๑۩❀ زخمی غروب دهم ❀۩๑ویژه نامه شهادت امام محمد باقر علیه السلام

عرشیان را از سر افتاده ست تاج
گوئیا ماتم به عرش اعظم است

مصطفى را در جنان حزنى عجیب
انبیا را سر به زانوى غم است

آسمان در نوحه و سوگ و عزاست
گوئیا محزون تمام عالم است

گوش كن تا بشنوى صوت ملك
نوحه‏ عرش الهى این دم است

باقر آل نبى مسموم شد
قامت صادق از این ماتم خم است

شیعیان در ماتم آن مقتدا
خون اگر ریزند از چشمان كم است

از جفاهاى هشام بى حیا
اشك غم در دیده‎‏هاى آدم است

تربت باقر ز رفعت در بقیع
دردمندان را شفا و مرهم است

در رثاء و سوگ باقر اى "قدیر"
خامه دركش چون بیانت اَبْكم است

قالَ الاْمامُ الباقر (عَلَیْه السلام): مَنْ قَضى مُسْلِماً حاجَتَهُ، قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: ثَوابُكَ عَلَىَّ وَلا اَرْضى لَكَ ثَواباً دُونَ الْجَنَّهِ.

فرمود: هركس حاجتى را براى مسلمانى برآورده كند و گره از مشگلش بگشاید، خداوند متعال به او خطاب كند: ثواب و پاداش تو بر عهده من خواهد بود و غیر از بهشت چیز دیگرى لایق تو نخواهد بود.
شهادت امام باقر علیه السلام بروی عصر عجل الله و منتظران حضرتش تسلیت باد.

السلام علیک یا باقر علم النبیین

من شاهد غریب صحرای کربلایم
من راوی نوای فرزند مصطفایم
دیدم به چشم آنجا اجساد سر بریده
جسم علی اکبر در خاک و خون تپیده
دیدم گلوی اصغر پاره ز تیر بیداد
دیدم رباب می زد از داغ طفل فریاد
دیدم کنار نهری جسمی زپا فتاده
عباس بود عمویم جانش به کف نهاده
جسم شریف قاسم دیدم به خون غنوده
هوش از سر خلایق سیمای او ربوده
هفتاد و دو بدن را در خون تپیده دیدم
بر روی نیزه آنجا سرها بریده دیدم
در قتلگاه دیدم شمشیرها برهنه
نزدیک گشت عمه نزدیک تر به صحنه
دیدم که عمه جانم بر سر زنان صدا زد
فریاد و ناله ی او آتش به کربلا زد
دیدم غبار گودال یکدم فرو نشسته
دیدم کنار مقتل زهرای دل شکسته
دیدم سری به نیزه چون ماه می درخشید
آری سر حسین است مولای ماه و خورشید
دیدم چهل مدینه درد و فغان و غم را
دیدم به کنج ویران عمه رقیه ام را
من خطبه های بابا در شام را شنیدم
بس تازیانه خوردم از رنج و غم خمیدم
من شاهد خزان آل رسول هستم
من باقرالعلومم ابن البتول هستم
فرمود خاتم عشق بر جابر این روایت
همنام من تو ببینی در صحت و سلامت
جابر سلام من را بر او رسان ز احسان
او باقر العلوم است تفسیر ناب قرآن
ماهم سلام گوییم بر آن مزار خاکی
هم تسلیت به مهدی مولای عشق وپاکی
سروده ی سیدجمال الدین شهرزاد علوی نوری

امام محمد باقرو لقب باقر العلوم ؟

امام باقر (ع) ، در طول زندگی خود ، به نشر و گسترش حقايق و معارف الهى پرداخت . مشكلات علمى را تشريح نمود . جنبش علمى دامنه دارى به وجود آورد كه مقدمات تاسيس يك «دانشگاه بزرگ اسلامى» را كه در دوران امامت فرزند گراميش «امام صادق » به اوج عظمت رسيد، پى ريزى كرد.
امام پنجم در علم، زهد، عظمت و فضيلت سرآمد همه بزرگان بنى هاشم بود . مقام بزرگ علمى و اخلاقى او مورد تصديق دوست و دشمن بود. به قدرى روايات و احاديث، در زمينه مسائل و احكام اسلامى، تفسير، تاريخ اسلام، و انواع علوم، از حضرت به يادگار مانده است كه تا آن روز از هيچ يك از فرزندان امام حسن و امام حسين (ع) به جا نمانده بود.(1)
رجال و شخصيت هاى بزرگ علمى آن روز، نيز عده‏اى از ياران پيامبر (ص) كه هنوز در حال حيات بودند، از محضر
حضرت استفاده مى‏كردند.
«جابر بن يزيد جعفى» و «كيسان سجستانى» (از تابعين) و فقهائى مانند: «ابن مبارك»، «زهرى»، «اوزاعى»، «ابوحنيفه»، «مالك»، «شافعى»، «زياد بن منذرنهدى» از آثار علمى او بهره‏مند شده، سخنان حضرت را، بى واسطه و گاه با چند واسطه، نقل نموده‏اند.
كتب و مولفات دانشمندان و مورخان اهل تسنن مانند: طبرى، بلاذرى، سلامى، خطيب بغدادى، ابونعيم اصفهانى، و كتبى مانند: موطا مالك، سنن ابى داود، مسند ابى حنيفه، مسند مروزى، تفسير نقاش، تفسير زمخشرى، و ده ها نظير اين ها، كه از مهم ترين كتب جهان تسنن است، پر از سخنان پرمغز پيشواى پنجم است و همه جا جمله: «قال محمد بن على» و يا «قال محمد الباقر» به چشم مى‏خورد. (2)
كتب شيعه نيز در زمينه‏هاى مختلف سرشار از سخنان و احاديث حضرت باقر (ع) است. هر كس كوچك ترين آشنايى با اين كتاب ها داشته باشد، اين معنا را تصديق مى‏كند.
آوازه علوم و دانش هاى امام باقر چنان اقطار اسلامى را پر كرده بود كه لقب «باقر العلوم» (گشاينده دريچه‏هاى دانش و شكافنده مشكلات علوم) به خود گرفته بود.
«ابن حجر هيتمى» مى‏نويسد:
محمد باقر به اندازه‏اى گنج هاى پنهان معارف و دانش ها را آشكار ساخته، حقايق احكام و حكمت ها و لطايف دانش ها را بيان نموده كه جز بر عناصر بى بصيرت يا بد سيرت پوشيده نيست. از همين جاست كه وى را شكافنده و جامع علوم، و برافرازنده پرچم دانش خوانده‏اند. (3)
«عبدالله بن عطأ» كه يكى از شخصيت هاى برجسته و دانشمندان بزرگ عصر امام بود، مى‏گويد:
هرگز دانشمندان اسلام را در هيچ محفل و مجمعى به اندازه محفل محمد بن على (ع) از نظر علمى حقير و كوچك نديدم. من «حكم بن عتيبه» را كه در علم و فقه مشهور آفاق بود، ديدم كه در خدمت محمد باقر مانند كودكى در برابر استاد عاليمقام، زانوى ادب بر زمين زده شيفته و مجذوب كلام و شخصيت او گرديده بود.(4)
آثار درخشان علمى پيشواى پنجم و شاگردان برجسته‏اى كه مكتب بزرگ وى تحويل جامعه اسلامى داد، پيشگويى پيامبر اسلام (ص) را عينيت بخشد. راوى اين پيشگويى «جابر بن عبدالله انصارى» شخصيت معروف صدر اسلام است.
جابر كه يكى از ياران بزرگ پيامبر اسلام (ص) و از علاقه‏مندان خاص خاندان نبوت است، مى‏گويد:
روزى پيامبر به من فرمود: پس از من شخصى از خاندان مرا خواهى ديد كه اسمش اسم من و قيافه‏اش شبيه قيافه من خواهد بود. او درهاى دانش را به روى مردم خواهد گشود.
پيامبر هنگامى كه پيشگويى را فرمود كه هنوز حضرت باقر (ع) چشم به جهان نگشوده بود.
سال ها از اين جريان گذشت، زمان پيشواى چهارم رسيد. روزى جابر از كوچه‏هاى مدينه عبور مى‏كرد، چشمش به حضرت باقر افتاد. وقتى دقت كرد، ديد نشانه هايى كه پيامبر فرموده بود، در او هست.
پرسيد :اسم تو چيست ؟
گفت: محمد بن على بن الحسين .
جابر بوسه بر پيشانى او زد و گفت: جدت پيامبر به وسيله من به تو سلام رساند!
جابر از آن تاريخ، به پاس احترام پيامبر و به نشانه عظمت امام باقر (ع) هر روز دوبار به ديدار حضرت مى‏رفت، او در مسجد پيامبر ميان انبوه جمعيت مى‏نشست. در پاسخ بعضى از مغرضان كه از كار وى خرده‏گيرى مى‏كردند، پيشگويى پيامبر اسلام را نقل مى‏كرد. (5)
بر این اساس و با توجه به پیشگوئی پیامبر (ص ) حضرت ملقب به باقر گشت .
پی نوشت ها:
1 .ارشاد مفید ،ص 261 ، قم ،منشورات مکتبه بصیرتی .
2 . مناقب ال ابی طالب ،ج 4 ، 165 ، ابن شهر آشوب ،قم انتشارات علامه .
3 .الصواعق المحرقه ،ص 201 ،قاهره ،مکتبه القاهره ،1385 ه ق .
4 .تذ کره الخواص ،ص 337 ،سبط بن الجوزی ،نجف ،منشورات المطبعه الحیدریه ،1383 ه ق .
5 . بحار الانوار ،ج 46 ص 226 ،تهران ،مکتبه الاسلامیه ، 1394 ه ق ،چاپ دوم .

امام باقر (ع) ، در طول زندگی خود ، به نشر و گسترش حقايق و معارف الهى پرداخت . مشكلات علمى را تشريح نمود . جنبش علمى دامنه دارى به وجود آورد كه مقدمات تاسيس يك «دانشگاه بزرگ اسلامى» را كه در دوران امامت فرزند گراميش «امام صادق » به اوج عظمت رسيد، پى ريزى كرد.

با سلام و ادب

استاد گرامی اثر مشخص و مکتوبی مثل کتاب و یا صحیفه و یا رساله ای به نام امام باقر و امام صادق علیهما السلام وجود دارد؟

یا مجموعه ای از احادیث معرفتی و اعتقادی از ایشان که بعدها جمع آوری شده باشد؟

با سلام و ادب

استاد گرامی اثر مشخص و مکتوبی مثل کتاب و یا صحیفه و یا رساله ای به نام امام باقر و امام صادق علیهما السلام وجود دارد؟

یا مجموعه ای از احادیث معرفتی و اعتقادی از ایشان که بعدها جمع آوری شده باشد؟

باسلام وتسلیت شهادت امام باقر ع .
وتقدیر از تلاش تان در نشر معارف آل الله .
در ابتدا باید اشاره شود که در مورد کتاب‏های امامان(ع) در منابع روایی ده‏ها کتاب از آنان یاد شده است و این ها بر چند نوعند:
الف) برخی از این کتاب‏ها توسط امام پیشین نگاشته شده، به امام بعدی به عنوان میراث امامت منتقل شده، از امامی به امام دیگر رسیده، تا در دست امام دوازدهم حضرت مهدی(عج) قرار گرفته است.
ب) برخی از این‏ها با املای امام و با خط شاگردان نگارش یافته است.
ج) برخی با خط امامان(ع) برای هدایت افرادی خاص و یا درخواست عده‏ای و یا به صورت کلی نوشته شده است.
د) برخی از کتاب‏های منسوب به امامان(ع) روایات منتسب به آنان است که توسط دیگران در یک یا چند مجموعه روایی گردآوری شده است. با توجه به این نکته باید گفت:
برخی کتاب ها منسوب به امام باقر است که از آن میان سه کتاب ذیل است:
1_ كتاب التفسير؛
2_ رساله امام باقر(ع) به سعد الخير.
3_كتاب الهدايه؛
که تفصیل آنر ا در منبع ذیل جویا شوید (1)
پی نوشت ها:
1. سید محسن امین، اعیان الشیعه، نشر دار الاحیا الراث العربی بیروت، ج 2، ص 518 - 476.

باسلام وتسلیت شهادت امام باقر ع .

با سلام و احترام و عرض تسلیت متقابل شهادت باقر العلوم علیه السلام

استاد گرامی ناشر علوم اهل بیت علیه السلام اهل آن هستند و امثال بنده فقط

خوشه چین محضر درس شاگردان با اخلاص آن حضرات و ذوات مقدسه،مانند حضرتعالی

هستیم.

از پاسخ دقیق جنابعالی سپاسگزارم.

ای سرو بلند علم و دانش
خورشید مسیر اهل بینش

تابنده ترین نور هدایت
روشنگر وادی ضلالت

ای باز کننده گره ها
تشخیص سره ز ناسره ها

باقر شده ای که واشکافی
اسرارِ حقائق از نوافی

از عشقِ نهفته در نهانت
توحید شده ورد زبانت

کم نیست که آن نبی سرمد
هم بر تو سلام می رساند

اما تو نواده کبارش
مدفون نشدی چرا کنارش؟!

حق نیست برای چون تو اعلی
مسموم شدن به دست اعدا

حق نیست بحق چون تو شاهی
ظلم و ستم و جور و تباهی

دل سخت گرفته در عزایت
از ظلم زمان و دردهایت :geryeh:

جاتون خالی شهادت امام باقر مسجد کوفه بودیم.
عراقی ها مثل ما نیستند که روز شهادت امام حسین فعال باشیم و روز شهادت باقی ایمه و صحابه به یک پیامک بسنده کنند.

مراسم در خور شان امام باقر گرفتند.