شطحيات

سلام علیکم و رحمه الله

یک مطلبی رو نقل کردند از ابن عربی به این وصف :

((فما وصفناه بوصف إلاّ كنّا نحن ذلک الوصف، فوجدنا وجوده و نحن مفتقر اليه من حيث وجودنا و هومفتقر الينا من حيث ظهوره لنفسه))،

با این ترجمه که :

ما هرچه از او بگوييم در حقيقت از خودمان گفته ‏ايم و هر وصفي از او کنيم، از خودمان کرده ‏ايم زيرا هستي ما، هستي اوست. براي هست شدن، ما نيازمند اوييم و براي ظاهر شدن بر نفس خويش، او نيازمند ماست.

بنده در ترجمه متن تخصصی مشکل دارم ولی بنظرم این ترجمه آمد که با متن ترجمه شده این بزرگوار فاصله معنائی زیادی دارد

پس او را توصیف و وصف نمیکنیم الا آنکه ما در آن وصف در آئیم , پس بیابیم وجودش را آنچنانکه ما محتاج به اوئیم من حیث الوجود و و او محتاج به ماست از حیث ظهور نفسش بر خودش

دوستان اگر اشکالی میبینند راهنمائی بفرمایند .