مراسم احیاء در تاریخ اهل بیت علیهم السلام
تبهای اولیه
سلام. آیا در روایات اشاره ای به این شده است که اهل بیت و به خصوص پیامبر، چگونه مراسم احیاء شب قدر را برگزار می کردند؟
سلام علیکم
در گزارشات مختلف از معصومین هم به احیاء شب قدر اشاره شده وهم به اینکه این احیاء در مسجد واقع می شده است.
پیامبر گرامی اسلام(ص) شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، خانواده خود را از خواب بیدار میکرد و بر صورت کسانی که خواب بودند آب میپاشاند. در احوال حضرت فاطمه زهرا(س) نیز نقل شده است که ایشان نمیگذاشت کسی در این شب بخوابد. او به همین مقصود، به خانواده خود غذای کم میداد و از روز قبل آن، خود را برای آن شب آماده میکرد و میفرمود: محروم و بیبهره کسی است که از خیر و برکت این شب محروم بماند.(1)
این گزارش احیاء را اثبات می کند
از طرفی دیگر پيامبراسلام-صلى الله عليه وآله در دهه آخر ماه رمضان اعتكاف مىكرد و دستور مىداد رختخوابش را برچينند و چادرى در مسجد بر پا كنند و هميشه مىفرمود: «ده روز اعتكاف در ماه رمضان، برابر با دو حج و دو عمره است».(2)
حضرت علي (ع) در خصوص اعتكاف پيامبرگرامي اسلام (ص) مي فرمايند: «فلم يزل يعتكف في العشرالا و اخر من رمضان حتي توفاه الله.
ترجمه: پس پيامبر اكرم (ص) هميشه در دهه آخر ماه رمضان در حال اعتكاف بود تا آن وقت كه خداوند جان او را گرفت».(3)
1. ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی، دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الأحکام، محقق، مصحح، فیضی، آصف، ج 1، ص 282، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، چاپ دوم، 1385ق. «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ... وَ كَانَ يُوقِظُ أَهْلَهُ لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ كَانَ يَرُشُّ وُجُوهَ النِّيَامِ بِالْمَاءِ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ ع لَا تَدَعُ أَحَداً مِنْ أَهْلِهَا يَنَامُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ وَ تُدَاوِيهِمْ بِقِلَّةِ الطَّعَامِ وَ تَتَأَهَّبُ لَهَا مِنَ النَّهَارِ وَ تَقُولُ مَحْرُومٌ مَنْ حُرِمَ خَيْرَهَا».
2. اعْتِكافُ عَشْرٍ فى شَهْرِ رَمَضانَ يَعْدِلُ حَجَّتَيْنِ وَ عُمْرَتَيْنِ»:; وسائل الشيعة، ج 10، ابواب الاعتكاف و اللمعة الدمشقيه، كتاب الاعتكاف
3. بحار الانوار ، ج94، ص7.
درباره ائمه نیز چنین مواردی داریم
درباره احیاء
امام باقر علیهالسلام فرمود: «هر کس شب قدر را احیا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را مىآمرزد.» و شیخ عباس قمى نقل کرده که «امام باقر علیهالسلام در شب بیست و یکم و بیست و سوم تا نیمه شب دعا می خواند و آن گاه به نماز مىپرداخت.»(1)
همچنین در مورد اینکه در مسجد این احیاء در مسجد برگزار میشود داریم که :
یحیى بن رزین نقل نموده که «کانَ اَبُو عَبْدِ اللّهِ مَریضا مُدْنِفا فَأَمَرَ فَأُخْرِجَ اِلى مَسْجِدِ رَسُولِ اللّهِ فَکانَ فیهِ حَتّى أَصْبَحَ لَیْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ؛(2)
ترجمه: امام صادق علیهالسلام بیمارى شدیدى داشت، دستور داد او را به مسجد پیامبر صلی الله علیه وآله [با همان حال] ببرند. پس حضرت تا صبح شب بیست و سوم ماه رمضان در آنجا باقى ماند.»
1.مفاتیح الجنان، اعمال شب 21، ص 425.
2.بحار الانوار، ج 94، ص 4، ذیل روایت 4
درباره ائمه نیز چنین مواردی داریم
درباره احیاء
امام باقر علیهالسلام فرمود: «هر کس شب قدر را احیا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را مىآمرزد.» و شیخ عباس قمى نقل کرده که «امام باقر علیهالسلام در شب بیست و یکم و بیست و سوم تا نیمه شب دعا می خواند و آن گاه به نماز مىپرداخت.»(1)همچنین در مورد اینکه در مسجد این احیاء در مسجد برگزار میشود داریم که :
) ترجمه: امام صادق علیهالسلام بیمارى شدیدى داشت، دستور داد او را به مسجد پیامبر صلی الله علیه وآله [با همان حال] ببرند. پس حضرت تا صبح شب بیست و سوم ماه رمضان در آنجا باقى ماند.»
یحیى بن رزین نقل نموده که «کانَ اَبُو عَبْدِ اللّهِ مَریضا مُدْنِفا فَأَمَرَ فَأُخْرِجَ اِلى مَسْجِدِ رَسُولِ اللّهِ فَکانَ فیهِ حَتّى أَصْبَحَ لَیْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ؛(21.
مفاتیح الجنان، اعمال شب 21، ص 425.
2.بحار الانوار، ج 94، ص 4، ذیل روایت 4
با سلام. روایاتی که آوردید، بر عبادت در دهۀ آخر و شب بیست و سوم و یک مورد هم شب بیست و یکم بود. آیا در مورد شب نوزدهم ماه رمضان روایاتی مشابه نداریم؟
با سلام. روایاتی که آوردید، بر عبادت در دهۀ آخر و شب بیست و سوم و یک مورد هم شب بیست و یکم بود. آیا در مورد شب نوزدهم ماه رمضان روایاتی مشابه نداریم؟
و در مجمع البيان است كه از حماد بن عثمان از حسان ابن ابى على نقل شده كه گفت: از امام صادق (ع) از شب قدر پرسيدم، فرمود در نوزدهم رمضان و بيست و يكم و بيست و سوم جستجويش كن(1)
و در كافى به سند خود از زراره روايت كرده كه گفت: امام صادق (ع) فرمود: تقدير در نوزدهم و ابرام در شب بيست و يكم و امضا در شب بيست و سوم است(2)
1. مجمع البيان، ج 10، ص 519.
2. ترجمه الميزان، ج20، ص: 566
و در مجمع البيان است كه از حماد بن عثمان از حسان ابن ابى على نقل شده كه گفت: از امام صادق (ع) از شب قدر پرسيدم، فرمود در نوزدهم رمضان و بيست و يكم و بيست و سوم جستجويش كن(1)
و در كافى به سند خود از زراره روايت كرده كه گفت: امام صادق (ع) فرمود: تقدير در نوزدهم و ابرام در شب بيست و يكم و امضا در شب بيست و سوم است(2)1. مجمع البيان، ج 10، ص 519.
2. ترجمه الميزان، ج20، ص: 566
با سلام و تشکر، ولی عنایت دارید بحث بر سر سیرۀ عملی است، نه نظرات معصومین. بعلاوه، وقتی کتاب کافی در دسترس هست، چرا از خود کافی رفرنس نمی دهید؟
با سلام و تشکر، ولی عنایت دارید بحث بر سر سیرۀ عملی است، نه نظرات معصومین.
بله فرمایش شما درست است ولی در آخرین مطلبتان فرمودید روایاتی درباره شب نوزدهم
بعلاوه، وقتی کتاب کافی در دسترس هست، چرا از خود کافی رفرنس نمی دهید؟
اگر مدخل برای دایره المعارف یا مقاله علمی پزوهشی یا پایان نامه می نوشتم فرمایش شما صحیح بود
اما بحث ما هیچ کدام از آنها نیستند وقتی المیزان دم دست بود و می دانیم که ایشان بدون استناد حرف نمی زنند چه از کافی چه از المیزان به نقل از کافی فرقش چیست؟
در گزارشی نیز آمده که شخصی به نام جهنی به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله معروض داشت كه: منزل من از مدينه دور است، پس شبى را به من بفرماى تا به آنجا درآيم، پيمبر او را فرمود تا در شب بيست و سوّم به مدينه در آيد.(1)
این روایت حاکی از آن است که مردم و حتی مردم بیرون مدینه در شب نوزدهم به مدینه می آمدند، چرا که جهنی اصرار می کند من فقط یک شب می توانم بیایم، و پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم پس از اصرار وی می فرمایند شب بیست و سوم بیا.
اینکه شب نوزدهم از شهروند بیرونی به مدینه بیاید قطعا برای دید و بازدید نیست بلکه برای انجام مراسم شب قدر است که در مدینه بر گزار می شده است.
1.من لا يحضره الفقيه، ترجمه غفارى، على اكبر و محمد جواد و بلاغى، صدر، ج2، ص508
پرسش:
آیا در روایات اشاره ای به این شده است که اهل بیت و به خصوص پیامبر، چگونه مراسم احیاء شب قدر را برگزار می کردند.؟
پاسخ:
گزارشات حاکی از آن است که معصومین (علیهم السلام) هم به احیاء شب قدر اشاره کرده اند و هم به این که این احیاء در مسجد واقع شود.
«أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ... وَ كَانَ يُوقِظُ أَهْلَهُ لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ كَانَ يَرُشُّ وُجُوهَ النِّيَامِ بِالْمَاءِ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ ع لَا تَدَعُ أَحَداً مِنْ أَهْلِهَا يَنَامُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ وَ تُدَاوِيهِمْ بِقِلَّةِ الطَّعَامِ وَ تَتَأَهَّبُ لَهَا مِنَ النَّهَارِ وَ تَقُولُ مَحْرُومٌ مَنْ حُرِمَ خَيْرَهَا»؛ پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، خانواده خود را از خواب بیدار میکرد و بر صورت کسانی که خواب بودند آب میپاشاند. در احوال حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نیز نقل شده است که ایشان نمیگذاشت کسی در این شب بخوابد. ایشان به همین مقصود، به خانواده خود غذای کم میداد و از روز قبل آن، خود را برای آن شب آماده میکرد و میفرمود: محروم و بیبهره کسی است که از خیر و برکت این شب محروم بماند.(1)
از طرفی دیگر پيامبراسلام (صلى الله عليه وآله) در دهه آخر ماه رمضان اعتكاف مى كرد و دستور مى داد رختخوابش را برچينند و چادرى در مسجد بر پا كنند و هميشه مى فرمود: «ده روز اعتكاف در ماه رمضان، برابر با دو حج و دو عمره است.»(2)
حضرت علي (علیه السلام) در خصوص اعتكاف پيامبرگرامي اسلام (صلی الله علیه و آله) مي فرمايند: «فلم يزل يعتكف في العشرالا و اخر من رمضان حتي توفاه الله.»؛ پس پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) هميشه در دهه آخر ماه رمضان در حال اعتكاف بود تا آن وقت كه خداوند جان او را گرفت.»(3)
درباره ائمه نیز چنین مواردی داریم به عنوان مثال:
امام باقر (علیه السلام) فرمود: «هر کس شب قدر را احیا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را مى آمرزد.» و شیخ عباس قمى نقل کرده که «امام باقر (علیه السلام) در شب بیست و یکم و بیست و سوم تا نیمه شب دعا می خواند و آن گاه به نماز مى پرداخت.»(4)
همچنین در مورد این که در مسجد این احیاء در مسجد برگزار می شود داریم که :
یحیى بن رزین نقل نموده که «کانَ اَبُو عَبْدِ اللّهِ مَریضا مُدْنِفا فَأَمَرَ فَأُخْرِجَ اِلى مَسْجِدِ رَسُولِ اللّهِ فَکانَ فیهِ حَتّى أَصْبَحَ لَیْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ«؛ امام صادق (علیه السلام) بیمارى شدیدى داشت، دستور داد او را به مسجد پیامبر (صلی الله علیه وآله) [با همان حال] ببرند. پس حضرت تا صبح شب بیست و سوم ماه رمضان در آن جا باقى ماند.»(5)
در گزارشی نیز آمده که شخصی به نام جهنی به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) معروض داشت كه: منزل من از مدينه دور است، پس شبى را به من بفرماى تا به آن جا در آيم، پيمبر او را فرمود تا در شب بيست و سوّم به مدينه در آيد.(6)
این روایت حاکی از آن است که مردم و حتی مردم بیرون مدینه در شب نوزدهم به مدینه می آمدند، چرا که جهنی اصرار می کند من فقط یک شب می توانم بیایم، و پیامبر (صلی الله علیه وآله) پس از اصرار وی می فرمایند شب بیست و سوم بیا.
این که شب نوزدهم شخصی خارج از شهر به مدینه بیاید قطعا برای دید و بازدید نیست بلکه برای انجام مراسم شب قدر است که در مدینه برگزار می شده است.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
(1) قاضی نعمان، نعمان بن محمد مغربی، دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الأحکام، محقق، مصحح، فیضی، آصف، ج 1، ص 282، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، چاپ دوم، 1385ق.
(2) شیخ صدوق(: 381 ق)،من لا يحضره الفقيه، ، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، قم، : 1413 ق، چاپ:دوم، ج2، 188؛ قاضی نعمان، همان، ص286.
(3) ثقفی، ابرهیم بن محمد(283ق) الغارات، القدمیه، مصحح حسینی عبدالزهرا، دارالکتاب الاسلامی، قم، 1410، چاپ اول، ج1، ص159؛ مجلسی، بحارالانوار، داراحیاءالتراث العربی، بیروت، 1403ق، چاپ دوم، ج94، ص7.
(4) مفاتیح الجنان، اعمال شب 21، ص 425.
(5) بحار الانوار، پیشین، ج 94، ص 4، ذیل روایت 4.
(6) من لا يحضره الفقيه، ترجمه غفارى، على اكبر و محمد جواد و بلاغى، صدر، ج2، ص508.
کلید واژه: اهل بیت، مراسم احیاء، شب قدر