شیخ مفید
تبهای اولیه
نامههای امام زمان(عج) به شیخ مفید(ره)
را از سایت تبیان در اینجا قرار می دهم.
شيخ طبرسي رحمه الله در کتاب « الاحتجاج » دو نامه اي را که از ناحيه ي مقدمه حضرت مهدي عليه السلام براي شيخ مفيد رحمه الله فرستاده شده نقل کرده است . در اين دو نامه اشاره به برخي مطالب صحيح و عالي شده و نيز از برخي مسائل به طور رمز و اشاره خبر داده است . نامه ي اول در اواخر ماه صفر سال 410 هجري سه سال قبل از وفات شيخ مفيد رحمه الله به دست او رسيد است . و نامه ي دوم در سال 412 هجري يعني يک سال قبل از وفات شيخ به دست او رسيده است . و اين درحقيقت بعد از گذشت هشتاد سال از وفات شيخ علي بن محمد سمري سفير چهارم است که همان انتهاي غيبت صغري و شروع کبري غيبت بري در سال 329 هجري است .
فرستنده ي نامه اول مي گويد : اين نامه ي را از منطقه اي که متصل به حجاز است آورده است . و از اين کلام استفاده مي شود که امام در آن هنگام در نواحي حجاز ساکن بوده است ، و اين نامه را توسط برخي از خواص براي شيخ نواحي حجاز ساکن بوده است، و اين نامه را توسط برخي از خواص براي شيخ مفيد رحمه الله فرستاده اند .
نامه ي دوم نيز در اول ماه شوال سال 412 از ناحيه ي مقدسه براي شيخ فرستاده شد . و در روز پنجشنبه 23 ماه ذي حجه همان سال به دست شيخ رسيده است . يعني سه ماه و هفت روز کم در بين راه در دست قاصد بوده است .
هر دو خطاب به املاي حضرت مهدي عليه السلام و خط برخي از ثقات و معتمدين نزد امام زمان علي السلام بوده همان گونه که از ظاهر رساله اولي و نص رساله دوم استفاده مي شود . و آخر هر دو نامه ي مزين به چند سطري کم از خط خود امام است که شهادت و گواهي بر صحت نامه است. امام در آن کلمات به شيخ مفيد رحمه الله امر مي کند تا اين رساله را از هر کس مخفي بدارد ، ولي نسخه اي از آن را بردارد تا موثقين از اصحابش بر آن مطلع شده يا شفاهاً به اطلاع آن ها برساند. (به نقل از سایت دانشگاه صنعتی اصفهان)