آیت الله العظمی محمد رضا نکونام (مدظله العالی)

چرا در روایت، غیرت زن کفر وی به حساب آمده است؟

[=Tahoma, Geneva, sans-serif]پرسش:[/][=Tahoma, Geneva, sans-serif] چرا در روایت، غیرت زن کفر وی به حساب آمده است؟

[/]

[=Tahoma, Geneva, sans-serif] [/] [=Tahoma, Geneva, sans-serif]پاسخ:[/][=Tahoma, Geneva, sans-serif] زنان بايد انديشه‏ هاى ناسالم را به قدر توان از خود دور نموده، به واقعيّت‏هاى اجتماعى اهمّيت دهند و خود را با خيالات شوم درگير نسازند؛ زيرا چنين خيالاتى همان غيرتى است كه امير مؤمنان «عليه السلام» آن را براى زن كفر مى‏شمارد: «غيرة المرئة كفرٌ؛ چنين خيالى از طرف زن- كه مرد نبايد زن ديگرى داشته باشد- كفر و كفران او نسبت به مواهب معنوى اين حكم براى هر دو است؛ چرا كه با تحمّل اين حكم از سوى زن، همسر وى به اقتدار و آرامش معنوى خواهد رسيد و زن خود نيز از فرسودگى و بهره‏دهى بى‏مورد يا بيش از اندازه مصون مى‏ماند. به عبارت ديگر، غيرت‏ورزى زنان در اين مورد، كفران آنان نسبت به مواهب اين حكم شمرده مى‏شود. اين غيرت در زن سبب انكار واقعيّت‏ها و پنهان سازى درستى‏ها و سجاياى معنوى مى‏شود. زمانى كه حضرات معصومين «عليهم السلام» مى‏فرمايند: غيرت در زن مذموم است، مراد از غيرت زن، سلحشورى و توان‏مندى و استوارى زنان نيست، بلكه مقصود، امر نفسانى آنان است كه حسد مى ‏باشد و در مقابل مطلوب دوم شوىِ خود نمود پيدا مى‏كند؛ از اين رو حضرات معصومين «عليهم السلام» مى‏فرمايند: غيرت براى مردان است و غيرت زنان به حسد بر مى‏گردد و خداوند ايمان زن را به‏واسطه‏ى اين امر آزمايش مى‏كند. آفرينش زن، طبيعت مرد و سلامت و سعادت جامعه و افراد ايجاب مى‏كند كه زن، خود را در كنار شوهر واحدى ببيند و از حسد و غيرت‏ورزى بى‏مورد در اين زمينه دورى كرده، شوهر را درگير اين خصوصيّت كفرآميز خود نسازد و محدوديّت‏هاى بى‏مورد را بر او تحميل ننمايد. [/]

آیت الله العظمی محمد رضا نکونام (مدظله العالی)