جمع بندی میخوام با دوستام تموم کنم ایا این قطع رحمه؟
تبهای اولیه
سلام...من تقریبا 4 ماهه زندگیم عوض شده و کلی تغییر کردم و بهتره بگم یه رضای دیگه شدم.اما..
من کلی دوست رفیق دارم که همشون اهل .... بگذریم.
من میخوام باهاشون کات کنم...ایا این قطع رحمه؟
در ضمن نشستهای زیادی با هم داشتیم...ایا من در برابر کار هایی که کردن مسئولم؟ بلاخره تو جمعشون بودم و .... من توبه کردم و 4 ماهه دوره همه رو خیت کشیدم...الان من باید برم کمکشون کنم یا اینکه باید ازشون فاصله بگیرم...در ضمن دوستام اگه منو ببینند فک میکنند همون رضای گذشتم و میترسم دوباره با تماس با اینا بلغزم....
و سوال بعدیم..
من اصلا هیچ دوست و رفیقی ندارم از وقتی با اینا کات کردم..تنها شدم و به این تنهایی هم عادت کردم..در ضمن بگم که من اصلا افسرده و پژمرده نیستم ...لطفا اگه میشه داستان زندگیم رو تو امضام بخونید ....اگه کمکم کنید ممنون میشم.
رضا (کسری):Gol:
پرسش:
حدود چهار ماه است که زندگی من عوض شده و تغییر کردم. من کلی دوست رفیق دارم که میخواهم با آنها قطع رابطه کنم. آیا این قطع رحم است؟ آیا در برابر کارهایی که دوستانم در نشستها در برابر من کردند، مسؤول هستم؟ آیا ـ با وجود ترس از لغزش در کنار آنان ـ باید بروم به آنان کمک کنم یا این که باید از آنان فاصله بگیرم؟ من به تنهایی عادت کردم.
پاسخ:
از این که شما راه خودت را پیدا کردی خوشحال و شاکر هستم و از شما تقاضا داریم برای بنده و همه دوستان دعا کنید. قطع رحم شامل دوستان نمیشود و لذا از لحاظ فقهی، اگر شما با آنها به طور کلی، قطع رابطه کنید، قطع رحم نکردهاید؛ مگر این که آنها از خویشاوندان نسبی شما باشند.
این پست را مطالعه کنید:
http://www.askdin.com/thread36727.html
اگر کارهایی که به طور مشترک با آنها انجام دادهاید، موجب از بین بردن حقوق دیگران بوده است، در این صورت از باب حق الناس شما مسؤول هستید و باید مراحل جبران ان را انجام دهید. نمونه پستهای حق الناس:
http://www.askdin.com/thread29959.html
http://www.askdin.com/thread26128.html
در این که شما باید در حد توان، به آنها کمک کنید، حرفی نیست؛ چون علاوه بر این که آنها دوستان شما بودهاند، از باب برادر دینی، وظیفه ارشاد آنها را خواهید داشت. منتها شرایط این کمک تا حدودی همان شرایط امر به معروف و نهی از منکر است. لذا اگر شما احتمال تأثیر میدهید و از طرفی از خودتان مطمئن هستید که تحت تأثیر آنها قرار نمیگیرد باید به آنها کمک کنید؛ اما اگر چنین توانایی را در خود نمی بینید، قطع رابطه بر هر چیزی اولویت دارد.
انسان به طور ذاتی، موجودی اجتماعی است و لذا گوشهگیری او از اجتماع نه تنها مورد تأیید دین نیست؛ بلکه مضرات زیادی هم خواهد داشت. لذا شما به جای این که خود را به تنهایی عادت دهید، سعی کنید جنس دوستانت را عوض کنید تا هم در تعامل با آنها راحت تر باشید و هم این که از آنها برای ارتقای جایگاه معنوی خودتان استفاده کنید.