آیه 45 سوره فاطر

و لو یواخذ الله الناس بما کسبوا ما ترک علی ظهرها من دابة و لکن یوخرهم الی اجل مسمی فاذا جاء اجلهم فان الله کان بعباده بصیرا
اگر خداوند می خواست مردم را به دلیل آنچه انجام داده اند مواخذه کند . هیچ جنبدنده ای پشت زمین باقی نمی ماند ولی تا مدت معینی به آنها فرصت می دهیم. بنابر این آیه که می فرماید هیچ جنبنده ای روی زمین باقی نمی ماند معلوم می شود که خداوند معتقد است که حتی پیامبران هم گناه می کرده اند و اصلا شخصی نبوده که بی گناه باشد و الا نباید خداوند این گونه می فرمود بلکه باید می فرمود که بجز بی گناهان همه را عذاب می کردیم. پس بر مبنای این آیه همه گناه کارند و عصمت که شیعیان به آن قائلند بی معنی است.