تربیت فرزند،روابط زناشویی،زندگی اسلامی

سلام
من یک خانم جوانی هستم که در حدی که بتوانم مقید به دین هستم، حجابم کامل است ،واجباتم را انجام میدهم و از گناهان تا بشود دوری میکنم ودر جلسات و مراسمات مذهبی شرکت میکنم خدارا هم خیلی دوست دارم و اهل ناشکری کردن هم نیستم و همش میگویم خدایا اگر در این دنیا خوشی ندیدم در آخرت برای خوش بخواه
من در زندگی مشکلات زیادی دارم ،از جمله اینکه شوهرم مقید به دستورات دین نیست ،و از نظر مالی هم خیلی سطح پایینی هستیم، یک دختر هفت هشت ساله هم دارم و غیره
ما خانه نداریم و اخیرا چند سال است مجبور شدیم در یک اتاق در خانه مادر شوهر زندگی کنیم، مادر شوهرم هم خیلی فرد بد اخلاقی است
کل زندگی ما در یک اتاق است که انتهای آن را پرده کشیدیم و وسایل را داخل آن گذاشتیم و بقیه اتاق هم محل زندگیمان است
من درزندگی مشکلی دارم که با وجودی که شوهرم اصلا مقید نیست و فقیریم و مادر شوهر بد اخلاقی هم دارم روی همه آنها را پوشانده و غصه اش برایم از همه آنها بیشتر است
مشکل من این است که من و همسر و دخترم باید در یک اتاق سر کنیم ،پس اتاق دیگری نداریم که موقع خواب دخترم را جدا بخوابانم، ازطرفی همسرم هم اصلا اهل رعایت نیست و تقاضاهایش از من زیاد است،من به شدت نگران دخترم هستم که شبها متوجه رابطه ما بشود،خصوصا اینکه مدتی است اخیرا رفتارهایی در او میبینم که بیشتر نگرانم کرده است،من همیشه وقتی کنار همسرم هستم هیچ لذتی از رابطه امان نمیبرم و همیشه نگرانم نکند دخترم بیدار شود یا صدای مارا بشنود،احادیث زیادی شنیدم که روی این موضوع تاکید دارد و شنیدم میگویند اگر فرزند صدای پدرو مادر را در این موقعیت بشنود عاقبت به خیر نمیشود،از طرفی من هم واقعا هیچ چاره ای ندارم ،از یک طرف وظیفه دارم به درخواست همسرم عمل کنم از طرفی اگر فردا روزی دخترم مشکلی پیدا کرد من به عنوان مادر باید جوابگو باشم ( من زیاد پای صحبت های روحانیون میشینم و زیاد تاکیید میکنند که تربت بچه دست مادر استو ر آخرت نسبت به تربیت فرزند باید جوابگو باشند)
من واقعا دارم زجر میکشم،یک مدت به بهانه اینکه اتاق حشره دارد موقع خواب پنبه داخل گوش دخترم میگذاشتم اما صبح میدیم در آورده است،دائم غصه میخورم و نمیدانم باید چکار کنم ؛مادر شوهرم هم اصلا اجازه نمیدهد دخترم برود شبها پیش او بخوابد
از یک طرف اسلام تاکیید دارد اتاق خواب پدر و مادر باید جدا باشد،از یک طرف زن باید به درخواست شوهرش نه نگوید،از یک طرف با فقر باید ساخت و خدا را شکر گفت ،خدا میداند هیچگاه به خاطر فقر ناشکری نکردم ،همیشه با خودم میگفتم اهل بیت(ع) هم فقیر بودند ما که از آنها عزیزتر نیستیم
اما آنها اگر فقیر هم بودند خانه اشان چند تا اتاق داشته(یک روز روحانی در مورد خانه حضرت علی (ع) صحبت میکرد میگفت چند اتاق کوچک داشتند که جلویش پرده زده بودند)
اما ما یک اتاق فقط داریم ، خداییش من با یک اتاق و با یک همسری که مقید نیست چه جوری باید
مطابق با دین زندگی کنم؟وقتی میگویم همسرم بد است میگویند حضرت آسیه(س) هم همسرش بد بود،من هم قبول میکنم ،اما میخواهم بدانم آیا خانه حضرت آسیه(س) هم فقط یک اتاق داشتند؟! آیا بچه هایشان هنگام خواب و یا درطول شبانه روز کنار خودشان بودند؟ آیا هرشب وحشت این را داشتند که نکنه دخترم بیدار بشه ،نکنه خودش را زده به خواب نکنه مارا ببیند نکنه ...
آیا معومین (ع) هم خانه هایشان یک اتاق داشته؟
اگر واقعا خانه های آنها هم یک اتاق داشته چگونه به دستورات اسلام عمل میکردند؟!!!
غصه دخترم برایم شب و روز نگذاشته...خصوصا مدتی است یک سری رفتارها ازش دیدم که مطمئن شدم رابطه مارا فهمیده است، در طول روز وقتی با دخترم هستم همش در درونم ازش خجالت میکشم ...خواهش میکنم به من بگید چکار کنم
بگید با داشتن یک اتاق چگونه میشود اسلامی زندگی کرد؟!

باتشکر