شوهر داری، انتظار از همسر،

سلام، دوستم مهندسی شیمی داره و همسرش هم چنان درس میخونه، هر دو شون خیلی خوبن و من فکر میکردم خوشبخت ترین آدمای روی زمین ان، تا اینکه یه شب تو مهمونی اینا روفهمیدم:
در تمام مدت تحصیل، دو تایی شون با کار نیمه وقت زندگی شون رو میگذروندن، بعد از پایان تحصیل خانم، همسرش میگه بریم یه شهر دیگه تا من تحصیلاتم رو به بهترین نحو ممکن تموم کنم و اونم قبول میکنه
بعد رفتن متاسفانه شوهرش کاری دیگه نداشت. خانم میره سر کار، باز تا اینجا هر دو شون راضی بودن بعد از پایان پروژه اش از کار بیکار میشه، انگار این شروع رحمت خدا به خانم بوده! تازه میفهمه چقدر پیر شده و خییییییییییییییییییلی آقاش خوشگذرون شده و .... با این حال آقا نه تنها دل به کار نمیده، شروع میکنه به ایراد گرفتن که خانه داری بلد نیستی به ظاهرت نمیرسی و باید بچه دار بشی و ...
باز هیچی نمیگه و سعی میکنه بره ورزش و به خودش و به خونش میرسه، کم کم میفهمه متاسفانه آقا به تعهدات درسیش عمل نمیکنه و باز هم خوشگذرونی! و اضافه شدن قرض ها و...باز هیچی نمیگه تا اینکه یه روز به آقاشون میگه تا پایان زمان اجاره نامه بیشتر صبر نمیکنه، باید تکلیفش رو با خودش تعیین کنه
از آن زمان دیگه آقاشون باهاش خیلی سرد شده و حرف نمیزنه:Moteajeb!:! ماجرا براش خنده داره و نمیدونه چیکار کنه!؟ یه خنده ی تلخ...
میترسم