شبهه قرآنی، سؤال قرآنی

آيا اگر سربازان طالوت بدرستي آب مي نوشيدند براي جنگ آماده تر بودند يا زماني كه با دستور غير معقول فرمانده اشان مواجه شدند كه: «كفي بيشتر از آب ننوشيد» و بعد مورد توبيخ قرار گرفتند در نتيجه خودباخته شدند و از جنگ با جالوت باز ماندند؟:
البقرة : 249 فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَليكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَ مَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاَّ قَليلاً مِنْهُمْ فَلَمَّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذينَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالَ الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرينَ
و هنگامى كه طالوت (به فرماندهى لشكر بنى اسرائيل منصوب شد، و) سپاهيان را با خود بيرون برد، به آنها گفت: «خداوند، شما را به وسيله يك نهر آب، آزمايش مى‏كند آنها (كه به هنگام تشنگى،) از آن بنوشند، از من نيستند و آنها كه جز يك پيمانه با دست خود، بيشتر از آن نخورند، از من هستند» جز عده كمى، همگى از آن آب نوشيدند. سپس هنگامى كه او، و افرادى كه با او ايمان آورده بودند، (و از بوته آزمايش، سالم به‏در آمدند،) از آن نهر گذشتند، (از كمى نفرات خود، ناراحت شدند و عده‏اى) گفتند: «امروز، ما توانايى مقابله با (جالوت) و سپاهيان او را نداريم.» اما آنها كه مى‏دانستند خدا را ملاقات خواهند كرد (و به روز رستاخيز، ايمان داشتند) گفتند: «چه بسيار گروه‏هاى كوچكى كه به فرمان خدا، بر گروه‏هاى عظيمى پيروز شدند!» و خداوند، با صابران و استقامت‏كنندگان) است.

کارشناس بحث : هدی

قرآن می توانست با جمله ای اجمال آیه مورد بحث ار از بین ببرد. دوباره در آیه ذیل دقت کنید:
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ
چرا باید آیه ای اینچنین مجمل در قرآن بیاید؟ آیا پاسخ خواهید داد قرآن نیاز به تفسیر دارد؟ آیا نیازمندی قرآن به تفسیر در فهم مراد اولیه متکلم است؟ اگر اینطور باشد آیا می توان گفت قرآن بلیغ است؟ آیا قرآن همراه با حدیث بلیغ و رسا است یا به تنهایی؟
من خواهشم از کارشناسان محترم این است که موضوع بلاغت قرآن را تنها در باره آیه مورد بحث مطرح کنند و به بحث «نحوه نیازمندی قرآن به تفسیر» نپردازند چون موضوع تابیک این نیست!
با تشکر