وسواس فکری مذهبی من

سلام ازتون خواهش میکنم من رو به سایت ها و بخشهای دیگه ارجاع ندید من روی پاسخ گویی کارشناس شما حساب کردم و مشکلم جوریه که هیچ جا جز چنین جایی نه میتونم مطرحش کنم و نه پاسخش رو جدی بگیرم چون برام مهمه یک نفر که عین خودم به مسائل اعتقادی و مذهبی پایبند است و حال روحیم رو درک میکنه جوابم رو بده. ممنون میشم و خواهش میکنم جوابم رو بدید و من رو روشن کنید تا در این مواقع که همچین فکرایی برام پیش میاد تکلیف خودم رو بدونم. من سالهاست وسواس فکری رو به حالت های مختلفی تجربه کردم و از وقتی مذهبی شدم به نحو دیگری درگیر وسواس فکری شدم.  با انجام یک سری تمرینات تا حد زیادی به آن غلبه کردم و وسواسم رو کمتر کردم اما همچنان یک وسواسهایی با من موندن که راستش نمیتونم به عنوان وسواس بهشون نگاه کنم و انگار منطقی به نظر میان و این باعث میشه که من رو کمی معذب کنن شاید حتی شما هم خندتون بگیره چه برسه به افراد دیگه. ولی خواهش میکمم راهنماییم کنید چون برای من مهمه و تمرکزم رو بهم میزنه. دیروز خواهرم برای بار چندم به برادرم که پوست تیره ای داره  و توی خونه معمولا بالاتنه اش برهنه هست  گفت مثل بلال حبشی هستی، و من که تا الان سکوت میکردم در برابر این حرفش ولی در مواقع که غیبت میکرد بهش میگفتم غیبت نکنه، دیروز گفتم شاید وظیفم باشه بهش بگم که نام بلال حبشی رو در این مواقع نیاره، چون بیشتر از یکبار گفته بود و احتمال میدادم باعث نوعیتمسخر اون شخصیت اسلامی شده بود ، من میدونستم و احتمال میدادم که خواهرم بدون منظور و از روی تصاویری که در فیلم تاریخی که بلال حبشی را نشان میداد به برادرم این رو میگه و منظورش مسخره یا تحقیر کردن سیاه پوست بودن بلال حبشی نیست بلکه داره ویژگی ظاهری رو بدون منظور بیان میکنه تا برادرم بره یک لباسی بپوشه میگه. ولی کمی شک داشتم که شاید هم اینکه هر بار اون حرفو تکرار میکنه غیبت و بی احترامی به اون شخصیت مسلمان بشه. برای همین بهش گفتم یه چیز دیگه بگو مثلا بگو مثل سیاه پوستای آفریقایی میشی و  نام اون مسلمان را هر بار نگو چون ممکنه و شاید بد باشه و درست نباشه اون مسلمان رو نام ببری.  البته تصمیم نهایی رو به خودش واگذار کردم و من فقط گفتم ممکنه این حرف و نام بردن تو از بلال حبشی درست نباشه و اشتباه باشه تا اگه براش مهمه دیگه تکرار نکنه. اما اضطراب اصلیم که الان برام بوجود اومد اینه که امروز من بعد از ماه ها تصمیم گرفتم کاری که چندبن ماه از آن دور بودم رو انجام بدم و براش برنامه ریزی کنم بلاخره به انجام برسونمش. بعد از اونجایی که عادت کردم همش همه چیز رو به هم ارتباط میدم(شاید از روی وسواس فکریم)  میگم یعنی اون شخصیت مسلمان تاریخ اسلامی روحش از دفاع من از خودش با خبر شده و برای من دعا کرده که من تصمیم گرفتم کار چند ماه عقب افتاده ام رو بلاخره انجام بدهم و  به نوعی مدیون ایشون باشم و مثلا کار خیر و ثوابی بهم واجبه که براش انجام بدم و باید همیشه یادم بمونه ایشون رو؟ اصلا انقدر این مسئله برام مهم شده که نمیدونم چه تصمیمی بگیرم چون وسواس  فکری دارم نمیدونم باید  بهش توجه نکنم و جدیش نگیرم یا شاید باید همیشه در یادم بمونه ؟  البته برای اون شخصیت تاریخی و اسلامی احترام قائلم ولی از این احساس مدیونی که ممکنه وجود داشته باشه و من باید کاری انجام بدم یا نه، مضطرب میشم. و از طرفی حس میکنم اگه بهش بی تفاوت باشم کار درستی نیست و یه جور گناه به گردنم میمونه و یه دینی رو ادا نکرده باقی میزارم ولی خب من از وسواسی بودنم که بین خیلی مسائل ارتباط برقرار میکنم و اگر بخوام به این ارتباطی بین اتفاق و گفت وگوی دیروز و تصمیم امروزم ارتباط و ربطی بدهم انگار به ندای وسواس گونه ام توجه کردم از طرفی مطمئن نیستم این از وسواسم باشه و شاید به خاطر وسواس نباشه ولی خب از احساس مسئولیتش هم احساس معذب بودنی بهم دست میده و خلاصه الان نمیدونم چه تصمیمی باید بگیرم و گیج و سردرگم هستم. خواهش میکنم کمکم کنید و تکلیفم رو روشن کنید. من کمک میخوام ازتون خواهش میکنم اگه راهنمایی دارید دریغ نکنید در خصوص همین موردی که گفتم