تعدّد زوجات

چند همسری در تاریخ

تاريخ چند همسري


چند همسري امري شايع و معروف نزد مصريان قديم و ايرانيان و آشوريان و بابليان و هندوها بوده است. همان‏گونه که در آيين يهود وجود داشته و از حرمت آن در سِفرها سخني به ميان نيامده است.[1]


تورات گرچه اصل تعدّد زوجات را مباح دانسته، ولي از عدد معيّني براي آن ذکري به ميان نياورده است.[2]


در تورات سخن از حرمت ازدواج با خواهر زن به ميان آمده است که اين به نوبه خود دلالت بر اصل تجويز تعدّد زوجات دارد.[3]


همچنين آمده است که داوود پيامبرعليه السلام نود و نه زن و سيصد کنيز داشته است.[4]


و نيز در تورات آمده‏است که حضرت سليمان‏عليه السلام هفتصد زن و سيصد کنيز داشته است.[5]


از اين نصوص استفاده مي‏شود که تعدّد زوجات در شريعت‏هاي پيشين نيز موجود بوده است.


حضرت مسيح‏عليه السلام به عنوان تکميل کننده شريعت حضرت موسي‏عليه السلام ظهور کرد. و با ملاحظه انجيل پي مي‏بريم نصّي که دلالت بر حرمت تعدّد زوجات داشته باشد وجود ندارد. و اگر الآن در قوانين کليسا و مقرّرات مجامع مسيحي، قانون حرمت تعدّد زوجات را مشاهده مي‏کنيد از جمله قانون‏هايي است که به دست بشر تدوين شده و هرگز رنگ ديني ندارد، و شروع منع آن به عصر قرون وسطي بازمي‏گردد


اقتباس از کتاب: اسلام شناسی ،علی اصغر رضوانی



[1] -المراة و مکانتها الاسلام ، ص 157

[2] - تنظیم الاسرة، ابوزهره ، ص 6

[3] - تورات ، سفر لاوبین ، اصحاح 18، فقره 18

[4] - تورات ، سفر تکوین ، اصحاح 28 ، فقره 9

[5] - تورات ، سفر ملوک اول ، اصحاح 11 فقره 3