انتقال

با سلام
من چند وقت پیش در یک مجله ی قدیمی یک داستان قابل تاملی را خواندم

پسری نقل میکرد که پدرش را از دست داده بود و دچار افسردگی شد و این باعث شد که به اعتیاد هم روی بیاورد
او برادر بزرگ تری هم داشت ...وقتی برادرش از سربازی برگشت و متوجه اعتیاد برادر کوچک خود شد بسیار ناراحت شد و چون تنومند و ورزشکار هم بود او را به زیر زمین خانه شان کشاند و زیر باد کتک گرفت طوری که این جوان معتاد به شدت ترسید و تصمیم گرفت حتما ترک کند!

فردای ان برادرش اونو به تختی بست و یک ماه خودش کارگری کرد تا هزینه دارو و غذای او را تامین کند

بردادر کوچک چند ماه بعد اصلاح شد و به زندگی طبیعی خود برگشت و حتی کنکور ثبت نام کرد و رشته پزشکی هم قبول شد!!

اما اصل ماجرا اینجا ست که حالا این بردار بزرگتر بود که دچار افسردگی شد و ابتدا به سیگار و کم کم به تریاک و هروئین معتاد شد ! ...که متاسفانه بعد مدتی هم فوت کرد!!

**************
و اما سوالم این هست که:

ایا این قانون درست هست که چیزی که بوجود بیاید دیگر از بین نمیرود و یا باید از حالتی به حالت دیگر تبدیل ، و یا باید از ظرفی به ظرف دیگر منتقل شود!؟

یعنی ایا ممکن هست برادر بزرگ تر میزبان و ظرف اماده ای بوده باشه برای بیماری و خسیسه های ناپسند برادر کوچک تر تا که اینگونه او بتواند رهایی بیابد و اصلاح شود؟

در جایی هم خواندم عالمی بود که مدتی را با بیماران صعب العلاج که درد می کشیدند می ماند تا بیماری انها را به درون خود منتقل کند و اینگونه دردش را به جان می خرید تا انها شفا یابند!....ایا ممکن هست این نظریه درست باشد؟

با تشکر