شاعری با کمترین دردسر {{{ آموزش سرودن شعر به زبان ساده }}}

تب‌های اولیه

264 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

سلام و عرض ادب

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

اَ+لا+ یا + ای+یُ+هس+ سا+قی + اَ +در+کع+سن+و+نا+ول +ها
(کوتاه،بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند)

کِ+عش+قا+سان+نِ+مود+او+ول+وَ+لی+اف+تاد+مش+کل+ها
(کوتاه،بلند+بلند+بلند+کوتاه+کشیده+بلند+بلند+کوتاه+بلند+بلند+کشیده+بلند+بلند+بلند)

صلاح کار کجا و من خراب کجا
ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا

صَ + لا + حِ + کار +کُ + جا+ وُ+ مَ+ نِ+ خَ+ راب+ کُ+ جا
(کوتاه،بلند،کوتاه،کشیده،کوتاه،بلند،کوتاه،کوتاه،کوتاه،کوتاه،کشیده،کوتاه،بلند)

بِ+ بین+ تَ+ فا + وُ+ تِ+ ره + از + کُ+ جاست+ تا+ بِ+ کُ+ جا
(کوتاه،کشیده،کوتاه،بلند،کوتاه،کوتاه،بلند،بلند؛کوتاه،کشیده،بلند،کوتاه،کوتاه،بلند)

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمر قند و بخارا را

اَ+ گر+ آن + تر+ کِ+ شی +را + زی +بِ+ دس+ تا + رد +دِ+ لِ+ ما+ را
(کوتاه،بلند،کشیده،بلند،کوتاه،بلند، بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،کوتاه،بلند،بلند)

بِ+ خا+ لِ+ هن+ دو + یش + بخ+ شم + سَ +مر + قن+ دُ+ بُ+ خا + را + را
(کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند، بلند، بلند، کوتاه،بلند،بلند،کوتاه،کوتاه،بلند،بلند ،بلند)

تعلیم گیرد ذره ها زان آفتاب خوش لقا
صد ذرگی دلربا کان ها نبودش زابتدا

تع+ لیم + گی+ رد + ذر+ رِ+ ها +زان + آف + تا+ بِ + دل+ رُ+ با
(بلند،کشیده،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند،کشیده،بلند،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند)

صد+ ذَ+ رِ + گی+یِ+ دل+ رُ+ با+ کان+ ها + نَ+ بو+دش+اب+ تِ+ دا
(بلند،کوتاه،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کشیده،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند)

چون نالد آن مسکین که تا رحم آید آن دلدار را
خون بارد این چشمان که تا بینم من آن گلزار را

چون + نا + لَ+ دان+ مس+کین+ کِ+ تا+ رح+ ما + یَ + دان + دل+ دار+ را
کشیده،بلند،کوتاه،کشیده،بلند،کشیده،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،کشیده،بلند،کشیده،بلند)

خون + با + رَ+ دین+ چش+ مان+ کِ+ تا+ بی+ نم+ من + آن+ گل + زار + را
(کشیده،بلند،کوتاه،کشیده،بلند،کشیده،کوتاه،بلند،بلند،بلند،بلند،کشیده،بلند،کشیده،بلند)

دل حیلتی آموزدم کز سر بگیرم کار را
ای عقل کل ذوفنون تعلیم فرما یک فسون

دل+ حی+ لَ+ تی + آ+ مو+ زَ+ دم + تا + سر + بِ+ گی +رم + کار+ را
(بلند،بلند،کوتاه،بلند، بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،کشیده،بلند)

ای+ عق+ لِ+ کل+ لِ+ ذو+ فُ + نون+ تع+ لیم + فر + ما + یک + فُ + سون
(بلند،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،کشیده،بلند،کشیده،بلند،بلند،بلند،کوتاه،کشیده)

چو گفتار بیهوده بسیار گشت
سخنگوی در مردمی خوار گشت

چو+ گف + تا+ رِ+ بی + هو + دِ+ بس + یار + گشت
(بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،کوتاه،بلند،کشیده،کشیده)
سُ+ خن+ گوی + در + مر + دُ + می + خار + گشت
(کوتاه،بلند،کشیده ،بلند،بلند،کوتاه،بلند،کشیده ،کشیده)

یک عمر به کودکی به استاد شدیم
یک عمر ز استاد یخود شاد شدیم

یک+ عمر + بِ+ کو+ دَ+ کی+ بِ+ اس + تاد + شُ+ دیم
(بلند،کشیده،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کشیده،کوتاه،کشیده)

یک+ عمر + زِ + اس+ تا+ دی+ یِ+ خود + شاد + شُ+دیم
(بلند،کشیده،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،کشیده،کشیده،کوتاه،کشیده)

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است

نی+ کی + یُ+ بَ+ دی + کِ + در + نَ + ها + دِ + بَ + شَ+رست
(بلند،بلند،کوتاه،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،کوتاه،کوتاه،کشیده)

شا+ دی+ یُ + غَ+ می + کِ+در + قَ+ ضا + وُِ+ قَ+ دَ+ رست
(بلند،بلند،کوتاه،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،کوتاه،کوتاه،کشیده)

با چتر آبیت به خیابان که آمدی
حتما بگو به ابر به باران که آمدی

با + چت+ رِ+ آ + بی + یت + بِ + خی + یا + بان + کِ + آ + مَ+ دی
(بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،کشیده،کوتاه،بلند،موتاه،بلند)

حت+ من+ بِ + گو + بِ + ابر + بِ + با + ران + کِ + آ + مَ+ دی
(بلند،بلند،کوتاه،بلند،کوتاه،کشیده،کوتاه،بلند،کشیده،کوتاه،بلند،کوتاه،بلند)


width: 768

[TD="align: left"][/TD]
[/TD]
[TD="align: right"]

علامت سوال هایی که آمده را شما هم میبینید؟ اینها رو لطفا بذارید به پای قالب دوست داشتنی جدید. چون من نمی دونم از کجا اومده؟!!!:Gig:

یکی دیگه.;784699 نوشت:
اَ+لا+ یا + ای+یُ+هس+ سا+قی + اَ +در+کع+سن+و+نا+ول +ها
(کوتاه،بلند،بلند،بلند،کوتاه،بل� �د،بلند،بلند،کوتاه،بلند،ب� �ند،بلند،کوتاه،بلند،بلند،� �لند)
سلام و عرض ادب
یکی از هجاها را جا انداختید (قسمت بولد شده). ولی کاملاً صحیح نوشتید
(البته شما خود استاد هستید)

یکی دیگه.;784699 نوشت:
نِ+مود+او+ول
نِ + مو+ دَو + وَل

یکی دیگه.;784699 نوشت:
تعلیم گیرد ذره ها زان آفتاب خوش لقا
تع+ لیم + گی+ رد + ذر+ رِ+ ها +زان + آف + تا+ بِ +
دل+ رُ+ با

صد ذرگی دلربا کان ها نبودش زابتدا
صد+ ذَ+ رِ + گی+یِ+ دل+ رُ+ با+ کان+ ها + نَ+ بو+دش+اب+ تِ+ دا
یک نکته جالب در این بیت دیدم
در هجا بندی ، متن شعر تغییر کرده! :Nishkhand:
البته هجابندی شما کاملاً درست بود

یکی دیگه.;784699 نوشت:
خود
کشیده
همان مطلبی هست که جناب "Far Had" تذکر دادند

خود =

خُد = هجای بلند

یکی دیگه.;784699 نوشت:
بِ + خی + یا + بان
در تقطیع هجایی شعر ، اینطور توضیح دادم که بر اساس تعداد حروف هر هجا ، میتوانیم نوع هجا را مشخص کنیم
اما یک سری نکات ریز وجود دارد که وقتی به بحث وزن برسیم آنها را هم کامل توضیح خواهم داد

فقط برای نمونه دو مورد را عرض میکنم تا ذهن کاربران آماده شود (برای تمام کاربران)

1 - در مثال بالا (بخشی که نقل قول کردم) ، باید اینطور تقطیع شود:

بِ + خَ + یا + بان

پس در تقطیع هجایی کلمهء خیابان ، هجای مورد بحث نباید
(( خی )) در نظر گرفته شود ، در نتیجه هجای آن کوتاه خواهد بود

2 - به کلماتی که نقل قول میکنم دقت بفرمائید:


یکی دیگه.;784699 نوشت:
زان

یکی دیگه.;784699 نوشت:
کین

یکی دیگه.;784699 نوشت:
ران

یکی دیگه.;784699 نوشت:
دین

یکی دیگه.;784699 نوشت:
خون

یکی دیگه.;784699 نوشت:
بان
از آنجایی که تعداد حروف این کلمات سه حرف است ، طبق آموزش ما باید هجای "کشیده" باشند. درست است؟

خیر درست نیست!!

خب توضیحی نمیدهم و پیدا کردن پاسخ این موضوع را به اذهان خلاق کاربران می سپارم :khandeh!:
دقت کنید و ببینید نکته در کجاست

یکی دیگه.;784705 نوشت:
علامت سوال هایی که آمده را شما هم میبینید؟ اینها رو لطفا بذارید به پای قالب دوست داشتنی جدید. چون من نمی دونم از کجا اومده؟!!!:Gig:

بله من هم می بینم
فکر میکنم بخاطر نوع کیبورد شماست و به تنظیمات زبان برگردد
حالا یا به دلیل کلیدهای کیبود ، یا به دلیل تنظیمات زبان در ویندوز

Reza-D;784756 نوشت:
دقت کنید و ببینید نکته در کجاست

سلام و عرض ادب استاد گرامی
بسیار ممنونم از وقتی که میگذارید و زحمتی که میکشید:Gol:
حضرتعالی در مثالتان "دوش" و "بود" را کشیده معرفی فرمودید.ولی اینها نه.

شاید نکته اش این باشد که صداهای "و" در آن دو نمونه بلند تلفظ میشدند ولی در مثالهای بنده کوتاه تلفظ میشوند. در حد صدای " اَ".

Reza-D;784758 نوشت:
فکر میکنم بخاطر نوع کیبورد شماست و به تنظیمات زبان برگردد

این تنها باری است که این اتفاق می افتد. البته من در خطوط بالایی فاصله قرار داده بودم که هجا ها بالای سر کلمات بلند و کوتاه و کشیده ی خط بالایی قرار گیرند و کار تصحیح برای شما راحت تر شود .این فاصله ها به صورت علامت سوال آمده در خط پایین.:Gig:

Reza-D;784756 نوشت:
از آنجایی که تعداد حروف این کلمات سه حرف است ، طبق آموزش ما باید هجای "کشیده" باشند. درست است؟

خیر درست نیست!!

خب توضیحی نمیدهم و پیدا کردن پاسخ این موضوع را به اذهان خلاق کاربران می سپارم
دقت کنید و ببینید نکته در کجاست


به نام خدا
با سلام و عرض احترام

به نظر من اگر با حروف کشیده ی (آ - ای - او) تلفظ شود، با توجه به اینکه سه حرف هم دارد و با توجه به توضیحات شما، هجای کشیده است.
مگر اینکه برای رعایت وزن و آهنگ شعر ( ــــِـــــ،ــُــــــــ،ـــــَــــــ) تلفظ شود که در این صورت احتمالا می شود هجای بلند.

البته یه جایی خوندم که :
یک هجای کشیده (سه حرفی) که از صامت+مصوت بلند+حرف "ن" تشکیل شده باشد، حرف "ن" رو اصلا در نظر نمی گیریم.
نون ساکن بعد از مصوتهای بلند ( ا ، و، ی ) در یک هجا به حساب نمی آید؛
مثلا واژه های (جان ،خون و دین ) به ترتیب به صورت ( جا ، خو ،دی ) خوانده می شوند یا به حساب می آیند.
شاید به این دلیل مثلا هجای بلند میشه؟!!!!!!!!!
حالا متوجه نشدم چرا نون ساکن رو در نظر نمی گیره!!!:Gig:

یکی دیگه.;784783 نوشت:
شاید نکته اش این باشد که صداهای "و" در آن دو نمونه بلند تلفظ میشدند ولی در مثالهای بنده کوتاه تلفظ میشوند. در حد صدای " اَ"
دقیقاً درست متوجه شدید. اما دلیلش چیست؟
چرا (( آ )) در برخی دیگر از کلمات سه حرفی همان (( آ )) تلفظ میشود؟

مثلاً:
تاب
یاد
کاش
راز
تاک

در اینها نمیشود (( آ )) را بصورت (( ــــَـــ )) در نظر گرفت

پاسخش در نکته ای هست که خانم

"دختر ایرونی" گفتند:
دختر ایرونی;784788 نوشت:
یک هجای کشیده (سه حرفی) که از صامت+مصوت بلند+حرف "ن" تشکیل شده باشد، حرف "ن" رو اصلا در نظر نمی گیریم.
نون ساکن بعد از مصوتهای بلند ( ا ، و، ی ) در یک هجا به حساب نمی آید؛
مثلا واژه های (جان ،خون و دین ) به ترتیب به صورت ( جا ، خو ،دی ) به حساب می آیند

اگر دوستان دقت کنند ، تمام مواردی که نقل قول کرده بودم به حرف (( ن )) ختم میشوند

اما پاسخ سؤال خانم "دختر ایرونی":

دختر ایرونی;784788 نوشت:
متوجه نشدم چرا نون ساکن رو در نظر نمی گیره!

به این دلیل که در هجا بندی ، اصل بر تلفظ است و نه بر تعداد حروف
شیوه ای که من معرفی کردم بیشتر یک راه میانبر است و روشی آسان برای یادگیری
ولی استثنائاتی نیز دارد ، از جمله مورد فوق

به این دو مصرع دقت بفرمائید:
جان داده بودم ، در راه معشوق
دل داده بودم ، در راه معشوق

می بینید که گر چه اولی سه حرف دارد و دومی دو حرف ، اما هیچ تفاوتی در خواندن آنها وجود ندارد و دلیلش وجود (( ن )) ساکن در انتهای کلمهء (( جان )) است. تلفظ حرف (( ن )) به گونه ای هست که زبان و صدای گلو نیاز به تغییر حالت ندارد و گویی داریم همان صدا را ادامه میدهیم. برای همین نیاز نیست حرف صدادار قبل از آن را بکشیم


سلام به تمامی دوستان گرامی

(( جلسهء چهارم ، فردا شب ساعت 9 برگزار می شود ))

دوستانی که حضور ندارند ، مثل همیشه در روزهای دیگر می توانند جلسه را مطالعه فرموده و سؤالات خود را مطرح فرمایند
و در اسرع وقت پاسخ خود را دریافت کنند


[="Blue"]


سلام و عرض ادب
من اومدم تشکر ویژه کنم برای این تاپیک
حتما در اسرع وقت میخونمشون اگرم استعدادی پیدا کردم سعی میکنم شعر بگم فقط الان برنامه هام حسابی ریخته بهم فرصت حضور ندارم ولی از زحماتتون تشکر ویژه دارم
[/]

Reza-D;783998 نوشت:

تکلیف شب :khandeh!::

10 بیت را به انتخاب خود ، ابتدا هجابندی کرده و سپس نوع هجاها را مشخص کنید
سعی کنید ابیات از یک شعر نباشد و از اشعار مختلف با وزن های متفاوت ابیات را انتخاب کنید
البته تا جایی که مقدور باشد

(( پایان جلسه سوم ))




پوزش بابت دیر شدن:(

____________________________________________________________
آری این منم که در دل سکوت شب

آ / ری / این / م / نم / ک / در / د / ل / س / کو / ت / شب

بلند / بلند / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه |بلند(اشباع) /کوتاه / بلند / کوتاه | بلند
____________________________________________________________
نامه های عاشقانه پاره می کنم

نا / م / ها / ی / عا / ش / قا / ن / پا / ر / می / ک / نم

بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند
____________________________________________________________
ای ستاره ها اگر به من مدد کنید

ای / س / تا / ر / ها / ا / گر / ب / من / م / دد / ک / نید

بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند
____________________________________________________________
دامن از غمش پر از ستاره می کنم

دا / م / نز / غ / مش/ پ / رز / س / تا / ر / می / ک / نم

بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند

_____________بانو_فروخ_فرخزاد______________________________________

____________________________________________________________
در دهر چو آواز گل تازه دهند

در / دهر / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند

بلند / کشیده / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | کوتاه(بلند->اشباع) / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند
____________________________________________________________

فرمای بتا که می به اندازه دهند

فر / مای / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند

بلند / کشیده / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند

____________________________________________________________

از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ

از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت / دو / زخ

بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه ( بلند-> اشباع) / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه/بلند / بلند

قسمت سومش نمیدونم چرا به هم ریخت ( اگه میدونید راهنمایی کنید!)

____________________________________________________________

فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند

فا / رغ / ب / ن / شین/ ک / آن / ه / را / وا / ز / د / هند

بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند
_______________________خیام_________________________________

____________________________________________________________
کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز

کش/ تی/ ش / کس / ت / گا / نیم / ای / با / د / شر / ط / بر / خیز

بلند / بلند / کوتاه / بلند | کوتاه / بلند / کشیده | بلند / بلند / کوتاه / بلند | کوتاه / بلند / بلند

____________________________________________________________
باشد که بازبینم دیدار آشنا را

با / شد / ک / باز / بی / نم / دی / دا / ر / آش / نا / را

بلند / بلند / کوتاه / کشیده / بلند / بلند / بلند / بلند / کوتاه / کشیده / بلند / بلند

__________حافظ_____________________________________________

و در آخر باز پوزش میخوام که ده مصرع شد نه ده بیت... وقت ندارم حقیقتا ولی فکر کنم همین قدر کفایت بکنه

Far Had;785621 نوشت:
پوزش بابت دیر شدن
خواهش برادر

Far Had;785621 نوشت:
در دهر چو آواز گل تازه دهند
در / دهر / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند
بلند / کشیده / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | کوتاه(بلند->اشباع) / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند
__________________________________________________ __________

فرمای بتا که می به اندازه دهند
فر / مای / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند
بلند / کشیده / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند

هَند = کشیده

Far Had;785621 نوشت:
از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ
از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت / دو / زخ
بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه ( بلند-> اشباع) / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه/بلند / بلند
قسمت سومش نمیدونم چرا به هم ریخت ( اگه میدونید راهنمایی کنید!)
اگر منظور شما از به هم ریختن ، عدم تطابق هجاهای این مصرع با سایر مصرع هاست ، این موضوع در تمام مصرع ها وجود دارد اما در این مصرع بیشتر نمایان شده. البته این ایراد نیست ، بلکه همانطور که خودتان هم در بخشی از تقطیع اشاره کردید ، به بحث اختیارات شاعری بازمیگردد. اشاره شما:
Far Had;785621 نوشت:
کوتاه(بلند->اشباع)

Far Had;785621 نوشت:
کوتاه ( بلند-> اشباع)
علاوه بر این موردی که فرمودید ، یعنی تغییر در خواندن یک هجا برای تطبیق آن با هجایی دیگر ، موارد دیگری نیز وجود دارد که شاعر از آنها برای تنظیم وزن اشعار خود استفاده می کند. برای مثال در اولین بیت از همین شعری که نوشتید دقت بفرمائید:
Far Had;785621 نوشت:
در دهر چو آواز گل تازه دهند
در / دهر / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند
بلند / کشیده / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | کوتاه(بلند->اشباع) / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند
__________________________________________________ __________

فرمای بتا که می به اندازه دهند
فر / مای / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند
بلند / کشیده / کوتاه | بلند / کوتاه / بلند / کوتاه | بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند

می بینید که در مصرع اول ، هجای پنجم بلند است و هجای ششم کوتاه
اما در مصرع دوم ، هجای پنجم کوتاه است و هجای ششم بلند

در واقع این دو ، یکدیگر را پوشش میدهند و در خواندن به نظر میرسد که هجاها در هر دو مصرع کاملاً مانند هم هستند

ادامه در پست بعد.....

Far Had;785621 نوشت:
از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ
از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت / دو / زخ
بلند / بلند / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه ( بلند-> اشباع) / کوتاه / کوتاه | بلند / کوتاه/بلند / بلند
قسمت سومش نمیدونم چرا به هم ریخت

اما دلیل اینکه این مصرع بیشتر از سایر مصرع ها ناهمگون به نظر می رسد چیست؟

ابتدا هجاها را در هر چهار مصرع شمارش می کنیم:


Far Had;785621 نوشت:
در / دهر / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند = 13
فر / مای / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند = 13

از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت / دو / زخ = 12
فا / رغ / ب / ن / شین/ ک / آن / ه / را / وا / ز / د / هند = 13

در مصرع اول و دوم ، هجاهای دوم کشیده هستند (( دَهر )) ، (( مای ))
و از آنجایی که هر هجای کشیده معادل دو هجای کوتاه یا بلند خواهد بود ، در نتیجه گر چه این مصرع ها به ظاهر 12 هجا دارند ، اما در حقیقت آنها را 13 هجا حساب میکنیم. پس مصرع های اول ، دوم و چهارم ، 13 هجایی هستند ، اما مصرع سوم 12 هجا

بنابراین در مصرع سوم ، ما یک هجا کم داریم و آن هم در آخر مصرع هست. در کلمهء

(( دوزخ ))

حالا 10 هجای ابتدایی را از مصرع ها جدا می کنیم. دوباره به کلمات آخر مصرع ها دقت بفرمائید:

..... زِ دهند = ..... دوزخ

حالا با کمی تغییر در مصرع سوم ، دوباره شعر را میخوانیم:

در دهر چو آواز گل تازه دهند
فرمای بتا که می به اندازه دهند

از حور و قصور و ز جهنم ، ز بهشت
فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند

البته مجدداً تکرار می کنم که موردی که توضیح دادم نقص جدی به حساب نمی آید ، بلکه روشی است برای تطابق هجاها و وزن در مصرع های یک شعر
چون اگر قرار باشد هیچ تفاوت هجا یا وزنی در ابیات یک شعر وجود نداشته باشد ، کار بسیار دشوار و
تعداد اشعار بسیار کم خواهد شد
اما در هر صورت ، هر چه این موارد کمتر در یک شعر وجود داشته باد بهتر است

Far Had;785621 نوشت:
کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز
کش/ تی/ ش / کس / ت / گا / نیم / ای / با / د / شر / ط / بر / خیز
بلند / بلند / کوتاه / بلند | کوتاه / بلند / کشیده | بلند / بلند / کوتاه / بلند | کوتاه / بلند / بلند
خیز = کشیده

جناب "Far Had" عزیز ، در شعر قبلی هم (( هَند )) را هجای بلند در نظر گرفتید و اینجا هم (( خیز )) را
شما تمام هجاها را درست تشخیص دادید ، حتی مواردی که توضیح نداده بودم را نیز به درستی به کار بردید
پس چرا ای دو کلمه را هجای بلند در نظر گرفتید؟

بنام خدایی که زیباست و زیبایی را دوست دارد

(( جلسه چهارم ))

آموزش وزن
(به همراه آموزش جزئیات هجابندی)

سلام خدمت همراهان گرامی
خب دیگر کم کم به بخش های جذاب تر آموزش میرسیم

وزن به زبان ساده ، همان آهنگی است که ما با آن آهنگ اشعار را میخوانیم
بطور معمول
(دقت کنید بطور معمول ، نه همیشه) وزن در هر شعری ثابت است و باید آن را در کل شعر رعایت کنید

به این چند مصرع دقت کنید:

چرا با من بدی کردی؟
تو را من چشم در راهم
برایت آرزو دارم
مرا ای دوست باور کن
سفر کن سوی آن دلبر
مرا رازیست اندر دل
چگونه راز خود گویم؟

این مصرع ها گر چه ارتباطی با هم ندارند ، اما همهء آنها در یک وزن سروده شده اند
حالا سعی می کنیم یک عبارت ساده پیدا کنیم که وزن آن عبارت ، با این مصرع ها یکسان باشد

برای مثال:
تو را دیدم تو را دیدم

خب حالا عبارت بنده را با هر یک از آن مصرع ها تطبیق بدهید
به این شکل:

چرا به من بدی کردی؟ = تو را دیدم تو را دیدم
تو را من چشم در راهم = تو را دیدم تو را دیدم
برایت آرزو دارم = تو را دیدم تو را دیدم

و
.
.
.

می بینید که کاملاً هم آهنگ هستند و هر مصرعی از مصرع های ابتدایی انتخاب کنید وزنش برابر خواهد بود با =

تو را دیدم تو را دیدم

دوستان در نظر داشته باشند که ما هنوز به (( مفاعیلن ، فاعلات ، فعولن و.... )) کاری نداریم
پس ذهن خود را درگیر آنها نکنید و فقط با دروس پیش بروید

حالا به این مطلب توجه بفرمائید که عبارت

(( تو را دیدم تو را دیدم )) ، یک عبارت من درآوردی از من بود :Nishkhand:
شما می توانید هر عبارتی که به ذهنتان میرسد برای تشخیص وزن قرار دهید

ادامه در پست بعد....



...ادامه جلسه چهارم

حالا نکته اینجاست که آیا انتخاب عبارت برای درک وزن ، قواعدی هم دارد؟

عرض کنم که انتخاب کلمات آن ، خیر ، قواعد خاصی ندارد و آزاد است ، فقط باید با وزن هماهنگ باشد
کار هماهنگی را هم گوش شما وظیفهء انجامش را بر عهده دارد :ok:

اما دو نکته بسیار مهم است. اینکه سعی کنید کلمات تکرار شوند
تکرار شدن کلمات برای فهم بهتر وزن ، بسیار اهمیت دارد

حالا یک مصرع طولانی تر را در نظر می گیریم و این بار چندین عبارت ، فقط برای همین یک مصرع پیدا می کنیم

مصرع:

دلا خون شو که خوبان این پسندند

عبارت هم وزن:

دلا خون شو دلا خون شو دلا خون

سفر کردم سفر کردم سفر کرد

گلم شادان گلم شادان گلم شاد

و
.
.
.

نکتهء بسیار مهم:
در جلسهء قبلی تا حد مناسبی درمورد هجا صحبت کردیم
در آنجا مشخص شد که برخی از مصرع های یک شعر ، ممکن است با هم اختلاف هجایی داشته باشند
شما برای به دست آوردن عبارت وزنی ، صورت کلی شعر را در نظر بگیرید و به اختلافات هجایی کاری نداشته باشید

حالا مصرع دیگری را انتخاب می کنیم

مصرع:

ز دو دیده خون فشانم ز غمت شب جدایی

عبارت هم وزن:

تو که هستی تو که هستی تو که هستی تو که هستی

دل پاکم دل پاکم دل پاکم دل پاکم

تو خدایی تو خدایی تو خدایی تو خدایی

و
.
.
.


ادامه در پست بعد....

...ادامه جلسه چهارم

تمرین این جلسه با جلسات دیگر تفاوتی دارد ، اینکه این بار مصرع ها را من برای شما مشخص میکنم
و شما باید تمرین خود را حتماً حتماً روی همین مصرع ها انجام دهید و نباید مصرع دیگری استفاده کنید

تمرین این جلسه به این صورت است:

1 - مصرع هایی که خدمت شما ارائه میشود ، با آهنگ چند بار بخوانید و تکرار کنید تا آهنگ آن در ذهن شما بنشیند

2 - سپس 5 عبارت برای هر مصرع به همان صورتی که آموزش داده شد ، پیدا کنید و در زیر آن بنویسید

3 - این بخش اختیاری است اما بسیار مفید است. اختلاف هجایی هر مصرع ، با عبارت وزنی خود را پیدا کنید
البته دقت داشته باشید که نیاز نیست با هر 5 عبارت تطبیق بدهید ، چون قرار است وزن هر 5 عبارت شما یکی باشد

:ok:

مصرع ها:

1 - تو را من چشم در راهم

( فقط برای مثال: تویی آن گل تویی آن گل )

2 - دلا خون شو که خوبان این پسندند

3 - ما ز یاران چشم یاری داشتیم

4 - ما از آن خوش نام یاران چشم یاری داشتیم

5 - تو که هستی که دل و جان منی

6 - تو که هستی که همه معنیِ ایمان منی

7 - هوا دل پذیر شد گل از گل شکفت

8 - صورت زیبای تو را یاد باد

9 - علی ای همای رحمت

10 - از آخر مجلس شهدا را چیدند

ضمناً ، لطفاً از عبارت های بنده استفاده نکنید :Nishkhand:

(( پایان جلسهء چهارم ))


به نام خدا
باسلام و عرض ادب

Reza-D;785791 نوشت:
اختلاف هجایی هر مصرع ،

اختلاف هجایی منظورتون یعنی همون که هجاها رو مشخص کنیم؟

به نام خدا

Reza-D;785751 نوشت:
در / دهر / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند = 13
فر / مای / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند = 13

از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت / دو / زخ = 12
فا / رغ / ب / ن / شین/ ک / آن / ه / را / وا / ز / د / هند = 13

شما دهر را کشیده گرفتید و فرمودید که مثلا مصرع اول با این حساب می شود 13 هجا. خوب (هند) هم که کشیده است!!! پس چرا یکی حساب شده
با توجه به اینکه باز می فرمایید

Reza-D;785755 نوشت:
در شعر قبلی هم (( هَند )) را هجای بلند در نظر گرفتید و اینجا هم (( خیز )) را

(هند) کشیده است!!!!

دختر ایرونی;785806 نوشت:
شما دهر را کشیده گرفتید و فرمودید که مثلا مصرع اول با این حساب می شود 13 هجا. خوب (هند) هم که کشیده است!!! پس چرا یکی حساب شده

سلام
با اجازه ی استاد
منم به همین نکته دقت کردم.و پیش خودم به این جواب رسیدم:
درسته ولی هند در هر سه مصرع تکرار شده.یعنی منظورم اینه که عامل اختلاف بین دو مصرع اول با مصرع چهارم نیست

[SPOILER]یه چیزی: مصرع چهارم 14 هجاست![/SPOILER]البته این ربطی به سوال شما نداره.همین جوری گفتم.

دختر ایرونی;785795 نوشت:
اختلاف هجایی منظورتون یعنی همون که هجاها رو مشخص کنیم؟
خیر نیازی نیست تمام هجاها رو بنویسید
به این صورت عمل کنید که عرض می کنم

مثلاً اولین تمرین را در نظر بگیرید:

تو را من چشم در راهم = تویی آن گل تویی آن گل
تو / را / من
/ چشم / در / را / هم
تو / یی / آن
/ گل / تو /
یی / آن / گل

در مصرع اصلی هجای کشیده به کار رفته ، اما در عبارت وزنی ، دو هجای کوتاه (که البته معادل همان یک هجای کشیده است)
یا ممکن است در بخشی از مصرعی دیگر ، جای وزن های کوتاه و بلند ، با عبارت وزنی که شما میسازید متفاوت باشد

لذا شما فقط همین تفاوت ها را مشخص کنید کافی است


دختر ایرونی;785806 نوشت:
شما دهر را کشیده گرفتید و فرمودید که مثلا مصرع اول با این حساب می شود 13 هجا. خوب (هند) هم که کشیده است!!! پس چرا یکی حساب شده


نظر خودتان چیست؟ (فکر کنید)

یکی دیگه.;785817 نوشت:
یه چیزی: مصرع چهارم 14 هجاست!

سلام به شما خواهر گرامی

به توضیح بنده در ذیل همان پست دقت نفرمودید بزرگوار


عرض شد در مصرع اول و دوم ، هجاهای دوم کشیده هستند (( دَهر )) ، (( مای ))
و از آنجایی که
هر هجای کشیده معادل دو هجای کوتاه یا بلند خواهد بود ، در نتیجه گر چه این مصرع ها به ظاهر 12 هجا دارند ، اما در حقیقت آنها را 13 هجا حساب میکنیم. پس مصرع های اول ، دوم و چهارم ، 13 هجایی هستند ، اما مصرع سوم 12 هجا

حالا اگر (( هند )) آخر را هم کشیده (معادل دو هجا) در نظر بگیریم ، در نتیجه:
در مصرع های اول و دوم دو مورد هجای کشیده داریم که میشود معادل 4 هجا
اما در مصرع چهارم فقط یک مورد هجای کشیده داریم که میشود معادل 2 هجا

Reza-D;785751 نوشت:
در / دهر (2) / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند (2)
فر /
مای (2) / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند (2)

از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت / دو / زخ
فا / رغ / ب / ن / شین/ ک / آن / ه / را / وا / ز / د /

هند (2)
حالا هجای سبز (تک هجا) را هم با هجاهای قرمز رنگ (دو هجا) جمع بزنید ، هر سه بیت 14 هجا دارند

یکی دیگه.;785817 نوشت:
هند در هر سه مصرع تکرار شده.یعنی منظورم اینه که عامل اختلاف بین دو مصرع اول با مصرع چهارم نیست
موردی که فرمودید میتاند پیش بیاید. اما در هر حال باید هجاها درست مشخص شوند

دنبال پاسخ کامل تری بگردید

یک راهنمایی هم به شما و هم سرکار خانم "دختر ایرونی"
جناب "Far Had" هم ،

(( هند )) و (( خیز )) را بلند در نظر گرفتند

دقت کنید ببینید نقطه مشترک این دو کلمه چیست؟

Reza-D;785834 نوشت:
نظر خودتان چیست؟ (فکر کنید)

به نام خدا
به نظر من سریعتر تلفظ میشود، یعنی احساس میکنم (د) تلفظ نمی شود.

دختر ایرونی;785852 نوشت:
به نظر من سریعتر تلفظ میشود، یعنی احساس میکنم (د) تلفظ نمی شود.

نه خواهرم اشاره شما درست نبود
اما یک احسنت از طرف من برای شما برای اینکه نظر خود را گفتید
تمام آموزش من بستگی به همین مشارکت شما کاربران دارد و بسیار مهم است که شماها خودتان تفکر کنید ، ولو اینکه اشتباه کنید

راهنمایی من در پست قبلی را بخوانید ، اگر باز هم نتیجه حاصل نشد نکتهء آن را عرض می کنم

من بالاخره متوجه نشدم از نظر شما هند و خیز کشیده است یا بلند؟:Gig:
از طرفی وقتی کم شدن یک هجا در آخر بیت چندان مهم نیست،(واقعا مهم نیست؟)
یا
تغییر نوع یک هجا در دو مصرع چندان مهم نیست،چه اهمیتی دارد که حتما این موارد را درست تشخیص دهیم؟(مواردی را در ابیات تکلیف دوستان دیدم که بجای هجای کشیده ،بلند بکار رفته بود یا در دو مصرع متوالی دو سه جا ،به جای هجای کوتاه،بلند آمده بود یا برعکس.)
کنکور که نمی خوایم بدیم؟!
البته ببخشید من یه کم عجولم.

یکی دیگه.;785874 نوشت:
من بالاخره متوجه نشدم از نظر شما هند و خیز کشیده است یا بلند؟
کشیده هستند ، اما در جایی بکار رفته اند که کشیده یا بلند بودن آن تاثیر مستقیم در شعر ندارد :ok:

یکی دیگه.;785874 نوشت:
از طرفی وقتی کم شدن یک هجا در آخر بیت چندان مهم نیست،(واقعا مهم نیست؟)
یا
تغییر نوع یک هجا در دو مصرع چندان مهم نیست،چه اهمیتی دارد که حتما این موارد را درست تشخیص دهیم؟
اهمیتش در این است که اگر اصول را ندانیم ، آن وقت تغییراتی که میدهیم میتواند شعر را خراب کند ، اما اگر اصول را بدانیم ، آنگاه تغییرات را هم به درستی تنظیم خواهیم کرد. شعرای بزرگ به گونه ای از این موارد استفاده می کنند که معمولاً کسی متوجه به کار رفتن این اختلافات در وزن شعر آنها نمی شود

در پست 122 فرمودید:

Reza-D;785830 نوشت:
در مصرع اصلی هجای کشیده به کار رفته ، اما در عبارت وزنی ، دو هجای کوتاه (که البته معادل همان یک هجای کشیده است)

"گل " هجای بلند است. درسته؟
"تو" کوتاه است.
بلند + کوتاه= کشیده؟
کوتاه+ کوتاه=کشیده؟
بلند + بلند =؟

ممنونم که با شاگردی چون من سر و کله میزنید:ok:

به نام خدا

Reza-D;785791 نوشت:
1 - تو را من چشم در راهم

1. بیا پیشم بیا پیشم
تو/را/من/[="#FF0000"]چشم[/]/در/را/هم
ب/یا/پی/[="#FF0000"]شم/ب[/]/یا/پی/شم
2. چقد سخته چقد سخته (بیا آسان بگیر برما)
3.دلم دریا دلم دریا
4.زاو قهرم زاو قهرم
5. بیا اینجا بیا اینجا

Reza-D;785791 نوشت:
2 - دلا خون شو که خوبان این پسندند

1. چرا خوبان دل خون می پسندند
2. چقد سخت است چقد سخت است چقد سخت
د/لا/[="#FF0000"]خون/شو[/]/ک/خو/با/نین/پ/سن/دند
چ/قد/[="#FF0000"]سخ/تست[/]/چ/قد/سخ/تست/چ/قد/سخت
3. دل خون را چرا خوبان پسندند
4. دلم خون شد دلم خون شد دلم خون
5. خدا مهراست خدا مهر است خدا مهر

خیلی سخته. فرمول خاصی نداره؟:Gig:

Reza-D;785851 نوشت:
دقت کنید ببینید نقطه مشترک این دو کلمه چیست؟

به نام خدا
هردو اخر مصرع هستند؟!

دختر ایرونی;785898 نوشت:
هردو اخر مصرع هستند؟!

احسنت
فکر میکنم همین باشه.
وقتی در آخر مصرع باشه خیلی کشیده بودنشون به نظر نمیاد.
ولی در شعر جناب خیام ناهماهنگی هجای آخر "دوزخ" و کشیده نبودنش خیلی توی چشم میزد!

دختر ایرونی;785897 نوشت:
1. بیا پیشم بیا پیشم
تو/را/من/چشم/در/را/هم
ب/یا/پی/شم/ب/یا/پی/شم
2. چقد سخته چقد سخته (بیا آسان بگیر برما)
3.دلم دریا دلم دریا
4.زاو قهرم زاو قهرم
5. بیا اینجا بیا اینجا

1. چرا خوبان دل خون می پسندند
2. چقد سخت است چقد سخت است چقد سخت
د/لا/خون/شو/ک/خو/با/نین/پ/سن/دند
چ/قد/سخ/تست/چ/قد/سخ/تست/چ/قد/سخت
3. دل خون را چرا خوبان پسندند
4. دلم خون شد دلم خون شد دلم خون
5. خدا مهراست خدا مهر است خدا مهر

احسنت به شما ، عالی بود
فقط قسمتی که با رنگ قرمز مشخص کردم ، بهتر است اینطور نوشته شود:

چقد سخت و چقد سخت و چقد سخت

دلیل:
(( است )) ، هجای کشیده است و وزن را بر هم میزند

دختر ایرونی;785898 نوشت:
هردو اخر مصرع هستند؟!
بله دقیقاً
حالا به این دو مصرع دقت کنید تا بهتر متوجه بشوید که تفاوت هجا در آخر مصرع ، زیاد خودش را نشان نمی دهد ، مگر اینکه خیلی دقت کنید

دلم دریا شد و دادم به دستت

= تت = بلند
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست
= دوست = کشیده

اما در حالت عادی کمتر کسی متوجه این اختلاف هجا در انتهای دو مصرع میشود

Reza-D;785755 نوشت:
خیز = کشیده

جناب "Far Had" عزیز ، در شعر قبلی هم (( هَند )) را هجای بلند در نظر گرفتید و اینجا هم (( خیز )) را
شما تمام هجاها را درست تشخیص دادید ، حتی مواردی که توضیح نداده بودم را نیز به درستی به کار بردید
پس چرا ای دو کلمه را هجای بلند در نظر گرفتید؟

با توجه به این که بنده در جایی خونده بودم که در آخر هر مصرع هجای پایانی باید بلند در نظر گرفته شود حال می خواهد کوتاه، بلند یا کشیده باشد در هر صورت چون در آخر مصرع آمده است بایستی بلند در نظر گرفت و این کار نیز سبب می شود که متحد الارکانی یا متناوب الرکانی وزن ها پابرجا بمونه یعنی چهار هجای آخر هم مثل چهار هجاهای قبلی باشه.

نقل قول:

و از آنجایی که هر هجای کشیده معادل دو هجای کوتاه یا بلند خواهد بود

در ضمن هجای کشیده اون طوری که به یاد دارم شامل یک هجای بلند و یک هجای کوتاه است و وزن هارا نیز بدین صورت در نظر میگیرند یعنی هر جا هجای کشیده بود تبدیل شود به یک بلند و یک کوتاه...اگر اشتباه می کنم شما تصحیح بفرمایید

سپاس:Gol:

یکی دیگه.;785894 نوشت:
در پست 122 فرمودید:

"گل " هجای بلند است. درسته؟
"تو" کوتاه است.
بلند + کوتاه= کشیده؟
کوتاه+ کوتاه=کشیده؟
بلند + بلند =؟

ممنونم که با شاگردی چون من سر و کله میزنید:ok:

اتفاقاً سؤال بسیار خوبی پرسیدید. توضیح کامل:
یک هجای کشیده
= (برابر است با) = یک هجای بلند + یک هجای کوتاه

Far Had;785908 نوشت:
در ضمن هجای کشیده اون طوری که به یاد دارم شامل یک هجای بلند و یک هجای کوتاه است و وزن هارا نیز بدین صورت در نظر میگیرند یعنی هر جا هجای کشیده بود تبدیل شود به یک بلند و یک کوتاه...اگر اشتباه می کنم شما تصحیح بفرمایید
کاملاً درست است

Far Had;785908 نوشت:
با توجه به این که بنده در جایی خونده بودم که در آخر هر مصرع هجای پایانی باید بلند در نظر گرفته شود حال می خواهد کوتاه، بلند یا کشیده باشد در هر صورت چون در آخر مصرع آمده است بایستی بلند در نظر گرفت و این کار نیز سبب می شود که متحد الارکانی یا متناوب الرکانی وزن ها پابرجا بمونه یعنی چهار هجای آخر هم مثل چهار هجاهای قبلی باشه
این موضوع را هم درست میفرمائید. توضیحات من خدمت کاربران دیگر را هم حتماً خوانده اید

اما نکته ای هم وجود دارد:
در برخی از وزن های شعر ، مصرع ها در امتداد هم قرار دارند و اینجاست که قرار دادن یک هجای ثابت در انتهای مصرع ها باعث میشود شعر بسیار روان و زیبا خوانده شود (گر چه اجباری نیست)

برای مثال در وزنِ

(( مستفعلن مستفعلن )) به این دو نمونه شعر توجه بفرمائید:

یار از نگاهش شاد شد

(بلند)
از دوریش بیمار گشت
(کشیده)
ناگه از او بی تاب شد
(بلند)
محتاج آن خَمار گشت
(کشیده)

حالا روی هم بخوانید:
یار از نگاهش شاد شد از دوریش بیمار
گشت ناگه از او بی تاب شد محتاج آن خَمار گشت یار از نگاهش شاد شد....

در بخش های قرمز رنگ ، تغییر در هجاهای پایانی ، استمرار در روان خوانی شعر را بر هم می زند

اما حالا اینطور بخوانید:
یار از نگاهش شاد شد (بلند)
از دوریش بیمار شد (بلند)

ناگه از او بی تاب شد
(بلند)
محتاج آن خَمار شد (بلند)

حالا روی هم بخوانید:
یار از نگاهش شاد شد از دوریش بیمار شد ناگه
از او بی تاب شد محتاج آن خَمار شد یار از نگاهش شاد شد....

یکی دیگه.;785904 نوشت:
ولی در شعر جناب خیام ناهماهنگی هجای آخر "دوزخ" و کشیده نبودنش خیلی توی چشم میزد!

دلیلش در قسمتی است که با رنگ مشکی نشان داده ام خواهر گرامی:

در / دهر (2) / چ / آ / وا / ز / گ / ل / تا / ز / د / هند (2)
فر /
مای (2) / ب / تا / ک / می / ب / ان / دا / ز / د / هند (2)

از / حو / ر / ق / صو / ر / ز / ب / هش/ ت

(( دو / خالی / زخ ))
فا / رغ / ب / ن / شین/ ک / آن / ه / را / وا / ز / د /
هند (2)


(( زخ )) هجای بلند است ، اما مشکل فقط همین نیست ، بلکه حتی اگر کشیده هم میبود (( مثلاً: زاخ )) ، باز هم تفاوتی نداشت!
چون قبل از این هجا ، یک هجای دیگر نیز کم است

کمی شعر را تغییر می دهم ، کامل متوجه خواهید شد:

در دهر چو آواز گل تازه دهند
فرمای بتا که می به اندازه دهند

از حور و قصور و ز بهشت و زِ دُزَخ (دوزخ تبدیل شد به زِ دُزَخ)
فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند

می بینید که گر چه هنوز هم آخرین هجا یعنی (( زَخ )) بلند است و با (( هَند )) که هجای کشیده است هماهنگ نیست
اما دیگر این اختلاف به چشم نمی آید ، چون هجای قبلی آن اصلاح شده است

به نام خدا

Reza-D;785791 نوشت:
10 - از آخر مجلس شهدا را چیدند

1.گل چیدن و گل چیدن و گل را چیدند
از/آ/خ/ر/مج/لس/ش/ه/دا/را/چی/دند
گل/چی/د/ن/گل/چی/د/ن/گل/را/چی/دند
2. مارا بس و مارا بس و مارا این بس
3.جان بر لب و جان بر لب و جانم بر لب
4. خون بر دل و خون بر دل و خونم بر دل
5. دریا دل و دریا دل و دریا در دل

Reza-D;785791 نوشت:
9 - علی ای همای رحمت

1. تو در جانم تو در جانم
ع/لی/ای/ه/ما/ی/رح/مت
ت/در/جا/نم/تو/در/جا/نم
2. بیا جانم بیا جانم
3. سخن بر لب سخن برلب
4.نگاه تر نگاه تر
5. از این بهتر ازاین بهتر

دختر ایرونی;785937 نوشت:
1. تو در جانم تو در جانم
ع/لی/ای/ه/ما/ی/رح/مت
ت/در/جا/نم/تو/در/جا/نم
2. بیا جانم بیا جانم
3. سخن بر لب سخن برلب
4.نگاه تر نگاه تر
5. از این بهتر ازاین بهتر
سلام و عرض ادب
این یکی را اشتباه نوشتید خواهر گرامی

البته هنوز با هجاها کامل آشنا نیستید و حق دارید. مثلاً

(( علی اِی )) را باید اینطور تقطیع کنید: عَ / لِ / یِی

حالا شعر اصلی و عبارت وزنی شما را با هم تطابق می دهیم. به بخش های قرمز رنگ توجه بفرمائید:

عَ = تُ

لِ = در
یِی = جا
هُ = نم (هجای این بخش چندان مهم نیست)
ما = تُ (هجای این بخش چندان مهم نیست)

یِ = در
رَح = جا
مَت = نم

اگر دو بخشی

را که عرض کردم چندان مهم نیست ، در نظر نگیریم ، می بینید که دوبار در هجای (( در )) اشتباه کردید
یعنی هجای بلند را در مقابل هجای کوتاه قرار داده اید

درستش این می شود:
علی ای همای رحمت = تو به جانم تو به جانم

عَ = تُ

لِ = بِ
یِی = جا
هُ = نم
ما = تُ

یِ = بِ
رَح = جا
مَت = نم

حالا با همین روش ، 4 عبارت دیگر بنویسید


دختر ایرونی;785937 نوشت:
ع/لی/ای/ه/ما/ی/رح/مت
یک نکته که حتماً به دردتان خواهد خورد ، اینکه اگر دقت کرده باشید ، وزن های شعر بصورت چرخشی هستند. یعنی یک قطعه ، دو یا سه بار پشت سر هم تکرار میشود. البته ممکن است در یکی از تکرارها مقداری تغییر کند

برای مثال:

دختر ایرونی;785937 نوشت:
ما را بس و ما را بس و ما را این بس
این عبارت اینگونه میشود:
ما را بس و
ما را بس و
ما را این بس

در شعر علی ای همای رحمت نیز همین حالت چرخشی وجود دارد و این بار بدون هیچ تغییری. ببینید:
علی ای ه = تو به جانم

مای رحمت = تو به جانم

به همین دلیل از کاربران خواستم که عبارات وزنی را جایگزین شعر اصلی کنند ، تا این سیستم چرخشی بهتر در ذهن آنها بنشیند

قابل توجه تمام کاربران محترم
دو بخش در تطبیق هجایی سرکار خانم "دختر ایرونی" وجود داشت که جلوی آن نوشتم چندان مهم نیست

دلیلش این است که جناب "شهریار" از آنجایی که خودشان کامل با این هجاها آشنایی داشته و استاد هستند ، در اینجا یکی از همان روش هایی که قبلاً اشاره کرده بودم را استفاده کرده اند

به این شکل که جای هجای کوتاه و بلند را با هم عوض کرده اند

عَ = تُ
لِ = به
یِی = جا
هُ = نم (هجای کوتاه - هجای بلند)
ما = تُ (هجای بلند - هجای کوتاه)


یِ = به
رَح = جا
مَت = نم

حالا هجاهای (( هما )) را جابجا در نظر بگیریم:
هُما ===> ماهُ

علی اِی ما = تو به جانم
هُ یِ رحمت = تو به جانم

عَ = تُ
لِ = بِ
یِی = جا
ما= نم
هُ = تُ

یِ = بِ
رَح = جا
مَت = نم

می بینید که کاملاً با هم منطبق شده اند

سلام
ممنون از استاد تاپیک
من که ادبیاتم چندان قوی نیست و این مباحث هم رفتن در حوزه ادبیات فارسی
حالا این تمرین ها رو حل کردم نمیدونم درست باشه یا نه
ممنونم

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست / منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

ای --->بلند
ن ---> کوتاه
سی --->بلند
م ---> کوتاه
س ---> کوتاه
حرا --->کشیده
رام --->کشیده
گ ---> کوتاه
ه ---> کوتاه
یار --->کشیده
ک ---> کوتاه
جاست --->کشیده

من --->بلند
ز ---> کوتاه
ل ---> کوتاه
آن --->بلند
م ---> کوتاه
ه ---> کوتاه
عا --->بلند
شق --->بلند
ک ---> کوتاه
ش ---> کوتاه
عی--->بلند
یار --->کشیده
ک ---> کوتاه
جاست --->کشیده

شب تـار است و ره وادی ایمـــن در پیش / آتش طــور کـــجا موعــــد دیــدار کــــجاست

ش ---> کوتاه
ب ---> کوتاه
تارا --->کشیده
اس --->بلند
تو --->بلند
ره --->بلند
وا --->بلند
دی --->بلند
ه ---> کوتاه
ای --->بلند
من --->بلند
در --->بلند
پیش --->کشیده
آ ---> کوتاه
ت ---> کوتاه
ش ---> کوتاه
طور --->کشیده
ک ---> کوتاه
جا --->بلند
مو --->بلند
ع ---> کوتاه
د ---> کوتاه
دی --->بلند
دار --->کشیده
ک ---> کوتاه
جاست --->کشیده

هــر کــــه آمـــد به جهان نقش خرابـــــی دارد/ در خـــرابات بگــــویید کــــه هشیـــار کـــجاست

هر --->بلند
که --->بلند
آ ---> کوتاه
مد --->بلند
به --->بلند
ج ---> کوتاه
هان ---> کشیده
نق --->بلند
ش ---> کوتاه
خ ---> کوتاه
را --->بلند
بی --->بلند
دا --->بلند
رد --->بلند
در --->بلند
خ ---> کوتاه
را --->بلند
بات ---> کشیده
ب ---> کوتاه
گو --->بلند
یید ---> کشیده
که --->بلند
هوش ---> کشیده
یار ---> کشیده
ک ---> کوتاه
جاست ---> کشیده
آن کــــس است اهـــل بشارت کــــــه اشارت داند/ نکــــته‌ها هست بســـی محـــرم اســـرار کــجاست

آن --->بلند
کس ا :Gig: ---> کشیده
ست :Gig: --->بلند
اه --->بلند
ل ---> کوتاه
ب ---> کوتاه
شا --->بلند
رت --->بلند
ک ---> کوتاه
ا ---> کوتاه
شا --->بلند
رت --->بلند
دا --->بلند
ند --->بلند

نک --->بلند
ته --->بلند
ها --->بلند
هست ---> کشیده
ب ---> کوتاه
سی --->بلند
مح --->بلند
ر ---> کوتاه
م ---> کوتاه
اس ---> کشیده
رار ---> کشیده
ک ---> کوتاه
جاست ---> کشیده

هـــــر ســــر مـــوی مــــرا بـا تـــو هـــزاران کــــار است/ مـــا کـــجاییـــم و مـــلامـــت گـــر بـــی‌کـــار کـــجاست...

هر --->بلند
س ---> کوتاه
ر ---> کوتاه
مو --->بلند
ی ---> کوتاه
م ---> کوتاه
را --->بلند
با --->بلند
تو --->بلند
ه ---> کوتاه
زا --->بلند
ران ---> کشیده
کار ---> کشیده
است ---> کشیده
ما --->بلند
ک ---> کوتاه
جا --->بلند
ییم ---> کشیده
و ---> کوتاه
م ---> کوتاه
لا --->بلند
مت --->بلند
گ ---> کوتاه
ر ---> کوتاه
بی --->بلند
کار ---> کشیده
ک ---> کوتاه
جاست ---> کشیده

********

هـــر آن کــــه جانب اهـــل خدا نگــه دارد / خـــداش در همـــه حـــال از بلا نگــــــه دارد

حــدیث دوست نگــویم مگر به حضــرت دوست/ کــــــــه آشنــــا سـخـــــن آشنــــا نگـــــــه دارد...

******

دوش دیــــدم کــــه مـلایـــک در میـخــــانـــه زدنــد/ گـــــل آدم بســــرشتنـــد و بــه پیمـــانــه زدنـــد

ســاکنـــان حـــــرم ستـــر و عفـــاف ملکـــوت/ بــا مـــن راه نشیـــن بــاده مـستانــه زدنــد

آسمــــان بـار امـــانت نتـوانســت کــشید / قــرعــــه کـــار به نام مـــن دیوانــه زدنــد


سلام خدمت شما
به جمع این تاپیک خوش آمدید :Gol:

تشکر از شرکت در این تاپیک و ارسال تمرین ها
ایرادهای شما و اصلاحات رو با رنگ قرمز مشخص کردم

زینبیون;785997 نوشت:
س ---> کوتاه
حرا --->کشیده
رام --->کشیده
سَ / حَ / را / رام

زینبیون;785997 نوشت:
ش ---> کوتاه
ب ---> کوتاه
تارا --->کشیده
اس --->بلند
تو --->بلند
ره --->بلند

وا --->بلند
دی --->بلند
ه ---> کوتاه

ای --->بلند
من --->بلند
شَ / بِ / تا / رَس / تُ / رَ / هِ / وا / دِ / یِ ( هِ ) / ای / مِن

زینبیون;785997 نوشت:
هر --->بلند
که --->بلند
آ ---> کوتاه

مد --->بلند
به --->بلند
ج ---> کوتاه
هان ---> کشیده
هَر / کِ / آ ( عا ) / مَد / بِ / جَ / هان

زینبیون;785997 نوشت:
ب ---> کوتاه
گو --->بلند
یید ---> کشیده
که --->بلند
هوش ---> کشیده
یار ---> کشیده
ک ---> کوتاه
جاست ---> کشیده
بِ / گو / یید / کِ /هُش / یار / کُ / جاست

زینبیون;785997 نوشت:
آن --->بلند
کس ا ---> کشیده
ست --->بلند
اه --->بلند

ل ---> کوتاه
ب ---> کوتاه
شا --->بلند
رت --->بلند
آن / کَ / سَس / تَه / لِ / بِ / شا / رَت

زینبیون;785997 نوشت:
ه ---> کوتاه
زا --->بلند
ران ---> کشیده
کار ---> کشیده
است ---> کشیده
هِ / زا / ران / کا / رَست

زینبیون;785997 نوشت:
ما --->بلند
ک ---> کوتاه
جا --->بلند
ییم ---> کشیده
و ---> کوتاه

م ---> کوتاه
لا --->بلند
مت --->بلند
ما / کُ / جا / یی / مُ / مَ / لا / مت

سلام و خسته نباشید

width: 500

تو را من چشم در راهم
ت
را
من
چشم
در
را
هم
نمی خواهم نمی خواهم
ن
می
خوا
هم+ن
می
خوا
هم
غمت در سینه میدارم
غ
مت
در
سی+ن
می
دا
رم
دلا با من چه ها کردی
د
لا
با
من+چ
ها
کر
دی
که برگردم که برگردم
ک
بر
گر
دم+ک
بر
گر
دم
خدای من خدای من
خ
دا
ی
من+خ
دا
ی
من
خداوندا خداوندا
خ
دا
ون
دا+خ
دا
ون
دا

یک سوال:
"خدای من خدای من" با اینکه در دو هجا،به جای کوتاه،بلند آمده ،ولی خیلی محسوس نیست. تا چه حدی میتوانیم از اینگونه اشکالات چشم پوشی کنیم؟

width: 600

دلا خون شو که خوبان این پسندند
د
لا
خون
شو
ک
خو
بان
این
پ
سن
دند
چرا با من چرا با من چرا من
چ
را
با
من
چ
را
با
من
چ
را
من
صفای دل صفای دل صفا دل
ص
فا
ی
دل
ص
فا
ی
دل
ص
فا
دل
بکش آهی بکش آهی بکش آه
ب
کش
آ
هی
ب
کش
آ
هی
ب
کش
آه
رخت بنما رخت بنما رخت ما
ر
خت
بن
ما
ر
خت
بن
ما
ر
خت
ما
امان از تو امان از تو امان تو
ا
مان
از
تو
ا
مان
از
تو
ا
مان
تو

width: 600

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
ما
ز
یا
ران
چش
م
یا
ری
داش
تیم
[/TD]
[TD]در هوایت روزگاری داشتیم
در
ه
وا
یت
رو
ز
گا
ری
داش
تیم
[/TD]
[TD]درچه حالی در چه حالی در چه حال
در
چ
حا
لی
در
چ
حا
لی
در+چ
حال
[/TD]
[TD]بی قرارم بی قرارم بی قرار
بی
ق
را
رم
بی
ق
را
رم
بی+ق
رار
[/TD]
[TD]شکوه دارم شکوه دارم شکوه دار
شک
و
دا
رم
شک
و
دا
رم
شک+و
دار
[/TD]
[TD]زار نالان زار و نالان زار و نال
زا
ر
نا
لان
زا
ر
نا
لان
زا+ر
نال
[/TD]
[TD]هان چه کردی هان چه کردی هان چه کار
هان
چ
کر
دی
هان
چ
کر
دی
هان+چ
کار
[/TD]

width: 800

[TD]تو که هستی که دل و جان منی
ت
ک
هس
تی
ک
د
ل
جا
ن
م
نی
[/TD]
[TD]سر ز کویت برندارم من دمی
سر
ز
کو
یت
بر
ن
دا
رم
من
د
می
[/TD]
[TD]بی قرارم بی قرار هم دمی
بی
ق
را
رم
بی
ق
را
ر
هم
د
می
هجاهای آبی رنگ جابجایی هجای کوتاه و بلند است اشکال ندارد
نخریدم نخریدم نخری
ن
خ
ری
دم
ن
خ
ری
دم
ن
خ
ری
[/TD]
[TD]نه ندیدم نه ندیدم نه ندید
ن
ن
دی
دم
ن
ن
دی
دم
ن
ن
دید
[/TD]
[TD]مِی پرستم می پرستم می پرست
می
پ
رس
تم
می
پ
رس
تم
می
پ
رست
[/TD]
[TD]ز جفایت ز جفایت ز جفا
ز
ج
فا
یت
ز
ج
فا
یت
ز
ج
فا
[/TD]

width: 700

[TD]صورت زیبای تو را یاد باد
صو
ر
ت
زی
با
ی
ت
را
یاد
باد
[/TD]
[TD]دل نخواه و دل نخواه و دل نخواه
دل
ن
خا
ه
دل
ن
خا
ه
دل+ن
خاه
"خا"و"ه"جای هجاها عوض شده
بال و پرم بال و پرم بال و پرم
با
ل
پ
رم
با
ل
پ
رم
با+ل
پ+رم
[/TD]
[TD]نغمه زنان نغمه زنان نغمه خوان
نغ
م
ز
نان
نغ
م
ز
نان
نغ+م
خوان
[/TD]
[TD]دل نبرم دل نبرم دل مباد
دل
ن
ب
رم
دل
ن
ب
رم
دل+م
باد
[/TD]
[TD]روز و شبان روز و شبان روز و شبان
رو
ز
ش
بان
رو
ز
ش
بان
رو+ز
ش+بان
[/TD]
[TD]روز و شبان روز و شبان روز و شب
رو
ز
ش
بان
رو
ز
ش
بان
رو+ز
شب
[/TD]
[TD]دلم رفت و دلم رفت و دلم رفت
د
لم
رف
ت
د
لم
رف
ت
د+لم
رفت
[/TD]

یک سوال:
در مورد آخر :

width: 500

[TD]صو
ر
ت
زی
با
ی
ت
را
یاد
باد
[/TD]
[TD]د
لم
رف
ت
د
لم
رف
ت
د+لم
رفت
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]

هجای کوتاه و بلند با هم عوض شده و این موضوع متناوبا در طول مصرع تکرار شده.ولی از نظر خوانش شعر مشکل حادی به نظرم نمیاد. آیا این شیوه درست و قابل قبول هست؟

-در مورد روز و شبان و روز شب،با اینکه روز و شبان روز و شبان روز و شبان،کاملا از نظر هجایی مطابقت داره ولی اگر آخرش روز و شب باشه به نظر روان تر میاد.آیا من درست احساس میکنم؟چرا؟

width: 500

علی ای همای رحمت
ع
لی
ای
ه
ما
ی
رح
مت
[/TD]
[TD]مرو یارم مرو یارم
م
ر
یا
رم
م
ر
یا
رم
[/TD]
[TD]تو پناهی تو پناهی
ت
پ
نا
هی
ت
پ
نا
هی
[/TD]
[TD]چو گذشتم چو گذشتم
چ
گ
ذش
تم
چ
گ
ذش
تم
[/TD]
[TD]برسانم برسانم
ب
ر
سا
نم
ب
ر
سا
نم
[/TD]
[TD]تو رها کت تو رها کن
ت
ر
ها
کن
ت
ر
ها
کن
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]

width: 700

[TD]از آخر مجلس شهدا را چیدند
از
آ
خ
ر
مج
لس
ش
ه
دا
را
چی
دند
دریاب تو ما را و تو ما را دریاب
در
یاب
[/TD]
[TD]ت
ما
را
و
ت
ما
را
در
یاب
"یاب" بجای""آ"+"خ"
دارا من و دارا من و من دارایم
دا
را
م
ن
دا
را
م
ن
من
دا
را
یم
[/TD]
[TD]دِی میشد و دی میشد و دی در پیشم
دی
می
ش
د
دی
می
ش
د
دی
در
پی
شم
[/TD]
[TD]اینجا من و اینجا من و من اینجایم
این
جا
م
ن
این
جا
م
ن
من
این
جا
یم
[/TD]
[TD]با ماهم و با ماهم و با شاهم هم
با
ما
ه
م
با
ما
ه
م
با
شا
هم
هم
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[TD][/TD]

width: 500

هوا دل پذیر شد گل از گل شکفت
ه
وا
دل
پ
ذیر
شد
گ
لز
گل
ش
کفت
[/TD]
[TD]که حالم ندید چون که حالم ندید
ک
حا
لم
ن
دید
چون
ک
حا
لم
ن
دید
[/TD]
[TD]ز عالم برید بس ز عالم برید
ز
عا
لم
ب
رید
بس
ز
عا
لم
ب
رید
[/TD]
[TD]تو ما را بخوان پس تو ما را بخوان
ت
ما
را
ب
خان
پس
ت
ما
را
ب
خان
[/TD]
[TD]کنونم ندیدی کنونم نبین
ک
نو
نم
ن
دی
دی
ک
نو
نم
ن
بین
[/TD]
[TD]دلم را شکستی دلم را شکست
د
لم
را
ش
کس
تی
د
لم
را
ش
کست
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]
[/TD]
[TD]

سلام و عرض ادب

یکی دیگه.;786359 نوشت:
خدای من خدای من

یک سوال:
"خدای من خدای من" با اینکه در دو هجا ، به جای کوتاه ، بلند آمده ، ولی خیلی محسوس نیست. تا چه حدی میتوانیم از اینگونه اشکالات چشم پوشی کنیم؟

البته به جای هجای بلند ، کوتاه آمده :ok:

اگر بخواهیم دقیق بررسی کنیم ، باید گفت درستش این میشود:

خدایا من خدایا من

اجازه بدهید با وزن های اصلی برای شما توضیح دهم. شعری که من نوشتم این بود:

تو را من چشم در راهم =

وزن اصلی آن میشود = مفاعیلن مفاعیلن

اما شما نوشتید:

خدای من خدای من =

که وزن آن میشود = مفاعلن مفاعلن

و اصلاح شدهء آن که بنده نوشتم:

خدایا من خدایا من =

که وزن آن مانند شعر اصلی میشود = مفاعیلن مفاعیلن = تو را من چشم در راهم

اما چرا شما ایرادی در وزن تطبیقی خود ندیدید؟
به این دلیل که از آنجایی که شما استعداد شاعری دارید ، ناخواسته از اختیارات شاعری استفاده کردید
یعنی شما شعر را بر وزن اصلی ، یعنی اینطور نخواندید:

خدا یِمَن خدا یِمَن

شکل بالا شکل اصلی مصرع شماست و با وزن ما تطابق ندارد
بلکه اینطور خواندید:

خدایِ (مکث کوتاه) مَن ، خدایِ (مکث کوتاه) مَن

یعنی با تغییر در آهنگ که از اختیارات شاعر هست ، وزن را منطبق کردید و این موضوع در کاربرد هیچ ایرادی هم ندارد
اما من در تمرین از شما پیدا کردن وزن اصلی را خواستم برای همین از شما نمره کم می کنم :Nishkhand:

انشاالله در جلسات بعدی تمام ابعاد این موضوع برای شما و سایر کاربران روشن خواهد شد

یکی دیگه.;786378 نوشت:
تو که هستی که دل و جان منی

سر ز کویت برندارم من دمی
بی قرارم بی قرار هم دمی

نخریدم نخریدم نخری
نه ندیدم نه ندیدم نه ندید مِی پرستم می پرستم می پرست
ز جفایت ز جفایت ز جفا
در این بخش هم همان اتفاق بخش قبل افتاده است
آنهایی که با رنگ آبی مشخص کرده ام درست هستند و آنهایی که با رنگ قرمز مشخص کرده ام اشتباه

البته این مصرع ظریف بود و شباهت زیادی به مصرع قبلی داشت. فقط با یک تفاوت!

مصرع قبلی = ما ز یاران چشم یاری داشتیم = وزن آن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلات
این مصرع = تو که هستی که دل و جان منی = وزن آن = فعلاتن فعلاتن فعلات

تفاوت فقط در این است که در وزن اولی ، یک ((الف)) بیشتر وجود دارد
در واقع در هجاهای

1 ، 5 و 9 ، در وزن اول بلند هستند و در وزن دوم کوتاه

اما شما باز هم با استفاده از تغییر آهنگ ، وزن ها را تطبیق داده اید که همانطور که عرض شد در جلسات بعد چگونگی استفاده از این روش را کامل توضیح خواهم داد

یکی دیگه.;786378 نوشت:
صورت زیبای تو را یاد باد

دل نخواه و دل نخواه و دل نخواه
بال و پرم بال و پرم بال و پرم = البته (( م )) آخر اضاف بود ولی به نظرم رسید سهوی بوده
نغمه زنان نغمه زنان نغمه خوان
دل نبرم دل نبرم دل مباد
روز و شبان روز و شبان روز و شبان
روز و شبان روز و شبان روز و شب
دلم رفت و دلم رفت و دلم رفت

موارد درست آبی رنگ ، موارد اشتباه قرمز رنگ

یکی دیگه.;786380 نوشت:
علی ای همای رحمت
از آخر مجلس شهدا را چیدند
هوا دل پذیر شد گل از گل شکفت
این سه مصرع را کاملاً درست وزن هایشان را نوشته بودید
احسنت :Gol:

یکی دیگه.;786378 نوشت:
هجای کوتاه و بلند با هم عوض شده و این موضوع متناوبا در طول مصرع تکرار شده. ولی از نظر خوانش شعر مشکل حادی به نظرم نمیاد. آیا این شیوه درست و قابل قبول هست؟
با روشی که شما به کار می برید (تغییر آهنگ و تطبیق هجاها در خواندن) معلوم است که مشکل حادی به نظر نمی آید! :Nishkhand:

تا یک جایی قابل قبول است ، اما زیادیش خیر
در جلسات بعدی عرض می کنم


یکی دیگه.;786378 نوشت:
در مورد روز و شبان و روز شب،با اینکه روز و شبان روز و شبان روز و شبان،کاملا از نظر هجایی مطابقت داره ولی اگر آخرش روز و شب باشه به نظر روان تر میاد.آیا من درست احساس میکنم؟چرا؟
چون اگر در آخر مصرع بنویسید (( شبان )) ، یک هجا زیادی نوشته اید. یعنی: (( ان )) :ok: