یک بار جلوه ای کن شادان نمای ما را کز هجر بیقرار و مهجور و ناتوانیم
مگو نجیب زمانه , ز چشم ما گله داری مگر نه وعده نمودی که بیشتر توببخشی؟! شبانه حرف دلم را اگر برای تو گفتم خیال من همه این بود مرا سحر توببخشی
یک شب بیا ستاره بریزم به پای تو ای آفتاب من همه چیزم فدای تو یک شب بیا تا به ما برسد اذان صبح از پشت بام مسجد کوفه با صدای تو
وَ گفته اند: تو از سمت كعبه مي آيي ولي "چه وقتش" را هيچ كس نفهميده ست...
وَ گفته اند: تو از سمت كعبه مي آيي
تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
[center] هر که از چشم سیاه تو مسلمان شدنی است از همان چشم سیاه تو شده کافر هم
دل غمگین مرا بشنو و برگرد که هست از سر زلف تو در باد پریشان تر هم[/center]
مستم و ديوانه و شيدائيم مست گل و لاله زهرائيم آن گل زهرا كه جهان مست اوست چرخه اقليم جهان دست اوست
ترجيع و رباعي و غزل كافي نيست تحقير و تمسخر ملل كافي نيست از بس كه به ما طعنه و تهمت زده اند... "برگرد" و "بيا " و "العجل" كافي نيست
ترجيع و رباعي و غزل كافي نيست تحقير و تمسخر ملل كافي نيست
از بس كه به ما طعنه و تهمت زده اند... "برگرد" و "بيا " و "العجل" كافي نيست
تقصير ماست غيبت طولاني شما بغض گلو گرفته ی پنهاني شما بر شوره زار معصيتم گريه مي كني جانم فداي ديده ي باراني شما
تقصير ماست غيبت طولاني شما
بغض گلو گرفته ی پنهاني شما
بر شوره زار معصيتم گريه مي كني
جانم فداي ديده ي باراني شما
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند گر از آن یار سفر کرده پیامی داری
یا رب سببی ساز که آن ختم امامت باز آید و برهاندم از غم به سلامت
تمام غصه ام همین شده که گویم این چنین و امشبم بدون تو سحر شد و نیامدی صبا به یار آشنا بگو که شاعر شما ز دوری رخ تو خون جگر شد و نیامدی
یک شب بیا به حرمت این چشم های خیس بر دیدگان مانده به راهم، قدم گذار ما مانده ایم در خَم این کوچه های تنگ ما را بیا از این همه دلواپسی در آر
یک شب بیا به حرمت این چشم های خیس
بر دیدگان مانده به راهم، قدم گذار
ما مانده ایم در خَم این کوچه های تنگ
ما را بیا از این همه دلواپسی در آر
رونقی بی گل خندان به چمن بازنماند یارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان
[center] نسیم صبح نمی آورد ترانه ی شوق
سر بهار ندارند بلبلان بی تو
لب از حکایت شب های تار می بندم اگر امان دهدم چشم خون فشان بی تو[/center]
واقـعـه ي ديـــدنروي تـــــو را ثـانـيـه اي بـيـشـتـرم آرزوسـت
تاریک و سرد می گذرد روز و شب، شبی رخسار ماه وَشَت را به قاب کن دیری ست تشنه ایم، وَ مخمور باده ایم این جام را به جرأت جانت شراب کن[color=#800080][size=14][font=microsoft sans serif][b] [/b][/font][/size][/color]
تاریک و سرد می گذرد روز و شب، شبی
رخسار ماه وَشَت را به قاب کن
دیری ست تشنه ایم، وَ مخمور باده ایم
این جام را به جرأت جانت شراب کن[color=#800080][size=14][font=microsoft sans serif][b]
نه هوای کعبه دارم نه صفاومروه خواهم که ندارداین مکانها به خدا صفای مهدی چه کنم چه چاره سازم که دل رمیده من نکند هوای دیگر به جز از هوای مهدی من دلشکسته هر دم به امید درنشستم که مگر عیان ببینم رخ دلگشای مهدی
يه درخت خشك و بي جون ، چي داره بگه به جنگل؟ چي بگم جز اين كه ننگم واسه ي گل و گياهت عمريه قطار دنيا داره مي ره سمت درّه ولي اون وا ميسه وقتي برسه به ايستگاهت[color=#800080][size=14][font=microsoft sans serif][b] [/b][/font][/size][/color]
يه درخت خشك و بي جون ، چي داره بگه به جنگل؟ چي بگم جز اين كه ننگم واسه ي گل و گياهت
عمريه قطار دنيا داره مي ره سمت درّه ولي اون وا ميسه وقتي برسه به ايستگاهت[color=#800080][size=14][font=microsoft sans serif][b]
تمام راه ظهور تو با گنه بستم دروغ گفته ام آقا كه منتظر هستم كسي به فكر شما نيست راست مي گويم دعا براي تو بازيست راست مي گويم
[center] مي دونم كه من نبايد بنويسم از نگاهت
اوني كه ستاره هم نيس چي بگه از روي ماهت
مي دونم كه من نبايد شاعر چشم تو باشم
چش سفيديه اگه من بگم از چشم سياهت[/center]
تا برده‌ای دل را گرو شد کشت جانم در درو اول تو ای دردا برو و آخر تو درمانا بیا
ای نگهت خواستگه آفتاب بر من ظلمت زده یک شب بتاب پرده برانداز زچشم ترم تا بتوانم به رخت بنگرم
ای نگهت خواستگه آفتاب بر من ظلمت زده یک شب بتاب
پرده برانداز زچشم ترم تا بتوانم به رخت بنگرم
من نگاه معرفت را بسته بودم ورنه تو لحظه لحظه چهره می دادی نشانم، سیّدی! من نمی¬دانم کجایی لیک دانم روز و شب پر زند دور حریمت مرغ جانم، سیّدی! در شبستان فراقت مشعلی افروختم شعله اش خیزد ز مغز استخوانم، سیّدی! جمعه ها و هفته ها و سال ها و ماه ها نام زیبایت بود ورد زبانم، سیّدی!
یادت ای قامت قیامت هر کجا کرده غوغای قیامت را بپا صبح جمعه رقص شور انگیز باد حلقه زلف تو را آرد به یاد
یادت ای قامت قیامت هر کجا کرده غوغای قیامت را بپا
صبح جمعه رقص شور انگیز باد حلقه زلف تو را آرد به یاد
دل تنگ و غریب من دارد تمنا پس بگو تو در کجایی ای غریب اشنا ما به تو توسل می کنیم بقیه الله تو اجابت کن دعای ما را بقیه الله از توگفتن بهترین حرف دنیاست در کنار تو بودن بهترین دعای ماست
تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب
بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی
یاران به کوی وصل تو نائل شدند و من عمرم گذشت و در غم تو ابتدایی ام در کوله بار خویش ندارم به جز طلب در راه تو نشسته ام و در گدایی ام جام توسلات دلم خشک و خالی است شهدی رسان که طالب وجه خدایی ام با مرگ سرخ، زندگی ام را کمال بخش لب تشنه ی شهادت با سر جدایی ام
منم سرگشته حیرانت ای دوست کنم یکباره جان قربانت ای دوست تنی نا ساز از شوق وصل کویت دهم سر بر سر پیمانت ای دوست
تا این که دل ها بوی سجّاده بگیرند باید بیایی و کمی تربت بیاری یک روز می آیی و تا صبح قیامت ما را به دست آسمان ها می سپاری
یک عمر به دنبال امان بودم و صحت منت نه و بگذار که بیمار تو باشم ای سایه لطفت همه جا روی سر من بگذار که در سایه دیوار تو باش[size=12]م [/size]
یک عمر به دنبال امان بودم و صحت منت نه و بگذار که بیمار تو باشم
ای سایه لطفت همه جا روی سر من بگذار که در سایه دیوار تو باش[size=12]م [/size]
ما بر سر سفره ات، نمك گير شديم با لقمه ي لطف و رحمتت، سير شديم با اين همه چون تو را نديديم، آن قدر خورديم غم فراق، تا پير شديم
مردّدم که تو با عید می رسی از راه و یا به یُمن قدوم تو عید می آید
مردّدم که تو با عید می رسی از راه
و یا به یُمن قدوم تو عید می آید
دانم که یک نگاه زدور ازتوام بس است عمریست درآرزوی همین یک نگاه نشسته ام ازکوی تاپای نمی کشم هرچند برانیم ازغیربریده ام و ازجهان دل گسته ام
[font=microsoft sans serif][color=blue]مردي مقدس يادگار سالهاي سرخ [/color][/font]باران تباري آسماني با ردايي سبز
[font=microsoft sans serif][color=blue]مردي مقدس يادگار سالهاي سرخ
باران تباري آسماني با ردايي سبز
ز كوي يار بياراي نسيم صبح غباري كه بوي خون دل ريش از آن تراب شنيدم
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی
یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم
یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم
تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم
[center] میان چشم هایت دیده ام قد می کشد باران وَ اندوهی که وسعت می دهد بی تابی ما را
شمردم بارها انگشتهایم را ، بگو آیا
از اوّل بشمرم ، بر روی چشمم می نهی پا را؟[/center]
اشکهایم هر پگاه انتظار گل کند در وعده گاه انتظار تا به کی از داغ هجران تو صبر جلوه کن ای آفتاب پشت ابر
روزها نو نشده کهنه تر از دیروز است گر کند یوسف زهرا نظری نوروز است لحظه ها در تپش و تاب و تب آمدنش آسمان چشم به راه قدمش هر روز است
روزها نو نشده کهنه تر از دیروز است گر کند یوسف زهرا نظری نوروز است
لحظه ها در تپش و تاب و تب آمدنش آسمان چشم به راه قدمش هر روز است
تویک غروب میرسی وگنبد بقیع را شبیه گنبد امام رضا درست میکنی
تويي كه در نفست مي‌وزد شميم بهار بيا به كوچه ما، عطر نرگسانه بيار
تويي كه در نفست مي‌وزد شميم بهار
بيا به كوچه ما، عطر نرگسانه بيار
رواق منظر چشم من آشیانه توست کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست
تا نیایی به جهان بی تو که آزادی نیست هر کجا روی زمین بی تو که آبادی نیست
تا نیایی به جهان بی تو که آزادی نیست
هر کجا روی زمین بی تو که آبادی نیست
توکه یک گوشه چشمت غم عالم ببرد حیف باشد که توباشی ومراغم ببرد
[center] دیشب به سیل اشك ره خواب می‌زدم نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم [/center]
مهدیا تا برسد پرتو نور رخ تو در غم دوری تو خون جگرانیم هنوز
ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ زجام عشق لبی تر نکرد جان بی تو
و قطره قطره دانه‌تسبیح می‌شود اشکم همین که نام تو می‌روید از لبم
کاربر مهمان خوش آمدید
کاربر مهمان خوش آمدید
یک بار جلوه ای کن شادان نمای ما را
کز هجر بیقرار و مهجور و ناتوانیم
ولي "چه وقتش" را هيچ كس نفهميده ست...
[center]
هر که از چشم سیاه تو مسلمان شدنی است
از همان چشم سیاه تو شده کافر هم
دل غمگین مرا بشنو و برگرد که هست
از سر زلف تو در باد پریشان تر هم[/center]
یا رب سببی ساز که آن ختم امامت
باز آید و برهاندم از غم به سلامت
[center]
نسیم صبح نمی آورد ترانه ی شوق
سر بهار ندارند بلبلان بی تو
لب از حکایت شب های تار می بندم
اگر امان دهدم چشم خون فشان بی تو[/center]
[/b][/font][/size][/color]
[/b][/font][/size][/color]
[center]
مي دونم كه من نبايد بنويسم از نگاهت
اوني كه ستاره هم نيس چي بگه از روي ماهت
مي دونم كه من نبايد شاعر چشم تو باشم
چش سفيديه اگه من بگم از چشم سياهت[/center]
تا عابر چشمانت، ره گم نکند در شب
بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی
[/color][/font]
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی
[center]
میان چشم هایت دیده ام قد می کشد باران
وَ اندوهی که وسعت می دهد بی تابی ما را
شمردم بارها انگشتهایم را ، بگو آیا
از اوّل بشمرم ، بر روی چشمم می نهی پا را؟[/center]
[center]
دیشب به سیل اشك ره خواب می‌زدم
نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم
[/center]