مهدی موعود

نام امام مهدی علیه السلام در دوره خلفای عباسی از شهرت خاصی برخوردار بود ، عباسیان از این موضوع برای سرکوب بنی امیه و به دست گرفتن قدرت به عنوان خلافت رسول الله حداکثر بهره برداری را کردند .آنان با طرح مظلومیت و احقیت اهل بیت پیامبر توانستند توده های زیادی از مردم را علیه بنی امیه بسیج کنند و پس از ضعیف شدن بنی امیه ،با ابراهیم بن عبدالله بن حسن مثنی به عنوان مهدی و امام زمان بیعت کردند و پس از مرگ ابراهیم خودشان را به عنوان اهل بیت و نسل بنی هاشم معرفی نمودند ؛ و علاوه بر تطبیق آیات و روایات مربوط به ذوی القربی بر خود ،سعی کردند مهدی موعود را پس از مرگ ابراهیم بر فرزند منصور تطبیق نمایند ؛ و نیز روایات « رایات المشرق » را – یعنی پرچم هایی که از مشرق بلند می شوند – که در پیشگویی های پیامبر از علائم و نشانه های قیام مهدی بر سر زیانها بود بر پرچم های سیاه ابو مسلم خراسانی تطبیق نمودند و حتی به همین مناسبت استفاده از لباس سیاه را از وظائف و آداب رسمی حکومتی اعلام کردند . اولین خلیفه رسمی عباسیون یعنی ا والعباس سفاح در اولین خطابه خود برای مردم کوفه می گوید : « الحمدالله الذی اصطفی الاسلام ... و خصنا برحم رسول الله و قرابته » . پس از تطبیق آیات ذوی القربی بر عباسیون گفت : « ... ای مردم کوفه ما پیوسته مورد ظلم و ستم قرار داشتیم و حق ما تضییع می شد تا بالاخره خداوند شیعیان ما را در خراسان برانگیخت و حق ما را به ما برگرداند ... پس بدانید که این امر بر ما خواهند ماند تا آن را تحیول عیسی بن مریم دهیم » .[1]

[1] - تاریخ طبری ، ج 6 ص 82