الأنزع

سلام در زیارت هفتم از زیارات مطلقه امیرالمؤمنین علیه السلام می خوانیم: اللّٰهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ ، وَيَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ ، وَيَا أَسْرَعَ الْحاسِبِينَ ، وَيَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ  بِمُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيِّينَ ، رَسُولِكَ إِلَى الْعالَمِينَ ، وَبِأَخِيهِ وَابْنِ عَمِّهِ الْأَ نْزَعِ الْبَطِينِ ، الْعالِمِ الْمُبِينِ ، عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ...... در کتب لغت گفته اند مراد از انزع فردی است که دو طرف سر او بدون مو و منظور از بطین کسی است که چاق باشد. یعنی ترجمه «انزع البطین» می شود فردی که کچل و چاق است!  ما در مقام زیارت امام معصوم (ع) از فضائل و مناقب و معجزات و کرامات ایشان می گوییم نه اینکه در مقام تنقیص باشیم و امام معصوم (ع) را اینگونه مورد خطاب قرار دهیم!؟