بسم الله...
مدتی بود این فکر مثل خوره افتاده بود به جان فتح؛ تصور می کرد امامان با آن کارهای خارق العاده ای که انجام می دهند، شاید خدا باشند!
بالاخره یک روز تصمیم گرفت از امام بپرسد.
امام خودش سر صحبت را باز کرد: " فتح! نکند شیطان وسوسه ات کند، فکر کنی ما خداییم! ما همه مخلوقیم، بنده ایم، مطیع اوییم... . !
- آقاجان! قربانت بروم! اتفاقا مشکل من هم همین است. شیطان این فکر را به جانم انداخته بود که شما خدایید!
امام به سجده افتاد، می گفت: " خدایا! در برابر تو که آفریدگار منی، با خواری و خاک ساری سر به خاک می گذارم. "
بحارالانوار، ج 50، ص 180
چند سالی می شد که متوکل کشته شده بود و خلافتش دست به دست بین پسرانش گشته بود.
حالا نوبت معتمد شده بود تا ثابت کند فرزند خلف پدر است؛ امام هادی علیه السلام را در چهل سالگی مسموم کرد... .
***
امام آماده ی لبیک شده است.
جمعی از شیعیان مخلص و اصحاب خاص آمده اند.
خود امام فرستاده بود دنبال آن ها تا در حضورشان وصی و امام بعد از خود را معرفی کند؛ فرزندش حسن.
همان طور که سر به سینه ی حسنش بود، وصیت ها را کرد، یکی یکی.
اصحاب گریه می کردند... .
بحارالانوار، ج 50، ص210
کاربر مهمان خوش آمدید
امام با مهربانی جواب داد: " غسل کن، به حرم که رسیدی شهادتین بگو و صد تکبیر و بعد بگو... . "
***
سینه به سینه و از کتابی به کتاب دیگر، رسید به نسل های بعدی تا شیعیان یک دوره ی فشرده امام شناسی در دست شان باید.
اسمش شد؛ زیارت جامعه ی کبیره.
تهذیب الحکام، ج 6، ص 96
- دعایی است که من خودم زیاد می خوانم و از خدا هم خواسته ام هر کس این دعا را در حرم من بخواند ناامید برنگردد؛
یا عدتی عند العدد و یا رجایی و المعتمد و یا کهفی و السند و یا واحد یا احد... .
مستدرک الوسایل، ج 1، ص 364
روز دوشنبه بود و امامِ جوان بیش از همه در عزای پدر جوش و خروش داشت.
در گرماگرم مراسم تشییع و تدفین یکی از منافقینی که آمده بود سر و گوش اب بدهد، دید امام گریبان پیراهنش را چاک زده است.
بعد از مراسم رفت نامه ای نوشت به امام.
سرزنشش کرد که تا به حال ندیده امامی در مرگ کسی چنین کند.
جواب امام رسید دستش: " ای نادان! تو این چیزها را نمی فهمی! موسی هم در مرگ برادرش گریبان چاک زد. "
بحارالانوار، ج 50، ص 191
امام را تشییع کردند.
حسن بن علی پدر را غسل داد و دفن کرد در همان خانه ای که سال ها در آن زیر نظر بود.
سامراء ندیده بود این چنین شیون مردم را.
منتهی الامال، ج 2، باب 12
امام علی النقی علیه السلام:
دنیا همانند بازارى است که عدّه اى در آن براى آخرت سود مى برند و عدّه اى دیگر ضرر و خسارت متحمّل مى شوند.
به آرامی قدم برداشت.
نزدیک حرم که رسید، تکبیر گفت.
اشک امانش نمی داد.
ایستاد، مودب.
زیارت جامعه را خواند.
زیارت به یادگار مانده از امام هادی علیه السلام:
" السلام علیک یا اهل بیت النبوه و معدن الرساله و مختلف الملايکه و مهبط الوحی و معدن الرحمه و خزان العلم
و... . "امام علی النقی علیه السلام فرمودند:
" اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند، من به راه کسی که تنها خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت. "
بحارالانوار، ج 78، ص 245
[/B]