نگرانی های یک تازه عروس

سلام
دختر خام 27ساله ای هستم که چندماه است با آقاییکه پنج سال ازخودم بزرگتراست وهردولیسانس هستیم عقد کرده ا م,وهنوز دردوران نامزدی به سرمیبریم,وخوشبختانه ازایشان رضایت کامل دارم
سطح خانوادگی هردوی ما ازنظر فرهنگی اجتماعی ومالی یکسان است

مشکل اول:همسرم فردی کوشا واهل کار است,امامتاسفانه حقوق ایشان رابه موقع پرداخت نمی کنند وهمیشه با تاخیر چندماهه تازه حقوق یک ماه را می دهند(خدالعنت کندصاحب شرکتهایی را که حقوق کارگرن را به موقع پرداخت نمی کنند),لذا همسرم نمی تواند رنامه ریزی مشخصی داشته باشد

مشکل دوم:چون همسرم ب موقع حقوق دریافت نمیکند,مجبور است بعدازظهررهامسافرکشی کند,یعنی از5صبح تا8شب مشغول کار است,ومن ازاینکه ایشان مجبور هستند اینهمه زحمت بکشند غصه می خورم ومیترسم مریض بشود

مشکل سوم:ما چون در دوره نامزدی هستیم ,یک سری محدودیت هایی نیزداریم,مثلا من میدانم که همسرم چقدرازنظر عاطفی به حضور بنده نیاز داردولی متاسفانه خانواده اصلا درک نمی کنند,وهیچ وقت شرایطی را فراهم نمیکند که ماراحت باشیم وفقط هفته ای چندساعت باحضورخانواده ها همدیگرامیبینیم,وهمسرم بارهاگفته اند که به وجودم نیاز دارند ,ومیدانم که فشارزیادی را متحمل می شود

مشکل چهارم:به دلیل مشکل مالی معلوم نیست چه زمانی عروسی برگزار کنیم,بنده پیشنهاد دادم اصلا عروسی نگیریم,ولی خانواده ی همسرم قبول نمیکنند,میگویند آزوداریم عروسی تک پسرمان را ببینیم

مشکل پنجم:متاسفانه رگه هایی ازچشم هم چشمی در مادرهمسرم وجود دارد,توقع دارد جهزیه ی آنچنانی ببرم,وهمیشه مثالهایی میزند ازجهیزیه های دختر فلان فامیل که مبل چندتومنی برد و... واسترس میدهد به من درحالی که من توانایی بردن سی چهل میلیون جهیزیه رو ندارم (خدالعنت کند هرکسی که اینگونه ازدواج هاروسخت کرد)

سلام
دختر خام 27ساله ای هستم که چندماه است با آقاییکه پنج سال ازخودم بزرگتراست وهردولیسانس هستیم عقد کرده ا م,وهنوز دردوران نامزدی به سرمیبریم,وخوشبختانه ازایشان رضایت کامل دارم
سطح خانوادگی هردوی ما ازنظر فرهنگی اجتماعی ومالی یکسان است
اما موضوعاتی که باعث تشویش ونگرانی بنده می شود
هردوی ما پدرانمون روازدست دادیم وکسی رونداریم که ماروساپورت مالی کنه,وضعیت مالیمون درحدحقوق کارگری ویک زندگی متوسط هست,وهمسرم سرپرست خانواد ه ی خودش هم هست مادرشون که حقوقی ندارند وهمسرم هزینه اشون رومیده ویک خواهر مجرد هم دارندوهمسرم تک پسرخانواده هست
مشکل اول:همسرم فردی کوشا واهل کار است,امامتاسفانه حقوق ایشان رابه موقع پرداخت نمی کنند وهمیشه با تاخیر چندماهه تازه حقوق یک ماه را می دهند(خدالعنت کندصاحب شرکتهایی را که حقوق کارگرن را به موقع پرداخت نمی کنند),لذا همسرم نمی تواند رنامه ریزی مشخصی داشته باشد
مشکل دوم:چون همسرم ب موقع حقوق دریافت نمیکند,مجبور است بعدازظهررهامسافرکشی کند,یعنی از5صبح تا8شب مشغول کار است,ومن ازاینکه ایشان مجبور هستند اینهمه زحمت بکشند غصه می خورم ومیترسم مریض بشود
مشکل سوم:ما چون در دوره نامزدی هستیم ,یک سری محدودیت هایی نیزداریم,مثلا من میدانم که همسرم چقدرازنظر عاطفی به حضور بنده نیاز داردولی متاسفانه خانواده اصلا درک نمی کنند,وهیچ وقت شرایطی را فراهم نمیکند که ماراحت باشیم وفقط هفته ای چندساعت باحضورخانواده ها همدیگرامیبینیم,وهمسرم بارهاگفته اند که به وجودم نیاز دارند ,ومیدانم که فشارزیادی را متحمل می شود
مشکل چهارم:به دلیل مشکل مالی معلوم نیست چه زمانی عروسی برگزار کنیم,بنده پیشنهاد دادم اصلا عروسی نگیریم,ولی خانواده ی همسرم قبول نمیکنند,میگویند آزوداریم عروسی تک پسرمان را ببینیم
مشکل پنجم:متاسفانه رگه هایی ازچشم هم چشمی در مادرهمسرم وجود دارد,توقع دارد جهزیه ی آنچنانی ببرم,وهمیشه مثالهایی میزند ازجهیزیه های دختر فلان فامیل که مبل چندتومنی برد و... واسترس میدهد به من درحالی که من توانایی بردن سی چهل میلیون جهیزیه رو ندارم (خدالعنت کند هرکسی که اینگونه ازدواج هاروسخت کرد)
مشکل ششم:درآینده ان شاالله قرار است در ساختمان بامادرهمسرم زندگی کنم,ولی ایشان یک روحیه آزاردهنده ای دارد,بااینکه خانم خوب وزحمت کشی هستندولی خودشون روقوم برتر وخیلی باکلاس میدونن,مثلا بچه بیشتراز دوتا درنظرشون بی کلاسیه وماپرجمعیت هستیم ,وغیر مستقیم به من میگن که فکر بیشتر ازدوتا نکن
یا یک بارتوصحبت گفتن پسرم بعدعروسی یه وعده میاد اینجایه وعده میره خونه خودش,درحالی که من دلم میخواد مستقل باشم,درسته قبول کردم باهم زندگی کنیم ولی خوشم نمیادمرزها وحریم هاازبین بره,مخصوصا زمانیکه بچه داربشم تربیت بچه هم دچار مشکل میشه حالاچطور مدیریت کنم
مشکل هفتم:مادرهمسرم هرروزبا خواهرانش تماس داره وهمه اخبار واطاعات روانتقال میده ومن ازاینکه اخبارزندگیم پخش میشه متنفرم
مشکل هشتم:درحال حاضرمشغول به کارهستم واز کارکردن بیزارم,ولی تاعروسی مجبورم ادامه بدم ولی امادرهمسرم چندین بار غیرمستقیم گفتن که تواین دوره وزمانه نمیشه باحقوق یک نفرزندگی کرد,وتوقع دارن من کارموادامه بدم
الان بیشترین نگرانی دغدغه ی من این هست که تادیرنشده چطوررفتارکنم که مرزهاحدود رعایت بشه کسی نتونه درمضوعات شخصی اظهارنظر کنه؟

سلام خیلی ممنون از شمادوست بزرگوار
راستش این موضوعاتی که عنوان کردم درحدنگرانی های سطحی توفکرخودم هست وگرنه خداروشکرمشکل حادی ندارم,شوهرم هم تاحالابرام کم نذاشته
خیلی ازنگرانیهایی گه دارم مطمءنم القائات شیطانه
همینطوری فکروخیال بی خودی میکنم,
وگرنه ایناچیزای طبیعی توهرزندگی هست نمیدونم چرابزرگش کردم الکی!

متاسفانه مادر شوهر شدن برای یه سری‌ها شده خالی کردن عقده های شخصی شون