

در مورد همسر : میتواند از مهریه استفاده کند. از سهم الارث شوهرش استفاده کند. می تواند کار کند  میتواند واحب النفقه فرزندانش باشد و فرزندان باید نفقه او را بدهند حتی میتواند ازدواج کند و نفقه داشته باشد. یا از زکات و صدقات به او داد یا حاکم شرع به او کمک کند. یا حق

hoorshid said in در مورد همسر :

بیت المعمور said in در مورد همسر :

در مورد همسر : میتواند از مهریه استفاده کند. از سهم الارث شوهرش استفاده کند. می تواند کار کند  میتواند واحب النفقه فرزندانش باشد و فرزندان باید نفقه او را بدهند حتی میتواند ازدواج کند و نفقه داشته باشد. یا از زکات و صدقات به او داد یا حاکم شرع به او کمک کند. یا حق

در مورد کار ک باید با اجازه همسر باشه جدای از اون این طور ک حداقل تبلیغ میشه اسلام بیشتر تمایل ب در خانه ماندن زن داره مهریه ک توصیه شده کم باشه سهم الارث هم اصلا قابل توجه نیست مورد آخر هم چرا زن رو با این رویکردها ب شکلی بار بیاریم ک مستحق دریافت صدقه بشود؟!! 

سلام شما درست می گویید  به خودی خود، در عقد دائم، زن به لحاظ مالی وابسته به مرد است. حتی شغل و خروج از منزل وابسته به اجازه مرد است. => اما میتوان از شروط ضمن عقد استفاده کرد. یعنی شرط کرد که زن اجازه داشتن شغل دارد. و در این حالت زن میتواند پشتوانه مالی برای خودش به دست آورد. در عقد موقت نیز همه چیز کاملا به شروط طرفین وابسته است. پس سخن شما نمیتواند درست باشد. توجه داشته باشید که هدف اصلی از ازدواج تشکیل خانواده است و هر کسی باید نقشی را به عهده بگیرد. یکی از بهترین و حیاتی ترین نقش ها برای زن، شیردادن و نگهداری از فرزند است. فرزند داشتن الزاماتی دارد.  قطعا پدر هم نقش دارد اما نقش مادر در سنین کودکی پر رنگ تر است.  تقسیم وظایف با توجه به استعداد زن میتواند تغییر کند مثلا زن در کنار وظیفه مادری پزشک یا منشی یا کارگر.... اما بهتر است که زن برای خانواده و مرد کار کند تا اینکه برای دیگران و در جامعه کار کند.  به هر حال همه چیز با شروط ضمن عقد قابل تغییر است.    

سلام به نظرم باید با رویکرد درستی وارد این نوع احکام شد. توضیح اینکه اگر زن و مرد خوب باشند و هر یک به دنبال سوء استفاده نباشد و بنا به فطرت بخواهیم نگاه کنیم ، این احکام درست است. چرا؟ چون هویت مرد در زندگی زناشویی به مانند تکیه گاه و پشتیبان است. و هویت زن در زندگی زناشویی به مانند تکیه کننده است. این مبحث در مسائل روانشناسی تایید شده است. در قرآن نیز همین مسئله با این دو عنوان مطرح شده است. مرد قوام است.  زن قانت است. یکی از ارکان قوامیت مرد ، قدرت اقتصادی است که به هویت تکیه گاه بودن مرد جان می بخشد. و از آنجا که زن به دنبال یک پشتوانه است همیشه برای زندگی کردن به قدرت اقتصادی مرد نگاه میکند. این مسئله نیز در روانشناسی و فرایند تکامل آنها مطرح شده است. => لذا اگر ما می گوییم حتی زن برای کار کردن به مرد متکی باشد، نه به خاطر این است که مرد یا دیگران سوء استفاده کند. بلکه به این خاطر است که هویت و نقش اینها اینگونه است. زن به ذاته اگر برای شوهرش و خانواده کار کند ، بهتر است. و مرد اگر حقوق و دستمزد همسرش را بدهد برای هویت مردانه اش ( پشتوانه و تکیه گاه بودن ) بهتر است. => اشکال : لکن شما ممکن است بگویید اگر زن به طور کامل به مرد وابسته باشد ممکن است مرد سوء استفاده کند و زن چون وابسته است از حقوقش بگذرد. پاسخ : همانطور که عرض کردم زن ذاتا دوست دارد شوهری قدرتمند داشته باشد و به او تکیه کند. هر چه قدر این وابستگی کامل تر باشد زندگی آرمانی تری خواهد داشت. پس حکم اولیه منطبق بر فطرت و هویت آنها است. اما برای جلوگیری از سوء استفاده میتوان از شروط ضمن عقد استفاده کرد. شروط ضمن عقد : این شروط در زمان ائمه معصومین هم مطرح شده است و اینطور نیست که در عصر حاضر ابداع شوند.  

  وابستگی مالی از کجا نشئت گرفته است؟ اجازه خروج از منزل  و ریشه فقهی آن کجاست؟ تمکین جنسی آیا اختلاف فقهی داریم ؟ بله => توضیح مطلب : برداشت من از نظر فقها این است برخی فقها گفته اند زن حق دارد به خارج از منزل برود و کار کند. اما این خروج و کار نباید نیاز عاطفی و جنسی مرد را نادیده بگیرد. برخی فقها گفته اند زن حق خروج از منزل را ندارد مگر با اجازه مرد. و این مطلب ربطی به نیاز مرد ندارد. طبق نظر اول : پیش فرض عقد دائم این نیست که زن اجازه استقلال مالی و اشتغال ندارد. بلکه طبق نظر اول، زن میتواند مستقل باشد اما زندگی زناشویی حکم میکند که نیازهای جنسی و عاطفی مرد رعایت شود.  پس به نظرم اشکال شما در مورد نظر فقهایی وارد خواهد بود که حق خروج از منزل را به صورت مطلق به مرد داده اند. اما اشکال شما به نظر اول وارد نیست چون هر عاقلی قبول دارد که زندگی زناشویی شروطی دارد و استقلال مالی زن نباید مانع حقوق زناشویی مرد بشود.

با نام و یاد دوست           کارشناس بحث: استاد مسلم

با سلام مجدد

ببینید اینکه اهداف دیگری ک ذکر کردید باعث شده تا این توصیه ها مثل مهریه پایین یا عدم اشتغال مطرح شود یک بحثه و چیزی ک نتیجه ی عملی این توصیه ها و احکام  (مثل لزوم اجازه مرد برای اشتغال زن) است، یک بحث... واقعیتش من زیاد دیدم ک زنانی ک طبق این توصیه ها زندگی کردن خیلی بی حرمتی دیدن ب خصوص در اواخر عمرشون اون هم ب خاطر همین وابستگی های مالی. در بهترین حالت زیر منت بچه ها زندگی کردن اگر بچه ها خانه ای رو ک یک عمر درش زندگی کردن و همه ی ماحصل زندگی‌ی رو ک براش زحمت کشیدن ازشون نگرفته باشن... چرا این نتایج قهری درنظر گرفته نشده؟! در مورد تامین آرامش هم مگه در خانواده هایی ک مشارکت بین زن و مرد در بالاترین حالتش وجود داره هم در تامین هزینه و هم در امورات منزل آرامش وجود نداره؟! اتفاقا چیزی ک بنده دیدم خیلی خانواده ی بهتری تجربه میشه تا اون حالت اول.   ببینید چیزی ک بنده مشاهده کردم در اطرافم از تجربه زنهایی با این سبک زندگی چ نسل گذشته و چ حال نه در زمان حیات همسرشون زندگی خوبی داشتن نه بعد از اون. در زمان حیات این حد زیاد وابستگی و عقب نگه داشتن زنها در زمینه های مختلف توسط اختیاراتی ک مرد دارد باعث شده زن نتواند حداقل حقوقش رو حتی مطالبه کنه و ب زندگیی بسنده کرده ک میشه گفت طرف فقط زندست... بهشون میگی خب چرا ب فلان ظلمی ک ب تو میکنه اعتراض نمیکنی میگن ب کدوم پشتوانه وقتی هیچ اختیاری ندارم وو... و هیچ بهره ای از زندگی نداره بعد از فوت همسر هم ک عرض شد... واقعا این حد وابسته بار آوردن زن نظر اسلام است؟! 

 ببینید برای صدور یک حکم باید نگرش کلی داشت. گرچه هستند خانواده هایی که زن و شوهر در کنار هم با خوبی زندگی می کنند اما خانواده هایی هم هستند که اینگونه نیست! اسلام اولویت را به پیوندهای ناگسستنی داده است تا پیوندهای گسستنی که معلوم نیست از جهت خود همسران چقدر استحکام داشته باشد. اما بخشش بیش از آن ا بر عهده خودشان گذاشته است. یعنی در زمان حیاتشان میتوانند نیمی از اموال یا حتی تمامی آن را به نام هم بزنند.  بنابراین راه حل مشکل این نیتس که ارث همسر بالاتر برود چون از آن طرف ممکن است آسیب زا باشد، شما خودتان را باید جای خانواده هایی بگذارید که بعد از مرگ مرد روشن شده همسر یا همسران دیگری هم داشته است!! بنابراین اسلام اعطای بیش از این مقدار را به دست خود زن و مرد گذاشته است، نه اینکه آن را ممنوع کند.  

در مورد ارث هم بنده متوجه منطقی ک فرمودید نشدم ارث مربوط ب بعد از مرگ است و دیگه بحث جدایی و طلاق مطرح نیست!!

میدانم، منظورم این است که استحکام خانواده و بنای آن بستگی به خود زن و شوهر دارد، به همین خاطر اسلام ارث زن و شوهر را که از طریق سببی و عقد ایجاد شده، در کنار پیوندهای نسبی منند والدین و فرزندان و خواهران و برادران قرار داده است. این خود زن و شوهر هستند که با توجه به استحکام این پیوند می توانند به طرف مقابل بهره بیشتری بدهند. منظورم از بخشش در طول حیات همین است، نه نفقه. منظورم این است که مثلا مرد در دوران حیاتش خانه و دارایی خودش را به نام زن کند یا زن اگر دارایی قابل توجهی دارد بخشی از آن را به نام شوهرش کند. بحث نفقه نیست که فرمودید:

در مورد بخشش مرد ب زن در طول حیات هم آنچه برای نفقه مطرح شده ب شدت حداقلی و منحصر ب گذران زندگی روزانه است...

اما در مورد این مطلبتان:

و یک نکته ک باید عرض کنم اتفاقا چیزی ک می‌بینیم اینه ک طلب اجرت برای کارهای خانه بیشتر باعث نفرت میشه تا طلب مهریه زیاد

خیر بحث طلب اجرت در زمان حیات شوهر نیست که موجب اختلاف شود. زن میتواند بعد از فوت شوهر و در صورتی که دید بچه هایش انسان های عادلی نیستند و مادر باید برای مخارجش منت ایشان را بکشد می تواند هزینه زحماتی که در خانه برای ایشان و شوهرش کشیده را مطالبه کند. یعنی بحث در جایی است که خود طرف چنین درکی ندارد که جایگاه مادر را پس از پدرش حفظ کند.

و نکته دوم هم در مورد صحبت شما باید بگم اگر اینطور نبود ک طلاق ب دست مرد باشه مهریه هم ب این شکل ک امروز هست در نمیومد باز هم این شکل مهریه ب نظرم نتیجه قهری قانونی است ک خود اسلام در مورد طلاق گذاشته

ببینید این بحث مهریه مجال خود را می طلبد. فقط همین مقدار عرض کنم که اگر طلاق به دست زن بود آمار طلاق به خاطر کم تحملی خانم ها و تصیم های احساسی بسیار بالاتر از شرایط اکنون میرفت. طبق تحقیقی که دانشگاه شهید بهشتی انجام داده است حدود 70 درصد طلاق هایی که اتفاق می افتد به درخواست خانم ها، و فقط 3 درصد به درخواست آقایان است. و  23 درصد باقیمانده هم طلاق های توافقی است.  

با سلام مجدد  ببینید برای صدور یک حکم باید نگرش کلی داشت. گرچه هستند خانواده هایی که زن و شوهر در کنار هم با خوبی زندگی می کنند اما خانواده هایی هم هستند که اینگونه نیست! اسلام اولویت را به پیوندهای ناگسستنی داده است تا پیوندهای گسستنی که معلوم نیست از جهت خود همسران چقدر استحکام داشته باشد. اما بخشش بیش از آن ا بر عهده خودشان گذاشته است. یعنی در زمان حیاتشان میتوانند نیمی از اموال یا حتی تمامی آن را به نام هم بزنند.  بنابراین راه حل مشکل این نیتس که ارث همسر بالاتر برود چون از آن طرف ممکن است آسیب زا باشد، شما خودتان را باید جای خانواده هایی بگذارید که بعد از مرگ مرد روشن شده همسر یا همسران دیگری هم داشته است!! بنابراین اسلام اعطای بیش از این مقدار را به دست خود زن و مرد گذاشته است، نه اینکه آن را ممنوع کند میدانم، منظورم این است که استحکام خانواده و بنای آن بستگی به خود زن و شوهر دارد، به همین خاطر اسلام ارث زن و شوهر را که از طریق سببی و عقد ایجاد شده، در کنار پیوندهای نسبی منند والدین و فرزندان و خواهران و برادران قرار داده است. این خود زن و شوهر هستند که با توجه به استحکام این پیوند می توانند به طرف مقابل بهره بیشتری بدهند. منظورم از بخشش در طول حیات همین است، نه نفقه. منظورم این است که مثلا مرد در دوران حیاتش خانه و دارایی خودش را به نام زن کند یا زن اگر دارایی قابل توجهی دارد بخشی از آن را به نام شوهرش کند.