جمع بندی چرا خارجی ها رو افرید که اعتقادی به اسلام ندارند؟

با سلام خدمت شما دوست اول باید مشخص بفرمایید که فرزند شما چند ساله هستند چرا که جوابگویی به فرزندان تا هفت سال یک نوع است و شیوه جوابگویی به فرزندان از هفت تا 15 سالگی نوع دیگر و بالای 15 سالگی به روش دیگر. غالبا سوال های سختی که بچه ها قبل ازهفت سالگی می پرسند به خاطر نداشتن قوه تحلیل نباید دقیق جوابگویی شود بلکه با جواب های ساده و گاهی انحرافی کودک را از سوال خودش غافل کنیم تا آن که سن او به جایی برسد که بتواند جواب را تحلیل کند. کودکان در این سن زیاد سوال می پرسند و باید سوال های آنها را تفکیک کرد برخی از سوال ها باید جواب داده شوند مثل سوال هایی که درباره اجسام و امور طبیعی اطرافشان می پرسند . یکی سری از سوالات آنها از اموری است که به دو گونه می شود از آن جواب داد یک جواب ساده و یا به صورت دقیق و پیچیده . در این صورت باید حتما جواب ساده را به صورت جذاب به او ارائه کرد . اما گاهی سوال ها از اموری است که جز جواب های پیچیده و یا جواب هایی که متناسب با سن او نیست نمی شود به او جواب داد در این صورت حتما باید ذهن او را به کاری و یا امری منحرف کرد و او را از سوالش به فراموشی انداخت. مثلا از چگونگی تولد خودش سوال می کند مطمئن باشید که این سوال آنها از خودشان نیست یا جایی شنیده اند و یا بی مهابا به ذهنشان رسیده و اصلا درونی نیست و مهم برای آنها تلقی نمی شود برای همین باید سریع ذهن آنها را منحرف کرد و آنها را از این سوال به فراموشی انداخت.   اما اگر فرزند شما از 7 تا 14 سال سن دارد به تناسب استعداد و توانایی ذهنی او جواب هایی حسی به او بدهید و سعی کنید که که جواب را در قالب تمثیل به آنها ارائه کنید تا جلو سوال های بعدی هم گرفته شود مثلا درباره این که آیا خدا خواسته که ما ایرانی باشیم بگویید خدای ما خدای همه آدم های روی زمین است اگر پدر و مادر تو هم توی یه کشور دیگر زندگی می کردند خدا می خواست که تو اهل آن کشور باشی. خدای من و تو خدای همه آدم های روی زمین است. خدا خواسته که پدر و مادر تو توی ایران زندگی کنند تا تو ایرانی باشی.   اما اگر فرزند شما به سن بلوغ فکری رسیده می توانید مسائل را کمی تحلیلی تر با او در میان بگذارید و به او بگویید که خدا اراده اش به این تعلق گرفته که هر معلولی از علت خاص صادر شود علت تولد فرزند پدر و مادر است و این پدر و مادر که هرکجایی باشند فرزندشان آنجایی است و این اراده عام و تکوینی خداست.  

با سلام

سلام   این سوال یک پیشفرض داره: بی ارزش دانستن جان کسانی که اعتقادی به اسلام ندارند.   به نظرم روی تصحیح این پیشفرض باید کار بشه.

بله یکی از پیش فرض های این سوال همین است اما از آنجا که فرزند ایشان سوال داشتند نه خود ایشان باید ببینیم که فرزندشان چند ساله هستند توضیح این مطلب نسبت به سنین مختلف ، متفاوت است. اگر سوال خود ایشان باشد بهترین جواب این است که : خدا هر موجودی را که امکان وجود داشته باشد را می آفریند و در بدو آفرینش هر انسانی "مولود علی فطره " است و خدا اراده کرده که انسان بنا بر اختیار عمل کرده و آینده خود را بسازد بله البته راه را به آنها نشان می دهد که بیراهه نروند و اگر بیراهه رفتند منتسب به خودشان خواهدبود

ممنون از توضیحاتتون شعیب گرامی   جدا از مسئله جبر و اختیار، یک جور تنفر از غیرمسلمانان در این سوال دیده میشه که این دیدگاه هم جا داره تصحیح بشه.   میشه در مورد افرادی که برای دنیا مفید بوده اند صحبت کرد و در مورد دوست داشتن بی قید و شرط همه انسانها ...

با سلام و عرض ادب بله احتمال دارد مخصوصا اگر سن سوال کننده در دوران ابتدایی باشد که سخنان اطرافیان درباره دشمنان خارجی کشورمان این تلقی را برای سوال کننده کوچکمان ایجاد کرده که هر چی خارجی و یر مسلمان هستند بد هستند پس چرا خدا بد ها را آفریده است. بله باید تلقی صحیح از افراد غیر مسلمان برای او ایجاد کرد و با یک تفکیک حسی برای او این مشکل را بر طرف کرد

جمع بندی پرسش: پسرم سوال پرسید که خدا خواسته که من ایرانی باشم . من جوابی به او ندادم چرا که مطمئن هستم سوال بعدی او هم مطرح خواهد شد که؛ چرا خدا خارجی ها رو آفرید که اعتقادی به اسلام ندارند. جواب چیست؟ پاسخ: اول باید مشخص بفرمایید که فرزند شما چند ساله هستند چرا که جوابگویی به فرزندان تا هفت سال یک نوع است و شیوه جوابگویی به فرزندان از هفت تا 15 سالگی نوع دیگر و بالای 15 سالگی به روش دیگر. غالباً سوال های سختی که بچه ها قبل ازهفت سالگی می پرسند به خاطر نداشتن قوه تحلیل نباید دقیق جوابگویی شود بلکه با جواب های ساده و گاهی انحرافی کودک را از سوال خودش غافل کنیم تا آن که سن او به جایی برسد که بتواند جواب را تحلیل کند. کودکان در این سن زیاد سوال می پرسند و باید سوال های آنها را تفکیک کرد برخی از سوال ها باید جواب داده شوند مثل سوال هایی که درباره اجسام و امور طبیعی اطرافشان می پرسند . یک سری از سوالات آنها از اموری است که به دو گونه می شود از آن جواب داد یک جواب ساده و یا به صورت دقیق و پیچیده . در این صورت باید حتما جواب ساده را به صورت جذاب به او ارائه کرد . اما گاهی سوال ها از اموری است که جز جواب های پیچیده و یا جواب هایی که متناسب با سن او نیست نمی شود به او جواب داد در این صورت حتما باید ذهن او را به کاری و یا امری منحرف کرد و او را از سوالش به فراموشی انداخت. مثلا از چگونگی تولد خودش سوال می کند مطمئن باشید که این سوال آنها از خودشان نیست یا جایی شنیده اند و یا بی مهابا به ذهنشان رسیده و اصلا درونی نیست و مهم برای آنها تلقی نمی شود برای همین باید سریع ذهن آنها را منحرف کرد و آنها را از این سوال به فراموشی انداخت. امکان دارد سخنان اطرافیان درباره دشمنان خارجی کشورمان، این تلقی را برای سوال کننده کوچکمان ایجاد کرده که هر چی خارجی و غیر مسلمان هستند بد هستند پس چرا خدا بدها را آفریده است. بله باید تلقی صحیح از افراد غیر مسلمان برای او ایجاد کرد و با یک تفکیک حسی برای او این مشکل را بر طرف کرد. اما اگر فرزند شما از 7 تا 14 سال سن دارد به تناسب استعداد و توانایی ذهنی او جواب هایی حسی به او بدهید و سعی کنید که جواب را در قالب تمثیل به آنها ارائه کنید تا جلو سوال های بعدی هم گرفته شود مثلا درباره این که آیا خدا خواسته که ما ایرانی باشیم بگویید خدای ما خدای همه آدم های روی زمین است اگر پدر و مادر تو هم توی یه کشور دیگر زندگی می کردند خدا می خواست که تو اهل آن کشور باشی. خدای من و تو خدای همه آدم های روی زمین است. خدا خواسته که پدر و مادر تو توی ایران زندگی کنند تا تو ایرانی باشی. اما اگر فرزند شما به سن بلوغ فکری رسیده می توانید مسائل را کمی تحلیلی تر با او در میان بگذارید و به او بگویید که خدا اراده اش به این تعلق گرفته که هر معلولی از علت خاص صادر شود علت تولد فرزند پدر و مادر است و این پدر و مادر که هرکجایی باشند فرزندشان آنجایی است و این اراده عام و تکوینی خداست.