ادله تسامح، ادله سنن، استخاره،

بسمه
سلام برشما پایداران در راه خدا
خدا قوت
یک داستانی در کتاب جهاد با نفس آیت الله مظاهری(متن سخنرانی ایشان) آمده است که از جانب امام صادق می باشد.لطفا متن عربی و کتاب اصلی روایی که این حدیث را نقل نموده سات را معرفی نمایید.
گویا در کتاب هزار و یک نکته در مورد نماز هم نقل شده.
كسي آمد خدمت امام صادق(ع) استخاره كرد، بد آمد. استخاره را نديده گرفت و به تجارت رفت. اتفاقاً به او خوش گذشت و علاوه بر آن سود فراواني هم برد؛ تعجب كرد كه من پيش امام(ع) استخاره كردم بد آمد، مسافرت به من خوش گذشت و سود فراوان بردم، يعني چه؟
خدمت امام صادق(ع) آمد و گفت: يابن رسول الله، يادتان هست كه چند وقت قبل خدمت شما رسيدم، استخاره كردم و بدآمد؛ براي مسافرت بود، به تجارت رفتم، سود فراواني داشت و خوش گذشت.
آقا امام صادق(ع) تبسم فرمودند و گفتند: يادت هست در فلان منزل خسته بودي، نماز مغرب و عشايت را خواندي، شام خورده خوابيدي، خوابت برد. يك وقت بيدار شدي كه آفتاب زده و نمازت قضا شده بود؟ (البته گناه نكرده بود زيرا نمي‌خواسته كه قضا شود، بعد هم قضاي نمازش را خواند) فرمودند: يادت هست؟ گفت: بله يابن رسول الله، فرمودند: اگر خدا دنيا و آنچه در دنيا است به تو داده بود جبران آن خسارت نمي‌شد. خيلي چيز از دستت رفت، نمي‌داني چه خبر است.
>>
منبعی دقیق هم که گفته شده: جهاد با نفس/ج1/ص66
متن این کتاب در آدرس زیر موجود است:
http://akhlagh.porsemani.ir/node/1276

بنده خودم جستجو هایی انجام دادم اما به نتیجه نرسیدم.البته ظاهرا روایت تشریح شده است.
مشتکرم از شما