سوره برائه مشرکین توبه

سلام علیکم
در آیه 113 سوره مبارکه برائه میخوانیم:
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَن يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ
پیغمبر و گرویدگان به او نباید برای مشرکان هر چند خویشان آنها باشند از خدا آمرزش طلبند بعد از آنکه آنها را اهل دوزخ شناختند

سوال:
1- چه عیبی دارد برای مغفرت بنده ای از بنده های خداوند ولو مشرک و کافر هم طلب عفو کنیم؟ چه ایرادی دارد نسبت به همه بنده های خداوند رئوف باشیم و نخواهیم عذاب کشیدنشان را ببینیم؟ هدف این آیه چیست؟
2- آیا اینکه آیه طلب آمرزش را نهی کرده است به این معنی ست که طلب هدایت را هم نهی کرده؟ یعنی آیا میتوان کماکان برای مشرکین و کفار دعا کرد تا راه حقیقت را بیابند و به دین برگردند؟