پاهایی که جا ماند

بسم الله الرحمن الرحیم

پا‌هایی که در خاکریز‌های جبهه جا ماند
با پای دل عازم رفتن به آشیانه دلاورمردی از نسل ایثار و شهادت شدیم، پایی که ایستادن نمی‌شناسد و بی‌محابا می‌رود تا مهمان صاحب‌خانه‌ای شود که سال‌هاست بدون پا زندگی می‌کند، به روستای پاپی خالدار در حومه شهر خرم‌آباد می‌رویم و مهمان «حاج کاکا» جانباز ۷۰ درصدی می‌شویم که هر دوپایش را در میان خاک‌ریز‌های جبهه جاگذاشته و ۳۷ سال دستانش تکیه‌گاه او شده است.
سرهنگ حاج محمدحسین عباس زاده که هم‌رزمانش او را «حاج کاکا» صدا زده و امروز با کلام نافذش روایتگر دلاوری‌های مردمان خوب سرزمینمان شده و آنچه می‏خوانید گوشه‏ای از زندگی این جانباز سرافراز است.
حاج کاکا که هم‌اکنون ۶۵ سال سن دارد، سال ۵۹ در سن ۲۵ سالگی در نبرد با دشمن بعثی در منطقه سوسنگرد مجروح شده و پاهایش را از دست می‌دهد، او از روز اعزام خود به جبهه می‌گوید: اوایل جنگ بود که از پادگان امام حسین (ع) خرم‌آباد با تعداد زیادی از رزمندگان که تعدادشان به ۲۰ مینی‌بوس و چندین کمپرسی می‌رسید به سوسنگرد اعزام شدیم.
عاشق جبهه رفتن بودم و به پیروی از فرمان امام خمینی (ره) عازم جبهه شدم و از اینکه به جبهه می‌رفتم خیلی خوشحال بودم، پس از اعزام در سوسنگرد مستقرشده و جز گروه‌های نامنظم قرار گرفتم، سرپرستی گردان را رجب‌علی مشهودی که فردی بسیار شجاع و نترس بود بر عهده داشت که پس از نبرد‌های مختلف به شهادت رسید.
پا‌های «حاج کاکا» در اصابت خمپاره تکه‌تکه شد

ادامه دارد . . .