مهمترين آيات مربوط به مهدويت در قرآن كريم

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند هر چند مشركان خوش نداشته باشند/توبه33

و قاتلوهم حتى لا تكون فتنه و يكون الدين كله لله/انفال39

قل اراءيتم ان اءصبح ماؤ كم غورا فمن ياتيكم بماء معين

قال فانك من المنظرين الى يوم الوقت المعلوم حجر / 37و38
تا وقت و زمان معينى

برخي مفسرين اين وقت وزمان معين را به روز ظهور امام زمان (عج) تفسير كرده اند.در تفسیر عیاشی از امام صادق، علیه السلام، روایتی نقل شده که وهب از حضرت سؤال کرد: «روزی که در آیه شریفه آمده چه روزی است؟ حضرت فرمود: یا وهب آیا تو گمان می کنی آن روزی است که خدا مردم را در آن مبعوث می کند؟ (خیر) ولکن خدای عزوجل او را مهلت می دهد تا روزی که قائم ما، علیه السلام، مبعوث شود و جلوی سر او را گرفته گردنش را می زند و آن روز، روز معلوم است » ر. ک: السلمی السمرقندی، محمدبن مسعودبن عیاشی، تفسیر العیاشی، ج 2، ص 262.