جمع بندی معنویت یعنی چی؟فقط داشتن یه حس خوبه؟

[="Arial Black"][="Blue"]با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستان خوبم خصوصا جناب آقای سعید جوادی
در مورد سوال حضرتعالی باید بگویم که مراد از معنویت گرایی، عمل به دستورات الهی برای رسیدن به کمالات معنوی است و بدیهی است که دستورات الهی در غالب واجبات و محرمات و مستحبات و مکروهات دارای میزان و ملاک کاملا مشخص در شریعت مطهره است.
هر عملی که مطابق با این شاخص بود معنوی است و انسان را به خدا نزدیک میکند وهر عملی که با این میزان مطابق نبود حقیقتا معنوی نبوده و انسان را به خدا نزدیک نمیکند ولو اینکه از ظاهری معنوی برخوردار باشد. خوشبختانه دستورات دین ما برای ارزیابی انسانها کاملا مبین و شفاف است و برای معنوی دانستن حقیقی افراد هیچ ابهامی وجود ندارد.
اما زنان بی حجابی هم که فرمودید گاه کارهایی مثل زیارت انجام می دهند که احساس سبکی معنوی میکنند باید بگویم همین طور است و این احساس درستی است. کار خوب خوب است ولو اینکه انجام دهنده آن انسان بدی باشد. اگر قرار باشد میزان ثواب دهی و کمال افزایی خداوند، گذشته افراد باشد که همه ما اکنون باید از وفور اشتباهات و خطایایمان در قعر جهنم باشیم. خداوند به حسب اعمال نیک و بدمان، ما را ثواب و عقاب میکند وهیچ عملی در پیشگاه خداوند گم نمیشود.
خداوند در قرآن کریمش فرمود: فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (زلزله/7و8)
پس هر كس هموزن ذرّه‏اى، كار خير انجام دهد آن را مى‏بيند و هر كس هموزن ذرّه‏اى، كار بد كرده آن را مى‏بيند!
[/]

با سلام خدمت دوست عزیزم
مطلبی که می فرمایید متین هست اما ظرافتی داره که باید درک بشه، شما برای القای رجا یا خوف باید سطح نگاه و سطح معنویت طرف مقابل رو در نظر بگیرید، خیلی ها هستند یه نماز خالی می خونند اما مثلا رساله عملیه رو قبول ندارند اگه شما بخواید بگید که نماز تو نماز نیست ممکن طرف مقابل دیگه همین نماز رو هم نخونه ، اینجور نیست که همیشه صفت القای خوف خوب باشه، فرمایش حضرت آقا هم به نظرم مربوط میشه به یه سطح معنوی که یه پیش مقدماتی رو قبول کرده حالا برای بالا بردن اون سطح بیایم القای خوف کنیم...
شما هم اگه در اطرافتون کسایی هستند که علاقه دارید دستگیری کنید یا دین رو یاد بدید خیلی احتیاط کنید بعضی وقتا طرف مقابل 20% رو پیدا کرده شما می خواید 100% رو بهش یاد بدید همون 20% هم گم میشه...
براتون تعریف کنم یکی از دوستانم تو جلسات یکی از بنده های وارسته خدا شرکت می کرده یه روز تصمیم میگیره یکی از دوستانش رو هم با خودش ببره که با اون جلسات آشنا بشه ، دست بر قضا اون روز سخنران حال و هوای قلبش جلال خدا رو درک می کرده و خطبه جلالی می خونه شنیدن این بیانات همانا و رفتن و بر نگشتن اون دوستش به اون جلسات هم همانا...
آیا مجازیم بگیم که اون فرد لیاقت نداشته باید با همون توهماتش سر کنه؟؟؟ هرگز!!!!
بهتره بگیم مقدماتی رو تو ذهن و روحش نداشته که اون بیانات جلال خداوند باعث شده نتونه تحمل کنه؟!

به نظر من معنویت سطوح مختلفی داره . نمیشه گفت معنویت دقیقا چیه و این معنویت قطعا برای همه افراد نمی تونه یکسان باشه . همون گریه و حس سبکی هم برای خودش عالمی داره ! همون گریه و حس سبکی هم برای یه نفر میتونه معنویت باشه ! هر چند که در سطح پایین و ابتدایی باشه ! ولی بالاخره آدم یه چیزی تو قلب خودش حس کرده که اونطوری گریه میکنه و سبک میشه ... همین گریه یا حسی که فرمودید ممکنه توهم باشه ، از نظر من شروعی برای رسیدن به سطوح بالاتر معنویته !!!

[="Tahoma"][="Navy"]

باسلام و احترام و با تشکر از استاد اویس عزیز و دوستان
نکته ای به نظر رسید، شاید خالی از لطف نباشد.
ملاک خوب یا بد بودن اعمال، حال درونی نیست، ممکن است ما از یک عمل خیلی لذت ببریم، اما مقدماتش اشتباه بوده، ممکن است از عمل به یک واجب، لذت و حال چندانی نبریم، ولی از وجوب عمل کم نمی کند. اتفاقا در روایات هست که آنچه که نزد خدا خیلی محبوب بوده، واجب شده است، اگر عملی مستحبی از درجه محبوبیت زیادتری واقع می شد، واجب می شد. در هر صورت، حالِ ما میزان و ملاک معنوی بودن اعمال و صحت آنها نیست. بلکه با تمرین و ممارست و محافظت و تبعیت از عقل و دین، کم کم حالات و معنویاتی به انسان دست می دهد که این حال به دست آمده ممکن است با دین و موازین آن سازگاری داشته باشد والا حالهای قبل از آن نمی تواند حجیت داشته باشد تا وقتی که برگرفته از دین و عمل به دستورات دینی باشد.
در ابتدای راه ممکن است افرادی که تازه به دین عمل می کنند، لذت و حالی را که بعضی از انسانهایی که واجباتشان را به درستی انجام نمی دهند و فقط کارهای خوب می کنند، نبرند، اما به مرور زمان، حالاتِ معنوی ای پیدا می کنند که وصف نشدنی است و شاید بتوان گفت، در این موقع حال آنها می تواند برایشان ملاک باشد، زیرا طبق موازین شرعی و مطابق با دستورات اولیای الهی بوده است.[/]

پس حال و معنویت در این عالم زیاد است، مهم این است که از چه طریقی بدست آمده است.
لذا در احادیث ما آمده است که اگر کسی می خواهد بداند که منزلت و جایگاه او، نزد خدا چگونه است(یعنی آیا حال و هوای معنوی ای که دارد، درست است و حالی اشتباه نیست و او را به خدا نزدی کرده یا نه) باید ببیند که خداوند در نزد او به هنگام گناه و نافرمانی چه جایگاهی دارد.( چقدر برای خدا حساب بازکردی، همان قدر خدا برای تو حساب باز می کند و از این طریق می توان به مقدار حجیت حال معنوی خود پی ببریم، اگر با نافرمانی خدا، حال معنوی هم پیدا می کنیم، بدانیم که این حال و هواها، جز دوری ازخدا برای ما سودی نداردو ملاک صحت و بطلان اعمال ما نمی شود.)
مَنْ أَرَادَ مِنْكُمْ أَنْ يَعْلَمَ كَيْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اللَّهِ فَلْيَنْظُرْ كَيْفَ مَنْزِلَةُ اللَّهِ مِنْهُ عِنْدَ الذُّنُوب‏.(تحف العقول، ص 107)

[="Arial Black"][="Blue"]با تشکر فراوان از جناب استاد بصیر و جناب مفتقر و سرکار محترم جناب ستاره پرفروغ بخاطر مطالب خوب و مفیدشان[/]

من فک می کنم معنویت یعنی هرچی که مادی نباشه.هرچی که فقط وابسته به دنیای ما نباشه.
هرچی که تو آخرت اثری ازش بمونه همه چیز میشه معنویت
حتی شاید یه امر خیلی پیش پا افتاده که اصلاً هم حس خوبی بهت نده اما اون دنیا برات بمونه و تجسم معنویتشو به چشم ببینی.

اللهم عجل لولیک الفرج

سلام
قرار نیست یک حالت خوب معنوی دائمی و مستمر باشه که بشه اسمش رو بذاریم معنویت . بله حالت گریه یک بد حجاب در زیارت هم معنویته . اما دین میخواد این معنویت در ما نهادینه بشه و ما دائما از شراب معنوی حضور خدا بهره مند باشیم . برنامه دین برای تحقق این معنویته . البته حس معنوی الزاما همراه با گریه نیست بلکه حالات مختلفی داره
والله الموفق

[=Georgia]سوال:
معنویت یعنی چی؟ ما که نمی فهمیم الان به خدا نزدیک تر شدیم یا نه؟فقط یک حس خوب از کارهای خوب به ما دست میدهد، آیا این معنویت است؟ از کجا معلوم که توهم نیست؟

پاسخ:

1. مراد از معنویت گرایی، عمل به دستورات الهی برای رسیدن به کمالات معنوی است و بدیهی است که دستورات الهی در غالب واجبات و محرمات و مستحبات و مکروهات دارای میزان و ملاک کاملا مشخص در شریعت مطهره است.هر عملی که مطابق با این شاخص بود معنوی است و انسان را به خدا نزدیک میکند وهر عملی که با این میزان مطابق نبود حقیقتا معنوی نبوده و انسان را به خدا نزدیک نمیکند ولو اینکه از ظاهری معنوی برخوردار باشد.
2. زنان بی حجابی هم گاه کارهایی مثل زیارت انجام می دهند که احساس سبکی معنوی می کنند و این احساس درستی است. کار خوب ،خوب است ولو اینکه انجام دهنده آن انسان بدی باشد. اگر قرار باشد میزان ثواب دهی و کمال افزایی خداوند، گذشته افراد باشد که همه ما اکنون باید از وفور اشتباهات و خطایایمان در قعر جهنم باشیم. خداوند به حسب اعمال نیک و بدمان، ما را ثواب و عقاب میکند وهیچ عملی در پیشگاه خداوند گم نمی شود.
3. خداوند در قرآن کریمش فرمود: فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (1) پس هر كس هموزن ذرّه‏ اى، كار خير انجام دهد آن را مى بيند و هر كس هموزن ذرّه ‏اى، كار بد كرده آن را مى‏ بيند.
4. ملاک خوب یا بد بودن اعمال، حال درونی نیست، ممکن است ما از یک عمل خیلی لذت ببریم، اما مقدماتش اشتباه بوده، ممکن است از عمل به یک واجب، لذت و حال چندانی نبریم، ولی از وجوب عمل کم نمی کند. به تعبیر دیگر حالِ ما میزان و ملاک معنوی بودن اعمال و صحت آنها نیست. بلکه با تمرین و ممارست و محافظت و تبعیت از عقل و دین، کم کم حالات و معنویاتی به انسان دست می دهد که این حال به دست آمده ممکن است با دین و موازین آن سازگاری داشته باشد والا حالهای قبل از آن نمی تواند حجیت داشته باشد تا وقتی که برگرفته از دین و عمل به دستورات دینی باشد.
5. در حدیث آمده «مَنْ أَرَادَ مِنْكُمْ أَنْ يَعْلَمَ كَيْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اللَّهِ فَلْيَنْظُرْ كَيْفَ مَنْزِلَةُ اللَّهِ مِنْهُ عِنْدَ الذُّنُوب‏.»(2) یعنی اگر کسی می خواهد بداند که منزلت و جایگاه او، نزد خدا چگونه است(یعنی آیا حال و هوای معنوی ای که دارد، درست است و حالی اشتباه نیست و او را به خدا نزدیک کرده یا نه) باید ببیند که خداوند در نزد او به هنگام گناه و نافرمانی چه جایگاهی دارد.چقدر برای خدا حساب بازکردی، همان قدر خدا برای تو حساب باز می کند و از این طریق می توان به مقدار حجیت حال معنوی خود پی ببریم، اگر با نافرمانی خدا، حال معنوی هم پیدا می کنیم، بدانیم که این حال و هواها، جز دوری ازخدا برای ما سودی ندارد و ملاک صحت و بطلان اعمال ما نمی شود.

پینوشتها

1. زلزله/7و8
2. تحف العقول، ص 107