پورازغدی

با سلام و احترام
مدت زیادی هست این سوال تو ذهنمه
در جامعه امروز ما افرادی پیدا شدند که به عنوان سخنران در دانشگاه ها یا جا های دیگه مباحثی رو مطرح می کنند
این دسته که من حداقل سه نفرشون رو میتونم نام ببرم در هر موضوعی نظر میدن
از معماری اسلامی تا نقد بهائیت از نقد فلاسفه برجسته غرب تا مسائل فقهی مربوط به قمه زنی
از نشانه های ظهور و مهدویت تا اقتصاد مقاومتی و...
می خواستم ببینم از نظر منطقی ما باید چه برخوردی با این ها بکنیم؟
برخورد حکومت اسلامی چی باید باشه؟
ببینید من هم به عنوان یک فرد در خیلی موضوعات نظر دارم اما در چیزی که تخصص ندارم نمیام نظراتم رو علنی در یک تریبون دانشگاهی اعلام کنم
و بخوام مثلا دیگران رو هدایت کنم
مثالی عرض کنم یکی از محققین در زمینه بهائیت فردی هست که چندین سال در این زمینه تحقیق کرده استاد دانشگاه هست
وطبق گقته خودش اکثر متون بهائیت رو خونده با برخی مبلغین بهائی مناظره کرده و هر مقاله ای از برجسته های بهائیت دنیا نوشji میشه می خونه و نقد میکنه
خوب این فرد باید بیاد در یک دانشگاه راجع به بهائیت صحبت کنه یا نه یک فرد که حالا مثلا 4 تا کتاب کلی درمورد بهائیت خونده؟
کلا چرا در جامعه ما افرادی که فاقد سواد کافی هسنتد احساس مسئولیت می کنند؟ و با اینکه خودشون به جایی نرسیدن میخوان دیگران رو هدایت کنن؟
البته از قشر روحانی هم هستند عده ای که در هر چیزی نظر میدن از اقتصاد تا فلسفه ، از سیاست تا جامعه شناسی و ...
آیا این افراد که حتی بعضا سواد دانشگاهی یا حوزوی قوی ندارن به علت ضعف های فرهنگی مردم طرفدار پیدا می کنند؟
با تشکر@};-