جمع بندی رنگ سیاه چادر و افسردگی

از لحاظ روانشناختی، بیماری «افسردگی» نشانگان و علایم خاص خود را دارد که استفاده از رنگ سیاه و مشکی جزء آن نیست.   آنچه مسلم است این که رنگ سیاه، حالت حزن و غمگینی در انسان ایجاد می کند و با شادی و انبساط خاطر، تناسبی ندارد. از همین رو است که در عزاداری ها از این رنگ استفاده می کنند.

  البته ممکن است افراد افسرده به رنگ های تیره و مشکی تمایل بیشتری داشته باشند. چه بسا اگر مبتلایان به افسردگی از رنگ سیاه بیشتر استفاده کنند، بیماری آنها تشدید شود.   به هر حال، در صورتی که تعادل روحی انسان برقرار نباشد، ممکن است رنگ سیاه زمینه خودکشی را در فرد ایجاد کند. طبق تجربه ای وقتی رنگ پلی را که به رنگ سیاه یا تیره بود و به روی آن زیاد خودکشی صورت می گرفت، به سبز تغییر دادند، آمار خودکشی ها به 3/1 تقلیل پیدا کرد. رنگ سیاه آثار روانی مخرب دیگری هم دارد. براساس گزارشی وقتی صندوق هایی را که به رنگ های روشن و سبز و تیره از جمله سیاه بود، بین کارگران تقسیم کردند، حاملان صندوق های تیره و سیاه از درد کمر و کلیه شکایت داشتند.(1)   پی نوشت: 

1. پاک نژاد، سیدرضا، اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، یزد: بنیاد فرهنگی شهید پاک نژاد، 1363، ج5، ص195.

اللیل والنهار said in باسلام خداقوت 

باسلام خداقوت  یه بار به یه بنده خدایی خرما دادیم بخوره قبلش گفتیم شما هم بخور ببین یه مزه ای نمیده انگاری ترش هستش وقتی خورد گفت آره چرا اینجوریه هیچی دیگه اصلا خرما ترش نبود خیلی هم شیرین بود : ) حالا تو اینجور مسائل میشه گفت انقدر که این مطالب در مورد رنگها خوندیم و شنیدیم ناخودآگاه این حس بهمون دست میده؟ تلقین چقدر نقش داره در این مسئله؟

  در اینکه تلقین مؤثر می باشد، شکی نیست، منتها آنچه در مورد روانشناسی رنگ ها گفته و شنیده می شود، خیلی از آنها در حد فرضیه می باشد و هنوز اثبات علمی نشده است.

جمع بندی   پرسش: آیا اینکه می گویند رنگ مشکی باعث افسردگی می شود، درست است؟ برخی این مسئله را به رنگ چادر نسبت می دهند؛ لطفاً توضیح دهید؟   پاسخ: اساساً از لحاظ روانشناختی، بیماری «افسردگی» نشانگان و علایم تشخیصی خاص خود را دارد که استفاده از رنگ سیاه و مشکی جزء آن نیست؛ بنابراین صرف اینکه کسی از رنگ و پوشش سیاه استفاده کند، دلیل بر افسردگی وی نیست.   آنچه مسلم است این که رنگ سیاه، حالت حزن و غمگینی در انسان ایجاد می کند و با شادی و انبساط خاطر، تناسبی ندارد. از همین رو است که در عزاداری ها از این رنگ استفاده می کنند. در حقیقت، انتخاب سیاه پوشی در مقام عزاداری نشانه فقدان شوق و ذوق بوده و شخص با پوشش سیاه عملاً می خواهد به دیگران اعلام کند که آمادگی برقراری روابط گرم اجتماعی و یا دوستی، تحت این شرایط را ندارد.(1)   البته ممکن است افراد افسرده به رنگ های تیره و مشکی تمایل بیشتری داشته باشند. چه بسا اگر مبتلایان به افسردگی از رنگ سیاه بیشتر استفاده کنند، بیماری آنها تشدید شود.   به هر حال، در صورتی که تعادل روحی انسان برقرار نباشد، ممکن است رنگ سیاه زمینه خودکشی را در فرد ایجاد کند. طبق تجربه ای وقتی رنگ پلی را که به رنگ سیاه یا تیره بود و به روی آن زیاد خودکشی صورت می گرفت، به سبز تغییر دادند، آمار خودکشی ها به 1/3 تقلیل پیدا کرد. رنگ سیاه آثار روانی مخرب دیگری هم دارد. براساس گزارشی وقتی صندوق هایی را که به رنگ های روشن و سبز و تیره از جمله سیاه بود، بین کارگران تقسیم کردند، حاملان صندوق های تیره و سیاه از درد کمر و کلیه شکایت داشتند.(2)   اگرچه در آموزه های دینی و تعالیم اسلامی توصیه و سفارشی به رنگ چادر بانوان نشده است، اما از آنجا که رنگ سیاه تحریکات روحی را کاهش می دهد و رنگی صامت و غیر متحرک به حساب می آید؛ لذا نه تنها وسیله جلب توجه دیگران نمی شود، بلکه کمک به انصراف و عدم توجه نیز می کند.(3) استفاده از رنگ سیاه در حجاب بانوان در واقع از این اصل تبعیت می کند، که باعث عدم توجه جنس مخالف می گردد.(4)   امروزه دشمنان و معاندین اسلام و دشمنان قسم خورده نظام مقدس جمهوری اسلامی برای مقابله با اعتقادات و باورهای زنان مسلمان، سعی می کنند با شبهه افکنی و مسائل دیگر بین رنگ سیاه چادر و افسردگی ارتباط و همبستگی برقرار کنند و بدین وسیله چادر را از سر زن مسلمان بِکشند و سپس یواش یواش به سایر باورهای دینی آنان رسوخ کنند و به تدریج تمام اعتقادات و باورهای آنان را با اندیشه های مسموم خویش نابود سازند و زنان مسلمان را به تدریج به ابتذال و فرهنگ برهنگی سوق دهند و به تدریج تمام باورهای آنها را نابود سازند.   پی نوشت ها:

1. صبوراردوبادی، احمد، آیین بهزیستی اسلام (خودآرایی، پوشاک سیاه و مسئله حجاب)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1374، ج۲، ص۱۴۶.
2. پاک نژاد، سیدرضا، اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، یزد: بنیاد فرهنگی شهید پاک نژاد، 1363، ج5، ص195.
3. صبوراردوبادی، احمد، آیین بهزیستی اسلام (خودآرایی، پوشاک سیاه و مسئله حجاب)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1374، ج۲، ص۱۴۶.
4. علی اکبرزاده، مهدی، رنگ و تربیت، ناشر: میشا، 1374، ص79.