جمع بندی شیوه های دعوت فرزندان به نماز

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شیوه های دعوت فرزندان به نماز


سلام

در موضوع قبلی از کارشناس خواستم تا شیوه های آموزش نماز را بیان نمایند

در این تاپیک از کارشناس می خواهم بپرسم برای تشویق و ترغیب فرزندان به نماز چه روشهایی را استفاده نماییم؟
چند مورد از شیو های دعوت فرزندان به نماز را بیان نمایند.

پیشاپیش سپاسگزارم

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد نشاط

[TD][/TD]

جمع بندی
پرسش: برای تشویق و ترغیب فرزندان به نماز از چه روشهایی استفاده نماییم؟

پاسخ: مسئله تشویق فرزندان به امر نماز، از بعد تربیت دینی کار خیلی خوبی است و معمولا والدینی که چنین دغدغه ای دارند و تلاش هایی را انجام داده اند، برکات آن را در زندگی فرزندان دیده اند.
اما چند نکته مهم در امر تشیوق فرزندان به نماز؛
1. معمولا فرزندان از رفتارهای خانواده اثر می پذیرند، در واقع سعی می کنند شبیه والدین خود باشند. به همین منظور اگر فرزندان؛ پدر و مادرخویش را اهل نماز ببینند، سعی می کنند چنین عملی را تکرار کنند. یا بعبارتی تشویق به نماز خیلی راحتر می شود، در واقع تشویق عملی خصوصا در بعد تربیت دینی خیلی موثر و قوی تر می باشد. پس توصیه می شود پدر و مادر خواندن نماز را جدی بگیرند و به صورت واقعی نسبت به آن اهتمام بورزند و هیچ گونه سستی و ضعف در این زمینه از خود نشان ندهند. خواندن نماز پیش فرزندان و دیدن آنها خیلی مهم می باشد.
2. انتقال احساس خوب نماز باعث آرامش روح و روان انسان می شود، یعنی با نماز خواندن می توانیم حال خوب را در روانمان ایجاد کنیم، بنابراین بهتر است فرزندان ما این حال خوب را در رفتار ما ببینند، اگر آن متانت و آرامش را دیدند، کار ما در تربیت دینی و تشویق به نماز راحتر خواهد شد، در این صورت بعد نماز می توان گفت؛ عزیزم انسان وقتی به خدا وصل میشه، احساس خوبی را پیدا می کنه. این نوع مواجهه همان انتقال احساس واقعی معنوی است و هم تشویق به کسب یک تجربه حال خوب، در واقع چنین برخوردی می تواند فرزندان را به تکرار تجربه و درک احساس خوب در مورد نماز خواندن تشویق کند.
3. تقویت بعد شناختی روحیه و درک فرزندان در دوره های سنی مختلف متفاوت است، ولی فرزندان در همان سطح شناختی خودشان؛ ظرفیت کسب معرفت را دارند، یعنی با بیان زبان کودکانه با حالت های مختلف؛ صحبت و گفتگو، داستان و قصه و بازی می توان انگیزه تشویق به نماز و امور معنوی را در ذهن آنها ایجاد کرد. فرزندان می توانند یاد بگیرند و ما نباید آموزش را نادیده بگیریم، البته نوع و سبک آموزش فرزندان در مقاطع سنی مختلف مختصری فرق دارد. ولی به هر حال تاثیر گذار است. بنابراین در اجرای همین راهکار، مطالعه اولیه در مورد نماز و اهمیت آن لازم می باشد، فرزندان منطق را می پذیرند و براحتی می توان با بیان کودکانه با آنها صحبت کرد و شناخت آنها را در مورد خواندن نماز بالا برد.
4. زمینه سازی رفاقت با بچه های اهل نماز بچه ها از محیط اطراف خود به شدت تاثیر می پذیرند و از دوستان خود رفتار را یاد می گیرند و در بیشتر مواقع، دوستان نقش یک الگو را ایجاد می کند، بنابراین برخی از بچه هایی که اهل نماز هستند می توانیم آنها را از میان فامیل و مسجد و همسایه و... شناسایی کنیم و طوری طرح بچینیم که فرزندان ما با انها در نماز شرکت کنند و یا در برخی از زمانها با هم باشند و یا با آنها هم بازی شوند. البته خانواده هایی که نسبت به نماز و دین علاقه ای ندارند و برایشان مهم نیست، معمولا فرزندانشان هم چنین (بی علاقه به نماز) خواهد بود، لذا حواسمون باشد که فرزندان ما با آنها خیلی مانوس نباشند!
5. شرکت در برنامه های معنوی به همراه خانواده البته با ایجاد یک خاطره خوش اگر فرزندان ما مثلا بعد از شرکت در نماز جمعه ناهار را در رستورانی میل کنند، یک احساس خوبی را تجربه خواهند کرد و همین زمینه عامل بزرگی برای علاقه به نماز خواهد شد. خود حضور در فضای معنوی مثل مسجد، حرم اهل بیت (علیهم السلام) و... خیلی موثر است، منتها در کنارش در برخی از مواقع یک آبمیوه ای و هدیه ای و... خیلی خوبه! و تشویق خوبی است.
6. با خواندن نماز، رفتار ما خیلی نرم و مهربانتر باشد. وقتی فرزندان ببینند که ما با خواندن نماز آنها خیلی خوشحال می شویم، یک نوع احساس خوب برای تکرار نماز خواهد شد. در مقابل اگر بی اهمیت شدند، مختصری تغییر رفتار بدهیم که فرزند ما متوجه علت تغییر رفتار ما باشد، به طوری که این تغییر رفتار نتیجه سستی ایشان در نماز است.
7. تشویق مادی تشویق مادی در برخی مواقع خوب است، منتها استفاده بیشتر و دائمی خیلی توصیه نمی شود. می توانیم بعد از اینکه نمازش را شروع کرده و خودش مراقب است که ترک نشود، از باب تشویق برایش یک کادو بخریم و به نوعی توجه خود را به او نشان بدهیم. یا برای شروع با خریدن یک کادو او را تشویق کنیم.
خلاصه اینکه؛ اگر خود فردی عامل باشیم و در بعد شناختی ذهنیت فرزندانمان را نسبت به خدا شناسی قوی تر کنیم و مواظبت کنیم که فرزندان ما با دوستان اهل نماز و مسجد طرح دوستی بریزند و با برخوردی مهربان و متین احساس علاقه خود را به آنها انتقال دهیم، فرزندان نماز خواندن را می پذیرند و چنین عملی را از ته دل انجام می دهند و به ویژه اگر توانستیم نماز خواندن را در آنها طوری نهادینه کنیم که فرزندمان قبل بلوغ به نماز خواندن عادت کند دیگر هیچ موقع سستی نمی کنند.