نحوه ارتباط زناشویی با وجود فرزند

خواباندن نوزاد پیش خودمان، تا سن 3ماهگی، خوب است

بله، درست است؛ محققان می‌گویند 9 ماه اول بعد از تولد، دقیقا تکرار 9 ماه زندگی رحم است. در سه ماهه نخست در رحم بند ناف رشد می‌کند و در شش ماه بعدی جنین مرتب بزرگ‌تر می‌شود. در زندگی بعد از تولد نوزاد در سه ماهه نخست به ساختن روابط اجتماعی می‌پردازد و ارتباط او با بدن مادر حتی در طول شب به او این اجازه را می‌دهد تا ارتباط بهتری با جهان خارج برقرار کند. نوازش‌های مادر، بوی او، صدای او در 3 ماهه نخست امنیت درونی به او می‌دهد.

برای شیر دادن به کودک بهتر است او را در رخت‌خواب خود بخوابانیم

بله، درست است؛ نوزاد نباید برای شیر خوردن لزوما گریه کند. بودن مادر در کنار نوزاد سبب می‌شود شیر راحت و سریع کنار او باشد. در ضمن این موضوع برای مادر هم خوب است زیرا می‌تواند بدون بلند شدن در حالت نیمه خواب به نوزاد شیر بدهد.

خواباندن کودک در رخت‌خواب والدین خطرناک است

بله، درست است؛ خطر له کردن یا خفه شدن ناگهانی کودک در حین خواب در کنار والدین وجود دارد. به افرادی که خواب سنگین دارند یا خیلی خسته می‌شوند و اهل خوردن الکل و داروهای خواب‌آورند توصیه می‌شود هرگز این کار را انجام ندهند. بهتر است تنها مادر و نوزاد روی تختی بزرگ بخوابند و یک طرف را به دیوار چسبانده و نوزاد را سمت دیوار بگذارند. دمای اتاق بهتر است 19 درجه باشد و ملحفه اضافی دور کودک پیچیده نشود.

خواباندن نوزاد کنار خودمان در یک سال اول زندگی‌اش باعث می‌شود او راحت‌تر بخوابد

نه، اشتباه است؛ خیلی طبیعی است که کودک 6ماهه در طول شب از خواب برخیزد. هرچه کودک به شما نزدیک‌تر باشد احتمال برخاستن‌های شبانه او بیشتر است! یک کودک یک ساله از تاریکی نمی‌ترسد، این والدین هستند که گمان می‌کنند تاریکی و تنهایی او را می‌هراساند. در واقع والدین با خواباندن کودک یک ساله کنار خود، اضطراب شبانه خود را کاهش می‌دهند نه اضطراب کودک‌شان را. نباید فراموش کرد که کودک عروسک والدین نیست!

از 3ماهگی به بعد باید کودک در تخت خودش بخوابد

بله، درست است؛ بهتر است به تدریج جدا کردن کودک از خود را آغاز کنید و او را در تخت خودش کنار تخت خودتان بخوابانید. به این ترتیب دسترسی مادر به کودک‌اش‌ در طول شب راحت‌تر است و کودک هم می‌تواند تنها و راحت در تخت خود بخوابد. به تدریج می‌توان تخت کودک را از تخت والدین دور کرد و بعد به اتاق دیگری انتقال دارد. البته ابتدا این کار کمی سخت خواهد بود زیرا مادر باید با صدای کودک از تخت خود برخیزد وچون کودک به اتاق جدید عادت ندارد چند شبی مدام بیدار می‌شود اما به زودی به موقعیت خود عادت می‌کند و از شش ماهگی به بعد جدا کردن اتاق‌ها توصیه می‌شود.

اگر کودک مدام شب‌ها گریه ‌کند معنایش این است که آماده جدا شدن از والدین‌اش نیست

نه، اشتباه است؛ برخی والدین فکر می‌کنند هیچ‌وقت برای جدا شدن زمان خوبی نیست! کاملا طبیعی است که وقتی کودک را به اتاق دیگری انتقال می‌دهید احساس منفی دارد. این احساس روی کودک تاثیر گذاشته و سبب بروز گریه و بی‌قراری در او می‌شود.

کودک، به وقتش، تمایل به تنها خوابیدن را از خودش نشان خواهد داد

نه، اشتباه است. قبل از به حرف آمدن و حرکت، والدین باید او را از خود جدا کنند و برای او محدودیت‌هایی قایل شوند. هرچه کودک بیشتر با والدین خود بخوابد بیشتر دچار مشکلات خواب می‌شود. در ضمن هم‌خوابی با کودک می‌تواند به رابطه والدین نیز صدمه بزند.

سلام.
اما تنها خوابیدن کودک ، دو آسیب بالقوه را می تواند در پی داشته باشد:

1- نگرانی والدین از وضعیت او که در اتاق دیگری تنهاست.برخی والدین اگر فرزندشان جلوی چشمشان نباشد، نگران او می شوند: نکند اتفاقی برای او بیفتد.... نیم ساعتی یکبار باید بروند و ببینند آیا نفس می کشد یا خیر؟

2- محرومیت کودک از آغوش مادر ، باعث کمی دریافت محبت مادری برای او نخواهد شد؟ اسلام روی این امر تأکید ندارد؟

اما از طرفی شاید این جدایی ، به مستقل شدن او کمک کند و بعداً برای مدرسه رفتن هم مشکل کمتری داشته باشد.

باعرض سلام و تشکر از تمامی دوستان اسک دین
خدمت شما عرض کنم که مسأله روابط زناشویی با وجود فرزند مسأله بسیار مهمی است و در آینده فرزند تأثیر بسیار ویژه ای دارد بنابراین نکات زیر در این رابطه مهم و اساسی است:
1- ابراز عشق و علاقه پدر و مادر در سطح ظاهری در جلوی دید بچه ها بسیار مناسب است و باعث افزایش اعتماد به نفس و افزایش احساس ایمنی می شود زیرا پدر و مادر هر دو موضوع عشق برای کودک به شما می روند و اگر عشق به موضوع کاهش یابد و یا موضوع عشق (پدر و مادر) دچار تحول نامناسب شود و یا از بین برود بچه از همان ابتدا دچار انحراف در مسیر رشد شخصیتی خواهد شد.
2- کودکان در سن بالاتر مثلا دو سال به بالا بسیار نسبت به روابط پدر و مادر کنجکاو هستند و در بعضی از مواقع در 4 یا 5 سالگی و یا حتی بالاتر برای دیدن کیفیت روابط پدر و مادر هنگامی عدم حضور او، خود را به خواب می زننند و یا شنود و دیدن پنهانی و مخفیانه دارند لذا باید پدر و مادر این موضوع را مد نظر خود قرار دهند.
3- فاصله گرفتن تدریجی کودک از 5 ماهگی باید شروع شود و وجب به وجب مادر باید از فرزند خود جدا شود این مسأله به طور کلی باید اتفاق بیافتد و در سن سه سالگی یعنی دوره تفرد- جدایی پسر و یا دختر باید احساس استقلال داشته باشد و نشانه های استقلال طلبی و استقلال جویی را والدین باید در ایشان ببینند بسیاری از پسرها و دخترهایی که در سن بزرگسالی دچار اختلال روانی شخصیت وابسته می شوند این دوره را بنابه دلایلی نگذرانده اند.
4- پدر و مادر برای رفتارهای خاص زناشویی می تواند مکان خود را عوض کنند و یا در موقعیتی که مورد دید کودک قرار نداردند رفتار زناشویی داشته باشند و زمان هایی را که خواب بچه عمیق هست بهتر از اوایل به خواب رفتن کودک است و بعد از رفتار می توانند در کنار کودک خود حضور داشته باشند .

جوابهای خانم maryam و آقای امیدوار خیلی خوب و قابل استفاده است ممنون از ایشان.بنده چون به خاطر بچه مان درگیر این مسئله بودم و پرس جو می کردم تقریبا اکثر کسانی که درباره کودکان کتاب نوشته اند و بعضی ها را بنده دیدم متفق القول هستند که جدا کردن بچه را از یک سالگی به تاخیر نندازیم چون هر چه زمان بگذرد جدا کردن بچه مشکل تر است و مهمترین فایده آن را پیدا کردن حس استقلال در بچه می دانند و از طرفی روابط زوجین که وافعا خیلی حساس باشند و میتواند آسیبهای جبران ناپذیری به روحیات بچه وارد کند. مجموعه فایلهای صوتی آقای دهنوی در سایت تبیان در این مورد برایم جالب بود شاید به درد کسانی که دنبالش هستند بخورد
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=73064&categoryID=7132

سلام

منم موافقم بچه رو باید از همون ابتدا براش اتاق جداگانه در نظر گرفت .این جدا بودن کمک به سزایی نیز در رشد استقلال و رشد عزت نفس بچه دارد .

با سلام خدمت دوستان

من هم با شما موافقم که باید اتاق بچه جدا باشه...
چرا که تو یه حدیث که من می خوندم اومده بود بچه ای که در کنار او آمیزش صورت گیرد ، در بزرگسالی زنا کار خواهد شد....

یا علی :Sham:

چرا که تو یه حدیث که من می خوندم اومده بود بچه ای که در کنار او آمیزش صورت گیرد ، در بزرگسالی زنا کار خواهد شد....

با سلام خدمت دوست عزیز

تدابیر لازم برای عفت جنسی[11]
1-پنهان بودن روابط زناشویی والدین:
آگاهی فرزندان از روابط زناشویی والدین از عوامل بسیار تأثیرگذار در انحراف جنسی است از دیدگاه احادیث این عامل تأثیر تقریباً حتمی و غیر قابل انکاری دارد و برای جلوگیری از آن دو راهکار اندیشیده شده­ است: یکی اجازه خواستن کودک برای ورود به خلوت والدین و دیگری انجام گرفتن روابط زناشویی در خارج از محل حضور کودک. پیامبر(ص) فرمودند: «سوگند به کسی که جانم به دست اوست اگر کسی با همسرش درآمیزد و در اتاق کودکی بیدار باشد که آنان را ببیند و سخن گفتن و صدای نفس آنان را بشنود هرگز رستگار نمی­شود؛ اگر پسر باشد مردی زنا کار و اگر دختر باشد زنی زناکار می­گردد.»

اصول کافی، پیشین،ج5، ص500 و وسائل الشیعه، پیشین،ج20، ص133.
http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=39151

یا علی:Sham:

با سلام کارشناسان حدیث در مورد مطلب این بزرگوار اظهارنظر کنند این روایت صحت دارد؟؟؟ منتظر نظرات کارشناسان حدیث هستیم بزرگوار شما هم لطف کنید منبع و کتابی را که این حدیث را خواندید بفرمایید

سلام به دليل مسائل كاري قبلا از متخصصان حديث اين سئوال را پرسيده بودم
به نظر متخصصان امر حديث اين حديث دلالت براي اين دارد كه اين كار مي تواند زمينه ساز شود كه فرد در بزرگسالي زناكارشود به معني اين نيست كه حتما زناكار مي شود و اراده هم ندارد.
متأسفانه در تجارب مشاوره اي بنده ام موارد زيادي هست كه فردي به دليل مشاهده روابط زناشويي والدين در كودكي گرفتار انحرافات جنسي شده است.

سلام

منم موافقم بچه رو باید از همون ابتدا براش اتاق جداگانه در نظر گرفت .این جدا بودن کمک به سزایی نیز در رشد استقلال و رشد عزت نفس بچه دارد .

سلام
اکثر بچه ها در طول شب شیر میخورن و اگه اتاق بچه جدا بشه ، مادر مجبوره در طول شب چند بار از اتاق خودش به اتاق بچه مراجعه کنه و این باعث اختلال خواب و حساسیت و ایجاد اضطراب و استرس در مادر میشه .

برای همین این قضیه در مورد بچه هایی که در شب شیر میخورن قابلیت اجرا نداره .

پدر و مادر میتونن برای انجام روابطشون در همون زمان از اتاقی که بچه توش خوابیده خارج بشن .

سلام
تا اونجایی که وقت کردم مطالب رو خوندم بعضی ها من جمله خودم همه اش حرف از جدا کردن فرزند از والدین در دوران کودکی بود
حال اگر فرزند به سن جوانی رسیده باشد و اتاق جداگانه نیز داشته باشد نحوه ی ارتباط زناشویی چگونه باید باشد که به فرزند لطمه نخورد؟؟؟
اینجا کار مشکل تر میشود و این رابطه باید خیلی زیرکانه و عاقلانه صورت گیرد چون بعضی از فرزندان از حالات هیجانی والدین و نحوره ی ارتباطی که در آن شب باهم دارند زود متوجه قضیه میشوند و من این را به وضوح مشاهده کردم.
من گاه والدینی را دیدم که 4 ماه بخاطر فرزند از انجام رابطه زناشویی خوردادری کردند

با سلام -در حدیث است که بچه نباید صدای نفسهای والدین را در ان هنگام بشنود -چون عاقبت به خیر نمی شود -مکان باید جدا باشد

این جرف ها چه معنی می دهد یعنی این بچه خودش نمی خواهد در آینده با همسرش رابطه داشته باشد به نظرم این حرف ها درست نیست ما هرچه می کشیم از همین مخفی کاری های زنا شویی است.

سلام علیکم بله همون بچه هم میخواددرآینده ازدواج کنه اما خودتون فکرکنین اگه این بچه ازهمون سنین کم بااین مسایل آشنابشه مطمینالطمه بیشتری رومیخوره وبه احتمال قوی به ران خطابره البته هرفدرکه فرزندرشدمیکنه بایدیه سری مسایل روبراش بیان کردامانه مسایل زناشویی روچون این گونه مسایل بایدتازمان ازدواج مخفی بمونه نظربنده اینه مثلا ماهاتاموقع ازداج نمیدونستیم چی شدهیجی نشدهیچ ضرری هم نکردیم

سلام
داستان زخم خورده را بخوانيد اين مشتي از خروار است

==»زخم خورده «==

(پست 421 الي 424)
«جنايت والدين در بستر»

باعرض سلام و تشکر از تمامی دوستان اسک دین خدمت شما عرض کنم که مسأله روابط زناشویی با وجود فرزند مسأله بسیار مهمی است و در آینده فرزند تأثیر بسیار ویژه ای دارد بنابراین نکات زیر در این رابطه مهم و اساسی است: 1- ابراز عشق و علاقه پدر و مادر در سطح ظاهری در جلوی دید بچه ها بسیار مناسب است و باعث افزایش اعتماد به نفس و افزایش احساس ایمنی می شود زیرا پدر و مادر هر دو موضوع عشق برای کودک به شما می روند و اگر عشق به موضوع کاهش یابد و یا موضوع عشق (پدر و مادر) دچار تحول نامناسب شود و یا از بین برود بچه از همان ابتدا دچار انحراف در مسیر رشد شخصیتی خواهد شد. 2- کودکان در سن بالاتر مثلا دو سال به بالا بسیار نسبت به روابط پدر و مادر کنجکاو هستند و در بعضی از مواقع در 4 یا 5 سالگی و یا حتی بالاتر برای دیدن کیفیت روابط پدر و مادر هنگامی عدم حضور او، خود را به خواب می زننند و یا شنود و دیدن پنهانی و مخفیانه دارند لذا باید پدر و مادر این موضوع را مد نظر خود قرار دهند. 3- فاصله گرفتن تدریجی کودک از 5 ماهگی باید شروع شود و وجب به وجب مادر باید از فرزند خود جدا شود این مسأله به طور کلی باید اتفاق بیافتد و در سن سه سالگی یعنی دوره تفرد- جدایی پسر و یا دختر باید احساس استقلال داشته باشد و نشانه های استقلال طلبی و استقلال جویی را والدین باید در ایشان ببینند بسیاری از پسرها و دخترهایی که در سن بزرگسالی دچار اختلال روانی شخصیت وابسته می شوند این دوره را بنابه دلایلی نگذرانده اند. 4- پدر و مادر برای رفتارهای خاص زناشویی می تواند مکان خود را عوض کنند و یا در موقعیتی که مورد دید کودک قرار نداردند رفتار زناشویی داشته باشند و زمان هایی را که خواب بچه عمیق هست بهتر از اوایل به خواب رفتن کودک است و بعد از رفتار می توانند در کنار کودک خود حضور داشته باشند .

سلام
پاسخ نهايي علاوه بر پست بالا:
جداسازی کودک برای خواب

مناسب‏ترین سن برای جدا کردن اتاق کودک از والدین چه زمانی است؟
ج: مطلوب است کودک از والدین خود جدا باشد و در اتاقی مستقل بخوابد (ر. ک: ص 101).
بهترین زمان جدایی، 12 تا 18 ماهگی است؛ چرا که تا این سن، هنوز به والدین وابسته نشده و مهم‏تر از آن، ترس از تاریکی برایش مفهوم نیافته است.
پس از این سن، کودک توان مراقبت از خود را دارد؛ اما پیش از آن، توان مراقبت از خود را ندارد و ممکن است دچار آسیب (خفگی) شود. گذشته از این، گرمای وجود مادر و صدای ضربان قلب او در آرامش و رشد عاطفی او بسیار مؤثر است. تماس بدنی کودک با مادر، سبب افزایش ترشح هورمون پرولاکتین در شیر مادر می‏شود و افزون بر این، مادر می‏تواند در مرحله‏ی آسیب‏پذیری خواب کودک به او کمک کند و برای انتقال کودک از خواب سبک به عمیق و برعکس، به او یاری برساند.
خواب کودک، دو مرحله دارد: مرحله‏ی سبک و عمیق. در مرحله‏ی سبک، چشم، حرکت (رم) دارد، و نیمه بسته است؛ بدن پیچ و تاب می‏خورد و حرکات تنفسی کودک نامنظم است. در مرحله‏ی عمیق، بدن آرام، و تنفس منظم است و دست‏ها و پاها در دو طرف بدن رها می‏شود.
80 درصد خواب نوزادان سبک است و تا 3 سالگی، 80 درصد خواب، عمیق می‏شود، و این پدیده از الطاف الاهی است تا کودک در خواب سبک بتواند در برابر سرما، گرسنگی، گرفتگی بینی و قطع تنفس، عکس العمل نشان دهد.
کودکان، دائم از مرحله‏ی خواب سبک به عمیق و برعکس در حال تغییرند و این تغییر دائم، دفعات بیداری و در نتیجه دفعات زمان آسیب‏پذیری را بیشتر می‏کند. وجود مادر کنار کودک می‏تواند انتقال از خواب سبک به عمیق را با شیردهی یا نوازش و لالایی راحت‏تر کند و در صورت عدم حضور مادر، انتقال، به راحتی انجام نمی‏شود و کودک گریه‏های عصبی سر خواهد داد.
در مدتی که فرزند شما کنارتان می‏خوابد، در شیردهی نیمه شب و شیردهی‏های موقت، مراقب تنفس او باشید.

منبع:نسیم مهر (1) (پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان)
و داستان ==»زخم خورده «==

سلام
تا اونجایی که وقت کردم مطالب رو خوندم بعضی ها من جمله خودم همه اش حرف از جدا کردن فرزند از والدین در دوران کودکی بود
حال اگر فرزند به سن جوانی رسیده باشد و اتاق جداگانه نیز داشته باشد نحوه ی ارتباط زناشویی چگونه باید باشد که به فرزند لطمه نخورد؟؟؟
اینجا کار مشکل تر میشود و این رابطه باید خیلی زیرکانه و عاقلانه صورت گیرد چون بعضی از فرزندان از حالات هیجانی والدین و نحوره ی ارتباطی که در آن شب باهم دارند زود متوجه قضیه میشوند و من این را به وضوح مشاهده کردم.
من گاه والدینی را دیدم که 4 ماه بخاطر فرزند از انجام رابطه زناشویی خوردادری کردند

که مثلا خیلی کار خوبی کرده ن نه ؟!

واقعا افراط و تفریط دشمن جان آدمیزاد است