اهل آ سمان و زمین به خاطر ظهور او خوشحال می شوند،پرندگان هوا وماهیان دریا با ظهور او شادی میکنند. امام جعفر صادق(علیه السّلام) قرآن بخوانید وآن را حفظ کنید زیرا خدای متعال دلی را که ظرف قرآن است عذاب نمی کند. حضرت علی(علیه السّلام) یا سیّدالسادات ای سرور سروران ای خداونــــــــد کـــــــریم ومهربــــــــان ســــــرور اعــــــلای کــــــل ســـــروران یا مجیب الدّعوات ای برآرنده ی نیازها ــ ای پاسخگوی خواسته ها ای کـــه پاســـخگوی باشـــی در جهــــــان در جـــــواب هــــــر نیـــــاز بنــــــــدگان یا رافع الدّرجات ای فرازنده ی پایه ها ــ ای آنکه درجات را بالا می بری ای خــــــدای پایـــــــه وجـــــــاه ومقـــــــام نامــــــداران را تــــو کـــــردی نیکنــــــام ای فرازنــــــده،بــــــــه گیتـــــی ذوالانـــــام هــر کـــه را خــواهی،دهــی جـاه مقـام یا ولّی الحسنات ای دارنده ی نیکوئی ها ــ ای دوست دار نیکوئی ها دوســـــت داری نیکـــــوئی را در جهـــــان ویــن صــفت میمــــــون بــــود بــــر بنــــدگان یا غافر الخطیئات ای آمرزنده ی لغزشها ای کــــه آمرزنــــده ی لغــــزش تـــــوئی بنـــــدگان را در گــــــه پـــــوزش تـــــوئی گـــــر فریبــــــی بــــرد،دل را بـــــر بــدی بخشــــش از تــــو آیــــــدم،ای ســـرمدی یا معطی المسئلات ای برازنده ی درخواست ها ــ ای پذیرنده ی درخواست ها ای پذیرنـــــده بــــــه آمــــــال بشــــــر چــــــاره ســـــاز کــــــلّ امیــــــال بشــــر یا قابل التّوبات ای پذیرنده ی توبه ها تـــا تــــوئی بخشـــــنده ی عـــــذر وگنـــــاه از گنــــــه آرم بـــــــه درگاهــــت پنــــــاه ! یا سامع الاصوات ای شنونده ی صداها ای نیوشــــای صــــــدای بـــــی صــــدا ذکـــــر اوصــــافت نشــــد از مـــــا جـــــدا ای یـگانـــــه،هـــــر ترانـــــه از تــــو خــــوش صـــــوت و نغمــه بــی بهانـــه از تــو خـــوش یا عالم الخفیّات ای دانای نهان ها ای کـــــه دانــــائی بـــــه اســــرار نهــــــان آگــــــه از نجــــــوای حــــــال بنــــــدگان ! یا دافع البلیّات ای دور کننده ی بلاها مـــی کنـــی دور،از وجـــود مــــا بــــلأ ذکــــر نـــــام تــو،بـــود مـــــا را دعـــــاء یا الله ای خدا ای خــــــــدا،ای انتهــــــــای آرزو نـــــا تــــــو آغـــاز راه و جســتجو ای بنــــام تــــو زبان گویـــند کلام نیســت زیبــاتر ازایــن اسماء نام یا رحمـــــــن ای بخشنده ای توئـــــــی بخشنـــــــده و اصــــــل وجـود کـــــــلّ مخلوقنــــــد در حــــال ســـجود یا رحیــــــــــم ای مهربان ای خـــــــدای مهربـــــــان انـــــــس و جـــــــان قبلـــــه ی توحیـــــد مخلــــوق جهــــان یا کریـــــــم ای سخی و بخشنده ای ســـخی،از تـــو جهـــــان را زندگیســــت فضــــل احســانت همـــه بخشندگیســــت یا مقیـــــــم ای پا برجا ای خــــــدای بــــــی مثــــــال و اســــــتوار پـــــای بر جــــــائی همیشــــــه پایـــــــدار ای مقامــــت بـــر همـه هســــتی مقـــــیم مانــــدگاری بــــر تــــو زیبــــد، ای حکــــیم یا عظیــــم ای بزرگ ای بــــــزرگ و صـــــاحب عـــــرش عظــــیم بر تـــو زیبـــد ایـــــن بزرگـــــی ای کــــــریم یا قدیـــــــم ای دیرین ای تـــــوئی دیــــــرین خداونـــــد علــــــیم فکـــــرتم بـــر در گهـــــت گشـــــته مقـــــیم یا علیــــــــم ای دانا ای خــــــدای آگـــــه از هـــــر دو جهـــــــان هــــم تـــــوئی دانــــای پیـــــدا و پنهــــــان یا حلیــــــــم ای بردبار ای خداونـــــــــد ســــــــلیم و برد بــــــــــار ایـــــن جهانــــــت را نمــــــودی بر قـــــرار یا حکیم ای خرد مند ای خــــدا، با حکمـــــت و دانـــــش تـــــــوئی و آن حکــــــیم صــــــاحب بیـــــنش تـــــــوئی