جمع بندی اعتیاد کودک دو ساله به موسیقی

با سلام و احترام

موسیقی به دلیل اینکه هیجانات را تحریک می کند در حالت کلی مورد استقبال غالب افراد واقع می شود و افراد از شنیدن آن لذت می برند؛ مگر اینکه فرد تحت تاثیر فرهنگ و ارزش ها بر نفس خود مسلط شده و آن را به نحو دیگری مدیریت نماید. به عبارتی می توان گفت لذت بردن از موسیقی یک امر غریزی است؛ منتها ما به دلیل حرام بودن برخی از انواع موسیقی که قطعا دلایل مادی و فرامادی زیادی را به همراه دارد از آن اجتناب می کنیم. کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و معمولا از شنیدن موسیقی به خصوص موسیقی هایی که ریتم تند داشته و شادی آور است فارغ از درک ارزش ها دینی و فرهنگی لذت می برند.

از طرفی کودکان در این سن به دنبال رفتارهایی هستند که بتوانند نظر دیگران را بیش از همه به خود جلب نمایند. اگر کودکی نسبت به یک موسیقی واکنش مثبت نشان دهد و به تعبیری از خود شیرین کاری بروز دهد و در مقابل والدین و اطرفیان به او توجه کرده و با تشویق، تنبیه، تعریف و ... تاییدش کنند، تمایل کودک برای فراهم کردن آن شرایط بیشتر می شود؛ تا حدی که به تعبیر شما حتی تا وقتی یک موسیقی پخش نشود وارد ماشین نخواهد شد.

بنابراین:

1- کودک به خاطر این احساسش نباشد مورد سرزش و توبیخ قرار گیرد؛ چراکه در این صورت مقاومت و لجاجت او نسبت به این امر بیشتر خواهد شد.

2- رفتار کودک ناشی از سبک زندگی خانواده و اطرافیان است. این انتظار که اطرافیان اشتباهی را مرتکب شوند و از کودک انتظار داشته باشند آن کار را انجام ندهد کاملا نادرست است. این قاعده در تمام رفتارهای فردی و اجتماعی صدق می کند. به عنوان مثال والدینی که خود دروغ می گویند نمی توانند از کودک خود انتظار داشته باشند که دروغ نگوید. لذا یکی از اقدامات اصلی اصلاح این رفتار این است که ابتدا اطرفیان روش خود را اصلاح کنند و موسیقی حرام را به طور کل از زندگی خود خود حذف کنند.

3- به عکس العمل کودک در این شرایط توجه نکرده و او را با تشویق، تنبیه، شوخی، تشریح پیش دیگران و ... تایید نکنید. هر کدام از این اقدامات منجر به تثبیت رفتار او خواهد شد.

4- از نهی مستقیم او خودداری کرده و از ابزار انحراف ذهنی استفاده کنید. لزومی ندارد که به کودک خود بگویید این کار را نکن یا این کار بد است و ...؛ بلکه سعی کنید توجه او را به مسئله دیگری جلب کنید. مثلا ممکن است وقتی می خواهید سوار خودرو شوید او بهانه بگیرد که حتما باید موسیقی بگذارید. بهترین کار این است که در این شرایط توجه او را به مسئله دیگری که مورد علاقه اش است جلب کرده و اصلا در خصوص موسیقی حرفی نزنید.

5- کودک نیاز به تخلیه هیجانات دارد. لذا حتما باید این مسئله مورد توجه قرار گرفته و با بازی های مختلف به نیاز او پاسخ داد.

6- توجه به کودکان از ملزومات تربیتی است که نباید از آن غفلت کرد. خیلی از رفتارهای نابهنجار در افراد ناشی از کمبود های عاطفی است.

7- تربیت کودک بر اساس ارزش های فرهنگی و دینی از قبل از تولد آغاز می شود. لذا اینکه برخی می گویند لزومی به حساسیت روی این مسئله نیست و کودک وقتی بزرگ شد خودش خوب و بد را تشخیص خواهد داد درست نیست؛ منتها همانطور که گفته شد نحوه آموزش ارزش ها در هر دوره سنی متفاوت است. در این سن کودک بیش از هر چیز از رفتار والدین و اطرفیان الگوبرداری می کند.

برای مطالعه بیشتر:
1- پرورش مذهبي و اخلاقي كودكان، پدیدآورنده؛ علي قائمي، نشر اميري، تهران.
2- کلیدهای آموختن به کودکان درباره خدا، پدیدآورنده؛ایریس یاب، مسعود حاجی زاده(مترجم)، ناشر؛صابرین، کتاب‌های دانه.
3- حکمت نامه کودک: ویژه زوج های جوان و مربیان امورتربیتی،پدیدآورنده؛محمد محمدی ری شهری،عباس پسندیده(مترجم)، ناشر؛دار الحدیث.
4- دین گریزی چرا؟ دین گرایی چه سان؟: قرآن و نظام تربیتی نسل نو، پدید آورنده؛ابوالفضل ساجدی، ناشر؛موسسه‌آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
5- پرورش های اخلاقی و روش های تربیتی، پدیدآورنده؛مجید رشیدپور، ناشر؛انجمن اولیاء و مربیان.

پیروز و سربلند

بنام خداوند مهربان

با سلام

در کنار پاسخ کارشناس محترم بنده هم پیشنهادی دارم، ان شاءلله بتونه کمکی باشه، از موسیقی های مجاز کودکانه موجود در بازار استفاده کنید، و اینکه با توجه به نکته پنجم کارشناس از بازی های سرگرم کننده و مهییج در ماشین استفاده کنید تا حواسش کمتر سمت موسیقی رود.

سلام
واضحه واکنش به صدا از نشانه های مثبت و مطلوب در یادگیری و فهمیدن نوزاد یا کودک خردسال است از طریق شنیدن و سایر حواس.
و باید برای این موضوع خوشحال باشید چون حدود یک تا سه دهم درصد از کودکان متولد شده درصد بالایی از ناشنوایی دارند.
وقتی شما موسیقی رو به اندازه اذان و قرآن مطلوب نمیدونید و شاید مضر هم میدونید چون در عنوان فرمودید اعتیاد؛ به نظر من دیدگاه های شخصیتون رو بیش از حد دخیل کردید در نظارت بر روی کودک. شما باید اینو بدونید مفاهیم مذهبی ای که شما در این سن با بلوغی که دارید بهش رسیدید، برای کودکان نهایتا صرفا ماهیت تقلیدی داره نه فهمیدنی.
البته من نمیدونم فرزند شماست یا کس دیگر (با فرض اینکه فرزند شماست):
به نظر من
دغدغه اصلی شما باید بیشتر حجم صدای موسیقی باشد. هندزفری رو به کل منع کنید برای کودک (حتی هدست) و به نظرم به جای آن اگر شما موسیقی آرام یا شاد را در فضای خانه با ولوم کم در خانه پخش کنید، موسیقی برای کودک عادی تر خواهد شد و لذت بخش تر.
از لحاظ متن اشعار موسیقی هم حساسیت نداشته باشید. چون در موسیقی آرام یا شاد، الفاظی که از مرز اخلاق عبور کنند، معمولا گفته نمیشه (نظیر موسیقی رپ) و کودکان در سن کم اصلا معنای ابیات عاشقانه رو هم متوجه نمیشن و بیشتر با ضرب آهنگ ارتباط برقرار میکنند که اونو به شکل رقص بروز میدند یا خودشون رو به عنوان خواننده تصور میکنند.
.
در مجموع زیاد سخت نگیرید و این موضوع اعتیاد نیست، چون در سنین کم هر آنچه مورد علاقه کودک است ازش بگیرید، با فریاد و گریه (تنها راه هایی که بلده) واکنش نشون میده و این فرق داره با موضوع اعتیاد.
موفق باشید

سوال:
برادرزاده 2 ساله ای دارم که به شدت به موسیقی اعتیاد پیدا کرده است
واقعا نگران کننده است بچه از این سن به موسیقی گوش دادن عادت کنه...
به نظرتون چیکار باید کرد؟

پاسخ:
با سلام و احترام
موسیقی به دلیل اینکه هیجانات را تحریک می کند در حالت کلی مورد استقبال غالب افراد واقع می شود و افراد از شنیدن آن لذت می برند؛ مگر اینکه فرد تحت تاثیر فرهنگ و ارزش ها بر نفس خود مسلط شده و آن را به نحو دیگری مدیریت نماید. به عبارتی می توان گفت لذت بردن از موسیقی یک امر غریزی است؛ منتها ما به دلیل حرام بودن برخی از انواع موسیقی که قطعا دلایل مادی و فرامادی زیادی را به همراه دارد از آن اجتناب می کنیم. کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و معمولا از شنیدن موسیقی به خصوص موسیقی هایی که ریتم تند داشته و شادی آور است فارغ از درک ارزش ها دینی و فرهنگی لذت می برند.

از طرفی کودکان در این سن به دنبال رفتارهایی هستند که بتوانند نظر دیگران را بیش از همه به خود جلب نمایند. اگر کودکی نسبت به یک موسیقی واکنش مثبت نشان دهد و به تعبیری از خود شیرین کاری بروز دهد و در مقابل والدین و اطرفیان به او توجه کرده و با تشویق، تنبیه، تعریف و ... تاییدش کنند، تمایل کودک برای فراهم کردن آن شرایط بیشتر می شود؛ تا حدی که به تعبیر شما حتی تا وقتی یک موسیقی پخش نشود وارد ماشین نخواهد شد.

بنابراین:

1- کودک به خاطر این احساسش نباشد مورد سرزش و توبیخ قرار گیرد؛ چرا که در این صورت مقاومت و لجاجت او نسبت به این امر بیشتر خواهد شد.

2- رفتار کودک ناشی از سبک زندگی خانواده و اطرافیان است. این انتظار که اطرافیان اشتباهی را مرتکب شوند و از کودک انتظار داشته باشند آن کار را انجام ندهد کاملا نادرست است. این قاعده در تمام رفتارهای فردی و اجتماعی صدق می کند. به عنوان مثال والدینی که خود دروغ می گویند نمی توانند از کودک خود انتظار داشته باشند که دروغ نگوید. لذا یکی از اقدامات اصلی اصلاح این رفتار این است که ابتدا اطرفیان روش خود را اصلاح کنند و موسیقی حرام را به طور کل از زندگی خود حذف کنند.

3- به عکس العمل کودک در این شرایط توجه نکرده و او را با تشویق، تنبیه، شوخی، تشریح پیش دیگران و ... تایید نکنید. هر کدام از این اقدامات منجر به تثبیت رفتار او خواهد شد.

4- از نهی مستقیم او خودداری کرده و از ابزار انحراف ذهنی استفاده کنید. لزومی ندارد که به کودک خود بگویید این کار را نکن یا این کار بد است؛ بلکه سعی کنید توجه او را به مسئله دیگری جلب کنید. مثلا ممکن است وقتی می خواهید سوار خودرو شوید او بهانه بگیرد که حتما باید موسیقی بگذارید. بهترین کار این است که در این شرایط توجه او را به مسئله دیگری که مورد علاقه اش است جلب کرده و اصلا در خصوص موسیقی حرفی نزنید.

5- کودک نیاز به تخلیه هیجانات دارد. لذا حتما باید این مسئله مورد توجه قرار گرفته و با بازی های مختلف به نیاز او پاسخ داد.

6- توجه به کودکان از ملزومات تربیتی است که نباید از آن غفلت کرد. خیلی از رفتارهای نابهنجار در افراد ناشی از کمبود های عاطفی است.

7- تربیت کودک بر اساس ارزش های فرهنگی و دینی از قبل از تولد آغاز می شود. لذا اینکه برخی می گویند لزومی به حساسیت روی این مسئله نیست و کودک وقتی بزرگ شد خودش خوب و بد را تشخیص خواهد داد درست نیست؛ منتها همانطور که گفته شد نحوه آموزش ارزش ها در هر دوره سنی متفاوت است. در این سن کودک بیش از هر چیز از رفتار والدین و اطرفیان الگوبرداری می کند.

برای مطالعه بیشتر:
1- پرورش مذهبي و اخلاقي كودكان، پدیدآورنده؛ علي قائمي، نشر اميري، تهران.
2- کلیدهای آموختن به کودکان درباره خدا، پدیدآورنده؛ایریس یاب، مسعود حاجی زاده(مترجم)، ناشر؛صابرین، کتاب‌های دانه.
3- حکمت نامه کودک: ویژه زوج های جوان و مربیان امورتربیتی،پدیدآورنده؛محم د محمدی ری شهری،عباس پسندیده(مترجم)، ناشر؛دار الحدیث.
4- دین گریزی چرا؟ دین گرایی چه سان؟: قرآن و نظام تربیتی نسل نو، پدید آورنده؛ابوالفضل ساجدی، ناشر؛موسسه‌آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
5- پرورش های اخلاقی و روش های تربیتی، پدیدآورنده؛مجید رشیدپور، ناشر؛انجمن اولیاء و مربیان.

پیروز و سربلند