دل نوشته های اسک دین

به نام علی اعلی

دو روز مونده بود به جلسه ای که باید اون رو به بهترین نحو برگزار می کردم.

از چند هفته قبل دنبال کتاب و مقاله بودم. از بس کتابها و مقالات رو زیر و رو کرده بودم از حفظ شده بودم.

دنبال مطالب تازه و جدیدتر بودم. دوست داشتم که هم مطالبم تازه و جدید باشه و هم اینکه قالب و سبکش ابتکاری و نو باشه.

چاره ای نداشتم جز نشستن پشت سیستم و جستجو در دهکده جهانی!

این بود که علیرغم میل باطنی ام پشت کاممپیوتر نشستم و مشغول جستجو در اینترنت شدم.

کلمه مورد نظرم رو تایپ کردم و دکمه اینتر رو فشار دادم. در کسری از ثانیه انبوهی از اطلاعات بر روی صفحه مانیتور ظاهر شد.

یک صفحه که حاوی دهها لینک بود.

بر روی یکی دوتا از اون لینکها کلیک کردم. ولی آدرس یکی از اون لینکها برای من خیلی جالب بود: AskDin

خیلی جالب بود!
و این توجهم رو به خودش جلب کرد.
این بود که بر روی لینک سایت کلیک کردم و وارد سایت شدم.

اشتباه کردم!
سایت نبود یک انجمن بود ( فروم) این رو از پرسش و پاسخهایی که میان کاربرانش رد و بدل شده بود فهمیدم.

قالب زیبا و ساده ای داشت رنگ بکگراند صفحه سایت هم دلنشین بود. کنجکاو شدم که در سایت سرک بکشم!

نکته که برای من خیلی جالب بود این بود که بر خلاف سایر انجمن ها و فروم ها که باید برای مشاهده لینکها و دانلود فایل ، عضو اون انجمن و سایت می بودیم؛ اما این انجمن اونطوری نبود.

برای مشاهده مطالب و دانلود فایلهای ضمیمه ، نیازی به عضویت نبود.

در یکی دو تا تاپیک سرک کشیدم و از کلمات رد و بدل شده به صمیمیت میان کاربران پی بردم. به نظرم فضای خوبی آمد این بود که من هم عضو شدم.

ده هزار و چهارصد و یازدهمین عضو انجمن گفتگوی دینی . . . .

و اکنون حدود یکسال از آن روز می گذرد. . . .

چه زود گذشت! یادش بخیر!

در این مدت با انجمن گفتگوی دینی و کاربرانش چه لحظات شاد و یا غمگینی رو که نگذراندیم!

چه سوالات و مطالبی که از کارشناسان و پاسخگویان سایت سوال نکردیم!

چه بسیار لحظاتی که با کاربرانش همدردی کردیم ؛ با شادیهایشان خندیدیم و در غمهایشان گریستیم.

چه جمعه هایی که با فضای معنوی سایت به یاد غربت و تنهایی مولا افتادیم و گریستیم.

چه تعداد صلوات هایی که به جای لایک در زیر پستهای دوستان و کاربران سایت نفرستادیم.

و چه بسیار مطالعه کردیم و کتاب خواندیم تا در بحث و گفتگوهای انجمن، خدای ناکرده مطالب اشتباه و غیر معتبر و غیر علمی به زبان نیاریم!

و . . . .

اکنون که بیش از 3 سال از فعالیت انجمن گفتگوی دینی می گذرد؛ تعداد کاربران به بیش از 20 هزار نفر رسیده.

به نظرم جای خالی همچین تاپیکی احساس میشه.

تاپیکی که کاربران بتونند در اون خاطرات خودشون رو با زبان و قلم خودشون بنویسند.

1- ارسال خاطرات و مطالب خصوصی ممنوع می باشد.
2- با توجه به قوانین سایت، از درج هرگونه مطالب سیاسی و جناحی خودداری نمایید.
3- سعی شود که خاطرات حاوی یک پیام و نتیجه باشد.
4- از مطالب آموزنده و مفید مذهبی، دینی، اجتماعی و فرهنگی استفاده شود.
5- حتی الامکان طولانی و خسته کننده نباشد.
6- از فونت و رنگ مناسب استفاده شود.
7- بحث و گفتگو در خصوص خاطرات مطرح شده در تاپیک ممنوع می باشد.

پیشاپیش از کاربرانی که این نکات رو رعایت می کنند صمیمانه سپاسگزارم .

منتظر خاطرات شما هستیم

اینجا دفترچه خاطرات اسک دین است

ما را از اعماق قلب اسک دینی ها می خوانید!