هدف زندگی در مکتب بودا

هدف زندگی در مکتب بودا

در مکتب بودا هدف زندگي «ترک لذايذ و تن دادن به رياضت‏ها براي رسيدن و وصول به « نيروانا » يعني انسانِ اعلا است».

باید گفت، گرچه وصول به انسانِ اعلا به جهت قرب تام به خدا مي‏تواند هدف معرفي شود ولي نه از طريق رياضت‏هايي که زندگي را به کلّي منتفي سازد و جنبه مثبت حيات را ناديده بگيرد.

با مراجعه به آيين بودايي پي مي‏بريم که راه رسيدن به اين مقصد تنها با ترک دنيا و لذايذ آن و پناه بردن به صومعه‏ها و معبدها و غارها و بيابان‏هاست، در حالي که اسلام هرگز چنين دستوري را براي رسيدن به کمال مطلق و هدف غايي خلقت انسان نمي‏دهد.

اسلام در عين حال که هدف بسيار عالي‏تر از مکتب بودا ترسيم مي‏کند، ولي در عين حال او را از بهره‏مندي از لذايذ دنيوي و نعمت‏هاي بيکران الهي منع نمي‏کند.

قرآن کريم مي‏فرمايد: (قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ)[1]؛ «بگو: چه کسي زينت‏هاي الهي را که براي بندگان خود آفريده، و روزي‏هاي پاکيزه را حرام کرده است؟»

ثانياً: اگر در مکتب بودا هدف و فلسفه خلقت انسان رسيدن و وصول به انسانِ اعلا و بودا معرفي شده، در اسلام هدف و فلسفه انسان رسيدن او به لقاي الهي معيّن شده است.

قرآن کريم مي‏فرمايد: (فَمَنْ کانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَلا يُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً)[2]؛ «پس هر کس به لقاي پروردگارش اميد دارد، بايد کاري شايسته انجام دهد و هيچ کس را در عبادت پروردگارش شريک نکند ».

[=&quot]اين هدف را که اسلام ترسيم کرده، هدف بسيار عالي‏تر و بالاتر از هدفي است که در مکتب بودا تعيين شده است[/][=&quot].[/]

[=&quot] نقل از : اسلام شناسی ، علی اصغر رضوانی[/]

[=&quot][1][/] [=&quot] - اعراف آیه 32 [/]

[=&quot][2][/] [=&quot]- کهف آیه 110 [/]