بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ پس كسانى كه بعد از اين بر خدا دروغ بندند آنان خود ستمكارانند اسلامی که اکنون مذاهب داعیه دار پیروی از آن هستند مشتی جعلیات است که هیچ گونه پایه و اساسی از جانب خدا ندارد به همین خاطر وقتی که به تچزیه و تحلیل یکایک عقاید آنان می پردازیم پی به مخالفت آشکار آنها با تعالیم قران و اسلام می بریم من جمله افسانه ایست به نام نجس بودن حیوانی وفادار به نام سگ و همچنین حرام ساختن هنرهایی مثل مجسمه سازی . در اولین گام روایاتی مبني بر ارتباط سگ با عدم ورود فرشتگان، مورد بررسي قرار می دهیم. لايدخل الملائكة بيتاً فيه كلب او تصاوير ( حديث نبوي) فرشتگان به خانه اي كه در آن سگ و تصوير باشد وارد نميشوند!!! ( قابل توجه كساني كه در خانه به نگهداري عكس خود يا اشخاص ديگر ميپردازند. آگاه باشيد كه اين كار معادل نگهداري سگ است و مانع ورود فرشتگان ميگردد!!!) اين هم روايتي از اهل سنت: أنبأنا ابن عيينة عن أيوب بن أبى تميمة عن ابن سيرين عن أبى هريرة رضى الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال (إذا ولغ الكلب في إناء أحدكم فليغسله سبع مرات أولاهن أو أخراهن بالتراب) اين احاديث كه از شيعه و سني – با تغييرات جزئي در نحوه كلمه بندي آن – روايت و متفق القول پذيرفته شده، است . جالب آن است كه قسمت مربوط به سگ اين حديث امروزه كاملا پذيرفته شده و بخش مربوط به تصوير و عكس و نقاشي به اجرا در نمي آيد. اين در حالي است كه در كتاب گناهان كبيره آيت الله دستغيب، نقاشي و مجسمه سازي در زمره گناهان كبيره بشمار آمده! لازم به ذكر است كه وهابيها خود را بسيار مقيّد و مفتخر به اجراي كامل اين حديث با تمام جزئيات آن- هم در مورد سگ و هم در مورد تصوير- ميدانند! آيت الله مكارم شيرازي: - هرگاه سگ ظرفي را ليسيده، يا از آن، آب يا مايع ديگري خورده باشد، اول بايد آن را با خاك پاك كه مخلوط با كمي آب باشد خاكمال كرد و بعد دو مرتبه در آب قليل و يا يك مرتبه در آب كر يا جاري شست… اكنون نتيجه ميگيريم: 1- سگ نجس است ( عين نجاست ) 2- فرشتگان به خانه اي كه در آن سگ باشد وارد نميشوند. 3- ظرفي را كه سگ دهن زده، بايد خاكمال كرد و سپس با آب شست. اهل قرآن همگي با داستان اصحاب كهف آشنايي دارند. در آيه 18 سوره كهف خداوند ميفرمايد: ما آنها را به پهلوى راست و چپ مىگردانديم در حاليكه سگشان بر آستانه [غار] دو دست خود را دراز كرده بود. هرگاه در قرآن ضمير متكلم مع الغير ( اول شخص جمع ) بكار ميرود، منظور كارهايي است كه فرشتگان به امر خداوند، مامور به انجام آن هستند. پهلو به پهلو شدن اصحاب كهف را هر روز فرشتگان انجام ميدادند، در حاليكه سگ اصحاب كهف بر آستانه غار خفته بود! اگر سگ مانع ورود فرشتگان به خانه ایی می شد چگونه است که آنان اصحاب کهف را به پهلوی راست و چپ می گردانیدند در صورتی که سگ آنان در سر در غار حضور داشت ؟ آري، اينگونه خداوند سخنهاي دروغين را باطل ميكند. وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا و مىپنداشتی كه آنها بيدارند در حالى كه در خواب بودند و ما آنها را به پهلوى راست و چپ مىگردانديم در حاليكه سگشان بر آستانه [غار] دو دستخود را دراز كرده [بود] اگر بر حال آنان اطلاع مىيافتى گريزان روى از آنها برمىتافتى و از [مشاهده] آنها آكنده از بيم مىشدی ( كهف/18) خداوند سبحان بر بخش دوم اين حديث يعني حرام بودن نقاشي و مجسمه سازي … نيز مُهر بطلان زده اند: يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاء مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ [آن متخصصان] براى او هر چه مىخواست از نمازخانهها و مجسمهها و ظروف بزرگ مانند حوضچهها و ديگهاى چسبيده به زمين مىساختند اى خاندان داوود شكرگزار باشيد و از بندگان من اندكى سپاسگزارند. (سبا/13) و اما در خصوص شکار سگ يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللّهُ فَكُلُواْ مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُواْ اسْمَ اللّهِ عَلَيْهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿4﴾ از تو مىپرسند چه چيزى براى آنان حلال شده است بگو چيزهاى پاكيزه براى شما حلال گرديده و [نيز صيد] حيوانات شكارگر در حالي كه آنها را شما از آنچه خدايتان آموخته به آنها تعليم دادهايد [براى شما حلال شده است] پس از آنچه آنها براى شما گرفته و نگاه داشتهاند بخوريد و نام خدا را بر آن ببريد و پرواى خدا بداريد كه خدا زودشمار است. در كتاب قانون خدا نه تنها سگ نجس نيست بلكه شكار سگ هم حلال هست و هم پاكيزه ! به ابتداي آيه فوق توجه كنيد. با توجه به آيات كتاب قانون الهي...... الف- خدا به انسان نحوه تعليم دادن سگ را آموخته. اين تنها يكي از آموخته هاي بيشمار خداست. در حقيقت هر چه انسان ميداند و ميسازد و اختراع مي كند، خدا به او آموخته: سوره بقره/31 ب- انسان به سگ شكار كردن را مي آموزد. ج- سگ شكار را ميگيرد د- انسان نام خدا را بر آن شكار مي برد و ميخورد. ( همانگونه كه قبل از خوردن هر غذايي بايد بسم الله بگويد) در كتاب قانون خدا اشاره اي به نجس بودن شكار سگ نشده. خدا هرگز نفرموده بعد اينكه سگ برايتان شكار كرد و دندانهايش را در گوشت شكار فرو بُرد، شكار را هفت بار خاكمالي كنيد و بعد چند بار بشوييد! ( رجوع شود به فتوای جناب مکارم ) اكنون پيروان حديث اعمّ از شيعه و سنّي و وهّابي پاسخ دهند ، بر اساس آموزه هایشان كه آنها را به دروغ از قول رسول خدا نقل كرده، چگونه ميتوان به اين تناقض پاسخ داد؟ جالب است كه بدانيد در كتابهاي احكام شيعه و سني در توضيح احكام شكار با سگ، هيچ اشاره اي به خاكمالي و آبكشي شكار سگ نشده. گويا مكر خدا كه بهترين مكر كننده است، تناقض آشكار در احكام مربوط به شستن ظرف دهان زده سگ و شكار سگ را آشكار كرده.است .
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ پس كسانى كه بعد از اين بر خدا دروغ بندند آنان خود ستمكارانند
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ پس كسانى كه بعد از اين بر خدا دروغ بندند آنان خود ستمكارانند
اسلامی که اکنون مذاهب داعیه دار پیروی از آن هستند مشتی جعلیات است که هیچ گونه پایه و اساسی از جانب خدا ندارد به همین خاطر وقتی که به تچزیه و تحلیل یکایک عقاید آنان می پردازیم پی به مخالفت آشکار آنها با تعالیم قران و اسلام می بریم من جمله افسانه ایست به نام نجس بودن حیوانی وفادار به نام سگ و همچنین حرام ساختن هنرهایی مثل مجسمه سازی . در اولین گام روایاتی مبني بر ارتباط سگ با عدم ورود فرشتگان، مورد بررسي قرار می دهیم.
لايدخل الملائكة بيتاً فيه كلب او تصاوير ( حديث نبوي) فرشتگان به خانه اي كه در آن سگ و تصوير باشد وارد نميشوند!!!
( قابل توجه كساني كه در خانه به نگهداري عكس خود يا اشخاص ديگر ميپردازند. آگاه باشيد كه اين كار معادل نگهداري سگ است و مانع ورود فرشتگان ميگردد!!!) اين هم روايتي از اهل سنت:
أنبأنا ابن عيينة عن أيوب بن أبى تميمة عن ابن سيرين عن أبى هريرة رضى الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال (إذا ولغ الكلب في إناء أحدكم فليغسله سبع مرات أولاهن أو أخراهن بالتراب)
اين احاديث كه از شيعه و سني – با تغييرات جزئي در نحوه كلمه بندي آن – روايت و متفق القول پذيرفته شده، است . جالب آن است كه قسمت مربوط به سگ اين حديث امروزه كاملا پذيرفته شده و بخش مربوط به تصوير و عكس و نقاشي به اجرا در نمي آيد. اين در حالي است كه در كتاب گناهان كبيره آيت الله دستغيب، نقاشي و مجسمه سازي در زمره گناهان كبيره بشمار آمده! لازم به ذكر است كه وهابيها خود را بسيار مقيّد و مفتخر به اجراي كامل اين حديث با تمام جزئيات آن- هم در مورد سگ و هم در مورد تصوير- ميدانند!
آيت الله مكارم شيرازي:
- هرگاه سگ ظرفي را ليسيده، يا از آن، آب يا مايع ديگري خورده باشد، اول بايد آن را با خاك پاك كه مخلوط با كمي آب باشد خاكمال كرد و بعد دو مرتبه در آب قليل و يا يك مرتبه در آب كر يا جاري شست…
اكنون نتيجه ميگيريم: 1- سگ نجس است ( عين نجاست ) 2- فرشتگان به خانه اي كه در آن سگ باشد وارد نميشوند. 3- ظرفي را كه سگ دهن زده، بايد خاكمال كرد و سپس با آب شست.
اهل قرآن همگي با داستان اصحاب كهف آشنايي دارند. در آيه 18 سوره كهف خداوند ميفرمايد: ما آنها را به پهلوى راست و چپ مىگردانديم در حاليكه سگشان بر آستانه [غار] دو دست خود را دراز كرده بود. هرگاه در قرآن ضمير متكلم مع الغير ( اول شخص جمع ) بكار ميرود، منظور كارهايي است كه فرشتگان به امر خداوند، مامور به انجام آن هستند. پهلو به پهلو شدن اصحاب كهف را هر روز فرشتگان انجام ميدادند، در حاليكه سگ اصحاب كهف بر آستانه غار خفته بود! اگر سگ مانع ورود فرشتگان به خانه ایی می شد چگونه است که آنان اصحاب کهف را به پهلوی راست و چپ می گردانیدند در صورتی که سگ آنان در سر در غار حضور داشت ؟ آري، اينگونه خداوند سخنهاي دروغين را باطل ميكند.
وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا و مىپنداشتی كه آنها بيدارند در حالى كه در خواب بودند و ما آنها را به پهلوى راست و چپ مىگردانديم در حاليكه سگشان بر آستانه [غار] دو دستخود را دراز كرده [بود] اگر بر حال آنان اطلاع مىيافتى گريزان روى از آنها برمىتافتى و از [مشاهده] آنها آكنده از بيم مىشدی ( كهف/18)
خداوند سبحان بر بخش دوم اين حديث يعني حرام بودن نقاشي و مجسمه سازي … نيز مُهر بطلان زده اند:
يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاء مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ [آن متخصصان] براى او هر چه مىخواست از نمازخانهها و مجسمهها و ظروف بزرگ مانند حوضچهها و ديگهاى چسبيده به زمين مىساختند اى خاندان داوود شكرگزار باشيد و از بندگان من اندكى سپاسگزارند. (سبا/13)
و اما در خصوص شکار سگ
يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللّهُ فَكُلُواْ مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُواْ اسْمَ اللّهِ عَلَيْهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿4﴾ از تو مىپرسند چه چيزى براى آنان حلال شده است بگو چيزهاى پاكيزه براى شما حلال گرديده و [نيز صيد] حيوانات شكارگر در حالي كه آنها را شما از آنچه خدايتان آموخته به آنها تعليم دادهايد [براى شما حلال شده است] پس از آنچه آنها براى شما گرفته و نگاه داشتهاند بخوريد و نام خدا را بر آن ببريد و پرواى خدا بداريد كه خدا زودشمار است.
در كتاب قانون خدا نه تنها سگ نجس نيست بلكه شكار سگ هم حلال هست و هم پاكيزه ! به ابتداي آيه فوق توجه كنيد. با توجه به آيات كتاب قانون الهي...... الف- خدا به انسان نحوه تعليم دادن سگ را آموخته. اين تنها يكي از آموخته هاي بيشمار خداست. در حقيقت هر چه انسان ميداند و ميسازد و اختراع مي كند، خدا به او آموخته: سوره بقره/31 ب- انسان به سگ شكار كردن را مي آموزد. ج- سگ شكار را ميگيرد د- انسان نام خدا را بر آن شكار مي برد و ميخورد. ( همانگونه كه قبل از خوردن هر غذايي بايد بسم الله بگويد)
در كتاب قانون خدا اشاره اي به نجس بودن شكار سگ نشده. خدا هرگز نفرموده بعد اينكه سگ برايتان شكار كرد و دندانهايش را در گوشت شكار فرو بُرد، شكار را هفت بار خاكمالي كنيد و بعد چند بار بشوييد! ( رجوع شود به فتوای جناب مکارم )
اكنون پيروان حديث اعمّ از شيعه و سنّي و وهّابي پاسخ دهند ، بر اساس آموزه هایشان كه آنها را به دروغ از قول رسول خدا نقل كرده، چگونه ميتوان به اين تناقض پاسخ داد؟ جالب است كه بدانيد در كتابهاي احكام شيعه و سني در توضيح احكام شكار با سگ، هيچ اشاره اي به خاكمالي و آبكشي شكار سگ نشده. گويا مكر خدا كه بهترين مكر كننده است، تناقض آشكار در احكام مربوط به شستن ظرف دهان زده سگ و شكار سگ را آشكار كرده.است .
کاربر مهمان خوش آمدید
