شک ممدوح

چرا حتی مومنین دوره پیامبر(ص) هم گاهی ایمانشان به لرزه می افتاد؟ منظور بنده این است که با وجود آیات قرآن هم چنان راه شک باز است؟مثلا در قرآن کریم آمده : إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ در حقيقت، مؤمنان كسانى‌اند كه به خدا و پيامبر او گرويده و [ديگر] شكّ نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ اينانند كه راستكردارند.(حجرات/15) چرا انسان بین شک و یقین قرار میگیرد؟اینکه اگر تمامی انسان ها دلشان مطمئن شود که وعده های قرآن حق است و شروع به خودسازی کنند،چه عیبی دارد؟ حتما باید یک عده رفوزه شوند تا شاگرد های زرنگ به چشم بیایند؟