ثقلين، قرآن و عترت، قرآن، عترت

[=arial][=&quot]علت نامگذارى قرآن و اهلبيت به «ثقلين[/][=&quot]»[/][/]

[=arial][=&quot]كلمه [/][=&quot]«ثقلين» تثنيه است از ماده ثَقَل، به معناى متاع و توشه سفر و هر چيز نفيسى كه احتياج به محافظت داشته باشد(1) يا از ماده ثِقل به معناى سنگينى است.[/][/]

[=arial][=&quot]ثعلب مى گويد: كتاب و عترت را ثقلين ناميدند؛ زيرا عمل به آن دو سنگين است و آن ها را به دليل بزرگ جلوه دادن قدر و منزلتشان ثقلين ناميدند.(2[/][=&quot])[/][/]

[=arial][=&quot]ابن حجر مكّى مى گويد: «رسول خدا(ص) قرآن و عترت را ثقلين ناميد. «ثقل» به هر چيز نفيسى گفته مى شود و كتاب و عترت از اين قبيل است؛[/][/]

[=arial][=&quot]به بيانى ديگر: ثقل، عيارى است كه براى تثبيت ترازو وضع مى شود و آن دو به اين دليل به عيار تشبيه شده كه كتاب و عترت مايه استقرار حيات و زندگانى مردمند؛ يعنى با از بين رفتن آن دو استقرار و طمأنينه از حيات مردم برچيده خواهد شد.(4[/][=&quot])[/][/]

[=arial][=&quot]1. قاموس المحيط، ماده ثقل.[/][/]

[=arial][=&quot]2. لسان العرب، ماده ثقل.[/][/]

[=arial][=&quot]3. الصواعق المحرقه، ص 90.[/][/]

[=arial][=&quot]4. على اصغر رضوانى، امام شناسى و پاسخ به شبهات(2)، ص 327.[/][/]