چگونگی قرض دادن با وجود کاهش ارزش پول؟

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چگونگی قرض دادن با وجود کاهش ارزش پول؟

با سلام
پولی که امروزه در اختیار ما هست به صورت اسکناس بوده و مبلغی که روی آن نوشته‌شده ارزش اسمی اونه و ارزش حقیقی آن به دلیل وجود تورم در حال کاهشه به زبان ساده‌تر قدرت خرید پول در حال کاهشه .حال به فرض مثال، فردی به فرد دیگر مبلغ یک میلیون تومان را به مدت یک سال قرض بدهد حال اگر بعد از یک سالی که گذشت فرد قرض دهنده از قرض گیرنده همان مبلغ یک میلیون را مطالبه کند به خود ظلم کرده چرا که قدرت خرید پول کاهش‌یافته و اگر مبلغی بیشتر از یک میلیون را مطالبه کند ربا محسوب می‌شود. مراجع تقلید هم در این مورد اتفاق نظر ندارند و گاه نظراتشان در تضاد با یکدیگر است بزرگواری حکم بر مصالحه طرفین دارد، دیگری گرفتن مبلغ اضافی را جایز نمی‌داند و همان قیمت اسمی را ملاک قرار می‌دهد و بزرگوار دیگری در حکم خود قدر خرید پول را هم در نظر می‌گیرند. به نظر من اختلاف نظر تو مساله ی به این مهمی اصلا خوب نیست . (حرف حق مگه میشه چند تا باشه !)البته راه حل های دیگری هم هست مثلا می گن که به جای پول نقد به فرض مثال یک سکه ی طلا قرض بدهید و موقع ادای قرض همان یک سکه را مطالبه کنید تا هم دچار ربا نشوید و هم قدرت خرید پولتان کاهش نیابد. اما به نظر من این خودش هم مشکلاتی دارد فرض کنید دوست شما برای خرج عمل فرزندش از شما می خواهد قرض بگیرد و شما یک سکه ی طلا به او قرض می دهید با این وجود خودتان هم می دانید که او مجبور به فروش سکه هست تا با پول نقد خرج عمل را بدهد و بعد از گذشت یک سال برای خرید سکه و ادای دین شما به دلیل وجود تورم دچار زحمت بیشتری خواهد شد. اصلا مشکل همین تورمه که به نفع ثروتمندانه چرا که ارزش دارایی هاشون روز به روز بالا می ره و به ضرر فقراست چرا که هر روز نسبت به دیروز باید پول بیشتری برای رفع نیازهاشون بپردازند در حالی که دارایی چندانی ندارند نه ثروتی، نه درآمدی و نه مال و ملال چندانی که با ارزش تر بشه!
حالا من آخرش خودم نفهمیدم چطور قرض بدیم که نه سیخ بسوزه و نه کباب ؟ البته این مساله در عملیات های بانکی هم مطرح است که بعضیا می گن سود پرداختی بانک ها سود که نیست هیچ بلکه ضرره ! چرا که با وجود تورم بالای 30 درصد، سود 20 درصدی یعنی 10 درصد ضرر و بعضی دیگه عملیاتی های بانکی رو فقط به شرط پایبندی طرفین به عقود قرارداد که معمولا یکی از فعالیت های اقتصادی مثل مضاربه و وکالت و ... صحیح می دونند و در غیر این صورت حرام و ربا.
لطفا منو راهنمایی کنید.:Ghamgin::Ghamgin::Ghamgin:

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد اسراء

ali H;369298 نوشت:
حال اگر بعد از یک سالی که گذشت فرد قرض دهنده از قرض گیرنده همان مبلغ یک میلیون را مطالبه کند به خود ظلم کرده

با سلام
اینکه بگوییم ضرر کرده شاید بادید مادی درست باشه ولی اگر اینطور باشه همینکه از پولش استفاده نکرده در فرضی که هیچ تورمی هم نباشه باز ضرر کرده زیرا رقبا از این پول در تجارت و سود اوری استفاده کرده اند ولی این شخص پولش راکد مانده!!! پس میشه گفت بازم ضرر کرده؟ ازدید مادی بله ولی از نظر فرهنگ قرانی و وحیانی :من ذا الذی یقرض الله قرضاً حسناً فیضاعفه له ربّه.. ضرر نکرده بلکه موجب فزونی مالش است وبله این نسیه است ولی صد البته این از نسیه هایی است که هر چه بماند سود آن بیشتر می شود .اشاره:http://www.askdin.com/thread6701.html
اما:

ali H;369298 نوشت:
به نظر من اختلاف نظر تو مساله ی به این مهمی اصلا خوب نیست . (حرف حق مگه میشه چند تا باشه !

اختلاف مراجع بمثابه اختلاف کارشناسان و صاحبنظران در یک علم است و همانطور که وجهی ندارد در علوم مختلف توقع داشته باشیم نظریه ی کارشناسان در علوم مختلف یکی باشد در بین فقها نیز دقیقا چنین است ،بحث علت اختلاف مراجع عظام -که در طول تاریخ تشیع نیز وجود داشته -مساله ی مهم و شبهه ای بجاست که پاسخ ان را میتوانید از کارشناسان عقاید جستجو فرمایید .

و در پایان: گرفتن مابه التفاوت تورهم و کاهش ارزش پول اگر مدت کم باشد همه ی مراجع گرفتن پول بیش از مبلغ قرض داده شده را ربا و حرام میدانند بله اگر مدت طولانی باشد مثلا هفت هشت سال وشخص عمدا در پرداخت بدهی خود کوتاهی کند نظر ایت الله مکارم و برخی دیگر جواز دریافت مابه التفاوت در ضمن مصالحه است ولی اکثر مراجع همین را هم قائل نیستند.:Gol:

با سلام و عرض تشکر خدمت پاسخگوی محترم جناب اسراء :

اسراء;369929 نوشت:
اینکه بگوییم ضرر کرده شاید بادید مادی درست باشه ولی اگر اینطور باشه همینکه از پولش استفاده نکرده در فرضی که هیچ تورمی هم نباشه باز ضرر کرده زیرا رقبا از این پول در تجارت و سود اوری استفاده کرده اند ولی این شخص پولش راکد مانده!!! پس میشه گفت بازم ضرر کرده؟ ازدید مادی بله ولی از نظر فرهنگ قرانی و وحیانی :من ذا الذی یقرض الله قرضاً حسناً فیضاعفه له ربّه.. ضرر نکرده بلکه موجب فزونی مالش است وبله این نسیه است ولی صد البته این از نسیه هایی است که هر چه بماند سود آن بیشتر می شود .اشاره:ایمان به غیب!

با این حرف شما کاملا موافقم . اما منظور من این بود که آیا می توان راهکار اقتصادی برای این مشکل مطرح کرد ؟ به فرض مثال در زمان های گذشته که پول رایج به صورت سکه های طلا و نقره بود این مشکل وجود نداشت زیرا ارزش اسمی و حقیقی آن با هم برابر بوده و به همراه تورم ارزش آن هم بالا می رود و این مشکل امروزه به دلایلی همچون چاپ اسکناس بدون پشتوانه مطرح است . البته این درست است که ما قدرت اجرایی و قانونگذاری نداریم اما حداقل می توانیم در سطح خرد و ذهن خود این مسئله را حل کنیم.
اسراء;369929 نوشت:
اختلاف مراجع بمثابه اختلاف کارشناسان و صاحبنظران در یک علم است و همانطور که وجهی ندارد در علوم مختلف توقع داشته باشیم نظریه ی کارشناسان در علوم مختلف یکی باشد در بین فقها نیز دقیقا چنین است ،بحث علت اختلاف مراجع عظام -که در طول تاریخ تشیع نیز وجود داشته -مساله ی مهم و شبهه ای بجاست که پاسخ ان را میتوانید از کارشناسان عقاید جستجو فرمایید .

به نظر من هرگز نمی توان اختلاف کارشناسان و صاحب نظران علوم دیگر را با اختلافات کارشناسان دین یکی دانست! چرا که دین با سرنوشت دنیا و آخرتی افراد در ارتباط است. شاید اختلاف در مسالی همچون جزئیات نماز و روزه مشکل چندانی را ایجاد نکند ولی اختلاف در مسالی همچون ربا که قرآن آن را جنگ با خدا و رسول می داند نمی تواند توجیه پذیر باشد . البته من با سواد اندکم قصد جسارت به علمای بزرگواری را که عمری درس خوانده و بقای امروز اسلام مدیون زحمات و جانفشانی های آن هاست ندارم ولی مسائل و تناقضاتی هست که ای کاش با متحد شدن آرای علما به وجود نمی آمد. اگر لازم شد مثال هایی از این اختلافات مهم و تاثیر گذار را می زنم.

سلام وقت بخير
در خصوص اين مطلب بنده درجايي ميخوندم :
وقتي پولي به كسي قرض مي دهيد ، اگر در ازاي آن پول هيچ سود ويا اضافه مبلغي چه اسلامي و چه خداي ناكرده غير اسلامي طلب نكنيد . در واقع شما آن پول را به فرض الحسنه داده ايد و در اين مورد روايات بسياري است ، كيست كه خداوند را قرضي نيكو دهد ؟‌
اما اگر شما نيتي غير از قرض الحسنه داريد ، مطابق عرف اسلامي و شرعي ، ميتوانيد درصدكارمزد اسلامي ( بر اين مبنا كه اگر اين پول در نزد شما بود و شما با توانايي انجام تجارت ويا معامله اي داشتيد ، به همان ميزان كه از اين تجارت سود حلال نصيبتان مي شده مي توانيد به عنوان كارمزد پولتان تعيين نماييد ) همانند موسسات خيريه و قرض الحسنه بانكي ، كه يا وامي قرض الحسنه و بدون سود مي دهند ويا اگر بحث جبران كاهش ارزش ريالي باشد ، معمولا سود يك درصد تا 4 درصدي تعيين مي نمايند
ارادتمنديم .

سلام و تشکر از علی اچ
چه خوبه که تو این شرایط کشوری اینجور بحث های اقتصادی-اجتماعی انجام بشه
خدمت شما عرض کنم که از نظ من این مسئله دو جنبه داره. اول اینکه قرار نیست هر کس از شما طلب قرض کرد، شما هم بهش بدین . باید شرایط مالیو وضعیت معیشت و برنامه هایی که برای آینده ریختید رو در نظر بگیرید و اگر دیدید مبلغی رو فعلا نیاز ندارید( اگه پولو نداشتید، مشکلی براتون پبش نمی یومد) می تونید اونو قرض بدید. در واقع رودربایسی رو باید کنار گذاشت. چون ممکنه خدای نکرده کدورتی پیش بیاد.
دوم اینکه اینجور قرض دادنا ( مورد اول رعایت شده) اونجوری که برای خودم ثابت شده، همون جریانه دجله و بیابونه ( تو نیکی می کنو در دجله انداز - که ایزد در بیابانت دهد باز) یعنی یه برکتی همراه خواهد داشت که باورتون نمیشه.
و البته مواردی رو تجربه کردم که واقعاً دلم نمی خواسته قرض بدم (حالا به هر دلیلی) ولی تو رودربایسی قبول کردم. بیابونه که هیچی، دجله هم آبش خشک شد.
یا حق

سلام
همون روش قرض دادن سکه که گفتین روش خوبی هست.
یا حتی می شه چند گرم طلا قرض داد. . . .

همسخن;370891 نوشت:
سلام وقت بخير
در خصوص اين مطلب بنده درجايي ميخوندم :
وقتي پولي به كسي قرض مي دهيد ، اگر در ازاي آن پول هيچ سود ويا اضافه مبلغي چه اسلامي و چه خداي ناكرده غير اسلامي طلب نكنيد . در واقع شما آن پول را به فرض الحسنه داده ايد و در اين مورد روايات بسياري است ، كيست كه خداوند را قرضي نيكو دهد ؟‌
اما اگر شما نيتي غير از قرض الحسنه داريد ، مطابق عرف اسلامي و شرعي ، ميتوانيد درصدكارمزد اسلامي ( بر اين مبنا كه اگر اين پول در نزد شما بود و شما با توانايي انجام تجارت ويا معامله اي داشتيد ، به همان ميزان كه از اين تجارت سود حلال نصيبتان مي شده مي توانيد به عنوان كارمزد پولتان تعيين نماييد ) همانند موسسات خيريه و قرض الحسنه بانكي ، كه يا وامي قرض الحسنه و بدون سود مي دهند ويا اگر بحث جبران كاهش ارزش ريالي باشد ، معمولا سود يك درصد تا 4 درصدي تعيين مي نمايند
ارادتمنديم .

کارمز در جایی است که واقعا شخص مزد کار خود را میگیرد مثلا در بانک کارمندها و اجاره ی محل (مغازه) و هزینه های بانک در واقع هزینه های ناشی از حضور کارمندانی که در انجا فعالیت میکنند و یکی از فعالیتها هم همین قرض دادن است و در واقع کارمز مزد حقیقی کاری است که انجام میدهند هر ماه اقساط را دریافت کنندو مهر بزنند و ثبت کنند و حسابداری کنند و.. اما در جایی که بنده شخصا پولی به کسی قرض میدهم این قرض دادن هیچ هزینه ای بر من بخودی خود تحمیل نمیکند و گرفتن مبلغی بهر عنوان مثل کارمزد و امثال ان بهیچ وجه جایز نیست به اتفاق همه ی فقها.

موضوع قفل شده است