1)بارها گفتم از تفاسیر من درآوردی استفاده نکنید.لطفا کلام واحد بیارید که هدایتگر باشه نه گمراه گر.
2)هر وقت علم اثبات کرد ما هم با پیشرفت علم جلو میریم.
3)در 300 الی 400 سال قبل میلاد در مورد آب و هواشناسی کتاب نوشته شده و حالا نمیشه مدعی شد که لقاح ابرها اعجاز علمی باشه.شما اگه گفته ها و پیشبینی های اپیکور رو ببینی قرآن در مقابلش به چشم نمیاد.
از این پاسختون هم ممنونم " اما اشاره قرآن به لقاح گیاهان هر چند مطلب شگفت آوری است اما اعجاز علمی قرآن به شمار نمی آید؛ چرا که انسان ها حتی قبل از اسلام، به صورت اجمالی از تأثیر گرده افشانی برخی گیاهان اطلاع داشتند. (پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، رضایی اصفهانی، ص 292و293)"
با سلام و درود
1. در پست های گذشته در این زمینه پاسخ داده شده است.
2. هنر قرآن به عنوان معجزه پیامبر خدا صلی الله علیه وآله این است که قبل از اثبات علمی، از آن امور خبر داده است.
3. نیاز به اثبات دارد. ضمنا باروری ابرها چندین سال است که اثبات علمی شده است. مگر این که مدعی شوید دانشمندان، اثبات شده ها را ثابت کرده اند. که البته این از موضوع تاپیک خارج است.
4. حقانیت و اعجاز قرآن از جهات مختلف اثبات شده است، اعجاز علمی یکی از این جهات است.
پرسش:
چرا خدا در قرآن گفته همه موجودات را جفت آفریده ولی اینطور نیست، بعنوان مثال کرم خاکی یک موجودی است که یک طرفش نر است و یک طرفش ماده و سلول ها و آمیب ها کلا نر و ماده ندارند و بصورت تقسیم سلولی زیاد می شوند. از طرفی فهم مخاطبان در صدر اسلام محدود بوده است و تفاسیر امروزی که را نمی فهمیدند.
پاسخ:
«وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»؛ و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذكّر شويد.(1)
با سلام و درود
در این زمینه برداشت های تفسیر متفاوت است:
1. قول مشهور این است که مراد از زوج، صنف و مطلق هر دو چیز متقابل است یعنی آيه به اصناف مختلف موجودات جهان اشاره دارد كه به صورت زوج زوج، در آمده است، مانند شب و روز، نور و ظلمت، دريا و صحرا، خورشيد و ماه، نر و ماده، و ... .
2. زوجیت، به ذرات مثبت و منفی اشاره دارد؛ یعنی تمام اشياى جهان از ذرات مثبت و منفى ساخته شده، و امروزه از نظر علمى مسلم است كه اتم ها از بار الكتريسته منفى (الكترون) و مثبت (پروتون) تشکیل شده اند.
3. مراد از زوجین، زن و شوهر است.(2)
ـ پاسخ شبهه:
آیت الله معرفت به این شبهه این گونه پاسخ می دهند:
اولا: در آیه هیچ اشاره صریحی به لقاح جنسی نشده است، لذا مراد از زوجیت، دو جنس نر و ماده نیست، بلکه مراد صنف های مختلف از هر گونه حیوان و گیاه است، مانند انواع سیب، انواع گلابی، انواع گوسفند و ... .
از اینرو، این شبهه به خاطر برداشتی است که از تعبیر «زوجین» داشته اند و آن را به معنای جفت نر و ماده گرفته اند، در صورتی که «زوج» در این قبیل آیات، به معنای «صنف»است.
در قرآن آیات مختلفی است که به این معنا اشاره دارد:
«فيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ»؛ در آن دو، از هر ميوهاى انواع گوناگون قرار دادیم.(3)
«وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ»؛ و در زمین از هر نوع میوه، اصاناف گوناگون قرار داده است.(4)
«سُبْحانَ الَّذي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا يَعْلَمُونَ»؛ منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مىروياند، و از خودشان، و از آنچه نمىدانند.(5)
شیخ طوسی در تفسیر این آیه چنین آورده: ازدواج در این جا به معنای اشکال و انواع است که حیوان، درخت، حبوبات و دیگر گیاهان و هم چنین انجیر، انگور و ... دارای انواع متعدد است.(6)
تعبیر به «تثنیه» (زوجین = دو تا زوج) هم در این گونه موارد به معنای مطلق تعدد و کثرت است که در ادبیات عرب، امری شایع است و در قرآن هم به کار رفته است، مانند: «ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْن»؛ بار ديگر (به عالم هستى) نگاه كن (7)، که مراد تداوم و مطلق تکرار و کثرت است.
ثانیا: اگر اشارتی هم به نر و ماده بودن موجودات باشد باز هم چنین شبهه ای وارد نیست، زیرا در علم زیست شناسی ثابت شده که هیچ موجود زنده‌ای از قانون لقاح جنسی (نر و ماده) مستثنی نیست.
دانش زیست شناسی جدید اثبات کرده که همه جانداران حتی حیوانات ابتدایی تک سلولی (آمیب‌ها) و کرم‌ها از راه جفت‌گیری تولید مثل می‌کنند. و نیز علم زیست شناسی ثابت کرده است که حشراتی مانند کرم‌ها که از راه تقسیم شدن تکثیر می‌شوند دارای هر دو دستگاه تناسلی نر و ماده هستند.(8)
در ادامه به برخی آیاتی که در مورد زوجیت موجودات است اشاره می شود:
«وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»؛ و در آن از تمام ميوه ها دو جفت آفريد (پرده سياه) شب را بر روز مى پوشاند در اينها آياتى است براى گروهى كه تفكر مى كنند.(9)
همین مضمون در آیات (رحمن، 52) و (طه، 53) نیز آمده است.
«أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنا فيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَريمٍ»؛ آيا آنان به زمين نگاه نكردند كه چقدر از انواع گياهان پرارزش در آن رويانديم؟!(10)
همین مضمون در آیات (حج، 5)، (لقمان، 10)، (ق، 7) و (طه، 53) نیز آمده است.
«سُبْحانَ الَّذي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا يَعْلَمُونَ»؛ منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مى روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى دانند!(11)
«وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»؛ و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذكّر شويد!(12)
«هُوَ الَّذي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْكُنَ إِلَيْها»؛ او خدايى است كه (همه) شما را از يك فرد آفريد و همسرش را نيز از جنس او قرار داد، تا در كنار او بياسايد.(13)
ـ نکات تفسیری:
1. گاهی قرآن سخن از زوجیت میوه ها، در مرتبه بعدی از زوجیت گیاهان، در مرتبه بعدی از زوجیت چیزهایی می گوید که انسان ها نمی دانند، و در مرتبه بعدی از زوجیت همه اشیای جهان می گوید.
2. هدف نهایی بیان زوجیت، تذکر نشانه های الهی و به کار انداختن اندیشه انسان است: «إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»(14)
3. معانی کلمه زوج:
الف: در حیوانات، به هر کدام از نر و ماده ای که قزینه یکدیگرند، زوج می گویند.
ب: در غیر حیوانات، به هر کدام از دو چیز قرینه همدیگر (مثل یک لنگه کفش) زوج می گویند.
ج: به هر چیزی که مقارن دیگری باشد و مشابه آن باشد زوج می گویند.
د: به هر چیزی که مقارن دیگری باشد و متضاد آن باشد زوج می گویند.(15)
چند نکته:
1. زوجیت در میوه ها و گیاهان از قرن هیجدهم کشف گردید و قبل از آن به جز در مواردی مثل «نخل» مشخص نبود؛ لذا ای آیات نوعی رازگویی علمی و اعجاز علمی قرآن بوده است.
2. زوجیت عم می همه اشیاء، از آیه 49 ذاریات، به خوبی استفاده می شود ولی تطبیق آن بر الکترون و پروتون، قطعی نیست؛ زیرا امروزه ذرات بنیادین دیگری به نام کوارک ها شناخته شده اند که دارای بار مثبت و منفی هستند.
لذا باز هم نمی توان به طور قطعی ادعا کرد که «زوجین» در این آیه، همان کوارک u و d باشد، بلکه احتمالا می توانند این مطالب، (الکترون، پروتون، کوارک ها، و ...) از مصادیق زوجین محسوب شوند. همان گونه که ممکن است اصناف موجودات (شب و روز و ...) نیز از مصادیق آن محسوب شوند.
3. هر چند مصداق دقیق زوجین در آیه (ذاریات، 49) مشخص نیست، ولی بیان زوجیت عمومی در همه اشیاء، یکی از اشارات علمی قرآن و رازگویی های آن است که در صدر اسلام کسی از آن اطلاعی نداشته است.
4. اشکال اساسی که باعث پیدایش گمان تعارض بین قانون زوجیت عمومی موجودات قرآن با مسأله بکرزایی شد، این است که گمان کرده اند همیشه لغت زوج به معنای نر و ماده اصطلاحی است؛ در حالی که معنای کلمه زوج اعم است و هر دو چیز متقارن مشابه یا متضاد را شامل می شود.
پس تعارضی بین آیات قرآن در مورد قانون عمومی زوجیت و مسأله بکرزایی نیست.(16)
ـ لقاح (زایا کردن) گیاهان و ابرها:
«وَ أَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَ مَا أَنتُمْ لَهُ بخازِنِينَ»؛ ما بادها را براى بارور ساختن (ابرها و گياهان) فرستاديم و از آسمان آبى نازل كرديم، و شما را با آن سيراب ساختيم در حالى كه شما توانايى حفظ و نگهدارى آن را نداشتيد.(17)
برخی از مفسران، آیه فوق را اشاره به لقاح گیاهان، و برخی اشاره به لقاح ابرها، و برخی اشاره به هر دو دانسته اند.(18)
نکته:
1. کلمه «لواقح» می تواند به چهار معنا تصور شود تا هر کدام مصداقی برای آیه شریفه باشند:
بادها را زایا و آبستن (حامل ابر) فرستادیم.
بادها را زایا و آبستن (گرده گیاهان) فرستادیم.
بادها را زایا کننده و آبستن کننده (ابرها) فرستادیم.
بادها را زایا کننده و آبستن کننده (گیاهان) فرستادیم.
2. لقاح در این آیه، می تواند چیزی فراتر از لقاح ابرها و گیاهان باشد و لقاح ابرها و گیاهان، دو مصداق برای لقاح باد است. ممکن است در آینده با پیشرفت علمی بشر، تأثیرات ابرها در موارد دیگری نیز اثبات شود.
3. اشاره قرآن به لقاح ابرها (19) می تواند نوعی اعجاز علمی قرآن بشمار آید، چرا که این مطلب تا سال های اخیر برای بشر روشن نشده بود؛ اما اشاره قرآن به لقاح گیاهان هر چند مطلب شگفت آوری است اما اعجاز علمی قرآن به شمار نمی آید؛ چرا که انسان ها حتی قبل از اسلام، به صورت اجمالی از تأثیر گرده افشانی برخی گیاهان اطلاع داشتند.(20)
کلام آخر: کاملا طبیعی است که در صدر اسلام ، مخاطب قرآن به موضوعاتی با عنوان صنف موجودات و یا بار مثبت و منفی و ... فکر نکند و توجهش محدود به جنس نر و ماده باشد. این دلیل نمی شود تا مفهوم آیه را نیز محدود به فهم مخاطب آن زمان نماییم.
لذا قدر متیقن، همان طور که مخاطب آن زمان می فهمیده است، جفت بودن، زوجیت و نر و ماده بودن است. البته هیچ منعی ندارد که توسط اهلبیت علیهم السلام و یا در آینده و با رشد علمی و ...، مصادیق دیگری بر مصادیق آیه اضافه شود.
تفاسیری که مفسران از آیات قرآن مطرح می کنند، تظنّیات است لذا نمی توان گفت بطور قطع نظر قرآن این است؛ مگر مواردی که از معصوم وارد شده باشد.
به بیان دیگر، ما یک قدر متیقنی داریم که همان فهم مخاطبین آن زمان باشد. این را می توانیم بطور واضح به قرآن نسبت دهیم. همچنین تفسیر یا تطبیقی که از اهلبیت در تفسیر آیه آمده باشد را می توان بطور قطعی به قرآن نسبت داد. اما این گونه نیست که محدود به همین باشیم و دیگر کسی حق تفسیر نداشته باشد. بله، تفاسیر مطرح شده تظنیات و محتملاتی هستند که در حد همین ظن و احتمال، آن ها را قبول داریم. لذا این که با رشد علم، مفسر برای آیه قرآن مصداقی جدید معرفی می کند، این صحیح است زیرا تفسیر قطعی آیه نیست بلکه بیان مصداقی برای آیه است.
______________
ذاریات، 49.
ر.ک: مجمع البيان في تفسير القرآن، نرم افزار جامع التفاسیر نور، ج 9، ص 242؛ ترجمه الميزان، نرم افزار جامع التفاسیر نور، ج 18، ص 573؛ تفسير نمونه، نرم افزار جامع التفاسیر نور، ج 22، ص 376.
الرحمن، 52.
رعد، 3.
یس، 36.
التبيان في تفسير القرآن، نرم افزار جامع التفاسیر نور، ج 8، ص 458.
ملک، 4.
ر.ک: شبهات و ردود حول القرآن الکریم، معرفت، نرم افزار علوم قرآنی نور(مشکات)، ص 313 تا 318.
رعد، 3.
شعراء، 7.
یس، 36.
ذاریات، 49.
اعراف، 189.
رعد، 3.
المفردات في غريب القرآن، نرم افزار جامع التفاسیر نور، ص 384، ماده زوج.
پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، رضایی اصفهانی، انتشارات کتاب مبین، چاپ پنجم، سال 1388، ص 285و286.
حجر، 22.
ر.ک: تفسير منهج الصادقين، نرم افزار جامع التفاسیر نور، ج 5، ص 157؛ مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 6، ص 513؛ تفسير نمونه، ج 11، ص 61.
حجر، 22.
پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، رضایی اصفهانی، ص 292و293.
کاربر مهمان خوش آمدید
با سلام و درود
1. در پست های گذشته در این زمینه پاسخ داده شده است.
2. هنر قرآن به عنوان معجزه پیامبر خدا صلی الله علیه وآله این است که قبل از اثبات علمی، از آن امور خبر داده است.
3. نیاز به اثبات دارد. ضمنا باروری ابرها چندین سال است که اثبات علمی شده است. مگر این که مدعی شوید دانشمندان، اثبات شده ها را ثابت کرده اند. که البته این از موضوع تاپیک خارج است.
4. حقانیت و اعجاز قرآن از جهات مختلف اثبات شده است، اعجاز علمی یکی از این جهات است.
[="Tahoma"]توجه!
دوستان بزرگوار، اگر مطلبی دارند بیان فرمایند. تاپیک یک روز باز است و سپس برای جمع بندی بسته می شود.
قرآن و اعجاز علمی ـ زوجیت موجودات
پرسش:
چرا خدا در قرآن گفته همه موجودات را جفت آفریده ولی اینطور نیست، بعنوان مثال کرم خاکی یک موجودی است که یک طرفش نر است و یک طرفش ماده و سلول ها و آمیب ها کلا نر و ماده ندارند و بصورت تقسیم سلولی زیاد می شوند. از طرفی فهم مخاطبان در صدر اسلام محدود بوده است و تفاسیر امروزی که را نمی فهمیدند.
پاسخ:
«وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»؛ و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذكّر شويد.(1)
با سلام و درود
در این زمینه برداشت های تفسیر متفاوت است:
1. قول مشهور این است که مراد از زوج، صنف و مطلق هر دو چیز متقابل است یعنی آيه به اصناف مختلف موجودات جهان اشاره دارد كه به صورت زوج زوج، در آمده است، مانند شب و روز، نور و ظلمت، دريا و صحرا، خورشيد و ماه، نر و ماده، و ... .
2. زوجیت، به ذرات مثبت و منفی اشاره دارد؛ یعنی تمام اشياى جهان از ذرات مثبت و منفى ساخته شده، و امروزه از نظر علمى مسلم است كه اتم ها از بار الكتريسته منفى (الكترون) و مثبت (پروتون) تشکیل شده اند.
3. مراد از زوجین، زن و شوهر است.(2)
ـ پاسخ شبهه:
آیت الله معرفت به این شبهه این گونه پاسخ می دهند:
اولا: در آیه هیچ اشاره صریحی به لقاح جنسی نشده است، لذا مراد از زوجیت، دو جنس نر و ماده نیست، بلکه مراد صنف های مختلف از هر گونه حیوان و گیاه است، مانند انواع سیب، انواع گلابی، انواع گوسفند و ... .
از اینرو، این شبهه به خاطر برداشتی است که از تعبیر «زوجین» داشته اند و آن را به معنای جفت نر و ماده گرفته اند، در صورتی که «زوج» در این قبیل آیات، به معنای «صنف»است.
در قرآن آیات مختلفی است که به این معنا اشاره دارد:
«فيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ»؛ در آن دو، از هر ميوهاى انواع گوناگون قرار دادیم.(3)
«وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ»؛ و در زمین از هر نوع میوه، اصاناف گوناگون قرار داده است.(4)
«سُبْحانَ الَّذي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا يَعْلَمُونَ»؛ منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مىروياند، و از خودشان، و از آنچه نمىدانند.(5)
شیخ طوسی در تفسیر این آیه چنین آورده: ازدواج در این جا به معنای اشکال و انواع است که حیوان، درخت، حبوبات و دیگر گیاهان و هم چنین انجیر، انگور و ... دارای انواع متعدد است.(6)
تعبیر به «تثنیه» (زوجین = دو تا زوج) هم در این گونه موارد به معنای مطلق تعدد و کثرت است که در ادبیات عرب، امری شایع است و در قرآن هم به کار رفته است، مانند: «ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْن»؛ بار ديگر (به عالم هستى) نگاه كن (7)، که مراد تداوم و مطلق تکرار و کثرت است.
ثانیا: اگر اشارتی هم به نر و ماده بودن موجودات باشد باز هم چنین شبهه ای وارد نیست، زیرا در علم زیست شناسی ثابت شده که هیچ موجود زنده‌ای از قانون لقاح جنسی (نر و ماده) مستثنی نیست.
دانش زیست شناسی جدید اثبات کرده که همه جانداران حتی حیوانات ابتدایی تک سلولی (آمیب‌ها) و کرم‌ها از راه جفت‌گیری تولید مثل می‌کنند. و نیز علم زیست شناسی ثابت کرده است که حشراتی مانند کرم‌ها که از راه تقسیم شدن تکثیر می‌شوند دارای هر دو دستگاه تناسلی نر و ماده هستند.(8)
در ادامه به برخی آیاتی که در مورد زوجیت موجودات است اشاره می شود:
«وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»؛ و در آن از تمام ميوه ها دو جفت آفريد (پرده سياه) شب را بر روز مى پوشاند در اينها آياتى است براى گروهى كه تفكر مى كنند.(9)
همین مضمون در آیات (رحمن، 52) و (طه، 53) نیز آمده است.
«أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنا فيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَريمٍ»؛ آيا آنان به زمين نگاه نكردند كه چقدر از انواع گياهان پرارزش در آن رويانديم؟!(10)
همین مضمون در آیات (حج، 5)، (لقمان، 10)، (ق، 7) و (طه، 53) نیز آمده است.
«سُبْحانَ الَّذي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا يَعْلَمُونَ»؛ منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مى روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى دانند!(11)
«وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»؛ و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذكّر شويد!(12)
«هُوَ الَّذي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْكُنَ إِلَيْها»؛ او خدايى است كه (همه) شما را از يك فرد آفريد و همسرش را نيز از جنس او قرار داد، تا در كنار او بياسايد.(13)
ـ نکات تفسیری:
1. گاهی قرآن سخن از زوجیت میوه ها، در مرتبه بعدی از زوجیت گیاهان، در مرتبه بعدی از زوجیت چیزهایی می گوید که انسان ها نمی دانند، و در مرتبه بعدی از زوجیت همه اشیای جهان می گوید.
2. هدف نهایی بیان زوجیت، تذکر نشانه های الهی و به کار انداختن اندیشه انسان است: «إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»(14)
3. معانی کلمه زوج:
الف: در حیوانات، به هر کدام از نر و ماده ای که قزینه یکدیگرند، زوج می گویند.
ب: در غیر حیوانات، به هر کدام از دو چیز قرینه همدیگر (مثل یک لنگه کفش) زوج می گویند.
ج: به هر چیزی که مقارن دیگری باشد و مشابه آن باشد زوج می گویند.
د: به هر چیزی که مقارن دیگری باشد و متضاد آن باشد زوج می گویند.(15)
چند نکته:
1. زوجیت در میوه ها و گیاهان از قرن هیجدهم کشف گردید و قبل از آن به جز در مواردی مثل «نخل» مشخص نبود؛ لذا ای آیات نوعی رازگویی علمی و اعجاز علمی قرآن بوده است.
2. زوجیت عم می همه اشیاء، از آیه 49 ذاریات، به خوبی استفاده می شود ولی تطبیق آن بر الکترون و پروتون، قطعی نیست؛ زیرا امروزه ذرات بنیادین دیگری به نام کوارک ها شناخته شده اند که دارای بار مثبت و منفی هستند.
لذا باز هم نمی توان به طور قطعی ادعا کرد که «زوجین» در این آیه، همان کوارک u و d باشد، بلکه احتمالا می توانند این مطالب، (الکترون، پروتون، کوارک ها، و ...) از مصادیق زوجین محسوب شوند. همان گونه که ممکن است اصناف موجودات (شب و روز و ...) نیز از مصادیق آن محسوب شوند.
3. هر چند مصداق دقیق زوجین در آیه (ذاریات، 49) مشخص نیست، ولی بیان زوجیت عمومی در همه اشیاء، یکی از اشارات علمی قرآن و رازگویی های آن است که در صدر اسلام کسی از آن اطلاعی نداشته است.
4. اشکال اساسی که باعث پیدایش گمان تعارض بین قانون زوجیت عمومی موجودات قرآن با مسأله بکرزایی شد، این است که گمان کرده اند همیشه لغت زوج به معنای نر و ماده اصطلاحی است؛ در حالی که معنای کلمه زوج اعم است و هر دو چیز متقارن مشابه یا متضاد را شامل می شود.
پس تعارضی بین آیات قرآن در مورد قانون عمومی زوجیت و مسأله بکرزایی نیست.(16)
ـ لقاح (زایا کردن) گیاهان و ابرها:
«وَ أَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَ مَا أَنتُمْ لَهُ بخازِنِينَ»؛ ما بادها را براى بارور ساختن (ابرها و گياهان) فرستاديم و از آسمان آبى نازل كرديم، و شما را با آن سيراب ساختيم در حالى كه شما توانايى حفظ و نگهدارى آن را نداشتيد.(17)
برخی از مفسران، آیه فوق را اشاره به لقاح گیاهان، و برخی اشاره به لقاح ابرها، و برخی اشاره به هر دو دانسته اند.(18)
نکته:
1. کلمه «لواقح» می تواند به چهار معنا تصور شود تا هر کدام مصداقی برای آیه شریفه باشند:
بادها را زایا و آبستن (حامل ابر) فرستادیم.
بادها را زایا و آبستن (گرده گیاهان) فرستادیم.
بادها را زایا کننده و آبستن کننده (ابرها) فرستادیم.
بادها را زایا کننده و آبستن کننده (گیاهان) فرستادیم.
2. لقاح در این آیه، می تواند چیزی فراتر از لقاح ابرها و گیاهان باشد و لقاح ابرها و گیاهان، دو مصداق برای لقاح باد است. ممکن است در آینده با پیشرفت علمی بشر، تأثیرات ابرها در موارد دیگری نیز اثبات شود.
3. اشاره قرآن به لقاح ابرها (19) می تواند نوعی اعجاز علمی قرآن بشمار آید، چرا که این مطلب تا سال های اخیر برای بشر روشن نشده بود؛ اما اشاره قرآن به لقاح گیاهان هر چند مطلب شگفت آوری است اما اعجاز علمی قرآن به شمار نمی آید؛ چرا که انسان ها حتی قبل از اسلام، به صورت اجمالی از تأثیر گرده افشانی برخی گیاهان اطلاع داشتند.(20)
کلام آخر: کاملا طبیعی است که در صدر اسلام ، مخاطب قرآن به موضوعاتی با عنوان صنف موجودات و یا بار مثبت و منفی و ... فکر نکند و توجهش محدود به جنس نر و ماده باشد. این دلیل نمی شود تا مفهوم آیه را نیز محدود به فهم مخاطب آن زمان نماییم.
لذا قدر متیقن، همان طور که مخاطب آن زمان می فهمیده است، جفت بودن، زوجیت و نر و ماده بودن است. البته هیچ منعی ندارد که توسط اهلبیت علیهم السلام و یا در آینده و با رشد علمی و ...، مصادیق دیگری بر مصادیق آیه اضافه شود.
تفاسیری که مفسران از آیات قرآن مطرح می کنند، تظنّیات است لذا نمی توان گفت بطور قطع نظر قرآن این است؛ مگر مواردی که از معصوم وارد شده باشد.
به بیان دیگر، ما یک قدر متیقنی داریم که همان فهم مخاطبین آن زمان باشد. این را می توانیم بطور واضح به قرآن نسبت دهیم. همچنین تفسیر یا تطبیقی که از اهلبیت در تفسیر آیه آمده باشد را می توان بطور قطعی به قرآن نسبت داد. اما این گونه نیست که محدود به همین باشیم و دیگر کسی حق تفسیر نداشته باشد. بله، تفاسیر مطرح شده تظنیات و محتملاتی هستند که در حد همین ظن و احتمال، آن ها را قبول داریم. لذا این که با رشد علم، مفسر برای آیه قرآن مصداقی جدید معرفی می کند، این صحیح است زیرا تفسیر قطعی آیه نیست بلکه بیان مصداقی برای آیه است.
______________