جمع بندی علوم قرآن و حدیث

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و تحیت خدمت سروران و اساتید محترم

چندی پیش روایاتی در کتاب میزان الحکمه جلد 3 باب آداب جنگ/جنگ نیرنگ است مشاهده کردم که از فضل و کرم حضرات معصومین به دور بود لذا از حضرات اساتید و سایر مطلعین بزرگوار تقاضا دارم رفع ابهام فرمایند.
متن روایات:

ـ ابـن عـبـاس : پيامبر خدا (ص ) يكى ازاصحاب خود را مامور كشتن يك نفر يهودى كرد او عرض كـرد : اى رسـول خـدا ! در صـورتى ازعهده اين كار بر مى آيم كه دستم را باز بگذاريد پيامبر خدا (ص ) فرمود : اصولا جنگ حيله ونيرنگ است , هركار مى خواهى بكن .

ـ پيامبر خدا (ص ) : جنگ نيرنگ است .

ـ هرچه به نظرت مى رسد بگو , زيرا جنگ نيرنگ است .

ـ دشمن را از جنگ با ما منصرف كن , كه جنگ مكر و نيرنگ است .

ـ عـدى بـن حـاتـم : روزى كـه امير المؤمنين (ع ) در صفين با معاويه رو به رو شد با صداى بلند كه يارانش بشنوند فرمود : به خدا قسم معاويه و ياران او را مى كشم سپس در پايان اين جمله آهسته گـفـت : ان شا اللّه من كه نزديك آن حضرت بودم عرض كردم : اى امير مؤمنان ! شمابراى گفته خود سوگند خورديد و سپس ان شا اللّه گفتيد , منظورتان چه بود ؟
!.
حـضرت فرمود: همانا جنگ مكر و نيرنگ است من در نظر مؤمنان هرگز دروغگو نيستم خواستم يـاران خـود را عـلـيـه سـپاه معاويه برانگيزم تا دچار سستى نشوند بلكه به پيروزى اميدبندند به خواست خداى بزرگ فردا موضوع را به آنها خواهم گفت .

ـ امام باقر (ع ) : على (ع ) مى فرمود : اگر پرنده مرا بربايد خوشتر است نزد من تا به پيامبر سخنى را نـسـبـت دهـم كـه نـفـرمـوده اسـت شنيدم پيامبر خدا (ص ) در جنگ خندق مى فرمود : جنگ يعنى خدعه ونيرنگ و مى فرمود : هرچه مى خواهيد بگوييد.
ـ در جـنـگ احزاب ميان على (ع ) وعمرو بن عبدود سخنانى گذشت على به او فرمود: اى عمرو ! (در بـزدلـى تـو) هـمـين بس نيست كه من به جنگ تن به تن باتو آمده ام وتو كه شهسوارعربى با خـودت كمك آورده اى ؟
عمرو برگشت كه پشت سر خود را نگاه كند امير المؤمنين (ع )بيدرنگ چنان ضربه اى بر دو ساق پاى او وارد آورد كه از پيكرش جدا شدند و گرد و غبارى به هوا برخاست آن حـضـرت در حـالـى كـه بر اثر ضربت عمرو خون از فرقش مى ريخت و ازشمشيرش نيز خون مـى چكيد نزد رسول خدا(ص ) برگشت رسول خدا (ص ) فرمود : اى على !فريبش دادى ؟
عرض كرد : آرى , اى رسول خدا ! جنگ نيرنگ است .

والسلام

کارشناس بحث : پیام

و اين چنين، ملكوت آسمانها و زمين (و حكومت مطلقه خداوند بر آنها) را به ابراهيم نشان داديم (تا به آن استدلال كند،) و اهل يقين گردد.

کارشناس بحث : پیام

نمی دونستم این سوالو دقیقا کجا باید مطرح کنم!
در هر صورت در حکمت 238 نهج البلاغه حضرت می فرمایند:

"الْمَرْأَةُ شَرٌّ كُلُّهَا وَ شَرُّ مَا فِيهَا أَنَّهُ لَا بُدَّ مِنْهَا .
زن همه اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اينكه چاره اى جز بودن با او نيست."

می خواستم تفسیرش رو بدونم...واقعا برام سوال برانگیز بود!

کارشناس بحث : پیام

با سلام.شاید این موضوع تکراری باشد،اما جستجو در انجمنها ممکن نبود.اگر تکراری است اگر ممکن است به آن تاپیک لینک دهید!
آیا انسان باید وطن خود را دوست داشته باشد؟حب وطن تا چه اندازه مجاز،مستحب یا مکروه است؟
منظور از وطن در حدیث شریف حب الوطن من الایمان چیست؟اگر مراد وطن عرفانی باشد(که اگر ممکن است آن را توضیح دهید)خب این چه نیازی به گفتن دارد؟مثل این نیست که بگوییم علاقه به خدا از ایمان است؟
اگر این وطن جغرافیایی است محدوده اش چیست؟شهر،کشور یا امت اسلامی؟
با تشکر

کارشناس بحث : پیام

4- دعاي صنمي قريش

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ العَن صَنَمَی قُرَیشٍ وَ جِبتَیها وَ طاغُوتَیها وَ إِفکَیها وَ إِبنَتَیهِما اللَّذینَ خالَفا أمرَک وَ أنکَرا وَحیَک وَ جَحَدا إِنعامَک وَ عَصَیا َرسُولَک وَ قَلَّبا دینَک وَ حَرَّفا کِتابَک وَ أحبا أعداءَک وَ جَحَدا آلاءَک وَ عَطَّلا أحکامَک وَ أبطَلا فَرائِضَک وَ ألحَدا فِی آیاتِک وَ عادَیا أولیاءَک وَ والَیا أعداءَک وَ خَرَّبا بِلادَک وَ أفسَدا عِبادَک.

کارشناس بحث : مجید

با سلام

متاسفانه بعضي مخالفين در بوق کرده اند که امام علی (ع) فحاش بوده اند بخاطر خبری که شیخ مفید در اختصاص و صفار در بصائرالدرجات آورده اند :

بكار بن كردم
وعيسى بن سليمان عن ابى عبدالله عليه السلام قال سمعناه وهو يقول جائت امراة شنيعة إلى امير المؤمنين عليه السلام وهو على المنبر وقد قتل اباها واخاها فقالت هذا قاتل الاحبه فنظر اليها فقال لها ياسلفع يا جرية يابذية ياالتى لاتحيض كماتحيض النساء يا التى على هنها شئ بين مدلى قال فمضت وتبعها عمرو بن حريث لعنه الله وكان عثمانيا فقال لها ايتها المرائة ما تزال يسمعنا ابن ابى طالب عليه السلام العجايب فماندرى حقها من باطلها وهذ دارى فادخلى فان لى امهات حتى ينظرن حقا ام باطلا واهب لك شيئا قال فدخلت فامر امهات اولاده فنظرن فاذا شئ على ركبها مدلى فقالت ياويلها اطلع منها على بن ابى طالب عليه السلام على شئ لم يطلعه عليه الا امير وقابلتى قال فوهب لها عمرو بن حريث شيئا.

بفرض صحت خبر آیا این خبر دلیل نقص امام است یا منقبتی برای او که از غیب هم خبر داشته که این زن دو جنسه است .

کارشناس بحث : پیام

سيّد ابن طاووس به سند معتبر، از جميل بن درّاج روايت كرده: مردى خدمت امام صادق عليه السّلام آمد و گفت: اى مولاى من سنّ و سالم بالا رفته، و خويشانم مرده اند، و مونسى ندارم، مى ترسم مرا هم مرگ دريابد، حضرت فرمود: برادران مؤمن صالح، براى انس گرفتن از نزديكان بهترند، و اگر طولانى شدن عمر خود و خويشان و دوستان را خواهى، اين دعا را پس از هر نماز بخوان.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنَّ رَسُولَكَ الصّادِقَ الْمُصَدَّقَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ قالَ اِنَّكَ قُلْتَ ما تَرَدَّدْتُ فى شَىْءٍ أَنَا فاعِلُهُ كَتَرَدُّدى فى قَبْضِ رُوحِ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَاَكْرَهُ مَسآئَتَهُ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجَّلْ لِوَلِيِّكَ الْفَرَجَ وَالْعافِيَةَ وَالنَّصْرَ وَلا تَسُؤْنى فى نَفْسى وَلا فى اَحَدٍ مِنْ اَحِبَّتى

خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، خدايا رسول راستگوى تصديق شده ات (درود تو بر او و خاندانش) گفت: كه تو فرمودى: در هيچ كارى از كارهايم ترديد نكرده ام همچون ترديد در گرفتن روح بنده مؤمنم درحالى كه او مرگ را خوش ندارد و من هم رنجاندن او را خوش ندارم، خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و براى ولیّت گشايش و عافيت و يارى را نزديك گردان، و درباره خودم، و احدى از دوستانم بدى قرار مده.
و اگر خواهى يك يك از دوستان خود را نام ببر و بگو: «و لا فى فلان و لا فى فلان» راوى گفت: چون بر اين دعا مداومت كردم، چندان عمر يافته ام كه از زندگانى ملول و خسته شده ام، و اين دعا بسيار معتبر است.
و در تمام كتاب هاى دعا نقل شده

منتخب مفاتیح الجنان

با سلام
من چندی پیش رویای خوبی دیدم و بعد از مدتی بنا به شرایطی صرفا نتیجه آن را (یعنی اینکه: خواب خوبی در باره ی فلان مطلب دیده ام...) برای همسرم گفتم. جزییات و کلا اصل خواب را تعریف نکردم.
از طرفی شنیده ام خواب را جز معبر برای هیچکس بازگو نکنیم. قصد من از تعریف این موضوع فقط آرامش دادن به همسرم بود. و اینکه برایم سوال پیش آمد که آیا تعریف کردن خواب خوب پس از آنکه آن را نزد خود تعبیر کردید خوب است یا نه؟ منظورم برای شخص نزدیکی است که به خیرخواهی او اطمینان دارید.
با تشکر فراوان

سلام.
روایت زیر دعایی را بیان کرده است.این دعا چه قدر معتبر است ؟

مؤلّف گوید: این دعا‌‌ همان دعاى رسول‏ خدا صلى الله علیه و آله در روز بدر و احزاب، و دعاى حضرت سید الشهدا علیه السّلام در روز عاشورا است، و جز این دعا دو دعاى دیگر از حضرت روایت‏ شده که در روز عاشورا خواندند، یکى دعایى است که به حضرت سجاد علیه السّلام تعلیم فرمودند، زمانى که ایشان را به سینه خود چسباند در حالی ‏که از بدن مبارکشان خون می جوشید، و این دعا را براى حاجت و نیاز مهم و اندوه و بلاى سخت و امر بزرگ‏ دشوار می خوانند، و آن دعا این است:
بِحَقِّ یسَّ وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِلینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِى الضَّمیرِ یا مُنَفِّساً عَنِ الْمَکْرُوبینَ یا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ یا مَنْ لایَحْتاجُ اِلَى التَّفْسیرِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى کَذا و کَذا
به حق یس و قرآن حکیم، و به حق ط و قرآن عظیم، اى که بر نیازهاى خواهندگان توانایى، اى که آنچه در باطن است میدانى، اى خارج‏کننده غم و اندوه از گرفتاران، اى گشاینده غم از غمناکان، اى رحم کننده به پیرمرد، اى روزى‏ دهنده به کودک صغیر، اى که نیاز به تفسیر ندارى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و با من چنین و چنان‏ کن

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که طرح آن با آیدی خودشون ممکن نبود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:

با سلام
بنده مطالب کمی در مورد لوح عین علی(ع) در چند سایت که تقریبا حتوای مشابهی داشت خوندم و با توجه به خاص بودن این لوح خیلی دوست دارم که من هم داشته باشم
و ترجیح میدم این کار رو خودم انجام بدم منتها نتونستم مطلبی کامل و غنی پیدا کنم تا بتونم بدون کم و کاست بسازمش
تقاضا میکنم دوستانی که در این باب مطلبی، کتابی ، مشاهده ای چیزی داشتند برای من و دیگران قرار بدهند و یا آن را ذکر کنند تا ما هم بهرمند بشیم

و البته عرض دیگری هم داشتم و آن اینکه در قدیم لوح و یا حرز ها و یا ادعیه رو کجا میگذاشتند؟ در جیب ؟ زیر نگین انگشتر ؟ بازو؟ به گردن می انداختند؟ آیا اصلا مکانش فرقی هم میکنه؟
چون چند دعایی هست که میخواستم به دستم ببندم اما نمیدونم چطوری، با چی....
ممنون:help:

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید