جمع بندی حرمت دوستی با جنس مخالف به طور مطلق

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حرمت دوستی با جنس مخالف به طور مطلق
در آیه 25 سوره نساء "متخذات اخدان" برای مردی است که قصدازدواج دارد اما حرمت آن به طورمطلق منظورنیست لطفا در این مورد توضیح دهید
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد هدی
با سلام و احترام در خصوص سوال شما چند نکته در آیه مورد استشهاد شما و نیز در موضوع مورد سوال، قابل توجه و دقت است: در آیه 25 سوره مبارکه نساء بیان نشده که شما(مردان) دوست گیران پنهانی نباشید بلکه تعبیر «مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ» یعنی آن کنیزانی که میخواهید با آنان ازدواج کنید «مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ» نباشند یعنی از میان کنیزان با آنانی ازدواج کنید که این ویژگیها را داشته باشند: «...مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ...» یعنی مومنه باشند، پاکدامن باشند، زناکار و دوستگیران پنهانی نباشند. اینها صفات آن کنیزی است که در آیه شریفه توصیه میکند اگر با زنآزاد نمیتوانید ازدواج کنید از میان کنیزان با این گونه کنیز ازدواج کنید. لذا این آیه  شریفه شاهدی بر حرمت دوستگیری مردان از میان زنان نیست بلکه شاهدی برای حرمت دوستگیری زنان از میان مردان است.
اما آنچه مد نظر شماست از آیات دیگر استنباط می شود: در آیه 5 سوره مبارکه مائده آمده است: «... وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ ...» و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده به شرط آنكه مهرهايشان را به ايشان بدهيد در حالى كه خود پاكدامن باشيد نه زناكار و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست‏ خود بگيريد
همچنین آیه شریفه 33 سوره مبارکه نور افراد مجرد را به خویشتن داری و عفت و تقوا دعوت میکند تا زمانی که شرایط ازدواج، حاصل شود : «وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ...» و قطعا دوستی و الفت و انس با نامحرم از مصادیق عفت نیست. همینطور آیه شریفه 30 سوره مبارکه نور، تصریح دارد در امر به غض بصر و پاکدامنی: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ » به مردان با ايمان بگو ديده فرو نهند و پاكدامنى ورزند كه اين براى آنان پاكيزه‏ تر است زيرا خدا به آنچه مى كنند آگاه است   و این دو با دوستی با جنس مخالف در تضاد است. چگونه مردی که امر به غض بصر و پاکدامنی شده است می تواند مجاز به نگاه آلوده و سخن آلوده و لمس آلوده باشد؟
  منظور من این است که دوست یابی بدون قصدازدواج جایزاست این فتوای من به جهت این آیه است
بله. من هم پاسخ همین سوال رو دادم. لطفا به پاسخها و موارد استشهاد از آیات دقت کنید. دقیقا همین برداشت شما از آیه 25 سوره نساء غلطه. این آیه شریفه بیان نمیکند که اگر قصد ازدواج دارید دوست یابی از جنس مخالف نکنید تا شما به عکس این حکم فتوا(!) بدید. بلکه آیه بیان میکند که اگر قصد ازدواج دارید و توان مالی گرفتن زن آزاد را ندارید از میان کنیزانی زن بگیرید که این ویژگیها را داشته باشند که یکی این است که ان کنیزان دوستگیران پنهانی نباشند. یعنی اون خانمها این ویژگی را داشته باشند.(فعلا در این آیه شریفه در خصوص اینکه مردان هم این ویژگی رو داشته باشند بیانی نفرموده) غرض اینکه مطلبی در خصوص استنباط شما اصولا در آیه 25 سوره مبارکه نساء وجود ندارد.  
آیه 33سوره نور هم مربوط به افرادی است که قصدازدواج دارند ولی موفق نمی شوند بدون این قصد دوست یابی جایزاست
از کدام بخش آیه 33 سوره نور این برداشت رو کردید؟ آیه می فرماید آنهایی که قصد ازدواج دارند اما امکاناتش را ندارند عفت پیشه کنند.  آیا می شود برداشت کرد که آنهایی که قصد ازدواج ندارند عفت پیشه نکنند در حالیکه صریح آیه 30همین سوره آنان را به غض بصر و خویشتنداری و پاکدامنی فرامیخواند و امر میکند؟!
جمع بندی پرسش: در آیه 25 سوره نساء "متخذات اخدان" برای مردی است که قصدازدواج دارد اما حرمت آن به طورمطلق منظورنیست لطفا در این مورد توضیح دهید. پاسخ: در آیه 25 سوره مبارکه نساء بیان نشده که شما(مردان) دوست گیران پنهانی نباشید بلکه تعبیر «مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ» یعنی آن کنیزانی که میخواهید با آنان ازدواج کنید «مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ» نباشند یعنی از میان کنیزان با آنانی ازدواج کنید که این ویژگیها را داشته باشند: «...مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ...» یعنی مومنه باشند، پاکدامن باشند، زناکار و دوستگیران پنهانی نباشند. اینها صفات آن کنیزی است که در آیه شریفه توصیه میکند اگر با زن آزاد نمیتوانید ازدواج کنید از میان کنیزان با این گونه کنیز ازدواج کنید. لذا این آیه  شریفه شاهدی بر حرمت دوستگیری مردان از میان زنان نیست بلکه شاهدی برای حرمت دوستگیری زنان از میان مردان است. اما نهی مردان از دوستگیری پنهانی از آیات دیگر استنباط می شود: در آیه 5 سوره مبارکه مائده آمده است: «... وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ ...» و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده به شرط آنكه مهرهايشان را به ايشان بدهيد در حالى كه خود پاكدامن باشيد نه زناكار و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست‏ خود بگيريد. همچنین آیه شریفه 33 سوره مبارکه نور افراد مجرد را به خویشتن داری و عفت و تقوا دعوت میکند تا زمانی که شرایط ازدواج، حاصل شود : «وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ...» و قطعا دوستی و الفت و انس با نامحرم از مصادیق عفت نیست. همینطور آیه شریفه 30 سوره مبارکه نور، تصریح دارد در امر به غض بصر و پاکدامنی: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ » به مردان با ايمان بگو ديده فرو نهند و پاكدامنى ورزند كه اين براى آنان پاكيزه‏ تر است زيرا خدا به آنچه مى كنند آگاه است  و این دو با دوستی با جنس مخالف در تضاد است. چگونه مردی که امر به غض بصر و پاکدامنی شده است می تواند مجاز به نگاه آلوده و سخن آلوده و لمس آلوده باشد؟!
موضوع قفل شده است