مُسَکّنی قرآنی با اثر فوری
تبهای اولیه
در قرآن کریم می خوانیم:
الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ تَطْمَئنُِّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئنُِّ الْقُلُوب
آنها كسانى هستند كه ایمان آوردهاند، و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش مىیابد! (رعد/28)
یاد خدا تنها به ذكر زبانى نیست، اگر چه یكى از مصادیق روشن یاد خداست. زیرا آنچه مهم است یاد خدا بودن در تمام حالات خصوصاً در وقت گناه است.
یاد خداوند بركات بسیار دارد، از جمله:
الف: یاد نعمتهاى او، عامل شكر اوست.
ب: یاد قدرت او، سبب توكّل بر اوست.
ج: یاد الطاف او، مایه محبّت اوست.
د: یاد قهر و خشم او، عامل خوف از اوست.
ه: یاد عظمت و بزرگى او، سبب خشیت در مقابل اوست.
و: یاد علم او به پنهان و آشكار، مایه حیا و پاكدامنى ماست.
ز: یاد عفو و كرم او، مایه امید و توبه است.
ح: یاد عدل او، عامل تقوا و پرهیزكارى است.
باتشکرازدوستمان سادات نظر بنده این است که یاد خدا می تواند عملی هم باشد.یعنی مومن باید ثابت کند در عمل هم همه جا به یاد خداست.
1-اگر واقعا به یادنعمتهای خداست از نعمتهایش درست استفاده کند و اسراف هم نکند
2-وقتی توکل می کند هم تلاش کند هم مضطرب وپریشان نباشد وراضی باشد به رضای خدا
3-به بندگان خدا محبت بورزد ولطف کند
4-در اثر خوف از خدا گناه نکند
5-در اثر خشیت از خدا زیاد عبادت کند وعجب وتکبر نداشته باشد
6-عملا هم با حیا وپاکدامن باشد
7- به توبه ای که می کند وفادار باشد واز آن تخطی نکند
8-با مردم به عدالت وانصاف رفتار کند همانطور که ازخدا چنین انتظاری دارد