قضای نماز های شکسته و کامل

با سلام   مرجع: آیت الله بهجت   اگر کسی بخواهد به علت تلفظ ناصحیح مخارج حروف و غیره تمام نمازهایش را از ابتدای سن تکلیف تا به الان به جا بیاورد. خب او هم قضای نماز یومیه ی کامل و هم قضای نماز یومیه ی شکسته بر او میباشد.    و او دقیقا یادش نیست در بین این همه سالها که باید قصا کند، کدام یک از نماز های شکسته اول و نمازهای کامل بعدش بوده است چون در طول هر سال به سفر رفته، و عملا نمیشود ترتیب نمازهای شکسته یومیه و نمازهای کامل یومیه را کامل تشخیص داد که کدامیک از شکسته ها و کامل ها اول قضا شده اند.   آیا در اینجا رعایت نکردن اینگونه ترتیبی که عملا قابل تشخیص نیست بعد از سالها، مشکل ایجاد میکند؟

با سلام و احترام برای پاسخ به سوالاتی که پرسیده شد به چند مساله طبق نظر آیه الله بهجت توجه بفرمایید: «١١١٩» قضای نمازهای یومیه در صورتی که ترتیب آنها معلوم باشد باید به ترتیب خوانده شود، مثلاً کسی که یک روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده، بنابر اظهر و احوط باید اول نماز عصر و بعد از آن نماز ظهر را قضا نماید. «١١٢٠» اگر بخواهد قضای چند نماز غیر یومیه، مانند نماز آیات را بخواند یا مثلاً بخواهد قضای یک نماز یومیه و چند نماز غیر یومیه را بخواند، لازم نیست آنها را به ترتیب به‌جا آورد. «١١٢١» اگر کسی نداند و گمان هم ندارد که نمازهایی که از او قضا شده کدام یک جلوتر بوده، بنابر اقوی لازم نیست به‌طوری بخواند که ترتیب حاصل شود و می‌تواند هر کدام را خواست مقدم بدارد، اگرچه احتیاط، در صورتی که عسر و حرج پیش نیاید و موجب فوت آنچه یقیناً فوت شده نشود، تحصیل یقین به ترتیب است؛ پس اگر نداند نماز مغرب و ظهر که از او فوت شده، کدام یک جلوتر بوده یک نماز مغرب بین دو ظهر یا یک نماز ظهر بین دو مغرب بنابر احتیاط مستحب بخواند. «١١٢٢» اگر نماز ظهر و عصر از او قضا شده، ولی نمی‌داند از یک روز بوده یا از دو روز و نمی‌داند کدام زودتر قضاشده، می‌تواند دو نماز چهار رکعتی بخواند؛ چهار رکعت اول به قصد نمازی که اوّل فوت شده و چهار رکعت دوم به قصد نماز دوم. «١١٢٣» کسی که چند نماز از او قضا شده و تعداد آنها را نمی‌داند، مثلاً نمی‌داند چهار تا بوده یا پنج تا، چنانچه برای او مشکل نیست و عسر و حرج در کار نباشد، لازم است آن‌قدر نماز بخواند تا علم پیدا کند به مقدار نمازهای قضا شده یا اینکه بیشتر نماز قضا خوانده است، و اگر تحصیل علم ممکن نیست، به مقداری که اطمینان پیدا کند، نماز بخواند، و اگر آن هم نشد به‌قدری که گمان پیدا کند. و این احتیاطات در صورتی است که می‌داند یا احتمال می‌دهد که سابقاً مقدار آنها را می‌دانسته، والاّ فقط به‌قدری که یقین دارد نماز بخواند و در مورد مقدار بیشتر، احتیاط کردن خوب است، ولی ظاهر این است که لازم نیست. «١١٢۴» کسی که نماز قضا از همین روز یا روزهای پیش دارد، می‌تواند قبل از خواندن نمازی که قضا شده، نماز ادایی را بخواند و لازم نیست نماز قضا را جلو بیندازد، گرچه مطابق احتیاط است. رساله آیه الله بهجت، احکام نمازقضا

متشکرم.       حال در هر حالی،  فرد اگه نیت کنه که از اول بلوغ تا به الان هر چی نماز قضا، اشتباه داره به صورت زیر ادا کنه، آیا درسته؟       به ترتیب اول نماز صبح، بعد ظهر و بعد عصر و بعد مغرب و عشا و دوباره همینطور به ترتیب .... و نیتش هم این است که منکه دقیقا ترتیب یادم نمیاد و تلفظم هم از ابتدا اشتباه داشته، حالا میخوام از اول سن تکلیف به این ترتیبی که ذکر شد و به نیت اینکه نیت میکنم به ترتیب از اول سن تکلیف تا به الان هر چه به گردن من است ادا میکنم، حال میخواهد به علت تلفظ اشتباه یا هر چیز دیگه ای قضا شده باشد.   در این صورت فکر میکنم حق تمامی نماز های قضا ادا میشه، چون تمامی نماز ها رو از اول سن تکلیف به ترتیب صبح، ظهر، عصر، مغرب، عشا پشت سر هم ادا میکنه، درسته؟   اینگونه نیت درست است؟

با سلام و احترام به ترتیبی که فرمودید نمازها را قضا نمایید صحیح است. رساله آیه الله بهجت، احکام نماز قضا