جبر اختیار شرک توحید

سلام وقت به خیر و سپاس از توجه شما

هر چی در مورد هدف زندگی و خلقت مطالعه می کنم حس می کنم هنوز اصل مطلب از ما مخفی شده! یا این اهداف متعددی که بیان شدن ترتیب شون رعایت

نشده و باید بعضی در اولویت ذکر می شدن

اهداف زیادی گفته شده که من فکر می کنم شبیه شدن به خداوند متعال از مهمترینها هست یعنی انسان هر چی پیش بره بیشتر رنگ و بوی خدایی بگیره و

حتی به جایگاهی برسه که کار خدایی ازش سر بزنه البته به اذن و مجوز از سمت خدا

هدف دیگه ظاهرا اینه که شخص به جایی برسه که همه چیز رو در تسلط خدا ببینه خوب اگر به این جایگاه رسید که دیگه باید بگیم ما وجود نداریم و نعوذ بالله

همه چیز خداست که ظاهرا این هم شرک و اشتباهه. سوالات من هم مرتبط با همیناس

منظور از «لا جبر و لا تفویض بل امر بین امرین» احتمالا برآیندی از دو عامل رو نشون می ده. خوب اگر هر دو عامل اثر می کنن عامل جبر و تقدیر و سرنوشت

توسط چه کسی ایجاد شده؟ توسط گذشتگان ما یا خداوند یا هر دو؟

پس مشخص نیست ما چقدر اراده داریم و خداوند چقدر تاثیرگذاره. وقتی کسی تصمیم میگیره به من چاقو بزنه به هر حال دست و چاقو و بدن شخص مهاجم

بدون خواست خدا نمی تونن حرکتی کنن اگر خدا رو جدا از این فعل ببینیم پس در انجام این کار شخص مهاجم چه مقدار استقلال داره؟ و این که خداوند از هر

ظلمی مبرا هست به چه شکل برای ما قابل توضیح و درک هست؟

آیا خداوند در کارهای خوب و مفید برای بنده موثره و در ضرر و صدماتی که به بندگان میرسه نقشی نداره؟ و سوال دیگه این که وقتی بنده ای کار خیری انجام

میده آیا در واقع در کار خیری که از طرف خداوند به دیگران میرسه شریک شده یا این که چنین اعتقادی هم شرک هست؟

آیا فکر شخص و اراده شخص از خداوند مستقله؟ یا اون هم مستقل نیست؟ و به عبارت دیگه:

من یک انسان رو اگر بخوام از خدا تفکیک کنم جسم و بدنش که تقریبا بدون روح معنا نداره و مثل سنگ و چوب و طبیعت بی جان میشه به حسابش آورد آیا باید

روح اون شخص رو کاملا مستقل از خدا ببینم؟ و اگر چنین استقلالی وجود نداره چرا در هر عملی که شخص انجام می ده خدا رو شریک نمی دونیم و از کجا

بفهمیم این شخص یه عمل خوب یا بد رو کاملا مستقل از خدا انجام داده؟

یعنی کسی که ما رو می زنه و کسی که به ما خوبی می کنه و کسی که به ما دروغ می گه و کسی که به ما علم یاد می ده در نهایت بنده خدا هست و

خداوند منشاء اثر نیست؟

در اتفاقات و رویدادهایی که پیش میان طرف حساب ما کیه؟ معلولیت یا بیماری از کجا به ما رسیده؟

ورشکستگی و هزار اتفاق ناگوار دیگه از کجا سراغ افراد میاد؟

حیوانات و حشراتی که صدمه به ما می زنن تحت چه نیرویی عمل می کنن؟

آیا تقدیر از پیش اینطور تعیین شده بود و این که اگر این صدمات ظلم محسوب میشن پس آیا خداوندی که از هر ظلمی به دور هست اینها رو برای ما مقدر کرده؟

یا مقدرات ما منشاء دیگه ای دارن؟

اگر اتفاقات اطراف ما برآیندی از هر عوامل متعدد و اراده خداوند هستند آیا این شرک نیست؟ و اگر چنین چیزی ممکنه آیا سهم خداوند قابل توجهه یا خیلی کمه؟

تعداد سوالاتم زیاده ولی بیشترشون مشابه هستن و جوابهای جدا ندارن بعضا

با تشکر از دوستان گرامی