جمع بندی درخواست دعا برای رفع چشم زخم ونحسی

با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد میقات

  با سلام و درود در ابتدا نکاتی را به عنوان مقدمه، خدمتتان عرض می کنم: 1. چشم زخم، واقعیت دارد ولی دلیل نمی شود هر مشکلی را به چشم زخم نسبت بدهیم. 2. خیلی از مشکلات، بطور طبیعی برای بسیاری از افراد، اتفاق می افتد و قرار نیست همه را به یک تاریخ یا یک ماجرا، ربط بدهیم؛ چه بسا اگر آن تاریخ یا آن ماجرا نیز واقع نمی شد، باز هم این اتفاق می افتاد. 3. برای حل مشکلات باید به دنبال شناخت عوامل طبیعی و عادی بگردیم؛ بسیاری از مشکلات ما در اثر عملکرد یا افکار خود ما یا نزدیکان و یا در اثر عوامل عادی و طبیعی است. 4. در مواردی که آسیب شناسی همه جانبه کرده باشیم و همه عوامل و علل طبیعی و عادی را بررسی کرده باشیم و مطمئن شده باشیم، این اتفاق در اثر این علل نیست، می توان علل و عوامل غیر طبیعی و غیر مادی را نیز در نظر گرفت؛ یعنی آخرین احتمال ها باید احتمال های غیر طبیعی و غیر عادی باشد. 5. مستحضر هستید که بدبینی یا سوء ظن به دیگران، در این مواقع، قویتر و بیشتر می شود و بر اساس آموزه ها و معیارهای اخلاقی و دینی باید مراقب خودمان باشیم که حقی بر گردن ما نیاید و آلوده نشویم. 6. سوء ظن و حس بدبینی نسبت به همسایه یا داماد، باعث می شود ما قضاوت صحیحی نداشته باشیم و در تشخیص علل و عوامل مشکلات، به بیراهه برویم.   خلاصه عرضم: یکبار فارغ از موضوع چشم زخم و...، و با این تصور که همسایه و یا دامادتان، در جبهه خودتان هستند و خودی محسوب می شوند، مشکلات و مسائل ناخوشایندی که برایتان پیش آمده است را آسیب شناسی و علت یابی کنید و از راه های منطقی و معقول و با توکل بر خداوند و با توسل به اهلبیت (علیهم السلام) به دنبال رفع آن باشید.

  مطلب دیگر؛ در کنار توجه به عرائض بالا، می توانید برخی از کارها را برای دفع شرور، اعم از چشم زخم یا ...، انجام دهید؛ در ادامه به برخی موارد، اشاره می شود:   می توانید حرز و دعای زیر را بخوانید: «أُعِيذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ، وَ أَسْمَائِهِ الْحُسْنَى كُلِّهَا عَامَّةً، مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ، وَ مِنْ‏ شَرِّ كُلِ‏ عَيْنٍ‏ لَامَّةٍ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ» در روایت داریم که پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای در امان ماندن حسنین (علیهما السلام) از چشم زخم، این حرز را خواندند.(الكافي (ط - الإسلامية)، ج ‏2، ص 569، ح 3)   امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: «إِنَّ الْعَيْنَ‏ حَق‏ فَاكْتُبْ فِي رُقْعَةٍ الْحَمْدَ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ اجْعَلْهَا فِي غِلَافِ الْقَارُورَةِ» چشم [بد] حقیقت دارد، پس بنویس در رقعه ای سوره های حمد، توحید، ناس، فلق و آیة الکرسی را و آن را در ظرف و حفاظی قرار بده.(مكارم الأخلاق، ص 386؛ بحار الأنوار، ج ‏60، ص 26)   وَ قَالَ (علیه السلام) :‏ «إِذَا تَهَيَّأَ أَحَدُكُمْ تَهْيِئَةً تُعْجِبُهُ فَلْيَقْرَأْ حِينَ يَخْرُجُ مِنْ مَنْزِلِهِ الْمُعَوِّذَتَيْنِ فَإِنَّهُ لَا يَضُرُّهُ شَيْ‏ءٌ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى» در روایت دیگری آمده: هرگاه بخواهید با هیئتی آراسته و چشم گیر از خانه بیرون روید، معوذتین (سوره های فلق و ناس) بخوانید؛ پس به اذن الهی، هیچ چیزی (چشم زخمی) در شما اثر نمی کند.(مكارم الأخلاق، ص 386)   «سَأَلْتُ الرِّضَا (علیه السلام) ... وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْعَيْنِ فَقَالَ هُوَ حَقٌّ فَإِذَا أَصَابَكَ ذَلِكَ فَارْفَعْ كَفَّيْكَ بِحِذَاءِ وَجْهِكَ وَ اقْرَأِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ امْسَحْهُمَا عَلَى نَوَاصِيكَ فَإِنَّهُ نَافِعٌ بِإِذْنِ اللَّهِ‏» امام رضا (علیه السلام) در پاسخ سؤال راوی که پرسید آیا چشم زخم واقعیت دارد؟ فرمودند: آری، هرگاه تو را چشم زنند، کف دستت را مقابل صورتت قرار ده و سوره «حمد» و «قل هو الله احد» و «معوذتین(ناس و فلق)» را قرائت کن و هر دو کف را به صورتت بکش. خداوند تو را از گزند آن حفظ می‌ کند. (بحار الأنوار، ج ‏92، ص 129)

  رقعة الجیب حرز و تعویذی است که امام رضا (علیه السلام) می فرمایند هر کس این حرز و تعویذ را همراه داشته باشد، بلا از او دفع می شود و حرز و امانی است از شر شیطان: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ بِسْمِ اللَّهِ‏ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا أَوْ غَيْرَ تَقِيٍّ أَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْبَصِيرِ عَلَى سَمْعِكَ‏ وَ بَصَرِكَ لَا سُلْطَانَ لَكَ عَلَيَّ وَ لَا عَلَى سَمْعِي وَ لَا عَلَى بَصَرِي وَ لَا عَلَى شَعْرِي وَ لَا عَلَى بَشَرِي وَ لَا عَلَى لَحْمِي وَ لَا عَلَى دَمِي وَ لَا عَلَى مُخِّي وَ لَا عَلَى عَصَبِي وَ لَا عَلَى عِظَامِي وَ لَا عَلَى مَالِي وَ لَا عَلَى مَا رَزَقَنِي رَبِّي سَتَرْتُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرَ أَنْبِيَاءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَوَاتِ الْجَبَابِرَةِ وَ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِي وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِي وَ إِسْرَافِيلُ عَنْ وَرَائِي وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَمَامِي وَ اللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ يَمْنَعُكَ مِنِّي وَ يَمْنَعُ الشَّيْطَانَ مِنِّي اللَّهُمَّ لَا يَغْلِبُ جَهْلُهُ أَنَاتَكَ أَنْ يَسْتَفِزَّنِي وَ يَسْتَخِفَّنِي اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ»(مهج الدعوات و منهج العبادات، ص 33)   تعویذی دیگر «و عن الصادق (علیه السلام) أحب أن يكون في غلاف سيف المؤمن أو تحت خاتمه، أو تحت عمامته هذا الدعاء يأمن من طوارق الليل و النهار» از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: خوب است (دوست دارم) این دعا در غلاف شمشیر مؤمن یا زیر انگشتر و یا زیر عمامه اش باشد تا از حوادث شب و روز در امان بماند.(طب الأئمة عليهم السلام (للشبر)، ص 349) آن دعا این است: «يَا مَنْ هُوَ يَا مَنْ لَيْسَ هُوَ إِلَّا هُوَ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيّاً لَا يَمُوتُ يَا حَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ كُنْ لِفُلَانِ بْنِ فُلَانٍ دِرْعاً حَصِيناً وَ حِصْناً مَنِيعاً يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ»   حرز امام جواد (علیه السلام) خواندن و به همراه داشتن حرز امام جواد (علیه السلام) شرور را دفع می کند. «يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُبِينُ يَا مُنِيرُ يَا رَبِّ اكْفِنِي الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُكَ النَّجَاةَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّور»(ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ص 39 – 42)

  دعای امام سجاد (علیه السلام) «[اللَّهُمَّ] أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ‏ آخِذٌ بِناصِيَتِها، إِنَّكَ‏ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‏. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي، وَ ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ، وَ ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ. وَ اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ، وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ، وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ، وَ تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ، وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ، وَ تَكْسُرَ جَبَرُوتَهُ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ، وَ تُؤْمِنَنِي مِنْ جَمِيعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَايِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَيْلِهِ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ» (الصحيفة السجادية، دعای 23، ص 112 و 113) ترجمه اى خداوند، مرا و ذريّه مرا از شيطان رجيم در پناه خود دار و از آسيب هر گزنده زهر دارنده و هر بيم و هراس و بلا و چشم زخم در امان دار و از شر هر شيطان سركش و هر پادشاه ستمگر كينه توز و هر مخدوم غرقه در ناز و نعمت و هر ناتوان و نيرومند و هر بلند پايه و فرومايه و هر خرد و كلان و هر نزديك و دور و هر كس ـ از پريان و آدميان ـ كه به خلاف رسول تو و اهل بيت او برخاسته و هر جنبنده ‏اى كه زمامش به دست قدرت توست، پناه ده. تو كه فرمانرواى دادگر و راستكارى. بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و هر كس را كه با نيّتى پليد آهنگ من كند، از من بازگردان و مكر او از من دور دار و آسيبش از من دفع فرماى و نيرنگش را بر سر او زن. بار خدايا، در برابر او سدّى بر آر تا ديده‏ اش از ديدن من نابينا گردد و گوشش از آن چه درباره من گويند ناشنوا. و در قلب او را قفل بر نه كه ياد من بدان در نيايد. و زبانش را از بردن نام من لال كن و سرش فرو كوب و عزّتش را به ذلّت آور و باد غرور از سرش بيرون بر و از همه زيان هاى او و بدی هاى او و غمّازى او و غيبت كردن او و عيبجويى او و رشک بردن او و عداوت او و بندها و دام هاى او و پيادگان و سواران او، مرا در امان دار. انّك عزيزٌ قدير.(صحیفه سجادیه، ترجمه آیتی، ص 151)   صدقه دادن «وَ قَالَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله)‏ الصَّدَقَةُ تَسُدُّ بِهَا سَبْعِينَ بَاباً مِنَ الشَّر» پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) فرمودند: صدقه هفتاد دَرِ بدى را مى بندد.(الدعوات (للراوندي)/سلوة الحزين، النص، ص 107، ح 237)   زیاد استغفار کردن «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) مَنْ أَكْثَرَ الِاسْتِغْفَارَ جَعَلَ‏ اللَّهُ‏ لَهُ‏ مِنْ‏ كُلِ‏ هَمٍ‏ فَرَجاً وَ مِنْ كُلِّ ضِيقٍ مَخْرَجاً، وَ رَزَقَهُ‏ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِب‏» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: هر كه استغفارش را زياد كند، خداوند متعال برايش از هر غمى، گشايشى و از هر تنگنايى، راه عبورى فراهم مى‏ کند و از راهى كه گمان نمى ‏برد، به او روزى مى ‏رساند.(نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص 10)

جمع بندی   پرسش: همسایه ما چشم شور است. یکسال است با واسطه و تعریف او، آن هم تعریف زیادی که از خانواده ما پیش خانواده داماد کرده است، فردی داماد ما شده است. از آن موقع تاکنون همیشه گرفتاری و مشکلات بسیار زیادی داریم و صبرمان تمام شده است. می گویم اگر داماد ما بد قدم نبود، هیچگاه از طریق همسایه مان به خواستگاری نمی آمد. لطفا راهنمایی کنید چگونه از این چشم زخم رها شویم.   پاسخ: در ابتدا نکاتی را به عنوان مقدمه، خدمتتان عرض می کنم: 1. چشم زخم، واقعیت دارد ولی دلیل نمی شود هر مشکلی را به چشم زخم نسبت بدهیم. 2. خیلی از مشکلات، بطور طبیعی برای بسیاری از افراد، اتفاق می افتد و قرار نیست همه را به یک تاریخ یا یک ماجرا، ربط بدهیم؛ چه بسا اگر آن تاریخ یا آن ماجرا نیز واقع نمی شد، باز هم این اتفاق می افتاد. 3. برای حل مشکلات باید به دنبال شناخت عوامل طبیعی و عادی بگردیم؛ بسیاری از مشکلات ما در اثر عملکرد یا افکار خود ما یا نزدیکان و یا در اثر عوامل عادی و طبیعی است. 4. در مواردی که آسیب شناسی همه جانبه کرده باشیم و همه عوامل و علل طبیعی و عادی را بررسی کرده باشیم و مطمئن شده باشیم، این اتفاق در اثر این علل نیست، می توان علل و عوامل غیر طبیعی و غیر مادی را نیز در نظر گرفت؛ یعنی آخرین احتمال ها باید احتمال های غیر طبیعی و غیر عادی باشد. 5. مستحضر هستید که بدبینی یا سوء ظن به دیگران، در این مواقع، قویتر و بیشتر می شود و بر اساس آموزه ها و معیارهای اخلاقی و دینی باید مراقب خودمان باشیم که حقی بر گردن ما نیاید و آلوده نشویم. 6. سوء ظن و حس بدبینی نسبت به همسایه یا داماد، باعث می شود ما قضاوت صحیحی نداشته باشیم و در تشخیص علل و عوامل مشکلات، به بیراهه برویم. خلاصه عرضم: یکبار فارغ از موضوع چشم زخم و...، و با این تصور که همسایه و یا دامادتان، در جبهه خودتان هستند و خودی محسوب می شوند، مشکلات و مسائل ناخوشایندی که برایتان پیش آمده است را آسیب شناسی و علت یابی کنید و از راه های منطقی و معقول و با توکل بر خداوند و با توسل به اهلبیت (علیهم السلام) به دنبال رفع آن باشید.   راهکار دفع یا رفع شرور و چشم زخم در کنار توجه به عرائض بالا، می توانید برخی از کارها را برای دفع شرور، اعم از چشم زخم یا ...، انجام دهید؛ در ادامه به برخی موارد، اشاره می شود: حرز و دعا «أُعِيذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ، وَ أَسْمَائِهِ الْحُسْنَى كُلِّهَا عَامَّةً، مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ، وَ مِنْ‏ شَرِّ كُلِ‏ عَيْنٍ‏ لَامَّةٍ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ»؛ در روایت داریم که پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای در امان ماندن حسنین (علیهما السلام) از چشم زخم، این حرز را خواندند.(1) امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: «إِنَّ الْعَيْنَ‏ حَق‏ فَاكْتُبْ فِي رُقْعَةٍ الْحَمْدَ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ اجْعَلْهَا فِي غِلَافِ الْقَارُورَةِ»؛ چشم [بد] حقیقت دارد، پس بنویس در رقعه ای سوره های حمد، توحید، ناس، فلق و آیة الکرسی را و آن را در ظرف و حفاظی قرار بده.(2) وَ قَالَ (علیه السلام) :‏ «إِذَا تَهَيَّأَ أَحَدُكُمْ تَهْيِئَةً تُعْجِبُهُ فَلْيَقْرَأْ حِينَ يَخْرُجُ مِنْ مَنْزِلِهِ الْمُعَوِّذَتَيْنِ فَإِنَّهُ لَا يَضُرُّهُ شَيْ‏ءٌ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى»؛ در روایت دیگری آمده: هرگاه بخواهید با هیئتی آراسته و چشم گیر از خانه بیرون روید، معوذتین (سوره های فلق و ناس) بخوانید؛ پس به اذن الهی، هیچ چیزی (چشم زخمی) در شما اثر نمی کند.(3) «سَأَلْتُ الرِّضَا (علیه السلام) ... وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْعَيْنِ فَقَالَ هُوَ حَقٌّ فَإِذَا أَصَابَكَ ذَلِكَ فَارْفَعْ كَفَّيْكَ بِحِذَاءِ وَجْهِكَ وَ اقْرَأِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ امْسَحْهُمَا عَلَى نَوَاصِيكَ فَإِنَّهُ نَافِعٌ بِإِذْنِ اللَّهِ‏»؛ امام رضا (علیه السلام) در پاسخ سؤال راوی که پرسید آیا چشم زخم واقعیت دارد؟ فرمودند: آری، هرگاه تو را چشم زنند، کف دستت را مقابل صورتت قرار ده و سوره «حمد» و «قل هو الله احد» و «معوذتین(ناس و فلق)» را قرائت کن و هر دو کف را به صورتت بکش. خداوند تو را از گزند آن حفظ می‌ کند.(4) رقعة الجیب حرز و تعویذی است که امام رضا (علیه السلام) می فرمایند هر کس این حرز و تعویذ را همراه داشته باشد، بلا از او دفع می شود و حرز و امانی است از شر شیطان: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ بِسْمِ اللَّهِ‏ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا أَوْ غَيْرَ تَقِيٍّ أَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْبَصِيرِ عَلَى سَمْعِكَ‏ وَ بَصَرِكَ لَا سُلْطَانَ لَكَ عَلَيَّ وَ لَا عَلَى سَمْعِي وَ لَا عَلَى بَصَرِي وَ لَا عَلَى شَعْرِي وَ لَا عَلَى بَشَرِي وَ لَا عَلَى لَحْمِي وَ لَا عَلَى دَمِي وَ لَا عَلَى مُخِّي وَ لَا عَلَى عَصَبِي وَ لَا عَلَى عِظَامِي وَ لَا عَلَى مَالِي وَ لَا عَلَى مَا رَزَقَنِي رَبِّي سَتَرْتُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرَ أَنْبِيَاءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَوَاتِ الْجَبَابِرَةِ وَ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِي وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِي وَ إِسْرَافِيلُ عَنْ وَرَائِي وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَمَامِي وَ اللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ يَمْنَعُكَ مِنِّي وَ يَمْنَعُ الشَّيْطَانَ مِنِّي اللَّهُمَّ لَا يَغْلِبُ جَهْلُهُ أَنَاتَكَ أَنْ يَسْتَفِزَّنِي وَ يَسْتَخِفَّنِي اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ»(5) تعویذی دیگر «و عن الصادق (علیه السلام) أحب أن يكون في غلاف سيف المؤمن أو تحت خاتمه، أو تحت عمامته هذا الدعاء يأمن من طوارق الليل و النهار»؛ از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: خوب است (دوست دارم) این دعا در غلاف شمشیر مؤمن یا زیر انگشتر و یا زیر عمامه اش باشد تا از حوادث شب و روز در امان بماند.(6) آن دعا این است: «يَا مَنْ هُوَ يَا مَنْ لَيْسَ هُوَ إِلَّا هُوَ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيّاً لَا يَمُوتُ يَا حَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ كُنْ لِفُلَانِ بْنِ فُلَانٍ دِرْعاً حَصِيناً وَ حِصْناً مَنِيعاً يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ» حرز امام جواد (علیه السلام) خواندن و به همراه داشتن حرز امام جواد (علیه السلام) شرور را دفع می کند. «يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُبِينُ يَا مُنِيرُ يَا رَبِّ اكْفِنِي الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُكَ النَّجَاةَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّور»(7) صدقه دادن «وَ قَالَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله)‏ الصَّدَقَةُ تَسُدُّ بِهَا سَبْعِينَ بَاباً مِنَ الشَّر»؛ پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) فرمودند: صدقه هفتاد دَرِ بدى را مى بندد.(8 ) زیاد استغفار کردن «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) مَنْ أَكْثَرَ الِاسْتِغْفَارَ جَعَلَ‏ اللَّهُ‏ لَهُ‏ مِنْ‏ كُلِ‏ هَمٍ‏ فَرَجاً وَ مِنْ كُلِّ ضِيقٍ مَخْرَجاً، وَ رَزَقَهُ‏ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِب‏»؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: هر كه استغفارش را زياد كند، خداوند متعال برايش از هر غمى، گشايشى و از هر تنگنايى، راه عبورى فراهم مى‏ کند و از راهى كه گمان نمى ‏برد، به او روزى مى ‏رساند.(9) دعای امام سجاد (علیه السلام) «[اللَّهُمَّ] أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ‏ آخِذٌ بِناصِيَتِها، إِنَّكَ‏ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‏. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي، وَ ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ، وَ ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ. وَ اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ، وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ، وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ، وَ تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ، وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ، وَ تَكْسُرَ جَبَرُوتَهُ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ، وَ تُؤْمِنَنِي مِنْ جَمِيعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَايِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَيْلِهِ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ»(10)   پی نوشت ها: 1. کلینی، الكافي، محقق/مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج ‏2، ص 569، ح 3. 2. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق‏، ناشر: الشريف الرضي‏ ـ قم، 1370 ه.ش، چاپ چهارم، ص 386؛ مجلسی، بحار الأنوار، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏ ـ بيروت‏، 1403 ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏60، ص 26. 3. مكارم الأخلاق، پیشین، ص 386. 4. بحار الأنوار، پیشین، ج ‏92، ص 129. 5. ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، محقق/مصحح: كرمانى و محرر، ناشر: دار الذخائر ـ قم‏، 1411ق‏، چاپ اول‏، ص 33. 6. شبّر، عبدالله، طب الأئمة (عليهم السلام)، ناشر: دار الإرشاد ـ بيروت‏، 1428ق، چاپ سوم‏، ص 349. 7. مهج الدعوات و منهج العبادات، پیشین، ص 39 – 42. 8. قطب الدين راوندى، الدعوات/سلوة الحزين‏، ناشر: انتشارات مدرسه امام مهدى(عجل الله تعالى فرجه الشريف) ـ قم‏، 1407ق‏، چاپ اول‏، ص 107، ح 237. 9. حلوانى، نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، محقق/مصحح: مدرسة الإمام المهدي عجل الله تعالى فرجه الشريف‏، ناشر: مدرسة الإمام المهدي عجل الله تعالى فرجه الشريف‏ ـ قم، 1408ق، چاپ اول‏، ص 10. 10. على بن الحسين(عليه السلام‏)، الصحيفة السجادية، ناشر: دفتر نشر الهادى‏ ـ قم‏، 1376ش‏، چاپ اول‏، دعای 23، ص 112 و 113.