اندیشه، قصار

اندیشه های مشترک
سلام دوستان!
آنچه پیش روی شماست، مجموعه­ای از اندیشه­های مشترک است که برای تصدیق آن­ها لازم نیست به دنبال دلیلی بود و یا آن­ها را منتسب به فرد خاصی کرد.
هرچند اندیشه­های مشترکِ بشری، همه منسوب به خداوند است که توسط پیامبران برای بشر به ارمغان آورده شده است؛ خصوصا پیامبر اعظم اسلام و جانشینان بزرگوار ایشان.
براي نوشتن جملات اين مجموعه بيشرين استفاده از كتاب غرر و درر آمدي شده است. اين كتاب جامع­ترين جملات كوتاه امام علي (عليه­السلام) را در خود دارد.
نويسنده اميد دارد تا با توفيق خداوند تا ده جلد اين كتاب را منشر سازد كه هر مجموعه داري 500 انديشه مشترك خواهد بود.
نويسنده با توجه به آشنايي كه با مباني فكري اسلام دارد، صحت همه جملات اين كتاب را تأييد نمي­نمايد.
امید است این اثر و آثار بعدیِ از این دست، بتواند خستگی روزانه شما را تبدیل به آرامش نماید، آرامشی که در آن، اندیشه و احساسِ متعالیِ انسانی، سهیم باشند.
از انسان بودن خود لذت ببرید
قسمت اول از بخش نخست
1. ابرهاي بلا كه خوب باريد، آسمان صاف خواهد شد.
2. احساس خوشبختی را کسی خواهد داشت که به همه نیازها، به اندازه نیاز، توجه کند.
3. احساس مثبت، تنها چاره تنهايی است!
4. احساس­هایِ ­معنویِ ­زود گذر، مثل­ برق­آسمان، امیدی­ را ­روشن نمی­کند.
5. احمق، عاقل را کم­عقلتر از خودش می­پندارد.
6. احمق، نداند هم حرف می­زند و عاقل بداند هم سکوت می­­کند.
7. اختلاف­های سطحی، حافظ فردیّت ستوده است، ولی تفاوت­های عمیق موجب منیّت شوم است.
8. ادب یعنی: بهترین روش در انجام هر کار.
9. ارزشمندترین مرگ، از آنِ با ارزشترین زندگی است.
10. از آموخته­هایت بیاموز!
11. از آنچه می­گويی بیشتر بدان و از آنچه می­دانی بیشتر بفهم!
12. از آینده، هر کسی سهمی دارد، نباید بیشتر از سهمش برای آن برنامه ریزی کند.
13. از ترس بترس! زیرا تنها عامل وحشت، ترس است.
14. از حرص، با قناعت انتقام بگیر!
15. از خودت هیچ نگو! دیگران کشفت خواهند کرد.
16. از عواقبِ شرم­های بیجا، خجالت بکش!
17. از كسي­سؤال كن كه بتواني روي پاسخي كه مي­شنوي حساب كني.
18. استعدادهای مسموم، از آنِ هوشمندان ناشکیب است.
19. استقبال و بدرقه را بیاموز! (آمده را بپذیر! رفته را رها کن!)
20. اسرار انسان کامل، افکار بلند و رفتارهای خالص اوست.
21. اشکْ برای داغدیده، باران رحمت است.
22. اشک برای هر چه باشد قلب را می­شوید.
23. اشكِ چشم، بدون هراس از زشتی، آب چشم است.
24. اعتیاد به مطالعه و توان تفکری منظم، غایت دانش اندوزی است.
25. افتادن­ها را خوب ببین تا افتادنت را نبینند.
26. افتاده را سرزنش نشاید، نشسته را نکوهش باید.
27. افسردگی یعنی: نداشتن هیچ پیشنهادی برای وضعیت بهتر.
28. افسردگی، در اندیشه­های دَرهم است.
29. اگر انسان­ها در چاله افتادنشان را قبول کنند، هیچ وقت در چاه سقوط نمی­کنند.
30. اگر با حقیقت باشی، دوست و دشمنت، دوست و دشمنِ حقیقت خواهد بود.
31. اگر بخل، مال را نگهدارد، حرص آن را جمع نموده است.
32. اگر بر ضعیفی خشم بگیری، توانمندی، بر تو خشم خواهد گرفت.
33. اگر به علمت احترام بگذاری، حکمت را به تو خواهند آموخت.
34. اگر به مردم حقیقت­های تلخی را بگويی، به تو باطل­های تلخ­تری را نسبت می­دهند.
35. اگر به نجاتِ ماندگار می­اندیشی، دروغ نگو!
36. اگر توهین، سستت کند، حتماً لایق توهینی!
37. اگر چیزی را که خواستی نبود، آنچه را که هست بخواه!
38. اگر خودت را بزرگ ببینی، اطرافیانت یا چاپلوسند، و یا نادان.
39. اگر دانش، برای تحول در بینش و روش آموخته شود، نه فخر فروشی، یقینا تحول ایجاد خواهد کرد.
40. اگر ديوانه­ها خودشان را ديوانه نمي­دانند چرا بايد عاقل­ها خودشان را عقلِ کل، بپندارند؟!
41. اگر می­خواهی خوب بشنوی، خوب بگو!
42. اگر می­خواهی مردم تکذیبت نکنند از چیزی سخن بگو که مردم کمی از آن را می­دانند.
43. اگر نسبت به اولویت کارت هیچ تردیدی نداشته باشی، آن کار را به آخر می­رسانی.
44. اگر هر پدیده­ای را درست تحلیل کنیم، دنیا، کهنه و تکراری به نظر نخواهد آمد.
45. امان از وقتی که چهار فصل زندگی، جایشان را بیکدیگر بدهند!
46. امروز، از انبار ديروز، براي فردا چيزي بكار.
47. امروزت را به اندوه و سرور فردايت، از دست مده.
48. امروزت را به قطعي­ترين فردا نفروش.
49. امیدِ به فردا و ترس از دیروز، امروز را آمیزه­ای از امید و ترس می­کند.
50. امید و ترس باید آنچنان در هم درآمیزد که هیچ کدام به تنهايی حس نشود.
قسمت دوم از بخش اول
1. امید، نام دیگر خداوند است! زیرا به هیچ چیز نیاز ندارد و همه چیز به او نیازمند است.
2. اميد، تكراري­ترين معجزه­اي است كه دنيا را حفظ نموده است.
3. اميد، هيچ را همه مي­كند و يأس، همه را هيچ.
4. انتخاب­های درست، همیشه با اندوه­هايی همراه است که اگر تحمل شوند، شادی­های بی­پایانی را بدنبال خواهند داشت.
5. انتقام، لطف در حق كسي است كه بر او خشم گرفته­اي.
6. اندازه گلیمت را می­دانی؟!
7. اندوهِ از دست دادن، بیشتر از شادیِ بدست آوردن است.
8. اندوهت را برای خودت نگهدار و لبخندت را برای دیگران.
9. اندیشه و احساس وقتی بالغ شوند، دل بیکدیگر می­دهند.
10. اندیشه و دانش که به هم آمیزند، فرزندانی به نام­های روش و بینش خواهند داشت.
11. اندیشه­های بزرگان بیشترین تاثیر را در اوج و افت اندیشه­ها دارد.
12. اندیشه­های خود را باید مثل اندیشه دیگران نقادی کرد.
13. اندیشه­های متعالی را اندیشمندان پارسا دارند؛ پارسا از حسد و تحقیر و طمع.
14. اندیشه­هايی مانده­گار را همه می­دانند و تنها الفاظش منسوب به دانشمندی است.
15. انسان آزاد است که انتخاب کند: طوق بندگی و یا زنجیر اسارت.
16. انسان ­بزرگوار ­(کریم)، خود را ­به ­غفلت­ می­زند و فریب خورده می­نماید.
17. انسان در کشاکش عقل و هوس، زندگی پر رنجی را می­گذراند.
18. انسان همان چیزی است که بر می­­گزیند.
19. انسان­ها از ترس خوارشدن، رو به ذلت می شتابند.
20. انسان­ها برای بیشتر و بهتر زنده ماندن، بسیار تلاش می­کنند و خداوند به این تلاش ارج می­نهد.
21. انسان­ها تنها به خود دروغ مي­گويند.
22. انسان­ها مدام این هشدار را می­شنوند که: «بیدار شوید!»
23. انسان­های طرد شده از اندیشه­های غیر مأنوسی برخوردار هستند.
24. او که­ خود ­را ­می­بیند ­دیگران ­را ­نخواهد دید و دیگران نیز او را نمی­بینند.
25. اوج نادانی، هزینه نمودن ابدیت است برای لذتی بیشتر.
26. ای وای! امروزهم گذشت!
27. ايمان یعنی: پاسخ­هاي ناگفتني به رازهاي آفرينش. و علم یعنی: پاسخ­هاي سؤال برانگيز به این رازها.
28. آثار زشتی­ها اگر خودش را نشان نمی­دهد، بدان که سکوت قبل از طوفان است!
29. آخرین گناه هر چه دیرتر، ترک آن سخت­تر.
30. آرزویم این است که آرزويی نداشته باشم.
31. آزادی یعنی: آزاد بودن در انتخابِ یک ارباب و یا چند ارباب.
32. آسمان پر از ستاره است؛ اگر هوای آلوده و هوس­های کثیف بگذارد.
33. آن دوستی پایدار است که ملاکش شعور، اخلاق و پارسايی باشد.
34. آن گونه باش که در وقت مردن، غریبه­ها برایت بگریند.
35. آن گونه نباش که اینجا زندگی را آرزو کنی و آنجا مرگ را!
36. آنچه از ثروت، دانش، قدرت، هنر، زیبايی ... و عبادت که بیشتر از عقل باشد موجب تباهی است.
37. آنچه بکنی، در روز واپسین، همان می­شوی!
38. آنچه بود، همان است که خواهد شد.
39. آنچه را تو اسرار خلقت می­نامی، لزوماً نه رازند و نه مربوط به خلقت.
40. آنچه را که آب می­پنداری شاید سراب باشد.
41. آنچه می­کنی، گواه توست و آنچه می­دانی گواه بر توست.
42. آنچه می­گويی، می­گوید: تو چه می­دانی؛ ولی آنچه می­کنی، می­گوید: تو چه هستی.
43. آنچه می­گويی، میوه­ي حقیقت توست که به بار نشسته است.
44. آنقدر خورشید بالا خواهد آمد که از تاریکی، یک تار هم نماند.
45. آنقدر رفتم که دیگر برگشتنم مقدور نبود.
46. آنكه مي­گويد: «هنوز وقت دارم»، هيچ زمان وقت نخواهد يافت.
47. آن­ها که حوادث را خوب تحلیل می­کنند، از بروز آن­ها کمتر شگفت زده می­شوند.
48. آن­ها که خوب می­گویند، خوب شنیده­اند.
49. آن­ها که مثل ماه، شب نشینند، احساس­های که از اندازه خود دارند مدام تغییر می­کند.
50. آن­ها که می­دانند، از شنیدن بیشتر لذت برده­اند