جمع بندی برنامه ریزی یک خانم خانه دار
تب‌های اولیه
برنامه ریزی یک خانم خانه دار
سلام به استادان گرامی ودوستان خوب اسک دینی
من قبلا برای پیدا کردن انگیزه واراده اینجا از دوستان مشورت گرفتم واز راهنمایی های خوب شما استفاده کردم.
خداروشکر نسبت به گذشته پیشرفت داشتم هم نمازامو سروقت می خونم هم حفظ قرآن رو شروع کردم ونسبتا موفق بودم .فقط تو برنامه ریزی موفق نیستم
دوتا بچه دارم که باید براشون وقت بذارم
به لطف خداحفظ قرانم شروع کردم وروزی دو تا سه ساعت باید براش وقت بذارم روزی نصف صفحه
کارهای خونه نظافت و اشپزی رو صبح انجام می دم . برای انجام کارهای خونه برنامه ریزی کردم .
بعد از ظهر هم برای بازی و آموزش بچه ها و قرآن وخیاطی
بعد نماز مغرب هم وقتم میره برا تهیه وصرف شام
ونهایتا ساعت 11شب هم می خوابیم برا دوره ومرور قرآن وقت کم میارم
بازم برای انجام کارهام وقت کم میارم .
۰ یه موقع هم اگه دیر بلند شم حس انجام کارامو ندارم .اینم یه مشکل دیگم . درست اصول برنامه ریزی رو بلد نیستم. یکی از مشکلات دیگم کند بودنم هست سرعت عملم پایینه ممنون میشم بازم راهنماییم کنین دوستان محترم هم اگه تجربه ای دارن ممنونشون میشم
کارشناس بحث: استاد شفیق
هوالمحبوب
با سلام و احترام به شما همراه گرامی:
بسیار خوشحالم از اینکه شرایط بهتری را در زندگی تجربه می کنید و احساس رضایت مندی نسبت به خودتان تا حدودی پیدا کرده اید.
در مورد موضوعی که شما مطرح کرده اید؛ لازم است متذکر شوم که در درجه اول وقتتان برای خانه داری و کودکانتان باید اختصاص داده شود که آن سرمایه گذاری طولانی مدتی است که درنهایت سودش را خواهید برد.
اما در کنار خانه داری و فرزندداری، توجه به خودتان هم اولویت دارد؛ چراکه توجه به علایق شخصی، باعث انگیزه و دلگرمی و نشاط در زندگی می شود.
قبل از برنامه ریزی در زندگی، هر شخص باید بر اساس توانمندی ها و شرایط و ویژگی های شخصی خودش برنامه بریزد.
اولین ویژگی که از خودتان باید مدنظر داشته باشید کُند بودن شما در کارهاست، بنابراین باید به تناسب زمانی که برای شما در آن کار وقت لازم است، صرف وقت را درنظر بگیرید.
مسأله دیگر در یک روز هم حفظ قرآن و هم تثبیت آن و هم خیاطی برای شما به نظر می رسد، کار فوق العاده زیادی باشد.
بنابراین لازم است مثلا روزهای زوج هفته را قرآن حفظ کنید و روزهای فرد هفته تثبیت نمایید. و روزهایی که تثبیت می نمایید چون وقت کمتری لازم دارید؛ خیاطی هم کنید. اما مهمترین کلید برنامه ریزی، تعیین وقت از قبل است یعنی اینکه همین طور با خود نگویید که امروز یک ساعت قرآن حفظ می کنم و یک ساعت خیاطی می کنم. بلکه ساعت و زمان را دقیقا مشخص نمایید. مثلا ساعت سه تا چهار بعدازظهر که بچه ها خواب هستند. ما تا برای کاری وقت اختصاصی تعیین نکنیم، آن را انجام نخواهیم داد.
مسأله دیگری که خوب است به آن توجه داشته باشید، پیشرفت در کارهایتان را با قبل مقایسه نمایید و خود را تشویق کنید. حفظ قرآن برای شما یک کار جنبی و بسیار خوبی است که به آن توجه دارید ولی ایده آلی به آن نگاه نکنید برای شما مهمترین وظیفه خانه داری و فرزندداری است که در مقابل انجام دادنش در حضور خداوند بزرگ، مورد پاداش قرار می گیرید.
حفظ قرآن برای کیفیت بهتر خانه داری و فرزندداری باید باشد حتی یک آیه باشد؛ نزد خداوند بسیار ارزشمند است؛ به شرطی که به خاطر آن کار مهمتر و وظیفه ای که به گردن شماست، ساقط و در انجام آن کوتاهی نشده باشد.
شما اگر نیّت الهی داشته باشید تمام وظایف خانه داری و فرزندداری عبادت خداوند می تواند باشد.
اما اگر بخواهیم درباره برنامه ریزی درست، مفصل تر صحبت کنیم. قبل از هر چیز شایسته است به این نکته آگاهی دهیم که گرچه اغلب ما انسان ها از کمبود وقت شکوه داریم؛ اما در واقع کمبود وقتی وجود ندارد، زیرا هر روز 24 ساعت است و به نظر می رسد مشکل اصلی در نداشتن مهارت برنامه ریزی صحیح برای استفاده از آن است.
امام علی (علیه السلام) می فرمایند: ( رکن زندگی، برنامه ریزی درست است و پایه آن مدیریت صحیح است). (1)
1.محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج 8، ص 330، ح 14894.
جهت برنامه ریزی مناسب اصول زیر را رعایت نمایید:
1. هدف گذاری: برنامه ریزی صحیح هنگامی امکان پذیر خواهد بود که هدف، به خوبی تعیین و تعریف شده باشد تا کارهای لازم برای رسیدن به آن انجام گیرد. مثلا هدف شما از حفظ قرآن در طول یک ماه با توجه به توانمندی های شما چقدر است؟ فرضا برای تعیین تعداد صفحات در طول یک ماه، در ابتدا ببینید برای هر یک باری که وقت می گذارید تا قران را حفظ کنید چقدر و چند خط از یک صفحه را توانایی دارید با توجه به زمانی که در یک روز می توانید بگذارید، بعد آن را در طول یک ما ه در نظر بگیرید و این می شود هدف حفظ قرآن شما در یک ماه.
2. اولویت بندی: انسان از ظرفیت و انرژی محدودی برخوردار است که استفاده موثر از آن تنها به تقسیم درست آن بستگی دارد. بنابراین اولویت های کاری روزانه تان را مشخص نمایید تا نیروی تازه و انرژی فراوان شما صرف کارهای غیرمهم و یا کم ارزش نشود که از کار مهم تر باز بمانید. چراکه انجام ندادن کارهای مهم سرزنشی سخت تر و یا عواقبی ناگوارتر به بار خواهد آورد.
3. یادداشت کردن برنامه: برنامه ریزی زمانی درست اجرا می شود که آن را درست به یاد داشته باشیم. چراکه با نوشتن چیزی از برنامه را از دست نخواهیم دارد. تحریک روانی برای انجام دادن است. امکان برنامه ریزی دقیق تر را به ما می دهد و نوشتن باعث می شود اگر به موضوعی بی توجهی شده باشد، به آن توجه نماییم.
4. شناسایی سارقان زمان: کارهای اضافه انجام دادن، گفتگوهای تلفنی و استفاده فضای مجازی به مدت طولانی، وسواس در تمیز کردن خانه، استراحت طولانی و ... از سارقان زمان هستند که خودتان برای خودتان باید آنها را شناسایی کنید و در صدد رفع آن برآیید.
5. اصلاح برنامه ها: برنامه ها در طول زمان تغییر و تصحیح می شوند یعنی بعد از مدت کوتاهی از اجرای برنامه ریزی، می فهمید که برنامه نیاز به دست کاری دارد.
6. انعطاف دربرنامه ریزی: اموری در عدم تحقق قسمتی از برنامه موثر هستند که از دید شما مخفی مانده و یا کنترل و تغییر آن در دست شما نیست؛ بلکه به وسیله محیط به شما تحمیل می شود، درنتیجه آمادگی هر گونه تغییر و تأخیر در برنامه را داشته باشید و سعی نمایید به تناسب این تحمیل ها، تغییر در برنامه ایجاد نمایید. این تحمیل ها را جزئی از رشد و کمال خودتان را درنظر بگیرید و با آن سرسختانه و با عصبانیت رفتار نکنید.
7. توکل به خداوند متعال:
ویژگیهای برنامه ریزی صحیح و منطقی:
نظم داشتن در کارها؛ نظم و برنامه ریزی دو روی یک سکه اند یعنی هر دو درهم اثرگذارند. یعنی با برنامه ریزی در زندگی، نظم ایجاد میشود و برای نظم داشتن، باید برنامه ریزی کرد.
- برنامه ریزی واقع گرایانه باشد و آرمانی نباشد؛ برنامهریزی باید بر اساس شرایط و توانایی موجود در فرد باشد، نه آنچه که او میخواهد. برای هستها برنامه ریخته شود تا به بایدها رسید.
- برنامه ریزی ثابت و مشخص باشد و به صورت کوتاه مدت و درازمدت باشد؛ برای نمونه برنامه ریزی روزانه، هفتگی و ماهانه باشد: یعنی کارهای کوتاه مدت، مثل امتحان روز بعد، یا کارهای طولانی مدت، مثل تقویت در درس ریاضی.
- برنامه ریزی توسط خود فرد انجام شود؛ زیرا خودش به نقاط ضعف، قوت و زمانبندی روزانه اش آگاه است.
- ضمانت اجرا داشتن برنامهریزی؛ یعنی تشویق و تنبیه در آن لحاظ شود. اگر این تشویق و تنبیه توسط خود فرد صورت پذیرد، بسیار عالی است و در جهت تقویت اراده او نیز موثر است. هرگاه بر اساس برنامه ریزی پیش نرفت، خودش، برای خویش محرومیت و تنبیه ایجاد کند و بالعکس.
- وسواس نداشتن در برنامه ریزی؛ بسیاری از کسانی که در برنامه ریزی موفق نیستند و یا اینکه برنامهریزی را ادامه نمیدهند، افرادی هستند، که وقتی یک اتفاق غیرقابل پیش بینی به وجود آید و نتوانند طبق برنامه خود پیش روند، سریع ناامید میشوند و پیروی از برنامه ریزی را رها میکنند. اما باید همیشه در نظر داشت که برخی از کارها از حیطه اختیار ما خارج است و غیرمنتظره، اتفاقی میافتد که در برنامهریزی خلل ایجاد میکند. باید زمانی را در طول برنامه ریزی برای آنها در نظر گرفت، تا سرگردانی ایجاد نکند. همچنین گهگاهی بر اساس برنامه ریزی پیش نرفتن به خاطر اتفاقات بیرونی، امری طبیعی است که نباید ناامیدی ایجاد کند.
- اهم و مهم کردن کارها؛ افرادی در زندگی موفق هستند و از زمان بهترین استفاده را میکنند، که میدانند هر زمان، چه کاری اهمیت بیشتری دارد.
مدیریت زمان هم از جمله مواردی است که باید به آن اهتمام شود.
مدیریت زمان یعنی استفاده صحیح و مناسب از فرصت و زمان
موانع مدیریت زمان:
- ازدحام کاری
- عدم جرءت ورزی یا نداشتن قاطعیت در نه گفتن
- نسبت به اولویت بندی کار ناتوان است.
- به گذشت زمان ناهوشیار است یا در ناکامی گذشته است یا در آرزوی آینده.
- اتلاف وقت( اینترنت، تلفن، تلویزیون و ....)
- اصل پارتو
یکی از سودمندترین قوانین در زمینه مدیریت زمان و زندگی اصل پارتو است.
فعالیت های ما:
- یا جزء 20% ارزشمند هستند.
- یا جزء 80% کم ارزش هستند.
هشتاد درصد از نتایجی که به دست می آورید نتیجه بیست درصد از فعالیت های شماست.
انجام هر کدام از کارها ممکن است به یک اندازه وقت شما را بگیرد ولی انجام یک یا دوتای آنها چندبرابر هریک از سایر موارد برای شما سودمندتر خواهد بود.
آیا می دانید انسان ها در انجام چه کارهایی بیشتر تنبلی می کنند؟
در مورد انجام دادن همان 20% از فعالیت هایی که درصدر قرار دارند تنبلی می کنند و در عوض وقت خود را صرف 80% فعالیت هایی می کنند که در موفقیت آنها اهمیت بسیار کمی دارد.
نکته: خودتان را با هیچ کس مقایسه نکنید فقط با خود و توانمندیهای خود مقایسه نمایید.
امید است مطالبی که بیان شد، شما را به برنامه ریزی درست و زندگی رضایت بخش سوق دهد. موفق باشید.
ممنون از راهنمایی های خوبتون .
این برنامه ریزی من میشه اشتباهاتم رو بفرمایید
بیداری ساعت 5صبح
نماز صبح نماز قضا
دعای عهد ودعای فرج
حفظ قرآن ساعت 6تا 7
صبحانه 7تا8
نظافت منزل 8تا10 به مقدار2ساعت برنامه ریزی کردم برای نظافت
آشپزی 10تا12
قیلوله 12تا12:40 اگه نباشه سرحال نمیشم
نماز ظهر وعصر
نهار و شستن ظرفها 2تا3
3تا4 درسها ی دخترم
4تا5 مرور قرآن
بازی با بچه ها وبعد حمامشون5تا6
6تا7خیاطی
7تا8نماز مغرب وعشا
8تا9:30تهیه شام
9:30تا10:30صرف شام وشستن ظرفها
10:30تا11مسواک بچه ها و آماده شدن برای خواب
این از برنامه ی من
برنامه ی ثابت همیشگیم همینه ولی اگه بخوام برم خرید یا دکتر یا مهمونی یا مهمون بیاد برنامم به هم می ریزه
خرید رفتن یک دفعه پیش میاد.
هوالمحبوب
از اینکه برنامه ریزیتون و نوشتید ممنونم
ولی فکر می کنم چندنکته رو اگر مدنظر قرار بدهید برنامه ریزیتون بهتر هم می شه.
- خیلی دقیق هست و هیچ وقت اضافی در نظر گرفته نشده و نمی شه انقدر سخت برنامه ریزی کرد.
- در یک روز هم حفظ قرآن و هم مرور و هم خیاطی برای شما که دو فرزند دارید و با توجه به اینکه گفته بودید کارهایتان را کند انجام می دهید به نظر می رسد که سخت باشد
بله درست می گین خوب تنها چیزایی که میشه اصلاحش کرد همین خیاطی وحفظ قران هست بقیه کارها که جز کارهای واجبه مثلا نماز وکارهای خونه واشپزی
نگاه می کنم برنامه ریزیم همش چند خط بیشتر نیست همش هم کارهای روزانه معمولیه پس چرا نمیشه بهش رسید
اگه حفظ قرآن وخیاطی حذف بشه میشه
ولی من از زندگی روزمره ای که همش اشپزی ونظافت باشه خسته میشم
بالاخره اگر شما کارهای روزمره و واجب زندگیتون رو خوب انجام ندین احساس خوبی نخواهید داشت. بنابراین لازمه اونها به خوبی انجام بشه. ولی من منظورم حذف کامل خیاطی و حفظ قرآن نیست بلکه یک روز حفظ قرآن باشه یک روز خیاطی.
اینجوری دغدغه کارهاتون کمتر می شه و یک کار به سامان بهتری می رسه. حتی می توانید در بین این کارها، کارهای متنوعی را نیز انجام دهید.
مثلا هفته ای یکبار، دیدار با دوستان.
ماهی یکبار تفریحاتی ک ه دوست دارید و از انجام آن لذت می برید را جزء کارهایتان قرار دهید.
جمع بندی
پرسش: بنده با مشورت گرفتن از این مرکز نسبت به گذشته پیشرفت داشته ام و نمازهایم را سروقت می خوانم و حفظ قرآن را شروع کردم و نسبتا موفق بودم.
دو فرزند دارم. روزی دو تا سه ساعت برای قرآن وقت می گذارم که نصف صفحه حفظ کنم. کارهای منزل را صبح انجام می دهم بعدازظهر هم برای بازی و آموزش بچه ها و قرآن و خیاطی وقت می گذارم.
بعد از نماز مغرب هم سراغ تهیه شام می روم و یازده شب می خوابم و وقت برای مرور و دوره قرآن ندارم. اگر از خواب دیر بلند شوم حس انجام کارهایم را ندارم. اصول برنامه ریزی را بلد نیستم. در انجام کارهایم کُند هستم. ممنون می شوم راهنمایی ام کنید.
پاسخ: بسیار خوشحالم از اینکه شرایط بهتری را در زندگی تجربه می کنید و احساس رضایت مندی نسبت به خودتان تا حدودی پیدا کرده اید.
در مورد موضوعی که شما مطرح کرده اید؛ لازم است متذکر شوم که در درجه اول وقتتان برای خانه داری و کودکانتان باید اختصاص داده شود که آن سرمایه گذاری طولانی مدتی است که درنهایت سودش را خواهید برد.
اما در کنار خانه داری و فرزندداری، توجه به خودتان هم اولویت دارد؛ چراکه توجه به علایق شخصی، باعث انگیزه و دلگرمی و نشاط در زندگی می شود.
قبل از برنامه ریزی در زندگی، هر شخص باید بر اساس توانمندی ها و شرایط و ویژگی های شخصی خودش برنامه بریزد.
اولین ویژگی که از خودتان باید مدنظر داشته باشید کُند بودن شما در کارهاست، بنابراین باید به تناسب زمانی که برای شما در آن کار وقت لازم است، صرف وقت را درنظر بگیرید.
مسأله دیگر در یک روز هم حفظ قرآن و هم تثبیت آن و هم خیاطی برای شما به نظر می رسد، کار فوق العاده زیادی باشد. بنابراین لازم است مثلا روزهای زوج هفته را قرآن حفظ کنید و روزهای فرد هفته تثبیت نمایید. و روزهایی که تثبیت می نمایید چون وقت کمتری لازم دارید؛ خیاطی هم کنید. اما مهمترین کلید برنامه ریزی، تعیین وقت از قبل است یعنی اینکه همین طور با خود نگویید که امروز یک ساعت قرآن حفظ می کنم و یک ساعت خیاطی می کنم. بلکه ساعت و زمان را دقیقا مشخص نمایید. مثلا ساعت سه تا چهار بعدازظهر که بچه ها خواب هستند. ما تا برای کاری وقت اختصاصی تعیین نکنیم، آن را انجام نخواهیم داد.
مسأله دیگری که خوب است به آن توجه داشته باشید، پیشرفت در کارهایتان را با قبل مقایسه نمایید و خود را تشویق کنید. حفظ قرآن برای شما یک کار جنبی و بسیار خوبی است که به آن توجه دارید ولی ایده آلی به آن نگاه نکنید برای شما مهمترین وظیفه خانه داری و فرزندداری است که در مقابل انجام دادنش در حضور خداوند بزرگ، مورد پاداش قرار می گیرید. حفظ قرآن برای کیفیت بهتر خانه داری و فرزندداری باید باشد حتی یک آیه باشد؛ نزد خداوند بسیار ارزشمند است؛ به شرطی که به خاطر آن کار مهمتر و وظیفه ای که به گردن شماست، ساقط و در انجام آن کوتاهی نشده باشد.
شما اگر نیّت الهی داشته باشید تمام وظایف خانه داری و فرزندداری عبادت خداوند می تواند باشد.
اما اگر بخواهیم درباره برنامه ریزی درست، مفصل تر صحبت کنیم. قبل از هر چیز شایسته است به این نکته آگاهی دهیم که گرچه اغلب ما انسان ها از کمبود وقت شکوه داریم؛ اما در واقع کمبود وقتی وجود ندارد، زیرا هر روز 24 ساعت است و به نظر می رسد مشکل اصلی در نداشتن مهارت برنامه ریزی صحیح برای استفاده از آن است.
امام علی (علیه السلام) می فرمایند: ( رکن زندگی، برنامه ریزی درست است و پایه آن مدیریت صحیح است). (1)
جهت برنامه ریزی مناسب اصول زیر را رعایت نمایید:
1. هدف گذاری: برنامه ریزی صحیح هنگامی امکان پذیر خواهد بود که هدف، به خوبی تعیین و تعریف شده باشد تا کارهای لازم برای رسیدن به آن انجام گیرد. مثلا هدف شما از حفظ قرآن در طول یک ماه با توجه به توانمندی های شما چقدر است؟
2. اولویت بندی: اولویت های کاری روزانه تان را مشخص نمایید تا نیروی تازه و انرژی فراوان شما صرف کارهای غیرمهم و یا کم ارزش نشود که از کار مهم تر باز بمانید. چراکه انجام ندادن کارهای مهم سرزنشی سخت تر و یا عواقبی ناگوارتر به بار خواهد آورد.
3. یادداشت کردن برنامه: برنامه ریزی زمانی درست اجرا می شود که آن را درست به یاد داشته باشیم. چراکه با نوشتن چیزی از برنامه را از دست نخواهیم دارد. تحریک روانی برای انجام دادن است. امکان برنامه ریزی دقیق تر را به ما می دهد و نوشتن باعث می شود اگر به موضوعی بی توجهی شده باشد، به آن توجه نماییم.
4. شناسایی سارقان زمان:
5. اصلاح برنامه ها: برنامه ها در طول زمان تغییر و تصحیح می شوند یعنی بعد از مدت کوتاهی از اجرای برنامه ریزی، می فهمید که برنامه نیاز به دست کاری دارد.
6. انعطاف دربرنامه ریزی: اموری در عدم تحقق قسمتی از برنامه موثر هستند که از دید شما مخفی مانده و یا کنترل و تغییر آن در دست شما نیست؛ بلکه به وسیله محیط به شما تحمیل می شود، درنتیجه آمادگی هر گونه تغییر و تأخیر در برنامه را داشته باشید و سعی نمایید به تناسب این تحمیل ها، تغییر در برنامه ایجاد نمایید. این تحمیل ها را جزئی از رشد و کمال خودتان را درنظر بگیرید و با آن سرسختانه و با عصبانیت رفتار نکنید.
7. توکل به خداوند متعال:
ویژگیهای برنامه ریزی صحیح و منطقی:
- برنامه ریزی واقع گرایانه باشد و آرمانی نباشد؛ برنامه ریزی باید بر اساس شرایط و توانایی موجود در فرد باشد، نه آنچه که او میخواهد. برای هستها برنامه ریخته شود تا به بایدها رسید.
- برنامه ریزی ثابت و مشخص باشد و به صورت کوتاه مدت و درازمدت باشد؛
- برنامه ریزی توسط خود فرد انجام شود؛
- وسواس نداشتن در برنامه ریزی؛
- نظم داشتن در کارها؛ نظم و برنامهریزی دو روی یک سکهاند یعنی هر دو درهم اثرگذارند. یعنی با برنامهریزی در زندگی، نظم ایجاد میشود و برای نظم داشتن، باید برنامه ریزی کرد.